ฝากไว้ก่อนเถอะ

"นี่มันเรื่องอะไร พี่แสงอย่าบอกนะ ว่าเงินที่พี่แสงซื้อไอโฟนรุ่นใหม่ล่าสุดเครื่องนี้ให้เค้ก เป็นเงินที่พี่หลอกผู้หญิงคนนี้มา" เค้กไม่ถามเปล่า เธอยกไอโฟนเครื่องที่ว่าขึ้นมาให้ดูไปด้วย

"ไอ้แสง...ไอ้ลูกเวร มึงแช่งกู เพื่อที่จะเอาเงินไปซื้อมือถือให้ผู้หญิงเหรอ เอากูไปอ้าง...แต่เงินกูไม่เห็นสักบาท" แม่ว่าให้ลูกชายด้วยความเจ็บใจ ถ้าเอาเงินมาแบ่งเธอบ้าง เธอจะไม่ว่าสักคำเลย แต่นี่เอาไปให้ผู้หญิงหมดเลย

"พี่แสง...พี่แสงหลอกบัวทำไม" บัวมองแสงด้วยสายตาที่เจ็บปวด เธอไม่คิดเลย ว่าผู้ชายที่เธอจะฝากชีวิตเอาไว้ด้วย จะหลอกเธอได้ขนาดนี้

"เธอจะมาว่าพี่แสงคนเดียวก็ไม่ถูกนะ เธอมันโง่เอง โง่ไม่พอ ไม่ดูหนังหน้าของตัวเองด้วย" เค้กว่าให้บัวเสียงดังด้วยความไม่พอใจ เธอไม่ยอมให้ใครมาว่าแฟนของเธอหรอก เธอก็ต้องปกป้องแฟนของเธอ ในเมื่อแฟนของเธอทำให้เธอขนาดนี้แล้ว

"กลับบ้านของเธอไปสะ ถ้าเธอไม่อยากให้คนเขาเอาไปพูดกันมากกว่านี้ ไป!!" แสงตะคอกบัวเสียงดัง เพราะว่าตอนนี้ชาวบ้านออกมามุงดูกันเต็มไปหมด

"พี่มันหน้าตัวเมีย พี่บอกบัวว่าแม่ป่วยเป็นเนื้องอกในสมอง ต้องผ่าตัดด่วน บัวก็ให้เพราะคิดว่าพี่ยังมีความเป็นคน เป็นห่วงแม่ แต่ที่ไหนได้ มาหลอกเอาเงินของบัวไปซื้อมือถือให้ผู้หญิง ไอ้หน้าตัว..." เพี๊ยะ!! บัวหน้าหันทันที ที่โดนแสงตบที่หน้า

"โห้...!!" คนที่มุงดูอยู่ ต่างก็ร้องออกมาด้วยความตกใจ หลังจากที่เห็นแสงตบหน้าของบัวแล้ว

"ในที่สุด พี่ก็เผยธาตุแท้ของพี่ออกมา บัวไม่ตบพี่คืนหรอกนะ เพราะว่าผู้หญิงหน้าโง่อย่างบัว คงสู้ผู้ชายหน้าตัวเมียอย่างพี่ไม่ได้ เธอก็เหมือนกัน ทำหน้าภูมิใจไปเถอะ มือถือที่ผู้ชายซื้อให้ ก็เอาไปอวดคนอื่นๆอย่างภาคภูมิใจเลยนะ ว่ามือถือเครื่องนี้ ผู้ชายหน้าตัวเมียไปหลอกเอาเงินกับผู้หญิงหน้าโง่มา ด้วยการบอกว่าแม่ของตัวเองป่วย เพื่อให้ผู้หญิงหน้าโง่สงสาร ฉันหน้าไม่สวย ฉันก็ยอมรับ แต่ฉันก็มีปัญญาหาเงินใช้เอง ไม่ได้ไปหลอกเอาเงินของคนอื่นมาใช้อย่างหน้าด้านๆแบบนี้ ป้าสุ...ว่างๆป้าสุก็สั่งสอนลูกชายบ้างนะ ว่าอย่าเอาหน้ามุดผ้าถุงของผู้หญิงอยู่ สอนให้เป็นลูกผู้ชายหน่อย ไม่ใช่วันๆไปยุ่งแต่เรื่องของชาวบ้าน" บัวหันไปว่าให้แม่ของแสงในท้ายประโยค เธอยอมรับว่าตอนนี้สติของเธอหลุดไปแล้ว เธอทั้งตกใจ แล้วก็เสียใจมากๆ จากทุกเรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนี้ หน้าไหนเธอก็ไม่สนทั้งนั้น

"เอ้า...อีบัว มึงด่ากูว่าไม่สั่งสอนลูกเหรอ อีนี่!!" สุยกมือขึ้นมาเท้าเอว เตรียมพร้อมที่จะด่าบัวคืนเต็มที่

"ทุกคนคะ ดูเอาไว้ค่ะ บัวนี่แหละ ที่เป็นผู้หญิงหน้าไม่สวย แล้วก็ยังหน้าโง่ ให้ผู้ชายหน้าตัวเมียคนนี้มาหลอกเอาเงิน บัวหน้าไม่สวย แต่ก็มาเจอผู้ชายหน้าหล่อ ที่จิตใจตํ่าช้าหลอก" บัวไม่สนใจที่สุพูด เธอหันไปบอกกับทุกคนที่กำลังมุงดูอยู่ ก่อนที่เธอจะเดินออกมาจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว ในขณะที่แสงกับทุกคนกำลังยืนอึ้งอยู่ เพราะทุกคนไม่คิดว่าบัวจะกล้าพูดได้ขนาดนี้

"ไอ้แสงเอ๊ย หน้าตามึงก็หล่อนะ ไม่น่าไปหลอกมันเลย สงสารมัน"

"ใช่ แถมยังเอาแม่ของตัวเองไปอ้างเอาเงินกับผู้หญิงอีก"

"เป็นผู้ชายสะเปล่า ไปหลอกเอาเงินของผู้หญิงไม่พอ ยังไปตีมันอีก มึงก็เกินคนจริงๆนะแสง"

"มึงไปหลอกเอาเงินมัน แล้วยังตีมันทำไมแสง พ่อแม่มันก็ไม่มี น่าสงสาร"

"ไม่รักมันจริงก็อย่าไปให้ความหวังมัน"

"น่าสงสารอ่ะ ไม่ใช่มันหมดตัวแล้วเหรอ"

เสียงต่อว่าให้แสงมากมายไม่รู้ว่าใครเป็นใคร หลังจากที่บัวเดินออกไปแล้ว ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายเข้าห้องพักของตัวเอง พร้อมกับบ่นสงสารบัวไปด้วย

"ไอ้แสง!! มึงไปหลอกเอาเงินมันอ่ะ มึงมีเหลือให้กูบ้างไหม เอามาแบ่งกูเลย" แม่ถามลูกชาย เธอไม่ถามเปล่า เธอดึงเสื้อของลูกชายเอาไว้ ไม่ยอมให้ลูกชายเดินหนีไปไหนได้

"พี่แสง...!! พี่แสงไปคบกับมันตอนไหน แล้วเป็นแฟนกับมันตั้งแต่เมื่อไหร่ พี่หลอกมันหรือว่าพี่หลอกเค้กกันแน่" เค้กถามพร้อมกับดึงเสื้อของแสงเอาไว้ เพื่อที่จะเอาคำตอบตอนนี้ให้ได้

"ถ้าพี่หลอกเค้ก เค้กจะได้ไอโฟนรุ่นที่เค้กอยากจะได้เหรอ พี่รักเค้กนะ พี่..."

"ไอ้แสง...กูถามว่าเงินตั้งหกหมื่น มึงมีเหลือให้กูไหม ไอ้ลูกเวร!!" แม่กัดฟันถามลูกชาย พร้อมกับดึงเสื้อของลูกชายแน่นขึ้น เพราะว่าเธอยังไม่ได้คำตอบที่ต้องการเลย

"แม่...จะเอาอะไรมาเหลือล่ะ ซื้อไอโฟนอย่างเดียวยังไม่พอเลย แม่..."

"มึงโง่หรือว่ามึงโง่ไอ้แสง หลอกเงินมาได้ แทนที่จะเอามาให้พ่อกับแม่ แต่เอาไปให้ผู้หญิง..."

"อ้าว...แม่!! เค้กเป็นแฟนของพี่แสงนะ ทำไมพี่แสงจะซื้อให้เค้กไม่ได้ล่ะ!!" เค้กเถียงอย่างไม่ยอม ในขณะที่เธอกับแม่ของแสง ยืนขนาบข้างแสงอยู่กันคนละฝั่ง 

"แต่ก็ต้องแบ่งให้พ่อแม่บ้าง มือถือเชี่ยอะไรจะแพงขนาดนี้ เงินตั้งหกหมื่นบาท เอาไปทำอะไรได้อีกตั้งเยอะ" สุตั้งหน้าตั้งตาเถียงกับเค้กอย่างไม่ยอมเหมือนกัน

"ช่วยไม่ได้ เค้กอยากได้ พี่แสงเขาก็ซื้อให้ หึหึ" เค้กเบะปากใส่แม่ของแสงด้วยท่าทางที่เหนือกว่า เพราะว่าแสงซื้อให้เธอแล้ว แสดงว่าแสงรักเธอมากกว่าแม่เห็นๆ

"ไอ้แสงมึง!!"

"พอ...!! เลิกเถียงกันได้แล้ว แม่จะพูดอีกทำไม เงินไม่มีเหลือแล้ว ไปกันเถอะเค้ก" แสงไม่พูดเปล่า เขาจูงมือของเค้กออกมาจากหน้าห้องพักอย่างรวดเร็ว ก่อนที่แม่กับเมียจะทะเลาะกันเสียงดังให้ได้อายชาวบ้านไปมากกว่านี้ บอกตรงๆ ตอนนี้เขาแค้นใจมาก บัวด่าเขาให้ชาวบ้านรับรู้ แถมยังทำให้ชาวบ้านมารุมด่าเขาอีก บัวต้องรับผิดชอบ

"ไอ้ลูกเวร เห็นผู้หญิงดีกว่าแม่ตัวเอง" แม่ตะโกนตามหลังของลูกชายไป ทำให้ชาวบ้านแถวนั้นเปิดประตูออกมาดูกันอีกรอบ

....

"น้องบัวไปไหนมา ทำไมหน้าถึงได้บูดบึ้งขนาดนั้น" เปลวถามพร้อมกับมายืนดักทางด้านหน้าของบัวเอาไว้ ก่อนที่บัวจะเดินเข้าบ้าน

"พี่เปลวหลบไป!! บัวจะเข้าบ้าน" บัวบอกกับเปลวด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจ เพราะว่าตอนนี้เธออารมณ์เสียอยู่ แล้วก็เสียมากด้วย

"พี่แค่จะมาบอกความจริงกับบัว เรื่องของไอ้แสง พี่ว่าครั้งนี้ไอ้แสงมันทำเกินไป มันเอาเงินกับบัวเยอะเกิน..."

"ไม่ต้องพูดถึงผู้ชายคนนี้ให้บัวได้ยินอีก และถ้าพี่หวังดีกับบัวจริงๆ พี่ก็ควรที่จะบอกกับบัวนานแล้ว ไม่ใช่ช่วยพี่แสงมาหลอกใช้เงินของผู้หญิง พวกพี่นี่คบกันตามสันดานจริงๆนะ หน้าหม้อกันทั้งกลุ่ม" บัวว่าให้เปลวที่เป็นเพื่อนกับแสงตามแรงอารมณ์ที่กำลังโมโหอยู่

"บัว...!! ด่าแบบนี้มันเกินไปรึเปล่า พี่ก็แค่หวังดี เพราะเห็นว่าครั้งนี้ไอ้แสงมาโกหกเอาเงินจากบัว ไปซื้อมือถือให้แฟนมัน แล้วเงินมันก็เยอะเกินไป พี่..."

"หลอกก็คือหลอก จะเยอะจะน้อยก็คือหลอก พวกพี่ทั้งกลุ่มมาหลอกให้บัวเลี้ยงข้าว บัวไม่ว่า เพราะบัวก็เห็นว่าทุกคนหาเช้ากินคํ่า ไม่มีเงินจริงๆ แต่ไม่คิดว่าจะหน้าตัวเมีย มาหลอกกินเงินของผู้หญิงไปวันๆ ภูมิใจกับลูกเมียของพวกพี่..."

"บัว...!! มันจะเกินไปแล้วนะ!!" เปลวพูดพร้อมกับยกมือขึ้น เพื่อที่จะตบหน้าของบัว

"เอาสิคะ ตบเลยค่ะ เมื่อกี้บัวก็โดนพี่แสงตบมา จะแปลกอะไร ถ้าพี่จะตบบัวอีกคน ผู้ชายกลุ่มของพี่ก็เก่งทำร้ายผู้หญิง กับหลอกเอาเงินจากผู้หญิงอยู่แล้ว ไม่ตบเหรอคะ งั้นบัวเข้าบ้านก่อนนะคะ" บัวบอกกับเปลวเสียงเรียบ ก่อนที่เธอจะเปิดประตูรั้วด้านนอกเข้าไปด้านในบ้าน

"บัว..."

"หยุดอยู่ตรงนั้น ไม่งั้นบัวจะตะโกนว่าพี่จะทำร้ายบัว" บัวไม่พูดเปล่า เธอรีบปิดประตูรั้วหน้าบ้าน ก่อนที่เธอจะหยิบไม้หน้าสามที่วางเอาตรงขอบประตูขึ้นมา ทำท่าจะฟาดที่หน้าของเปลว ไม้หน้าสามเธอวางแอบเอาไว้ตรงทางเข้าประตูรั้วหน้าบ้านอยู่แล้ว เพื่อเอาไว้ไล่หมาจรจัดที่ชอบไล่กัดผู้คน ที่เดินไปมาในตลาดบ้างบางครั้ง แล้วเธอก็เอาไว้ป้องกันตัวเองด้วย เพราะว่าเธออยู่คนเดียว เธอก็เลยเอามาแอบเอาไว้ที่ข้างประตูรั้ว

"ฝากไว้ก่อนเถอะ คนอุตส่าห์หวังดี ยังจะมาด่า..."

"หวังดีหรือว่าเห็นพี่แสงได้เยอะ พี่ก็เลยอิจฉาไม่อยากให้พี่แสงได้ ก็เลยแอบมาบอกบัว ถ้าจะให้บัวพูดตรงๆ พี่กำลังจะหักหลังเพื่อน เพราะว่าเพื่อนหลอกเงินจากผู้หญิงได้เยอะกว่า น่าสมเพชกันทั้งกลุ่มจริงๆ" บัวว่าให้เปลวพร้อมกับยิ้มเยาะไปด้วย ก่อนที่เธอจะเดินเข้าบ้านไป โดยที่ทิ้งความแค้นเอาไว้ให้คนที่โดนรู้ทัน ยืนอึ้งอยู่