บทที่ 4

นัยน์ตาคมยาวรีของคาเครุ มองคนข้างๆ ที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเลขาของเขากำลังมีอาการผิดปรกติ เธอหน้าแดงตัวแดง เม้มปากแน่น รวมถึงหายใจเข้าออกค่อนข้างแรง

เขาเองก็ไม่ใช่คนดีเต็มร้อย แน่นอนว่าคาเครุเองก็เคยเป็นแบดบอยมาก่อน เขาเที่ยว กิน ดื่ม และคบเพื่อนบางประเภทที่อยู่ในแก๊งยากูซ่า พวกนั้นสอนสิ่งที่มหาวิทยาลัยชั้นแนวหน้าไม่ได้สอนเขา สอนอะไรในแบบที่คนดีๆ เขาไม่ทำกัน

อาการขั้นต้นของหล่อนไม่ผิดแปลกหรอก คงจะ'โดน' อะไรเข้าแล้วแน่ๆ

หล่อนขึ้นลิฟต์มากับเขาจนถึงชั้นที่เขาพัก มีพนักงานระดับหัวหน้าแผนกและหล่อนพักด้วยกันที่ชั้นนี้เพราะเขาเหมาโรงแรมไว้เพื่องานเลี้ยงนี้เป็นโบนัสให้กับพนักงาน ดูเหมือนวานิลาจะยิ่งมีอาการมากยิ่งขึ้นเมื่อเดินใกล้จะถึงห้องเขา มือของเขาแตะเข้าที่เอวหล่อนเมื่อหล่อนเซ วานิลาเงยมองหน้าเขา ตาของหล่อนหวานหยาดเยิ้มอย่างที่หล่อนไม่รู้ตัว

มันเป็นนัยน์ตาที่เปี่ยมไปด้วยไฟบางอย่าง ที่เขารู้ว่าคือไฟอะไร

"ผมขอเวลานิดเดียว ขอออนไลน์หาทางชิเร หมอนั่นส่งข้อความมาว่าอาจจะมีปัญหาเกี่ยวกับสินค้าที่ส่งมา ผมรบกวนคุณส่งข้อมูลให้หน่อย ผมจำชื่อไฟล์ไม่ได้"

บอสหนุ่มหลุบตาลงบังประกายตาบางอย่างไว้เสีย เขากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่อย่างเงียบๆ และเปิดประตูห้องพักออก พร้อมกับเอ่ยเสียงขรึมๆ กับเลขาของเขาที่กำลังใช้มือนวดขมับตัวเอง หน้าของหล่อนแดงมาก ตัวก็ร้อนผ่าว แค่บอสแตะที่เอว เหมือนกระแสไฟแล่นปราด...มันโลดแล่นไปบางส่วนที่วานิลาไม่อยากจะให้ไปถึงเลย

เธอสะบัดหน้าน้อยๆ ตอนนี้ทำไมถึงมึนมากขนาดนี้นะ เขาบอกว่าจำชื่อไฟล์เอกสารไม่ได้ แล้วเธอจะจำได้ไหมล่ะ...เธอกำลังเมาหรือเปล่า แต่หนนี้ทำไมมันเมาแบบแปลกๆ

เขาหันมาก็พบว่าเลขาของเขาตอนนี้ทรุดลงนั่งบนเก้าอี้ที่วางใกล้ประตู เขาจึงก้าวรวดเดียวถึงตัวเธอ ตาคมดุมองจ้องเธอแล้วเอ่ยถามเสียงทุ้มอ่อน

"เป็นอะไรหรือเปล่า นิลา"

"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ฉันอาจจะไม่ค่อยสบาย ฉันขอโทษด้วยนะคะบอส แต่บอสออนไลน์เลยค่ะ เดี๋ยวฉันจะลองหาในเมลที่ส่งให้บอสดูว่า..."

เสียงของเธอขาดหาย พร้อมกับเสียงครางแปลกๆ เขากระแอมก่อนจะประคองให้เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้ มือของเขาแตะที่แขนเธอโอบประคองเธอจากด้านหลัง ไออุ่นจากตัวเขา กลิ่นของเขาที่กำลังโอบล้อมเธอทำให้จมูกของเธอบานออกนิดๆ เพื่อสูดกลิ่นนั้นอย่างไม่ได้ตั้งใจ

เธอกำลังร้อนวูบวาบในช่องท้องไปหมด

ร้อนผ่าวไปทั้งตัว

สัมผัสของเขาบรรเทาอาการร้อนรุ่มพิกลนั้นได้แต่กลับก่อเกิดความรู้สึก...ไปยังบางแห่ง

เธอเป็นบ้าอะไรนี่นิลา

ไวน์สองขวดนั้นทำให้เธอเมาแบบ...เธอก็โตจนรู้ล่ะว่าไอ้ความรู้สึกบ้าๆ ที่กำลังโจมตีอยู่นี่คืออะไร

นี่มันอะไรกันนะ?

"มานอนพักก่อนไหม ดูคุณจะแย่ๆ นะนิลา"

เขาประคองเธอ เมื่อเห็นว่าเธอเซ ก็เหมือนไม่ทันใจเขา คาเครุอุ้มเธอขึ้น วานิลาที่มัวแต่มึนงงกับความรู้สึกหลากหลายนั่น หลับตาพริ้มลงซบกับอกกว้างของบอสหนุ่ม

สติของเธอกำลังจะปลิวหาย เธอร้อน รุ่ม และ...

เธอปรือตาขึ้นมามองเขา เมื่อบอสหนุ่มวางเธอลงบนเตียงนุ่มขนาดคิงไซซ์ ตาของเขานิ่งสงบไม่แสดงความรู้สึกใดๆ ยามมองสบตาเธอ หน้าของเขายังคงนิ่ง เธอมองไล้ไปตามใบหน้านั้นอย่างลืมตัว คิ้วของเขาเข้มเรียงเป็นระเบียบ จมูกโด่งปลายงุ้มลงเล็กน้อย ปากของเขาสวย...และคงจะนุ่มมาก สิ่งที่โดดเด่นสะดุดตาที่สุดบนใบหน้าของเขาคือนัยน์ตาคมกริบ นิ่ง...ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ มันทำให้เขาดูเย็นชา ลึกลับ และเปี่ยมเสน่ห์

เหมือนดั่งเงามืดท่ามกลางแสงสวยเจิดจ้า

ทว่าเป็นเงาที่น่าค้นหาว่ามีอะไรในนั้น

"เป็นอะไร"

เสียงทุ้มเอ่ยถาม คาเครุรู้ ว่าหล่อนเป็นอะไร...แน่ล่ะ...เขาควรจะฉวยโอกาสนี้ไหมนะ?

"ฉัน..."

หล่อนเม้มปาก ตั้งสติสินิลา หล่อนจะอยากจูบบอส อยาก...ไม่ได้นะ มือของเธอทำท่าจะผลักอกเขา แต่บอสหนุ่มกลับจับมือเธอให้ไปโอบคอเขาไว้ เมื่อแตะผิวเนื้อเนียนเรียบอุ่นนิดๆ ของเขาเข้า วานิลาก็มองปากเขาเหมือนถูกสะกดจิต เสียงทุ้มนั่นเอ่ยถามนุ่ม ราวกับเสียงที่มาจากโลกอื่นไม่ใช่เสียงของคาเครุ

"อยากจูบผมไหม?"

เธอกำลังฝันแน่ๆ ที่ได้ยินเขาถามแบบนั้น ใช่...หรือว่านี่เป็นความฝันนะ ถ้าความฝันเธอจะทำอะไรก็ได้

เธอดึงให้เขาโน้มลงมาใกล้เธอซึ่งบอสหนุ่มก็ไม่ได้ขืนตัวอะไรเลย เขาก้มลงหาวานิลาที่แย้มปากให้กับเขา

ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบกัน...

ปากของเขาและเธอร้อน เธอกล้าหาญถึงขนาดแทรกลิ้นเข้าไปในปากเขาก่อน...และก็ไม่รู้สติแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นต่อมา รู้แต่ว่าจูบนั้นยาวนานและดูดดื่มหวานล้ำเหลือเกิน...

"อืม...รสชาติดีเหลือเกิน"

เสียงทุ้มเอ่ยแผ่วที่ปากเธอเมื่อละจูบเพื่อหายใจ วานิลาปรือตามองเขาก่อนจะกระซิบตอบเขาเสียงพร่า

"นี่ฉันฝันอยู่ใช่ไหมคะ"

คาเครุยิ้มให้เธอ...แน่ล่ะนิลา หล่อนฝันแน่ๆ บอสน่ะหรือจะมานอนเกลือกกลิ้งจูบกับหล่อนแบบนี้!

"อืม...ใช่ คุณอาจจะกำลังฝันและในฝัน

คุณจะทำอะไรก็ได้ด้วย"

คำตอบก้ำกึ่งนั้นทำให้คนที่กำลังเบลอเพราะฤทธิ์สารกระตุ้น เคลิ้มคล้อยไปว่าตัวเองกำลังฝันจริงๆ วานิลาดึงเขาลงมาจูบอีกหน

แถมยังมือซนลูบอกเขาด้วย

ก็หล่อนฝันนี่นา ฝันแล้วจะทำอะไรก็ได้ แล้วหล่อนก็ร้อนผ่าวไปทั้งตัวด้วยอารมณ์ปรารถนา โอ...ให้ตาย นี่มันต้องเป็นฝันมหัศจรรย์สุดแปลกในชีวิตหล่อนแน่ๆ วานิลา