ตอนที่ 2 เฮียแทนช่วยตัวเอง

ใต้ฝักบัวน้ำอุณหภูมิห้องไหลชโลมรดตั้งแต่ศีรษะลงมา ความเป็นชายแข็งผงาดขึ้นเป็นลำขนาดใหญ่ ฝ่ามือหนากอบกุมแก่นกายอันปวดหนึบของตนหันหน้าเข้าผนังหินอ่อน ลูบสัมผัสความเป็นชายของตนด้วยมือเดียวขยับขึ้นลงในจังหวะที่เชื่องช้า มืออีกข้างยกยันพื้นผนังห้องน้ำ มองท่อนเอ็นที่กำลังชักเข้าชักออกแล้วเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นตามอัตราร้อนรุ่มของความกระสันเป็นกิจกรรมช่วยเหลือตัวเองในยามจำเป็น

"อ๊า" เสียงครางทุ้มต่ำเล็ดลอดแผ่วเบา แทนคุณกำลังจินตนาการถึงน้องสาวตัวน้อย ภาพเปลือยโป๊ประจักษ์อยู่ในม่านดวงตา คนตัวเล็กที่ทรวดทรงองค์เอวล้นมือทุกครั้งที่ได้สัมผัส เขายังจำมันได้ดีและยังจินตนาการในครั้งนี้ว่าได้เคล้นคลึงมันอีกครั้ง

"อ๊า" ครางกระเส่าผ่านลำคอออกเป็นระลอก อุณหภูมิร่างกายร้อนผ่าวเมื่อ น้ำใต้ฝักบัวไม่ได้ช่วยให้อารมณ์กระสันทุเลา ทั้งร่างอ้อนแอ้นยังตราตรึงในดวงตาสีรัตติกาล

"ร้ายนักใช่ไหม ทำให้เฮียเป็นได้ขนาดนี้"

เวลานี้มีแค่ภาพของหมวยแสบที่สำแดงตัวตนอยู่ในสมอง ลมหายใจเริ่มหอบกระชั้นหนักเมื่อความรู้สึกเสียวเข้าครอบครอง เกลียวลิ้นสากขยับปาดเลียรอบริมฝีปากหนา เชิดใบหน้าขึ้นสูงสูดปากครางกึกก้อง จิกปลายเล็บมือที่ค้ำทรงตัวลงผนังหินอ่อนจินตนาการคล้ายกับว่าได้บีบแก้มก้นของอีกฝ่ายอย่างมันเขี้ยว

แทนคุณตัวหงิกงอครั้นความกระสันเล่นงานทั่วทั้งลำ ครางอื้ออ้าหนักดังทั้งเรียกชื่อผู้หญิงที่คะนึงหาไม่ขาดปาก

จังหวะชักเข้าออกระรัวหนักขึ้น กล้ามเนื้อทุกส่วนกระตุกเกร็งโดยเฉพาะช่วงล่างกระฉอกน้ำขาวขุ่นสาดเข้าผนังห้องน้ำอย่างอัดอั้น ก่อนจะใช้สองมือยันค้ำผนังห้องน้ำและปล่อยเสียงหอบอย่างรุนแรงจากความเสียวซ่าน

"ซีดส์ หลายครั้งแล้วนะหมวยที่ทำเฮียเป็นแบบนี้"

ไม่ใช่ครั้งแรกที่แทนคุณปรี่เข้าห้องน้ำควักแก่นกายรีดความคับแน่นออกมาเป็นน้ำขาวขุ่น แต่หลายครั้งจนนับไม่ถ้วนกับอารมณ์ที่เกิดเมื่อมองเห็นสรีระอันยั่วยวนของน้องสาว จนบางทีอยากจะจับยัยแสบฟาดก้นลายให้มันรู้แล้วรู้รอด

"เสียวซะมัด"

สะบัดร่างกายเพื่อให้ความกำหนัดหลุดออกจากตัว จากนั้นมือหนากดสบู่เหลวแล้วป่ายลงหน้าอกอาบน้ำชโลมกายเมื่อรีดน้ำเสียวออกจนหมด

.

.

จากความตั้งใจจะข่มตานอนต่อให้หลับก็ไม่สามารถหลับต่อได้ ชายหนุ่มสวมชุดลำลองสบายๆ ลงมาด้านล่างเพื่อดื่มกาแฟเหมือนเช่นเคยในทุกๆ เช้า แต่วันนี้มันแค่เช้ากว่าปกติ มุมชงกาแฟมุมเดิมดันมียัยหมวยชิงยืนตัดหน้า

ด้านหลังคนตัวบางอ้อนแอ้นอยู่ในชุดสบายๆ เช่นกัน เสื้อกล้ามสีขาวกางเกงยีนส์ขาสั้นตัวเดิมทำแทนคุณอยากจะกระชากไปไฟเผาทิ้ง มันสั้นจนแก้มก้นขาวเนียนโผล่ออกยั่วตาคนมอง

"กูไม่อยากกลับไปชักว่าวในห้องน้ำแล้วนะหมวย"

"ห๊ะ เมื่อกี้เฮียว่าอะไร" คนตัวเล็กหันตัวถามแทนคุณ ครั้นได้ยินเหมือนคนเรียกชื่อแต่ก็ฟังไม่ทันทั้งหมด

"บอกว่าออกมาได้แล้ว เฮียจะชงกาแฟ"

"หมวยชงให้"

"ไม่ คราวก่อนหวานจนน้ำตาลในเลือดขึ้น" เขาจะไม่มีวันกินกาแฟฝีมือยัยแสบเด็ดขาด เมื่อฝีมือการชงกาแฟมีอยู่สองอย่างคือหวานมากและหวานมากๆ ปานน้ำเชื่อม

"ไถ่โทษที่ปล่อยไอ้เงินกวนเฮีย"

เธอหมายถึงนาฬิกาปลุกเรือนสีเงินตัวโปรด มันเป็นนาฬิกาที่แทนคุณซื้อไว้ให้ตอนเธอเข้ามหา'ลัยปีหนึ่ง หมวยชอบนอนดึกตื่นสายเลยเป็นเหตุผลให้แทนคุณซื้อไอ้เงินเป็นตัวช่วยให้เธอได้ตื่นไวขึ้น แต่ก็ดูจะไร้ประโยชน์เมื่อหมวยยังนอนตื่นสายเหมือนเดิม

เพราะความดื้อนับว่าเป็นที่หนึ่ง ยืนยันจะเป็นบาริสตาชงกาแฟเสิร์ฟเฮียคนโปรดในเช้านี้ แทนคุณก็คงต้องปล่อยให้อีกคนได้อย่างตั้งใจ

"กาแฟสอง ครีมหนึ่ง น้ำตาลครึ่งช้อน"

"ขมนะเฮีย"

"ไม่ขมไม่กิน" เดินไปรอยังโต๊ะอาหารที่อยู่ห่างจากมุมกาแฟไม่มากนัก ร่างสูงหย่อนกายลงเก้าอี้นั่งจ้องเรียวขาสวยไม่ละสายตา อิริยบทสับส่ายอ้อนแอ้นทำเอาจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว กระนั้นก็ยังข่มใจว่านั้นคือน้องสาวไม่อยากคิดไปเป็นอย่างอื่น แม้พ่อทั้งสองฝ่ายหมายมั่นปั้นมือให้ทั้งสองเป็นทองแผ่นเดียวกัน

"เมื่อคืนกลับตอนไหน"

"ก่อนเฮียนิดนึง"

"เที่ยวเก่ง" ตำหนิคนอายุน้อยครั้นช่วงนี้เที่ยวบ่อยกว่าปกติ ตั้งแต่ย้ายเข้าบ้านหลังใหม่กับแทนคุณก็ดูจะอิสระขึ้นไม่ได้อยู่ในสายตาพ่อหรือลูกน้องของพ่อ ครั้นอยากไปไหนมาไหนก็สบายไม่ต้องเกรงใจใคร

"หมวยโตแล้ว มีสังคมเหมือนเฮียอ่ะแหละ"

"เป็นผู้หญิงนะหมวย"

"แล้วเฮียมองเป็นผู้ชายเหรอ ออกจะสวย"

วางถ้วยกาแฟลงและยกขาขวานั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม ยิ่งทำให้กางเกงขาสั้นถลกสูงราวกางเกงชั้นใน แทนคุณรีบเบือนสายตาไปทางอื่น ต้นขาขาวมันทำแทนคุณใจคอไม่ดี

“หมวยชอบนะที่ได้มาอยู่กับเฮีย”

“ทำไม”

“ไม่เหงา อยู่บ้านเตี่ยไม่มีใครเลย คุยแต่กับตัวเอง”

เพราะปราโมทย์ เตี่ยของเธอทำธุรกิจระหว่างประเทศ การเดินทางเป็นเรื่องที่คุ้นชินและคุ้นเคย นานๆ ทีปราโมทย์จะกลับมาไทยและไม่ได้อยู่ที่นี่เป็นหลัก เป็นผลให้ลูกสาวมาอยู่กับลูกชายของเพื่อนสนิท ครั้นพ่อของหมวยและพ่อของแทนคุณเป็นเพื่อนสนิทกัน พลันทำให้ปราโมทย์ไว้ใจแทนคุณให้ช่วยดูแลลูกสาวในช่วงที่ไม่อยู่

วันต่อมา

"ไอ้แดน ไอ้แดน!!"

"มาแล้วครับ" คนสนิทกึ่งวิ่งกึ่งเดินเข้าตัวบ้านอย่างรวดเร็ว ครั้นผู้เป็นนายตะโกนเรียกด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์

"ใครเอาหนังสือกูไป"

"หนังสืออะไรครับ"

"ก็หนังสือ..."

"หมวยเอง"

เสียงหวานดังมาจากหน้าประตู กระทั่งปรากฏร่างน้อยๆ สวมกางเกงขาสั้นเสมอหูส่วนด้านบนเป็นเสื้อยืดขาวทว่ามัดขึ้นจนเห็นเอวคอดสวยถือหนังสือเล่มโปรดของแทนคุณ เป็นหนังสือเกี่ยวกับจิตวิทยาและเธอก็ไม่เข้าใจทำไมเฮียของเธอถึงชอบอ่านหนังสือแบบนี้

"ใครอนุญาต" ชักสีหน้าถึงความไม่พอใจ แต่ทว่าที่หงุดหงิดอยู่ตอนนี้คือน้องตัวดีแอบหนีเที่ยวโดยไม่บอก

"หนังสืออ่านแล้วเครียดแบบนี้ หวงไปไหน" หมวยมองบนพลางเบะปากกับความขี้หวงไม่เข้าเรื่องของอีกฝ่าย

"ควรมีมารยาท"

"ทีเฮียเข้าห้องหมวยโดยไม่ได้รับอนุญาต"

คราวนี้คนอายุน้อยสวนกลับ เริ่มถกเถียงถามหามารยาทซึ่งกันและกันท่ามกลางคนมองอย่างแดนที่ทำหน้าเลิ่กลั่กมองคนทั้งสองต่อปากต่อคำ กระทั่งเริ่มถอยๆ ออกทีละนิดแล้วพาตัวเองออกไปบรรยากาศผีเข้าผีออกของแทนคุณ

"เอาไปอ่านแล้วได้อะไร"

"ไม่ได้อะไร"

“….”

"เอาไปสิ"

หมวยยื่นหนังสือคืน แทนที่อีกฝ่ายจะคว้าหนังสือพลันคว้าเข้าข้อมือเล็กแล้วลากมานั่งบนโซฟาในห้องทำงานของตน

“ปล่อยแขน”

“….”