บทที่ 5

หนนี้หน้าขาวๆ ของหนุ่มตี๋แดงเถือกขึ้นมาเลยล่ะ ลภัสอมยิ้ม ดูสีหน้าเจ้าหล่อนเจ้าเล่ห์พิกล ขณะตอบเสียงหวาน

"ได้ยินเฮียชวนเฮียกวงวันนั้นอะ ว่าอยากไปที่ผู้ชาย ไปอ่าง แต่เฮียกวงบอกว่าเลิกไปแล้ว มีเมียเป็นของตัวเองแล้ว ว่าแต่อ่างนี่ อ่างอะไรอะเฮีย? มันเป็นที่แบบไหนเหรอ"

"ยุ่งจริง ไม่ต้องรู้หรอก เราเป็นผู้หญิง"

เขาบอกปัด จะอธิบายให้เด็กสิบเก้า แถมเป็นผู้หญิงฟังได้ยังไงกันล่ะว่า อ่าง...ที่ว่ามันเป็นยังไง เฮ้อ...ไอ้ภูมินะไอ้ภูมิ เอาลูกสาวมาทิ้งให้เขาเลี้ยง มาทำให้เขาปวดหัวโดยแท้

"เฮียจะกลุ้มอะไรนักหนา ก็แค่คนเค้าอยากให้เฮียมีเมีย"

"เอ่อ กลุ้มตรงเฮียไม่ค่อยจะอยากมีไง มีก็อยากหาเองไง เข้าใจไหมล่ะ"

"สเปคเฮียเป็นแบบไหนล่ะ เดี๋ยวหนูช่วยหา"

เจ้าหล่อนว่า ทองแท่งถอนใจเฮือก มองหน้าใสๆ ตาแป๋วๆ นั่น...มองแล้วก็เผลอ...มองกวาดไปตามเครื่องหน้าจุ๋มจิ๋มน่ารักนั่น ปากนิด จมูกหน่อย ตากลมแป๋วแหวว ที่มีประกายสดใสอยู่ตลอดเวลา ยามมองหน้าหล่อน เขามักจะรู้สึกสดชื่น มีพลังเพราะสายตานี่ล่ะ

เอ่อ...

เจ้าบะหมี่ถามเรื่องสเปคเขา ไหงดันมองหน้าหล่อนเพลินไปเสียอย่างนั้นวะเรา

"ยุ่ง"

เขาว่า เป็นคำติดปากยามที่เขาบ่นให้กับเจ้าตัว แต่ลภัสกลับไม่อินังขังขอบ แถมยังถามต่อแจ้วๆ อีกด้วย

"ที่อ่างเค้ามีสเปคเฮียเหรอถึงอยากไป"

"ทำไม จะไปกะเฮียไหมล่ะ"

เขาเลิกคิ้ว เอาสิ...อยากจะตามดีนัก เดี๋ยวให้วิ่งหนีแทบไม่ทันเลยล่ะ ยัยตัวยุ่ง

"ไปสิ จะได้ไปดูไงเฮียชอบแบบไหน เผื่อหนูจะได้ช่วยหาให้"

"เอ้างั้นก็ไปกัน"

เขาบ้าจี้ชวนหล่อน หล่อนก็ดันไปด้วยจริงๆ ทองแท่งตอนแรกแค่อยากจะทำให้หล่อนเลิกตาม แต่พอแม่เจ้าประคุณขับรถคันเก่งไปส่งเขาถึงหน้าสถานบันเทิงนั่น โดยเขาไม่ต้องบอกทาง คนปากดีอย่างทองแท่งก็ทำตาปริบๆ แล้วมองหน้ายัยตัวเล็ก ที่จอดรถนิ่งสนิทให้เขา แล้วก็หันมายิ้มให้

"เอ้าเฮีย ลงไปสิ เดี๋ยวหนูเลี้ยงเองวันนี้"

"โอ๊ย! ไอ้บะหมี่ ใครบอกกันฮะ ว่า...เอ่อ...อยู่ตรงนี้"

"ได้ยินเฮียพูดถึง ก็เลยไปถามพี่ๆ ในอู่ พี่โต้งบอกมาอะว่าอยู่ตรงนี้ ก็เลยสุ่มๆ มา" ตากลมโตมองไปยังไฟสีม่วง แล้วอ่านดังๆ

"อาบ อบ นวด อ้อ...นี่หรืออ่างที่เฮียอยากมา"

เขาถึงกับกลอกตา ใครจะกล้าพาเด็กสาวเข้าอาบอบนวดกันวะ ผีไอ้ภูมิมีหวังมาเข้าฝันด่าเขาแน่ๆ ข้อหาพาลูกสาวมาเที่ยวแบบนี้

"ไปร้านคาราโอเกะหน้าตลาดกัน เฮียเปลี่ยนใจล่ะ"

"ไม่เที่ยวอ่างแล้วเหรอเฮีย"

แม่ตัวแสบทำตาปริบๆ เลยโดนเอ็ดเอาเสียงเขียว

"เอ่อ ไม่เที่ยวแล้ว ไปร้องเพลงกันดีกว่า สว่างค่อยกลับบ้าน"

"ตังค์จะพอไหมล่ะเฮีย"

"ไม่พอก็ยืมเจ้าของร้านเอา เฮียรู้จักมัน ปะ ไม่สว่างไม่กลับ"

เขาว่า ลภัสจึงพาเขาไปยังจุดมุ่งหมายใหม่แต่โดยง่าย ตอนแรกเฮียก็ยังเก๊ก ยังไม่พูดมาก แต่พอเหล้าหมดไปค่อนขวด เฮียก็เริ่มพูดเยอะจนคนที่คอยถามเพราะอยากรู้ ก็ชักจะไม่อยากรู้ล่ะ เพราะฟังวนแล้วหกเจ็ดหน จนจำได้ขึ้นใจ

"ทำไมวะ เฮียไม่อยากมีเมียตอนนี้ ผิดตรงหนายยย"

"ก็ไม่ผิดนะเฮีย สงสัยว่าคุณพรกลัวเฮียหมดอายุทำหลานให้ ถึงได้อยากให้เฮียมีเมีย" แม่ตัวแสบว่า คนเมาตาขวางเลยล่ะ แล้วเอามือขยี้ผมเธอแรงๆ จนลภัสต้องปัดป้อง ร้องโวยวาย

"โอ๊ย เฮีย มันเจ็บนะ"

"ปากดี ว่าเฮียแก่เหรอวะ ยังไม่แก่นะโว้ย! เพิ่งจะสามสิบสอง แก่ตรงหนายยยย"

"แก่ทุกตรงอะ"

"เฮ่ย..."

ลภัสมองหน้า 'คนแก่' ก่อนจะตีสีหน้าจริงจัง แล้วเอ่ยต่อแจ้วๆ

"เฮียส่องกระจกมั่งไหมล่ะ ถ้าส่องก็จะเห็นความแก่ไง แสดงว่าไม่ส่องเลยไม่รู้ว่าตัวเองแก่"

"ไอ้บะหมี่!"

"โอ๋ๆ อย่าทำเสียงดุหนูสิ หนูพูดความจริงนะ เรื่องเฮียแก่ แต่เฮียแก่แล้วหล่อนะ เฮียจงภูมิใจที่แก่"

"เด็กบ้าปากดีนัก จับกรอกเหล้าแม่ง"

เขาคว้าตัวหล่อนมา แล้วล็อคคอหล่อน พลางจับเอาขวดเหล้ามากรอกสาวน้อย เอาสิ! พอเมาแล้วก็คุมสติสตังไม่ค่อยจะอยู่ เลยทำอะไรแพลงๆ เล่นเอาลภัสเกือบสำลัก หล่อนก็พอดื่มเป็นบ้าง เพราะดื่มเป็นเพื่อนบิดาเลี้ยงบ่อยๆ แต่ก็กินพอเป็นกระษัย ไม่ได้ดื่มอะไรมากมาย พอเจอทองแท่งกรอกเอาแบบนั้น เพียวๆ เข้าไป ลภัสถึงแก่ตาลาย เมาตามเขาไปติดๆ

"เฮียยยย ไอ้เฮียยยย หนูเมา"

"ฮ่าๆ สมน้ำหน้า"

"ตาลายไปหมดแล้ว"

ลภัสตาเยิ้ม เสียงยานคาน ขณะที่ตัวก่อการนั่งหัวเราะ ตาเยิ้มไม่แพ้กัน

"ไหนๆ ก็ไหนๆ เมาแล้ว ก็ชนกันอีกแก้ว"

"อื้อ...อีกแก้ว"

แล้วก็ตามมาอีกแก้ว อีกแก้ว จนสุดท้าย เจ้าของร้านก็งดเสิร์ฟเครื่องดื่ม เพราะตอนนี้แขก นอนหลับคร่อกไปด้วยกันเสียแล้ว

"แบกเฮียกับเมียไปนอนทีสิ"

"นั่นเมียเฮียทองเรอะ"

"เอ่อ...ก็น่าจะใช่เมียนั่นล่ะ ไม่ใช่จะมากินเหล้าเมาหลับด้วยกันแบบนี้ได้ไงวะ"

เจ้าของร้านว่า คนถามมองจ้อง 'เมียเฮียทอง' ตาเขม็งเลยหนนี้ หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม ดูยังละอ่อนอยู่เลย น่าอิจฉาเฮียทองชะมัด

แล้ววันต่อมา...

ข่าวว่าเฮียทองมีเมียเด็ก ก็ค่อยๆ ขจรขยาย...เพราะเฮียทองเจ้าของอู่เจ๊กฮวด มีคนรู้จัก และหมายตาพอสมควรเลยล่ะ