ตอนที่ 5 พาเข้าห้องประชุมด้วย
…ตอนเช้าของวันใหม่…..
“ฮารุ ตื่นได้แล้ว ต้องไปโรงเรียนแล้ว เดี๋ยวจะสาย”ชายหนุ่มปลุกหญิงสาวที่มุดอยู่ในอ้อมแขนของเขา เพราะเธอนอนหนุนแขนเขาทั้งคืน
“คุณอา หนูขอเวลาต่ออีก 10 นาทีนะคะ หนูยังง่วงอยู่เลยคะ”หญิงสาวกอดรัดเขาแน่นขึ้นไปอีก
“ไม่ได้ พี่ก็ต้องไปทำงานเหมือนกัน อย่าขี้เซานักเลย”ชายหนุ่มขยี้หัวหญิงสาว
“ก็นาน ๆ ทีจะได้มานอนกับคุณอา มันรู้สึกสบายดี จนไม่อยากตื่นหรือลุกออกจากเตียงเลยคะ”
“เดียวคืนนี้ก็ค่อยมานอนใหม่ แต่ตอนนี้ต้องตื่นได้แล้ว เดี๋ยวพี่จะไปส่งที่โรงเรียน”
“ก็ได้คะ งั้นคุณอาก็ลุกไปอาบน้ำก่อนก็ได้ เดี๋ยวหนูก็จะกลับห้องไปอาบน้ำแต่งตัวคะ”
ชายหนุ่มลุกขึ้นไปอาบน้ำจนเสร็จเรียบร้อย 20 นาทีผ่านไป เขาเดินออกจากห้องน้ำโดยมีผ้าเช็ดตัวผืนเดียวนุ่งออกมาจากห้องน้ำ และก็เจอกับสายตาคู่หนึ่งจ้องมองมาที่เขา
“ฮารุ! ทำไมถึงยังไม่ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวอีกละ เดี๋ยวก็สายหรอก” ชายหนุ่มทำเสียงดุ เมื่อเห็นว่าหญิงสาวยังไม่ลุกไปไหน
“คุณอาหุ่นดีจังเลยคะ ผิวก็ขาวด้วย คุณอาต้องเป็นที่หมายปองและเป็นสเปกของสาว ๆ ทุกคนแน่นอน ..ยิ้ม..”หญิงสาวจ้องมองหน้าและหุ่นของชายหนุ่มแบบไม่ได้คิดอะไร นอกจากจะมีแต่คำชมเยินยอชายหนุ่ม
“ไม่ต้องพูดมากเลย เราโตเป็นสาวแล้วนะ ห้ามไปพูดแบบนี้กับผู้ชายคนอื่นเด็ดขาดเลยนะ รู้มั้ย”ชายหนุ่มทำหน้าดุไปหนึ่งที
“ไม่เห็นต้องทำหน้าดุเลยคะ แต่คุณอาทำหน้าแบบนี้ดูหล่อและเท่มากเลยคะ หนูจะไปอวดกับอะตอมว่าคุณอาของหนูทั้งหล่อและก็เท่ระเบิดไปเลย” หญิงสาวพูดถึงเพื่อนของเธอที่เป็นทอม
“ให้มันน้อย ๆ หน่อย เป็นเด็กเป็นเล็กอย่าพูดจาแบบนี้”
“เมื่อกี้ยังว่าหนูโตเป็นสาวแล้วอยู่เลย แต่คุณอาไม่ต้องเป็นห่วงหรอกคะ เพราะหนูไม่ได้เป็นสาว หนูเป็นผู้ชายต่างหาก พูดแบบนี้คงไม่เป็นไรหรอกคะ”
“ชิ เป็นผู้ชายงั้นหรอ ดูแลตัวเองให้ได้ก็แล้วกัน และเย็นนี้อย่าลืมโทรไปหาคุณแม่ด้วย”
“โอเครคะ รับทราบครับโผมมมม”
“ฮึ ไอ้เด็กจอมแก่น”
…โรงเรียน…..
ฮารุเข้าห้องเรียนตามปกติ จนถึงเวลา 15.00 น. ก็เป็นเรียนชมรม เธอเข้าชมรมมวยไทยกับเพื่อนของเธอชื่ออะตอม อะตอมเป็นทอมบอยเหมือนกัน หน้าตาหล่อเหลาเลยก็ว่าได้ อะตอมเป็นลูกครึ่งจีน-อินเดีย แม่ของเธอเป็นคนประเทศอินเดีย ดังนั้นหน้าตาของอะตอมจะคมเข้ม แต่ก็คมเข้มแบบหวาน ๆ อะตอมมีแต่สาว ๆ มาจีบ แต่เขาก็ไม่ได้ชอบและยังไม่มีแฟน ดูเหมือนว่ามัวสนใจอยู่กับฮารุและก็ราเซล
ฮารุ อะตอม และราเซลเป็นเพื่อนที่รักกันมาก ไปไหนก็จะไปด้วยกันตลอด วันนี้ก็เช่นกัน ระหว่างที่ทั้ง 3 เรียนชมรมกันอยู่ จู่ ๆ ท้องฟ้าก็มืดฝนขึ้นมาอีกแล้ว เมื่อฮารุเห็นเช่นนี้เธอก็ดูไม่ร่าเริงอีกเลย ในใจเธอเริ่มหวั่นกลัวขึ้นมาอีกแล้ว เธอจึงโทรหาคุณอาของเธอทันที
“คุณอาคะ ฝนจะตกอีกแล้ว หนูกลัว”หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นคลอ เพราะทุกครั้งที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ไม่ว่าจะมีใครมาปลอบเธอ เธอก็จะไม่รู้สึกถึงความปลอดภัยเหมือนกับคุณอาหนุ่มของเขา ดังนั้นเมื่อเกิดเหตุการณ์ฝนฟ้าขึ้น จะมีเพียงแค่มาร์วินท์เท่านั้นที่จะช่วยเธอได้
ชายหนุ่มมองเวลาบนข้อมือ เป็นเวลา 16.00 น. พอดี เขาต้องเข้าประชุมกับคณะผู้บริหาร แต่เรื่องของฮารุเขาก็ปล่อยผ่านไปไม่ได้เช่นกัน
“ไอดิน แจ้งเลื่อนการประชุม ไปซัก 20 นาทีน่ะ เดี๋ยวฉันจะรีบกลับมา”
“ครับ”
ชายหนุ่มรีบขับรถไปรับหญิงสาวทันที ใช้เวลาเพียงแค่ 7 นาทีก็ไปถึงที่โรงเรียนแล้ว เพราะโรงเรียนไม่ได้ไกลมาก เป็นเพราะสภาพร่างกายและจิตใจของหญิงสาว ชายหนุ่มจึงต้องให้เธออยู่ในที่ใกล้ ๆ กับเขามากที่สุด แม้แต่โรงเรียนก็เช่นกัน เพราะหากเมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นเขาจะได้ไปหาเธออย่างทันท่วงที
จริง ๆ เขาจะให้ไอดินมารับเธอก็ได้หากไม่ใช่สถานการณ์ที่มีฝนฟ้าแบบนี้ ดังนั้นเมื่อมีฝนฟ้าเกิดขึ้นเขาจะต้องเลือกเด็กสาวเป็นอย่างแรก ไม่ว่าเขาจะกำลังทำอะไรอยู่ก็ตาม เพราะเธอจะหวาดกลัวมาก กลัวจนถึงขั้นช็อกจนหมดสติไป 3 คืน คุณหมอเคยบอกหากปล่อยให้เป็นแบบนี้บ่อย ๆ อาจจะมีผลต่อสมอง และสภาพจิตใจของเธอ อาจจะถึงขั้นเสียสติไปเลยก็ว่าได้
เมื่อมาถึงที่โรงเรียนฝนก็กระหน่ำตกลงมาทันที มาร์วินท์รีบเข้าไปรับฮารุทันที เมื่อฮารุเห็นชายหนุ่มก็รีบวิ่งเข้ามากอดเข้าแน่นเลยทันที ด้วยร่างกายที่สั่นสะท้านไปทั้งตัว
“พี่มาแล้ว ไม่ต้องกลัวนะ”
“คุณอามาร์วินท์สวัสดีคะ ตอนนี้ก็ใกล้จะเลิกเรียนพอดี พาฮารุกลับไปก่อนเลยก็ได้คะ เดี๋ยวหนูกับอะตอมจะแจ้งคุณครูให้เองคะ”ราเซลเป็นคนเอ่ยขึ้น
“โอเคร ฝากด้วยนะ”
เมื่อมาถึงบริษัทชายหนุ่มก็พาหญิงสาวเข้าห้องประชุมไปด้วย โดยจัดเก้าอี้ให้เธอนั่งอยู่ข้างกายเขา โดยเขาเอามือโอบกอดเธอไว้ตลอดเวลา เพราะข้างนอกฝนตกฟ้าร้องดังขึ้นมาแล้ว หญิงสาวนั่งนิ่ง ๆ อย่างสั่นกลัวในอ้อมกอดของชายหนุ่ม ส่วนผู้บริหารคนอื่น ๆ ก็เห็นบ่อยแล้ว ก็ไม่ได้คิดอะไร จนจบการประชุมก็เป็นเวลา 17.30 น.แล้ว