บทที่ 3 วิชามังกรขึ้นสวรรค์(1)

เฉินโม่ออกจากห้องเรียน แต่ไม่ได้ออกจากโรงเรียน

เขาที่เคยผ่านศึกครั้งใหญ่ของหมื่นเผ่าในจักรวาล มีความรู้สึกวิกฤตสำหรับโลกที่เต็มไปด้วยความอันตรายในตอนนี้ จากร่างกายของเขาในตอนนี้ กระสุนนัดเดียว ก็ทำให้เขาถึงแก่ชีวิตได้ เขาจำเป็นต้องรีบยกระดับพละกำลัง รับมือกับการไปร่วมงานศพพรุ่งนี้

เฉินโม่มาถึงสนามโรงเรียน ตอนนี้ทุกคนกำลังสอบ สนามไม่มีใครสักคน เฉินโม่รีบนั่งขัดสมาธิใต้ต้นสน จมดิ่งลงไปในความคิด

แดนทั้งแปดของการบำเพ็ญเซียนได้แก่ รวมพลัง จิตปฐม ดั่งเทพ สู่ธรรมะ มหายาน ข้ามทัณฑ์ และกษัตริย์เซียน

เมื่อยกระดับถึงแดนแต่ละแดน พละกำลังจะพุ่งขึ้น ความแตกต่างระหว่างแดนต่างกันราวฟ้ากับดิน

เมื่อเข้าสู่ชั้นแรกแดนรวมพลัง ร่างกายเหนือกว่านักกีฬาระดับประเทศทุกคน แค่หมัดเดียว มีพลังพันชั่ง ไม่มีใครสามารถต้านทานได้

เมื่อฝึกถึงแดนจิตปฐม สามารถข้ามจักรวาลได้ พลานุภาพแค่หมัดเดียว สามารถทำลายทุกอย่างได้

ถ้าเป็นกษัตริย์เซียนได้สำเร็จ ถึงขนาดที่เป็นผู้แข็งแกร่งไร้เทียมทาน ได้รับการสักการะจากสรรพสิ่งมากมาย แค่กะพริบตาก็สามารถทำลายล้างโลกได้

ชาติที่แล้วเฉินโม่เป็นผู้บำเพ็ญแดนดั่งเทพ ศิษย์น้องหญิงลั่วหลีเป็นเซียนแท้แดนสู่ธรรมะ ทั้งสองท่องไปทั่วจักรวาล เป็นคู่เทพเซียนที่เซียนอื่นใฝ่ฝันอยากเป็น

แต่สำหรับเฉินโม่ในตอนนี้ เรื่องพวกนั้นยังห่างไกลเหลือเกิน สิ่งที่เฉินโม่ต้องทำในตอนนี้ คือก้าวเข้าสู่ชั้นแรกแดนรวมพลังให้เร็วที่สุด

ชาติก่อนเฉินโม่ฝึกวิชาที่มั่นคงของสำนักเสวียนเต๋า อย่างวิชาเต๋าเทียนเสวียน ผลการฝึกตนแข็งแกร่งไร้เทียมทาน แต่สุดท้ายเฉินโม่พบว่า การเข้าสู่แดนของเขาเร็วเกินไป จนทำให้พื้นฐานไม่มั่นคง นับวันการยกระดับผลการฝึกตนยิ่งลำบากขึ้นเรื่อยๆ

ชาตินี้ เฉินโม่ซึบซับบทเรียนจากชาติที่แล้ว ไม่ได้หวังว่าจะก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว แต่หวังเพียงแค่ให้มั่นคง เพื่อเป็นพื้นฐานในการบำเพ็ญเซียนในอนาคตที่ดียิ่งขึ้น

ชาติก่อน เฉินโม่เป็นศิษย์ที่กษัตริย์เซียนตงหวารักมาก วิชาต่างๆ ในหมื่นเผ่าในจักรวาลให้เฉินโม่เอาเลือกอะไรก็ได้ตามใจชอบ ยาทิพย์ยาวิเศษต่างๆ เหมือนผักที่วางตามข้างถนน ดังนั้นตอนนี้เฉินโม่จึงเชี่ยวชาญวิชาหมื่นเผ่า

"อยากวางพื้นฐานให้ดี ควรเลือกวิชาไหนดีล่ะ"

"วิชาล้ำค่าของสำนักเมฆเขียวอย่างวิชาเซียนมังกรเขียวดีไหม ไม่ได้ ความแข็งแกร่งเหมือนกัน พื้นฐานความมั่นคงยังไม่พอ ส่วนคัมภีร์บัวหุนหยวนของสำนักพรหมโลกล่ะ ก็ไม่ได้เหมือนกัน วิชานั้นต้องเป็นผู้ชายรักษาพรหมจรรย์"

เฉินโม่ไม่อยากโดดเดี่ยวไปจนแก่ สุดท้าย เมื่อผ่านการครุ่นคิดอย่างดีแล้ว เฉินโม่เลือกวิชาพื้นฐานของสำนักเสวียนเต๋า อย่างวิชามังกรขึ้นสวรรค์!

ถึงวิชามังกรขึ้นสวรรค์ เป็นเพียงวิชาพื้นฐานของสำนักเสวียนเต๋า แต่กลับมีบันทึกไว้ในคัมภีร์สำนัก เมื่อฝึกวิชามังกรขึ้นสวรรค์จนถึงแดนสูงสุด สามารถกลายร่างเป็นมังกรแท้จริง กว้างใหญ่ไม่มีที่สิ้นสุด และทำลายล้างโลกได้!

แต่นอกจากบันทึกในคัมภีร์สำนักแล้ว นับแสนปีมานี้ ยังไม่มีใครฝึกวิชามังกรขึ้นสวรรค์จนถึงแดนดั่งเทพเลย ดังนั้นจึงอยู่ในวิชาพื้นฐานเท่านั้น

แต่วิชามังกรขึ้นสวรรค์ เป็นวิชาพื้นฐานของสำนักเสวียนเต๋า เป็นสิ่งที่ดีมากในการนำมาสร้างพื้นฐานให้มั่นคงสำหรับศิษย์ใหม่ เหมาะสำหรับเฉินโม่ในตอนนี้มาก

เอาวิชานี้แหละ มังกรขึ้นสวรรค์!

เมื่อตัดสินใจได้ เฉินโม่รีบหลับตา เริ่มเข้าสู่การฝึกขั้นแรก นำชี่เข้าร่าง!

ชี่ฟ้าดินบริเวณรัศมีสิบเมตร เริ่มรวมตัวเข้ามาที่เฉินโม่ พื้นที่หนึ่งเมตรรอบตัวเฉินโม่ เริ่มหดตัว แสดงให้เห็นความรุนแรงของวิชามังกรขึ้นสวรรค์

หลังผ่านไปสิบห้านาที เฉินโม่ลืมตาขึ้น ใบหน้าฉายแววยินดี แววตาของเขาเป็นประกายและหายวับไป เหมือนร่างกายของเขาใหญ่ขึ้นหนึ่งเท่า แต่ถ้าไม่มองดีๆ ก็ดูไม่ออก

"ไม่เลว แม้ชี่ทิพย์บนดาวไอกาน้อยกว่าโลกบำเพ็ญเซียนเป็นหมื่นเท่า แต่ฉันใช้เวลาแค่สิบห้านาที ก็สามารถนำชี่เข้าร่างได้สำเร็จ"

"ตอนฉันฝึกวิชาเต๋าเทียนเสวียนเป็นครั้งแรก ยังต้องใช้เวลาสามวันเต็มๆ ถึงจะนำชี่เข้าร่างได้สำเร็จ วิชามังกรขึ้นสวรรค์ เหมาะกับการเป็นพื้นฐานให้กับผู้เริ่มเรียนเป็นอย่างมาก"

เมื่อนำชี่เข้าร่างสำเร็จ เฉินโม่จึงหลับตาต่อ จนใกล้พระอาทิตย์ตกดิน เฉินโม่จึงลืมตาขึ้นช้าๆ เขารู้สึกว่ามีคนเดินมาทางเขา

วัยรุ่นชายหญิงในชุดนักเรียน 7-8 คน เดินมาตรงหน้าเฉินโม่ สีหน้าแปลกประหลาด

"เฉินโม่ นายมาทำอะไรที่นี่"

ผู้หญิงมัดผมหางม้า หน้าตาสะสวยในบรรดาคนพวกนั้น มองเฉินโม่อย่างไม่เข้าใจ ในใจผิดหวังเป็นอย่างมาก

ทิ้งการสอบกลางคัน แล้วมานั่งอยู่ในสนามคนเดียว เขาหมดทางเยียวยาแล้วจริงๆ ถึงจะทำข้อสอบพวกนั้นไม่ได้ แต่ก็ควรยืนหยัดจนถึงที่สุดสิ

ในหัวของเฉินโม่ มีชื่อของผู้หญิงคนนี้ผุดขึ้นมาทันที อานเข่อเยว่ ดาวโรงเรียนตี้ยีเมืองอู่โจว เป็นเพื่อนมัธยมปลายจนถึงมหาวิทยาลัยของเขา ลูกสาวของนักธุรกิจที่ร่ำรวยหลายสิบล้านในพื้นที่

อานโส่วอี่ พ่อของอานเข่อเยว่ เป็นเพื่อนรักกับเฉินจิงเย่ พ่อของเฉินโม่ เหมยถิงแม่ของอานเข่อเยว่ จะจับคู่ให้พวกเขาสองคน

ถึงตอนนั้นเฉินจิงเย่เป็นแค่สารวัตรกำนัน แต่หลี่ซู่เฟินแม่ของเฉินโม่ เป็นเจ้าของกิจการที่ชื่อเสียงไปทั่วมณฑลฮ่านหยาง ทรัพย์สินเป็นร้อยล้าน ถ้าเทียบกับธุรกิจของหลี่ซู่เฟิน ไม่ต้องคิดถึงทรัพย์สินของตระกูลอานก็ได้ นี่เป็นเหตุผลใหญ่ที่เหมยถิง พยายามอย่างสุดความสามารถ ในกับจับคู่อานเข่อเยว่กับเฉินโม่

แต่ตอนนั้นเฉินโม่ไม่มีความรู้ความสามารถ อานเข่อเยว่ไม่แลเขาสักนิด แต่ติดเพราะแม่ จึงทำได้เพียงมีความสัมพันธ์แบบบางครั้งสนิทสนม บางครั้งห่างเหินกับเฉินโม่ น่าขำที่ตอนนั้นเฉินโม่เข้าใจว่าอานเข่อเยว่รู้สึกดีกับเขา จึงแอบรักอานเข่อเยว่มานานมาก

แต่ไม่นาน เมื่อบริษัทของหลี่ซู่เฟินเกิดวิกฤตทางเศรษฐกิจครั้งหนึ่ง เหมยถิงเข้าใจว่าตระกูลเฉินใกล้จะตกต่ำ จึงไม่ให้อานเข่อเยว่ไปมาหาสู่กับเฉินโม่อีก ด้วยเหตุนี้เฉินโม่จึงเจ็บปวดใจอยู่นาน