ลาออก【2】

ร่างบางของอันหนิงที่นั่งอยู่บนตักของปิงพาร์ทเนอร์ทางธุรกิจสามี ปิงเองก็ตกใจหันมามองคนที่มาใหม่

"เขาเป็นพ่อของลูกเธอใช่ไหม"

"ใช่คะเขาเป็นพ่อของตาหนูที่อยู่ในท้องของหนิงคุณจะทำไมหรอค่ะ" 

"เราหย่ากันเถอะ​ ทำทุกอย่างให้ถูกต้องเพื่อคุณและเด็กที่กำลังจะเกิดมา"

พ่อเลี้ยงธาราพูดออกมาอย่างมีสติใจเย็น​  สรุปเธอยอมรับออกมาง่ายๆ​ ไม่ต้องงัดหลักฐานอะไรเลย

"ค่ะหนิงจะหย่า"

อันหนิงพูดออกมาอย่างมั่นใจเธอคิดไว้อยู่แล้ว​ เธออยากไปอยู่กับปิงทางบ้านของปิงรวยกว่าธาราตั้งเยอะแถมมีเวลาให้เธอไม่เหมือนกับธาราที่ไม่มีเวลา​ให้เธอ​  และความหวานในจีวิตรักก็ไม่มีเหมือนตอนแต่งงานปีแรกๆ​ ยิ่งอยู่กินกันความรักของทั้งสองคนที่มีให้กันนั้นยิ่งจืดจางไร้สีสัน

"โอเค​ วันพรุ่งนี้เราเจอกันที่เขตส่วนคุณจะย้ายไปอยู่กับเขาตอนนี้เลยก็ได้"

พูดจบก็เดินหันหลังออกจากห้องเหมือนไม่ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น​  แต่ในใจนั้นก็เสียใจที่คู่ครองที่อยู่กินกันมาหลายปีนั้นนอกใจเขาไปอยู่กับชายอื่นทีไม่ใช่เขา  เขาเลือกที่จะขับรถไปเรื่อยๆ​ ตอนนี้อยู่ที่ไร่องุ่นอันร่มรื่นมองคนงานกำลังเก็บเกี่ยวผลผลิตจับไปเรื่อยก็มาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ไม่ไกล้จากไร่องุ่นหน้าบ้านเป็นรั้วไม้สีขาวและสวนรอบๆ​ บ้านก็ปลูกดอกไม้พีชผักสวนครัวไว้เต็ม​ และมีนกคอยร้องเพลงอยู่บนต้นไม้​ ทุกอย่างเหมือนหลุดออกมาจากนิยายทั้งบรรยากาศรอบข้าง​ เมื่อมองเขาไปในตัวบ้านหลังเล็กสองชั้นก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังนั่งอยู่หน้าโน๊ตบุ๊คอย่างตั้งใจสงสัยจะเป็นลูกของคุณ​พลกระมั้งที่เพิ่งลาออกวันนี้​  

พ่อเลี้ยงธารามองอิริยาบถของผู้ชายคนนั้นที่ขยับไปมาปากเล็กๆ​  นั้นบ่นอะไรก็ไม่รู้เขาจำได้ว่าตั้งแต่วันที่เขาแต่งงานเขาก็ไม่เคยเห็นพระพายลูกของคุณ​พลอีกเลย​ ธาราอดไม่ได้ที่จะหยิบกล้องฟิลม์ที่ติดอยู่ในรถขึ้นมาถ่ายบรรยากาศเบื้องหน้า

"สวย"

ธารามองดูรูปที่เพิ่งถ่าย​ นานแล้วที่เจาไม่ได้หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายแบบนี้​ ช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้เขางานยุ่ง​  เพราะต้องการขยายธุรกิจ​ตอนนี้ก็เหลือการสร้างโรงแรมที่ตั้งอยู่ใกล้กับสวนดอกไม้เพราะที่ตรงนั้นวิวดีมากเหมาะแก่การทำที่ท่องเที่ยว​ ธารานั่งมองคนน้องผ่านหน้าต่างบ้านอยู่อย่างนั้นเป็นชั่วโมง​ แต่ก็ต้องกลับไปทำงานโจ้โทรมาเร่งให้เขากับไปทำงานต่อ

พระพายที่ตอนนี้กำลังหาที่พักในเมืองหลวงเขาเลือกที่จะเช่าคอนโดยังไม่มีปัญญาที่จะซื้อ​ และจัดการซื้อตั๋วเครื่องบินไฟล์บินพรุ่งนี้ตอนเช้าส่วนงานเขารอการตอบกับจากบริษัท​  เขาสมัครไปตั้งห้าบริษัทต้องมีสักที่ที่เรียกเขานั้นไปสัมภาษณ์​ส่วนระหว่างนี้เขาก็ใช้เงินเก็บของตัวเองไปก่อน​  เงินเก็บนี้เป็นเงินที่พ่อกับแม่ของเขาเก็บไว้ให้ทุกเดือนตั้งแต่ที่เขาเกิดมาจนถึงปัจจุบันเขาบอกว่าไม่ต้องออมให้ก็ได้เพาะเขาก็โตแล้วเกรงใจพ่อแม่อยากให้พวกท่านเอาเงินนี้ไปเที่ยวใช้ชีวิต​บ้าง