ตอนที่ 6 ลูบท้องให้หนูหน่อยน่ะค่ะ

หลังจากจบการประชุม พนักงานหลาย ๆ คนก็ซุบซิบกันเกี่ยวกับเรื่องที่ประธานพาเด็กสาวมาเข้าห้องประชุมด้วย

“ดูท่านประธานจะรักน้องสาวคนนี้มากเลยนะแก ”

“ใช่ ดูท่าทางของท่านประธานที่แสดงออกมาเมื่ออยู่กับน้องสาวของท่านดูสิ ดูอ่อนโยน”

“ได้ข่าวว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ใช่น้องแท้ ๆ ของท่านประธานด้วยนะ ”

“เหมือนว่าจะเป็นเด็กกำพร้าที่ท่านประธานเคยช่วยไว้ตอนครอบครัวของเด็กคนนี้เกิดอุบัติเหตุ ทำให้พ่อกับแม่ของเด็กคนนี้เสียชีวิตในที่เกิด ในวันที่ฝนตกหนักและมีฟ้าร้องฟ้าผ่าด้วย”

“ใช่ ฉันก็ได้ยินมาแบบนั้นเหมือนกัน ดังนั้นเมื่อเกิดเหตุการณ์เหมือนวันนี้ที่มีฟ้ามีฝน เด็กคนนี้ก็จะมีอาการกำเริบขึ้นมา จะหวาดกลัวทุกครั้งไม่มีปลอบเธอได้เลย นอกจากท่านประธาน”

“ที่ฉันรู้มา เคยมีครั้งหนึ่ง น่าจะปีที่แล้วมั้ง ที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้แหละ แต่ท่านประธานประชุมงานสำคัญและไม่รู้ว่าข้างนอกฝนตกหนักและมีฟ้าร้องฟ้าผ่าด้วย และไปอยู่กับเธอไม่ทัน จนทำให้เธอหวาดกลัวจนช็อกและหมดสติไป 3 คืนเต็ม ๆ ”

“น่าสงสารเด็กคนนี้จริง แต่อย่างน้อยก็ยังมีเรื่องดี ๆ เข้ามาในชีวิตของเธอ ที่ได้มาอยู่กับครอบครัวที่ร่ำรวย และมีความสุขได้แบบนี้”

“แต่ดูเหมือนเด็กคนนี้จะกลายเป็นทอมไปเสียแล้วนะ”

“ก็ดูสิ คนในบ้านมีแต่ผู้ชายหล่อ ล่ำบึกขนาดนั้น คงจะเสพชีวิตผู้ชายจากคนรอบข้างนั่นแหละ”

“แต่ดูหน้าตาของเด็กคนนี้สิ ดูน่ารัก น่าทะนุถนอมมากเลยนะนั่น อยากจะเห็นตอนเธอไว้ผมยาวและแต่งตัวเป็นผู้หญิงเสียจริง ว่าจะสวยงามขนาดไหน”

พนักงานนั่งซุบซิบกันไปจนถึงเวลา 18.00 น. ที่ถึงเวลาเลิกงานกันแล้ว มาร์วินท์ก็พาฮารุกลับไปบ้านเหมือนกัน

…คฤหาสน์คาลเวลล์…..

“ไอดิน ให้ช่างเข้ามาปรับปรุงและแต่งเติมชั้น 2 หน่อย จัดทำห้องให้เหมือนคอนโด เก็บเสียงทั้งหมด และห้ามมีหน้าต่างหรือพนังกระจก”

“ได้ครับ”

มาร์วินท์ได้จัดทำห้องให้ฮารุใหม่ทั้งหมด ให้มีสิ่งอำนวยความสะดวกภายในนั้นอย่างครบถ้วน ที่ชายหนุ่มตัดสินใจทำแบบนี้ก็เพราะชายหนุ่มอาจจะต้องเดินทางไปต่างประเทศและไม่สามารถพาเธอไปด้วยได้ ดังนั้นเมื่อถึงช่วงเวลาหน้าฟ้า หน้าฝนเขาจะให้หญิงสาวมาอยู่ในห้องนี้ และหาครูพิเศษมาสอนเธอด้วย

…..โต๊ะอาหาร……

“อาหารไม่ถูกปากหรอ กินนิดเดียวเอง” มาร์วินท์เห็นฮารุทานอาหารไม่มากและทำสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่

“เปล่าคะ เพียงแต่หนูปวดท้อง ไม่มีอารมณ์กินคะ” ฮารุเอ่ยและเอามือกุมท้องตัวเองไว้

มาร์คิดออกทันทีว่าตอนนี้เป็นช่วงกลางเดือน ฮารุมักจะมีประจำเดือนมาช่วงนี้ ดังนั้นคิดว่าเธอคงต้องเป็นประจำเดือนแน่นอน แต่ที่ไม่เอ่ยบนโต๊ะกินข้าวว่าปวดท้องเพราะประจำเดือน ก็คงเพราะเกรงใจที่ยังทานอาหารอยู่ ที่มาร์วินท์รู้ก็เพราะเวลากลางเดือนทีไร ตอนที่ฮารุเป็นประจำเดือน 1-2 วันแรกก็จะปวดท้องทุกครั้ง

“ถ้างั้นก็ขึ้นไปนอนก่อนเถอะ แล้วก็อย่าลืมกินยาก่อนนอนด้วยนะ”

“คะ งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะคุณอา” ว่าแล้วก็เดินขึ้นห้องไปทันที

มาร์วินท์ทานอาหารเสร็จก็เดินขึ้นห้องและไปอาบน้ำตามปกติ แต่พอออกจากห้องน้ำมาก็เห็นร่างน้อย ๆ นอนคตตัวอยู่บนที่นอนขนาดใหญ่ของเขาเสียแล้ว มาร์วินท์ที่ใส่เพียงผ้าขนหนูปิดบังช่วงร่างอยู่จึงต้องรีบเอาชุดคลุมมาสวมใส่อีกที

“แฮ่ แฮ่ คุณอาหุ่นดีจังเลยคะ หนูชอบหุ่นของคุณอามากเลยคะ อิอิ” หญิงสาวยิ้มหวานใส่เขา

“ทำไมไม่นอนห้องตัวเองละ เราเป็นผู้หญิงนะ และก็โตขึ้นทุกวัน ต่อไปจะทำแบบนี้อีกไม่ได้นะ เพราะพี่เป็นผู้ชาย มันดูไม่ดี เราอาจจะเสียหายได้”

“ไม่เห็นเป็นไรเลยคะ หนูก็ทำแบบนี้ประจำไม่ใช่เหรอคะ เมื่อก่อนไม่เห็นคุณอาว่าหนูแบบนี้เลย”

“ก็นั่นมันเมื่อก่อน แต่ตอนนี้เธอโตแล้ว”

“หนูปวดท้อง อยากให้คุณอาลูบท้องให้เหมือนทุกครั้งนี่คะ เวลาคุณอาลูบท้องให้หนู มันดีขึ้นมาก และหนูก็หลับได้ง่ายขึ้นด้วย”

“ตอนนี้เธออายุ 15 ปี แล้วนะ ยังทำเหมือนเป็นเด็กอยู่ได้ กินยาแล้วไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวก็ดีขึ้น ไปนอนห้องตัวเองได้แล้ว”

“ไม่อยากไปนอนห้องตัวเองคะ คืนนี้หนูนอนกับคุณอานะคะ ลูบท้องให้หนูหน่อยนะคะ แค่เดือนละครั้งเองคะ”

“เห้อ ดื้อจริง ๆ ไม่ยอมฟังเลย งั้นก็นอนหลับได้แล้ว”

มาร์วินท์นอนลูบท้องให้ฮารุจนเธอนอนหลับไป เขามองหน้าเธอและคิดกังวลมากมาย ตอนนี้เธอเริ่มโตเป็นสาวแล้ว แต่ยังทำนิสัยติดเขามากเป็นตอนเป็นเด็ก ไหนจะเรื่องอาการหวั่นกลัวเสียงฟ้าร้อง ฟ้าผ่าของเธออีก ตอนนี้เขาก็มีโปรเจคที่ต้องเดินทางไปต่างประเทศบ่อย ๆ ด้วย ห่วงก็แต่ว่าเธอจะอยู่คนเดียวได้หรือเปล่า ต่อให้เขาจะให้ช่างมาทำห้องให้เธอใหม่แล้วก็ตาม แต่ก็ยังไม่วางใจอยู่ดี