บทที่2.ตระกูลทระนง
เคลตันแค่นยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นก็เอายี่ห้อไหนมาก็ได้...ทั้งขวดนะ” ไวน์เกรดต่ำราคาไม่เท่าไหร่ หากเทียบกับไวน์ที่เขาสั่ง
“ได้ค่ะ” มานีหันไปขยิบตาให้บาร์เทนเดอร์อีกคนให้เขาไปนำไวน์ที่ลูกค้าสั่งให้มาส่ง
หญิงสาวหันไปสนใจลูกค้าคนอื่น เมื่อลูกค้าตาดุคนนั้นไม่ได้ต้องการอะไรเพิ่ม
“ไม่ทราบว่าที่นี่มีพนักงานที่ชื่อไลลาบ้างไหม?”
มานีสะดุ้ง! เธอหันขวับกลับมามองพร้อมกับเม้มปาก
เธอไม่เคยรู้จักผู้ชายคนนี้มาก่อน ไม่เคยแม้แต่เห็นหน้า แต่เขากลับมาถามหาน้องสาวของเธอ
“ไม่ทราบคุณมีธุระอะไรกับเธอเหรอคะ?” มานีพลั้งปากถาม เธอกำมือแน่นหลังจากเผลอพูดออกไป
“ฉันมีเรื่องจะมาตกลงกับหล่อน” เคลตันพูดตรงๆ เขายิ้มมุมปากแม่สาวนักตกทองจะเสแสร้งได้อีกนานแค่ไหนนะ เขาชักสนุกกับละครฉากใหญ่ของหล่อนแล้วสิ เคลตันสมเพชหล่อนจนอยากจะหัวเราะให้ดังลั่น สีหน้าตื่นๆ ของหล่อนทำได้แนบเนียนจนเขาเกือบหลงเชื่อ หากไม่รู้แผนการของหล่อนมาก่อนล่วงหน้า ไม่แน่ว่า...เขาอาจตกเป็นเหยื่อของหล่อนด้วยอีกคน
บทที่2.ตระกูลทระนง
ก่อนที่จะรู้ข่าวแย่ๆ ของคริสติโน่ สองเดือนก่อน...
เจอร์ราดส่ายหน้า เขาเห็นแบบนี้จนชินตา และบ่อยครั้งที่เหตุการณ์แบบนี้จบลงด้วยการที่เคลตันยอมทำทุกอย่างเพื่อให้มาริเบลยิ้มได้ ใบหน้านองน้ำตานั่นทรงอิทธิพล แค่หยดน้ำตาไหลรินออกมา มาริเบลสามารถชี้นกเป็นไม้ และหากกลับกันชี้ไปที่ไม้ ก็กลับกลายเป็นนกได้เช่นเดียวกัน
“นี่ๆ น้อยๆ หน่อยเถอะมาริ เห็นพี่เขาอ่อนให้ ก็อย่าเรียกร้องมากนักเลย”
สาวละอ่อนตวัดตาค้อนให้คนเป็นลุง เธอแสร้งยกมือปาดน้ำตา รีบปั้นหน้าสลดเศร้าเพิ่มขึ้นอีกเพื่อให้พี่ชายเห็นใจ
“พอเถอะ หยุดร้องไห้ได้แล้ว เรายิ่งสุขภาพไม่ดีอยู่นะ”
เคลตันถอนใจแผ่วๆ ปรามมาริเบลเสียงอ่อน เขาไม่เห็นด้วยกับการตกลงใจของน้องสาวเลย แต่ก็ไม่มีทางคัดค้านสิ่งที่เธอตัดสินใจได้ เห็นมาริเบลอ่อนแอแบบนี้ แต่ครั้นดื้อ ก็ดื้อหัวชนฝา
“พี่จะช่วยคุยกับแม่ให้มาริใช่ไหมคะ?” มาริเบลถามอย่างมีความหวัง
หากเคลตันออกโรงเอง...มารดาก็คงเห็นด้วย เธอกับคริสเตียโน่ก็จะสมหวัง
“ทำไมต้องเป็นไอ้หมอนั่นด้วยล่ะ” มีผู้ชายหลายคนที่เหมาะสำหรับตำแหน่งสามีของมาริเบล แต่ผู้ชายเหล่านั้นน้องสาวเขากลับไม่สนใจ มาริเบลกลับไปชอบพอผู้ชายสำรวยจัดแบบคริสเตียโน่
“เคซี พี่ไม่เคยรักใคร พี่ไม่รู้หรอกเวลาที่เราเจอคนที่ใช่ หัวใจมันสั่งเองค่ะ”
ชายหนุ่มแอบเบ้ปาก ความรักคือคำสละสลวยที่มีไว้สำหรับปลดกระโปรงผู้หญิง เขาไม่เชื่อถือคำพวกนั้นหรอก ตราบใดที่เงินของเขายังสามารถทำให้ผู้หญิงพวกนั้นยอมเดินขึ้นเตียงได้...โดยไม่ต้องมีความรัก
“ขี้เกียจฟัง เอาเป็นว่าพี่จะช่วยพูดกับแม่ให้ก็แล้วกัน”
“เย้ๆ” มาริเบลลุกขึ้นกระโดด ทั้งที่บนหน้ายังเปื้อนคราบน้ำตา
เจอร์ราดส่ายหน้า ในที่สุดเคลตันก็แพ้มารยาผู้หญิงเข้าจนได้ แต่จะมีแค่ผู้หญิงสองคนเท่านั้นล่ะ ที่ผู้ชายลักษณะแข็งกร้าวอย่างเคลตันจะยอมจำนนให้ มาริเบล กับมาดามเอลฟี่ มารดาของเขาเท่านั้น
“แน่ใจนะว่าจะยอมยกมาริให้ผู้ชายปวกเปียกคนนั้นจริงๆ” เจอร์ราดถามหลานชาย หลังมาริเบลวิ่งตัวปลิวจากไปแล้ว
ชายหนุ่มถอนใจ รู้สึกหน่วงๆ ในอก
“ทำไงได้ล่ะครับลุง นั่นเป็นความต้องการของมาริเขานี่ครับ”
ถึงจะไม่เห็นด้วย แต่เคลตันไม่มีเหตุผลมาคัดค้าน ในเวลาที่น้ำไหลเชี่ยว ไม่มีหนทางใดต้านอยู่เลย นอกจากรอเวลาให้กระแสน้ำลดความรุนแรงลง
นั่นเป็นเรื่องที่เขาจะต้องหาทางยับยั้ง แค่หมั้นก็น่าจะพอ เพื่อลดความต้องการของน้องสาว เขาขอตรวจสอบไอ้หนุ่มนั่นอีกครั้ง หากคริสเตียโน่มีบางอย่างที่ไม่เหมาะกับมาริเบล เขาคงต้องออกโรงป้องสุดตัว
แต่นั่นเขาทำได้แค่คิด...
หลังคุยกับมารดา และคริสเตียโน่ก็รีบแจ้นมาเจรจา