เหลี่ยมรักซาตานร้าย

123.0K · จบแล้ว
โยธกา ดรินทร์ น้ำอ้อม
68
บท
2.0K
ยอดวิว
9.0
การให้คะแนน

บทย่อ

อินทัช ชายหนุ่มราศรีสิงห์ ผู้มีคติประจำใจว่าฆ่าได้หยามไม่ได้! เมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับคนรักเก่าในฐานะของคู่หมั้นเพื่อนสนิท หนุ่มร้ายจึงวางแผนที่จะตอกหน้า ด้วยการลงทุนสามแสนเพื่อจ้างคู่รักกำมะลอ คัดแล้วที่ เอ็กซ์ เซ็กซ์ อึ๋ม แต่แล้ว... เจ้าหล่อนกลับหดลงเหลือ จี๊ดเดียววว “มีของชอบคุณด้วยนะครับ ที่รัก” จมูกโด่งกดลงมาที่แก้มใสเบาๆ ด้วยความรวดเร็ว เล่นเอาตุลธรถึงกับเอ่ยล้อเลียนอย่างอดไม่ไหว “อะแฮ่ม! น้อยๆ หน่อยก็ได้นายอิน รู้แล้วน่าว่ารักกันมาก เดี๋ยวทะเลก็หวานหมดหรอก” “ไม่ได้หรอก” อินทัชตอบเสียงทุ้มหวาน “ก็ฉันรักของฉันนี่นา” เขากอดร่างเล็กบางที่ตอนนี้ตัวแข็งทื่อเข้าไปในอ้อมอกเพื่อความสมบทบาท แม้จะบอกว่าเขาทำไปเพื่อทำให้ธุวดาราอิจฉา แต่อีกใจหนึ่งก็นึกมันเขี้ยวแกมหมั่นไส้แม่หมวยหน้าใสที่ตอนนี้กำลังมองหน้าเขาแล้วทำตาค้าง เจ้าหล่อนทำให้แผนของเขาวุ่นวายไปหมดจริงๆ กลิ่นตัวของเธอหอมกรุ่นชื่นใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าใช้น้ำหอมแบรนด์ไหน แต่มันไม่เหมือนใครแล้วก็หอมชวนประทับใจอย่างประหลาด แถมหน้าใสไร้เครื่องสำอางนี่ก็เนียนละเมียด หอมชื่นใจเหมือนผิวเด็ก “ไปกันดีกว่าค่ะ ดาราหิวแล้ว” ปลายเสียงของธุวดาราสะบัดขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ ก่อนที่จะเกาะแขนตุลธรเดินออกไปจากห้องนั่งเล่น ตรงไปยังระเบียงที่จัดไว้เป็นที่รับประทานอาหารกลางวัน “ปล่อยได้แล้วค่ะ” เหมือนจะรู้สึกตัวว่าถูกหากำไรไปถึงไหนต่อไหนแล้ว กันตาผลักเขาออกห่าง ซึ่งอินทัชก็ปล่อยอย่างรวดเร็ว มือเรียวกุมแก้มใสที่แดงเรื่อร้อนผ่าวไว้ แล้วเบิกตามองเขาตาโต ปากจิ้มลิ้มทำท่าจะต่อว่าเขาที่บังอาจมาหอมแก้มเธอ ไม่มีใครเคยมาแตะต้องมันเสียที เธอสงวนเอาไว้ให้เจ้าบ่าวในอนาคตของเธอ (แม้จะยังไม่รู้ว่าเป็นใครก็เถอะ) แล้วตานี่กล้าดียังไงกัน “อย่าคิดว่าที่ผมทำแบบนี้ เพราะว่าผมชอบคุณนะ ผมไม่ชอบเล่นกระดานโต้คลื่น” อินทัชว่าแล้วลดตาลงมองต่ำไปยังตรงบริเวณอวัยวะบางส่วนของกันตา เล่นเอาเจ้าตัวเข้าใจทะลุปรุโปร่งว่าเขาหมายถึงอะไร เธอยกมือขึ้นกอดอกแล้วทำตาโต แล้วอ้าปากค้าง ไอ้คำที่คิดจะต่อว่าเขาทั้งหลายแหล่ หายวับไปในทันที “ที่ผมทำไป ก็เพราะว่าจะได้สมบทบาทก็เท่านั้นเอง เราเป็นคนรักกันที่รักกันมาก ก็ต้องทำแบบนี้น่ะแหละ” “แล้วฉันต้องทำแบบนี้ไปอีกสามอาทิตย์เลยหรือยังไงกัน” กันตาย่นจมูก หมดกัน ขืนโดนเขาหอมเอา กอดเอาบ่อยๆ แล้วเธอจะเหลืออะไรกลับบ้านบ้างล่ะเนี่ย เฮ้อ...เงินสามหมื่นมันจะคุ้มไหมเนี่ย? กับการที่หัวใจต้องกระตุกแปลกๆ ก็เขาหล่อน้อยอยู่เสียเมื่อไหร่กันเล่า หัวใจเธอแทบจะวายตายเวลามองเขาเข้าตรงๆ “ก็คงจะต้องเป็นอย่างนั้น” อินทัชว่าลอยๆ เขาก็ไม่ค่อยชอบเอาเปรียบผู้หญิงที่ดูไม่เต็มใจหรอกนะ ดูแล้วแม่ตัวเล็กนี่ดูจะไม่ชอบเขาเสียด้วยซ้ำ ดูเอาเถอะ ทำยังกับเขาจะข่มขืน จับนิดจับหน่อยทำหน้าทำตายังกับรังเกียจเขาเสียเต็มประดา ชายหนุ่มปรายตามองหญิงสาวตัวเล็กหน้าใสข้างๆ อย่างนึกหมั่นไส้ขึ้นมาอีกรอบ นัยน์ตาคมมองกวาดไปทั่วใบหน้าใสเนียนอย่างพินิจ ดูดีๆ แล้วเจ้าหล่อนก็ไม่ได้หน้าตาจืดชืดจนไม่น่ามองนักหรอก ก็น่ารักจิ้มลิ้มดี ปากนิดจมูกหน่อย แต่ก็ยังไม่ใช่ผู้หญิงในแบบที่เรียกว่าเป็น ‘สเปก’ ของอินทัช ผู้หญิงของเขาต้องสวย สูงเพรียว หุ่นเป็นนาฬิกาทราย แต่นี่แบนแต๊ดแต๋ มีอะไรน่าเย้ายวนใจบ้างนะแม่คุณ เหมือนเด็ก เด็กที่เขาไปขโมยมาจากโรงเรียนอนุบาล คิดแล้วอินทัชก็ลอบถอนใจ แต่เขาก็ดึงเธอมาเล่นเกมด้วยไปแล้ว ก็ต้องทำมันต่อไปกัน เขาลงเหวไปแล้วนี่ ก็ต้องร่วงหล่นไปให้ถึงก้น โดยพาแม่ตัวเล็กนี่แหละลงไปด้วยกัน แม่สาวกระดานโต้คลื่น เอ๊ย!คู่รักจอมปลอมกำลังทำให้เขารู้สึกแปลกๆ หัวใจเต้นวูบวาบขึ้นไปทุกที จนไม่อยากเลิกจ้างเจ้าหล่อนเสียแล้วสิ ความรักครั้งนี้จะทำให้คุณๆ อมยิ้ม และจั๊กจี้หัวใจไปกับอินทัช ซาตานหนุ่มจอมวายร้าย กับกันตา แม่สาวหมวยหน้าใสตัวแสบ ^^

นิยายรักโรแมนติกประธานสายลับสัญญาทางรักความจำเสื่อมแต่งงานแทนฟินๆโรงแรม/มหาลัยโรแมนติก18+

บทที่ 1

สายตาคมกริบของชายหนุ่มร่างสูงเพรียว ซึ่งนั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงานของเขา มองกวาดไล่ไปยังหน้าจอคอมพิวเตอร์ เมื่อเช็คดูที่กล่องอีเมลล์ในคืนนี้ มันทำให้เส้นเลือดตรงขมับของเขาเต้นตุบ เมื่อเห็นข้อความเหล่านั้น ชายหนุ่มอ่านซ้ำถึงสองรอบ แต่มันก็ยังแจ่มชัด และทำให้มั่นใจว่า เขาไม่ได้ตาฝาด หรือว่าอ่านข้อความเหล่านั้นผิดไปแม้แต่ตัวอักษรเดียว

ขอโทษนะที่ส่งเมลล์มาแทนที่จะโทรหานายนะอิน แต่เวลาที่นี่กับเมืองไทยไม่ค่อยตรงกันเท่าไหร่นัก ฉันก็เลยเกรงใจว่ะ อ้อ...นัดหมายครั้งนี้ฉันมีเซอร์ไพรส์ ฉันจะพาคู่หมั้นไปแนะนำให้นายรู้จัก เธอชื่อ ธุวดารา พิชัยชาญศิลป์ ฉันแนบรูปของเรามาให้ดูเผื่อนายจะได้อิจฉา เลิกเป็นโสดเสียที...ตุลย์

ธุวดารา...ชื่อนี้ทำให้สมองของเขาพร่าเบลอไปชั่วครู่ ยิ่งเป็นธุวดารา พิชัยชาญศิลป์ คงจะมีเพียงคนเดียวแน่ๆ มือหนากดเม้าท์คลิ๊กไปยังไฟล์ที่แนบมา แล้วรอดาวโหลดอย่างใจเย็น หัวใจของเขาเต้นช้าลงอย่างประหลาด ในที่สุดรูปภาพก็แสดงให้เห็นเต็มหน้าจอ

ภาพหญิงสาวใบหน้าเรียวรูปไข่ เครื่องหน้างดงามรับกันอย่างเหมาะเจาะ นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนดูเย้ายวนเปี่ยมเสน่ห์ ปากอิ่มเคลือบลิปสติกสีแดงกำมะหยี่ เน้นให้เรียวปากของเจ้าหล่อนน่าจุมพิต เธอรวบผมขึ้นและเป็นมวยแบบเก๋ไก๋ เรือนร่างงดงามอยู่ในชุดเดรสสีแดงเข้ม ขับผิวขาวราวกับนมสดให้ยิ่งเด่น เธอนั่งเคียงข้างกับชายหนุ่มหน้าตาดี นัยน์ตาคมกริบแฝงประกายสดใส เมื่อมองมายังกล้อง มือของเขาจับมือเธอให้หันหลังมือให้กับกล้อง อวดแหวนเพชรน้ำงามบนนิ้วนางข้างซ้าย

หัวใจของเขาชาหนึบทันทีกับภาพที่เห็น อินทัชรู้สึกราวกับถูกตบหน้าทันทีเมื่อเห็นภาพนั้น เป็นเธอจริงๆ ด้วย แล้วเธอไปทำบ้าอะไรกับเพื่อนสนิทของเขา! ผู้หญิงแบบธุวดารา ไม่เหมาะสมกับตุลธรเลยสักนิด

ชายหนุ่มหลับตาลง ก่อนจะปิดคอมพิวเตอร์ แล้วถอนใจเฮือก ความหลังเริ่มหลั่งไหลเข้ามาในความทรงจำ ความหลังอันหวานชื่น ปะปนไปด้วยความเจ็บปวด เมื่อผู้หญิงคนหนึ่ง ทำร้ายผู้ชายอย่างเขาจนหัวใจยับเยิน ไม่เหลือดี ผู้ชายที่หยิ่งผยองอย่างอินทัช กลับต้องเสียใจมากมายเพราะถูกผู้หญิงคนหนึ่งปฏิเสธ ทั้งที่เขารักเธอไปแล้วอย่างหมดหัวใจ

ภาพในวันวาน ฉายชัดในความทรงจำราวกับพึ่งเกิดขึ้นเมื่อวันวาน อินทัชไปเรียนต่อทางด้านวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในอเมริกา เพื่อจะนำมาพัฒนาเกี่ยวกับงานของเขา และได้พบกับเธอ หญิงสาวสวยบาดตา ท่าทางเป็นหญิงสาวที่มาจากสังคมชั้นสูง จากการวางตัวที่งามสง่า จนถึงกิริยามารยาทที่เพียบพร้อม มันทำให้อินทัชต้องตาต้องใจ ธุวดาราเหมือนนางพญาหงส์ ที่งดงามและเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ชวนหลงใหล

แล้วเขาก็หลงใหลไปกับเสน่ห์นั้นจนถอนตัวแทบไม่ขึ้น เธอบอกกับเขาว่าเป็นลูกสาวของเลขาท่านทูต และกำลังเรียนภาษา เพราะตนเองอ่อนภาษาอังกฤษมาก อินทัชยินดีที่จะสอนเธอ แต่เธอรู้จักเขาเพียงในคราบของนายอินทัช หนุ่มนักเรียนไทยในอเมริกาเท่านั้นเอง เขาพักอยู่อพาร์ตเม้นท์ธรรมดาที่พักรวมกับเพื่อนชาวเอเชียอีกคนหนึ่ง เนื่องจากอินทัชเป็นคนง่ายๆ และไม่อยากให้สิ้นเปลืองไปกับค่าที่พักที่หรูหรามากมาย ทั้งที่เขาก็มีเงินพอ แถมท้ายด้วยเขาเองก็ไปทำงานพิเศษ เพื่อหารายได้เพิ่มเติมอีกเพราะไม่ชอบอยู่เฉยๆ

นั่นอาจจะทำให้เขาดูเป็นเพียงนักเรียนนอกมอซอคนหนึ่ง ที่ไม่ ‘รวยพอ’ อย่างที่เธอคาดหวัง อินทัชคิดอย่างขมขื่น เขาไปหลงรักหน้ากากมายาของเจ้าหล่อนได้อย่างไรกันหนอ หรือเพราะธุวดาราทำราวกับเธอเป็นนางฟ้าที่แสนหวานและแสนดี มันจึงล่อหลอกหัวใจเขาไปได้จนหมดทั้งดวง วันที่ชายหนุ่มตัดสินใจจะบอกฐานะที่แท้จริงกับเธอ และขอหมั้นกับเธอด้วยแหวนทับทิมน้ำงามราคาเหยียบห้าล้านที่เธอเคยบอกว่าอยากได้ และนั่นมันก็เป็นวันที่อินทัชรู้ความจริง

‘อินพูดว่าอะไรนะคะ อินบอกว่าอินรักดาราหรือคะ?’ เสียงใสถามอย่างตกใจ แล้วทำตาโตมองหน้าเขา เธอช่างสวยและน่ารัก ราวกับนางฟ้าเสียจริงๆ

‘ครับ ผมรักดารา แล้วผมก็จะขอ...’

‘อินพูดเรื่องตลกอะไรกันคะ’ คราวนี้ นัยน์ตาอันงดงามแพรวพราวของเธอแปรเปลี่ยนไป เหมือนจะถือตัวมากขึ้น เธอดึงมือออกจากการเกาะกุมของเขา แล้วขยับตัวหนี ก่อนจะกวาดตามองอินทัชที่อยู่ในชุดเสื้อยืด สวมทับด้วยสเวตเตอร์แบบง่ายๆ และกางเกงยีน รองเท้าผ้าใบของเขา แบบชนิดหัวจรดเท้า เล่นเอาชายหนุ่มหน้าร้อนวูบกับสายตาดูถูกแบบนั้น

‘อินเป็นแค่นักเรียนทุน ส่วนดาราเป็นลูกสาวของคุณพ่อ เราไม่เหมาะสมกันหรอกค่ะ’

อินทัชฟังแค่นั้นก็ราวกับฟ้าถล่มตรงเบื้องหน้า แล้วที่ผ่านมาเล่า มันคืออะไร เขาและธุวดาราไม่ใช่เพียงคู่ควงฉาบฉวยเสียด้วยซ้ำ เพราะเธอและเขา เคยไปนอนดูดาวด้วยกันที่ฟาร์มในชนบทด้วยกันมาแล้ว มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกันหลายครั้ง ที่ผ่านมามันคืออะไร? เขาคือของเล่นของเธออย่างนั้นหรือ?

‘ที่ผ่านมา ก็ถือเสียว่ามันเป็นแค่ฝันไปนะคะ’ เธอเอ่ยแค่นั้น แล้วจับมือเขามาบีบ มือของอินทัชเย็นเชียบ เหมือนกับหัวใจ ที่ราวกับถูกแช่แข็ง

‘ต่อไปนี้เราอย่ามาเจอกันอีกเลยนะคะ ดาราขอโทษ ที่คิดกับอินเกินกว่านั้นไม่ได้จริงๆ’

อินทัชนั่งนิ่งเป็นหุ่น เมื่อร่างงามกรายจากไป และยังคงนั่งนิ่งอยู่ตรงนั้นอีกนานแสนนาน เขาถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมา ว่าเพราะอะไร ทำไม มันเกิดอะไรขึ้น เธอถึงหมางเมินไปแบบนั้น เขาทำผิดอะไรอย่างนั้นหรือ? แหวนทับทิมวงนั้น จนป่านนี้เขาก็ยังเก็บมันไว้เป็นเครื่องเตือนใจ สำหรับความรักที่จริงจังครั้งแรกของอินทัช ที่ถูกทำลายจนยับเยิน

เขาเฝ้าแต่ถามตัวเองอยู่อย่างนั้น ทุกวัน ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ว่ามันเป็นเพราะอะไร เขาจึงถูกปฏิเสธจากเธอแบบนั้น แล้วอินทัชก็หูตาสว่าง เมื่อในงานเลี้ยงของนักเรียนไทยในนิวยอร์ค เขาได้พบกับเพชรน้ำหนึ่ง เพื่อนสนิทที่เรียนต่างรัฐ เธอมาเปิดหูตาให้กับเขาโดยแท้ ว่าที่จริงแล้วเปลือกของธุวดารานั้นเป็นอย่างไร

‘ยายดารา มาที่รัฐนี้บ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้’ คำเปรยๆ ของเพชรน้ำหนึ่ง เล่นเอาอินทัชแทบจะสำลักพั๊นช์ที่กำลังจิบ หญิงสาวยังคงพูดต่อโดยไม่ได้มองหน้าที่เปลี่ยนไปของชายหนุ่ม

‘อินรู้จักหรือเปล่า? เจ้าหล่อนชื่อจริงว่า ธุวดารา พิชัยชาญศิลป์ ชอบอ้างว่าเป็นลูกสาวเลขาทูตประจำสหรัฐ แต่ขอโทษเถอะ ท่านเลขาไม่ได้นามสกุลนี้เสียหน่อย’

‘หืม?’ คิ้วเข้มถึงกับขมวดเข้าหากัน เพชรน้ำหนึ่งเล่าต่ออย่างติดลม

‘ถ้าอินรู้จักล่ะก็ อย่าไปเผลอหลงเสน่ห์แม่นี่เข้าล่ะ เขาน่ะเป็นแค่นักเรียนทุนที่ยังเรียนเก็บหน่วยกิตไม่ครบ จนทุนหมดแล้วกระมัง หาจับผู้ชายรวยๆ หล่อๆ อย่างอินนี่แหละสเป๊คเลย’

เท่านั้น อินทัชก็ประจักษ์แก่ใจเลยทันที ว่าเพราะอะไร ไฉนเธอถึงไม่ยอมรับสัมพันธ์จากเขา เพราะเขาดูไม่ใช่คนร่ำรวยนั่นเอง เธอคบเขาคงเพียงแค่คั่นเวลา หรืออาจจะชอบหน้าตาของเขาเท่านั้น แต่อินทัชไม่เคยเล่าเรื่องครอบครัวให้เธอฟัง ว่าตระกูลอดิเรกนุกุลของเขานั้น มีทรัพย์สมบัติและกิจการอะไรบ้าง เขาเป็นทายาทที่เหลืออยู่ของธุรกิจโทรคมนาคมที่ใหญ่อันดับต้นๆ ของประเทศ มีเงินหมุนเวียนหลายพันล้าน และมีธุรกิจโรงแรมอีกสองสามแห่ง ตามจังหวัดที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวขึ้นชื่อของประเทศไทย โกยรายได้อีกมหาศาลเพราะนักท่องเที่ยวไม่เคยขาด

ธุวดารา เขาจำเธอแม่นไม่ลืมเลือนมาเลยนับตั้งแต่นาทีนั้น แผลใจที่ทำไว้มันบาดลึกนัก อินทัชไม่เคยจริงจังกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย เขาคิดไปแล้วด้วยซ้ำว่าพวกหล่อนเหล่านั้นก็ต่างหน้าเงิน เมื่อเข้ามาเพื่อหวังผลประโยชน์จากเขา เขาก็จะให้ แลกกันกับความพอใจของเขาเช่นกัน คนอย่างอินทัชเจ็บแล้วจำนัก และไม่อยากจะพาตัวเข้าไปใกล้ความรู้สึกปวดร้าวร้ายกาจนั่นอีกหน

และการที่เธอถือดีมาหมั้นกับเพื่อนสนิทของเขาหนนี้ มันก็เหมือนกับการกลับมาหยามกันชัดๆ ดีล่ะ อินทัชจะแสดงให้เห็นว่า เธอจะรู้สึกเสียดายแทบขาดใจขนาดไหน ที่ไม่ได้เลือกเขา!