บทที่2

ฝ้ายขี่รถเข้าไปจอดที่หน้าบ้าน ดินขับรถไปจอดใกล้ๆ

"ตาฝ่าง!มาถึงแล้วเหรอลูก"แม่เรียก 

เธอเดินออกมาเมื่อได้ยินเสียงรถมาจอดที่หน้าบ้าน

"สวัสดีคับแม่"ฝ่างเดินเข้าไปกอดแม่

"สบายดีมั้ยลูก..แม่คิดถึงฝ่างที่สุดเลย"แม่ยิ้มเอามือลูบหลังของฝ่าง

"สวัสดีคับคุณน้า"ดินพูด

"แม่คับนี่ดิน..แม่จำดินเพื่อนของฝ่างได้มั้ยคับ"ฝ่างบอก

"สวัสดีลูก ทำไมแม่จะจำตาดินไม่ได้ พ่อกับแม่สบายดีหรือป่าวลูก"แม่ถาม

"พ่อกับแม่สบายดีคับ..ท่านฝากความคิดถึงมาถึงคุณน้าด้วยคับ"ดินพูด

"จ้า..ฝากขอบใจพ่อกับแม่ด้วยนะ"แม่บอก

"คับ คุณน้า"ดินพูด

"แม่คับ ไอ้ดินจะมาอยู่ช่วยผมทำงานที่ไร่ด้วยนะคับ มันจะมาหาความรู้เอาไปพัฒนาไร่ของมันน่ะคับ"ฝ่างบอก

"ตามสบายเลยลูก..ดีบ้านเราจะได้มีคนมากๆ..แม่อยู่กับยายฝ้ายสองคนเงียบจะแย่"แม่บอก

ฝ้ายอมยิ้มเมื่อได้ยินฝ่างบอกว่าดินจะมาอยู่ช่วยทำไร่ เพราะเธอเห็นว่าท่าทางไม่น่าจะรอด

"เรายิ้มอะไรยายฝ้าย"ฝ่างถาม เขาเห็นเห็นเธอยิ้ม

"ป่าวนะคะ"ฝ้ายบอกยิ้มๆ

"ก็พี่เห็น..ยังจะบอกว่าป่าว"ฝ่างว่า

"ก็ฝ้ายคิดว่ารูปร่างอย่างพี่ดินจะทำงานในไร่ไหวเหรอคะ ทำงานกลางแดดนะคะ ไม่ใช่ห้องแอร์"ฝ้ายยิ้ม

"พี่ทำไหวคับ ทีเราเป็นผู้หญิงยังไหวเลย"ดินพูด

"แน่ใจเหรอคะ..แต่ถ้าไม่ไหวบอกนะคะ..ฝ้ายจะได้ให้ไปทำในออฟฟิตกับแม่..อ้อ!ไม่ใช่แต่พี่ดินนะคะพี่ฝ่างก็เหมือนกันค่ะ"ฝ้ายยิ้มมากขึ้น

"แหม!มาดูถูก..ไอ้ดินงั้นเรามาพิสูจน์ให้ยายฝ้ายดูกัน"ฝ่างบอก

"แล้วถ้าพี่ทำได้..ฝ้ายจะให้อะไรพี่ล่ะ"ดินถามยิ้มๆ

"พี่ดินอยากได้อะไรล่ะคะ...ถ้าทำได้ฝ้ายจะให้ค่ะ"ฝ้ายบอก

"เอาไว้พี่ทำได้ก่อนแล้วจะบอกนะ"ดินบอก เขามองหน้าฝ้ายตรงๆ

"ค่ะ..งั้นฝ้ายไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ"ฝ้ายบอก เธอหันเดินเข้าบ้าน

"ไปลูก..ดินด้วยเข้าบ้านกัน"แม่บอก

ดินกับฝ่างพยักหน้าแล้วเดินตามแม่กับฝ้ายเข้าบ้าน

ครืด ครืด เสียงมือถือของฝ้ายดังขึ้น

"ว่าไงเปี๊ยก..แล้วเขาถึงไหนแล้ว..โอเค..ขอบใจมาก"ฝ้ายวางสาย

"แม่คะ..คืนนี้ไม่ต้องรอฝ้ายมากินข้าวนะคะ แม่กินกับพี่ฝ่าง พี่ดินไปก่อนเลย แล้วฝากแม่รับแขกแทนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ"ฝ้ายบอก เธอก้มไปหอมแก้มแม่แล้วรีบเดินตรงไปที่รถบิ๊กไบค์

"ฝ้ายไปก่อนนะคะพี่ฝ่าง พี่ดิน แล้วเจอกันค่ะ"ฝ้ายโบกมือให้ 

เธอสวมหมวกกันน็อคแล้วขี่รถออกไปทันที

"ฝ้าย!..ยายฝ้าย..โธ่!ลูกคนนี้"แม่พูด

"แม่คับ..ฝ้ายจะรีบไปไหนคับ"ฝ่างถาม เขางงๆ

"ถ้าลองว่ารีบอย่างนี้..คงจะหนีใครอีกแล้วล่ะ"แม่บอกพลางส่ายหัว

"ฝ้ายจะหนีใครเหรอคับคุณน้า"ดินถาม

"ก็คนที่มาจีบยายฝ้ายนั่นแหละดิน"แม่บอก

"เห็นฝ้ายบอกให้แม่รับแขกแทนด้วย...ใครหรือคับ"ฝ่างถาม

"ก็คงจะใครสักคนน่ะ..เดี๋ยวฝ่างกับดินก็เห็น"แม่พูด

"ใครคือเปี๊ยกหรือคับคุณน้า"ดินถาม เขาได้ยินฝ้ายเรียกชื่อตอนรับโทรศัพท์

"อ้อ!ลูกคนงานในไร่น่ะ...ลูกน้องยายฝ้าย..คนงานในไร่รักและเกรงยายฝ้ายกันทุกคนและพอรู้ว่ายายฝ้ายไม่อยากเจอใคร ถ้ามีใครเห็นคนที่ยายฝ้ายไม่อยากเจอก็จะโทรมาบอกยายฝ้ายก่อนทุกที..ไปๆเข้าไปคุยกันต่อในบ้าน พวกเราจะได้นั่งพักกัน"แม่บอก

ฝ่างกับดินเดินตามแม่เข้าไปในบ้าน บ้านเป็นสองชั้นแต่มองจากข้างนอกเหมือนชั้นเดียว หลังคาสูงโปร่ง มีบันไดอยู่ข้างๆสำหรับเดินขึ้นไปชั้นบน ตรงกลางมีโต๊ะรับแขกที่ทำจากไม้ ถัดไปเป็นครัวและห้องน้ำ

"แม่คับ..ตอนนี้บ้านเรามีที่อยู่กี่ไร่คับ"ฝ่างถาม

"ตอนที่ย้ายมาทีแรกยายฝ้ายซื้อไว้30ไร่แต่ต่อมาก็ซื้อที่เพิ่มอีกแทบทุกปี ตอนนี้น่าจะเกือบๆ100ไร่แล้วล่ะลูก"แม่เล่า

"โอ้โฮ้! แล้วฝ้ายดูแลคนเดียวไหวหรือคับคุณน้า"ดินถาม เขาอึ้งไปเลย

"ใช่คับแม่ ฝ้ายไม่เหนื่อยแย่เหรอคับ"ฝ่างพูด

"ยายฝ้ายเหนื่อยมากๆแม่รู้..แต่ไม่เคยพูดหรือบ่นให้แม่ได้ยินเลย ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ยายฝ้ายเข้าไร่ตั้งแต่ตี4และกว่าจะกลับเข้าบ้านได้ก็ทุ่มถึงสองทุ่ม ขลุกอยู่ในไร่กับคนงานทั้งวัน แม่ถึงอยากให้ฝ่างกลับมาที่ไร่เร็วๆไงลูก...แม่สงสารยายฝ้าย"แม่เล่า

"แล้วเรามีคนงานกี่คนคับแม่"ฝ่างถาม

"เห็นยายฝ้ายว่าเกือบๆ40คนนะ ยายฝ้ายสร้างบ้านให้คนงานอยู่รวมกันที่ชายเขา ให้เลี้ยงไก่ไว้กินไข่ เลี้ยงปลาในบ่อไว้ให้คนงานกิน แล้วให้ปลูกผักไว้กินเอง ถ้าเหลือก็เอาไว้ขาย"แม่บอก

"แล้วที่ไร่ เราปลูกอะไรบ้างคับ"ฝ่างถาม

"ยายฝ้ายให้ปลูกแบบผสม ไม่ให้ปลูกพืชอย่างเดียว ก็จะมีชา20ไร่ กาแฟ20ไร่ ลิ้นจี่10ไร่ ลำไย10ไร่ แก้วมังกร5ไร่ ส้มเขียวหวาน5ไร่ แคนตาลูป5ไร่ สตอเบอรี่ 5 ไร่ แล้วก็มีกล้วยไม้กับกุหลาบอีกหลายแปลงเลยลูก..และตอนนี้ทุกอย่างก็เริ่มเก็บผลผลิตได้แล้ว"แม่บอก

"ฝ้ายทำอย่างนี้คนงานก็จะได้มีงานทำตลอด บริหารงานได้ดีทีเดียว"ดินชม

"ใช่ลูก..ยายฝ้ายแบ่งงานให้เป็นกลุ่มๆแต่ละกลุ่มก็จะมีหัวหน้า1คน แต่คนคุมคือลุงมิ่ง คนงานเก่าแก่ของพ่อไง ฝ่างจำได้หรือป่าว"แม่ถาม

"จำได้คับแม่..ลุงเขามาอยู่กับเราด้วยเหรอคับ"ฝ่างถาม

"ใช่ลูก..ลุงมิ่งเขาห่วงยายฝ้ายเลยตามมาด้วย...และเขาก็ช่วยยายฝ้ายได้มากเลยทีเดียวตอนที่มาอยู่แรกๆน่ะ"แม่บอก

"แล้วตอนนี้ที่ไร่เป็นอย่างไรบ้างคับ"ฝ่างถามต่อ

"ตอนนี้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้วล่ะ...ตอนนี้ก็แค่ดูแลเก็บเกี่ยวผลผลิตส่งตลาดบ้าง โรงงานบ้างแล้วก็โรงแรมด้วย"แม่บอก

"ฝ้ายเก่งมากๆเลยคับคุณน้า ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงตัวเล็กๆจะทำได้ขนาดนี้"ดินชม

"ใช่คับแม่..ตอนนี้ผมกลับมาแล้ว ผมจะช่วยน้องเองคับแม่"ฝ่างบอก

มีเสียงรถยนต์มาจอดที่หน้าบ้าน แม่จึงเดินออกไปดู

"สวัสดีคับคุณน้าไม่ทราบว่าผมมารบกวนหรือป่าวคับ"

"ไม่หรอกค่ะ คุณพนาเอาอะไรมามากมายคะ"แม่ถาม

"พอดีผมกลับไปบ้านมาน่ะคับเลยซื้อของมาฝากคุณน้ากับฝ้ายด้วย แค่นี้ไม่มากหรอกคับ"พนาพูด

"ทีหลังไม่ต้องซื้อมามากอย่างนี้นะคะน้าเกรงใจค่ะ"แม่พูด

"ไม่ต้องเกรงใจหรอกคับ"พนาบอก

"เชิญเข้าบ้านก่อนนะคะ"แม่บอก

พนาเดินตามแม่เข้ามาในบ้าน เขาเห็นดินกับฝ่างนั่งอยู่ที่โต๊ะรับแขก

"ผมไม่ทราบว่าคุณน้ามีแขก งั้นผมกลับก่อนก็ได้คับ"พนาพูด

"ไม่ใช่แขกที่ไหนหรอกค่ะ นี่ตาฝ่างพี่ชายของยายฝ้ายลูกชายของน้าเองค่ะ..แล้วนี่ก็ตาดินเพื่อนสนิทของตาฝ่าง.. ฝ่าง ดินนี่คุณพนาเป็นเกษตรอำเภอของที่นี่จ๊ะ"แม่แนะนำ

"สวัสดีคับคุณฝ่าง คุณดินยินดีที่ได้รู้จักคับ"พนาพูด

"สวัสดีคับคุณพนา ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันคับ"ฝ่างกับดินพูด

"ตาฝ่างกับตาดินจะมาช่วยยายฝ้ายดูแลไร่ พอดีเพิ่งเรียนจบปริญญาโทมาก็เลยจะมาช่วยน้องน่ะค่ะ"แม่บอก

"ดีคับ..ฝ้ายจะได้ไม่เหนื่อยมาก..ถ้ามีอะไรให้ผมช่วยก็บอกและสอบถามได้นะคับ"พนาบอก

"ขอบคุณล่วงหน้าคับ"ฝ่างพูด

"แล้วฝ้ายไม่อยู่หรือคับคุณน้า"พนาถาม

"ยายฝ้ายออกไปซื้อของในเมืองน่ะค่ะ ยังไม่กลับมาเลย"แม่บอก

"อ้อ!คับ งั้นผมไม่รบกวนคุณน้า คุณฝ่างและคุณดินแล้วนะคับ ขอตัวกลับก่อนพอดีผมยังไม่ได้เข้าบ้านเลยคับ กลับมาก็ตรงมานี่ก่อนเลย"พนาพูด เขารู้ว่าฝ้ายหลบไม่อยากเจอเขา

"ค่ะ..งั้นถ้ายายฝ้ายกลับมาน้าจะบอกให้นะคะว่าคุณพนามาหาค่ะ"แม่บอก

"คับ ขอบคุณ ผมลาล่ะคับคุณน้า"พนายกมือไหว้แม่

"ค่ะ..เดี๋ยวน้าเดินไปส่งค่ะ"