05 น่าสนใจไม่น้อย

05

( น่าสนใจไม่น้อย)

~✧✧✧

Per.* "ฉันมิราค่ะ"

"...." เมื่อได้ยินชื่อของเธอ เหนือสมุทรเบิกตาเล็กน้อย เขาทั้งไปต่อไม่เป็นทั้งอึ้งในความสวยเกินบรรยาย ไม่รู้จะพูดอะไรออกมาต่อ เห็นผู้หญิงสวยออร่ามาก็ตั้งมาก ทำไมกับเธอคนนี้ถึงทำให้เขาตกตะลึงได้ถึงเพียงนี้

ในขณะเดียวกันอีกคู่ที่เป็นไม้เบื่อไม้เมา เอเชียยกส้นสูงกระทืบลงบนเท้าของลีวายดังปึง

ลีวายทำสีหน้าเจ็บปวดร้องออกมาลั่น "โอ้ย"

ผู้คนรอบ ๆ หันมองเป็นสายตาเดียวกัน รวมถึงมิราที่หันไปมองพร้อมเบิกตากลม

"สม" เอเชียเชิดหน้ารีบเดินมาดึงแขนเพื่อนรักของตัวเองให้ออกมาด้วยกัน

"มิราไปกันเถอะ"

"แกไปทำร้ายลีวายเขาทำไมเนี่ย" มิราถามเอเชียพลางแอบมองลีวายที่มองตามเอเชียด้วยสายตาอาฆาต

เอเชียยู่หน้ายุ่งตอบ "ก็หมอนั่นอยากมากวนประสาทฉันก่อน"

"เฮ้อ" มิราถอนหายใจ โดยไม่ได้หันกลับไปมองคนด้านหลังอีก

เหนือสมุทรมองตามหลังหญิงสาวตาไม่กระพริบ ความสวยของเธอไม่เกินคำล่ำลือของดีออสและลีวาย

"เหนือสมุทร" ดีออสเดินมาหยุดเรียก เมื่อเห็นว่าเหนือสมุทรดูเหม่อลอย

"ไอ้เหนือสมุทร" รอบนี้ดีออสตบไหล่ของเหนือสมุทร

"อืม" เหนือสมุทรรู้สึกตัว มองดีออสที่ทำสีหน้ายุ่งนิ่ง

"กูเรียกมึงตั้งนาน มึงเหม่ออะไรของมึง?"

เหนือสมุทรไม่ตอบใด ๆ ต้นเหตุที่เขาเหม่อลอยกลางอากาศก็มาจากเธอ เธอผู้นั้นสามารถทำเขาไม่เป็นตนเองได้ถึงเพียงนี้

"โอ้ย สั**เอ้ย" ลีวายเดินกะเผลกขาสบถคำหยาบเข้ามาหาเหนือสมุทรกับดีออส

"หึ" ดีออสยิ้มเยาะแล้วว่า "มึงกับยัยเอเชียนี่ดวงสมพงศ์กันดีนะ"

"ก็ใครจะไปรู้วะ ว่าคู่เต้นรำจะเป็นยัยงูพิษนั่น" ลีวายว่าด้วยความแค้นใจ รอบหน้าหากเจอเอเชียเขาจะเอาคืนให้หนัก

"ว่าแต่คู่เต้นรำมึง?" ดีออสเลิกคิ้วยกยิ้มมุมปากใส่เหนือสมุทร

"มิรา" เหนือสมุทรเอ่ยชื่อหญิงสาวสีหน้านิ่ง

"สวยมากใช่ไหมล่ะ" ลีวายยื่นหน้าเข้ามาถามเหนือสมุทร

"อืม เธอสวยมาก" 'สวยมากจนทำเขาตะลึง'ประโยคนี้เขาเอ่ยในใจ เธอคือผู้หญิงคนแรกที่เขาใช้คำว่าสวยได้บ่อยและเปลื้องเหลือเกิน แม้แต่แผ่นหลังของเธอยังดูสวยสง่า

"แม่งทีกับกูนะ ไม่ได้คนสวยอ่อนหวาน ได้งูพิษมาตัวเบ้อเร่อ" ลีวายหัวเสียไม่เลิก

"ไปนั่งกันเถอะ ไอ้โรแวนมันกวักมือเรียกแล้ว" ดีออสพยักหน้าไปทางโรแวน

ทั้งสามหนุ่มพากันเข้ามานั่งในโต๊ะที่มีเครื่องดื่มจัดเตรียมไว้

"เป็นไงสาว ๆ คู่เต้นรำถูกใจไหม?" โรแวนถามมาเฟียหนุ่มทั้งสาม

ลีวายหน้าบูด สบถด่าออกมาทันที "ถูกใจกับผีล่ะสิ"

"หึ" โรแวนแสยะยิ้ม เพราะเห็นเหตุการณ์อยู่ว่าลีวายปะทะกับเอเชีย

"ส่วนกูเฉย ๆ " ดีออสเอ่ย

จากนั้นสายตาทั้งสามคู่จึงจับจ้องมาที่เหนือสมุทรแทน

"ตาลอยแบบนี้ ถูกใจยัยมิราอะดิ" ลีวายกล่าว พร้อมยกแก้วไวน์กระดกเข้าปาก

"เป็นเพื่อนกับยัยเอเชียได้ คงร้ายไม่เบา"

พอได้ยินดีออสเอ่ยประโยคนี้ เหนือสมุทรจึงพึมพำเบา ๆ "ร้ายไม่เบา" เท่าที่ได้สัมผัส พูดคุยกับเธอเมื่อกี้ เขาไม่เห็นถึงความร้ายกาจของเธอเลย

"สองสาวเดินมากันแล้ว" ดีออสพยักหน้าไปที่มิรากับเอเชีย สองสาวเพื่อนรักกำลังยืนจิบไวน์กันอยู่ตรงบาร์

เหนือสมุทรก็มองตาม สายตาโฟกัสแต่มิราที่กำลังยืนพูดคุยกับเอเชียด้วยรอยยิ้ม ขนาดรอยยิ้มที่กำลังเหยียดน้อย ๆ ของเธอยังน่าชวนมอง

ด้านมิรากำลังพูดคุยกับเอเชีย เธอกระดกไวน์หมดจนรวดเดียวพร้อมส่งแก้วให้พนักงาน

"เดี๋ยวฉันมานะ"

"อือ เดี๋ยวฉันนั่งรอที่โต๊ะ" เอเชียพยักหน้าให้เพื่อนรัก เธอรู้ดีว่ามิราคงอยากออกไปสูดอากาศนอกงานตามลำพังจึงไม่ได้ตามไปด้วย

เมื่ออกมานอกโรงแรม มีสวนหย่อมสำหรับไว้สูบบุหรี่ แขกในงานมาอยู่ตรงจุดนี้เยอะ เธอจึงย้ายตัวมาอีกจุดตรงบริเวณสวนหลังสระน้ำที่ไม่มีผู้คนพลุกพล่านไปมา

"เฮ้อ" มิราเป่าลมหายใจเอนหลังพิงกำแพง เปิดกระเป๋าหยิบกล่องบุหรี่ราคาแพงขึ้นมา ริมฝีปากสีเชอร์รี่คาบมวนบุหรี่ พลางรื้อหาไฟเช็คในกระเป๋าหน้ายุ่ง

"ใช้ไฟเช็คของผมก็ได้"

น้ำเสียงทุ้มของผู้เข้ามาใหม่ มิราเงยหน้ามองทั้งที่ปากยังคาบมวนบุหรี่ ที่แท้ก็ผู้ชายคู่เต้นรำของเธอนี่เอง

พรึบ! เปลวไฟจากไฟเช็คเผาปลายบุหรี่ที่ปากสีเชอร์รี่คาบไว้

"...." มิรามองหน้าหล่อคมดวงตาสีฟ้าเข้มนิ่ง เธอยกมือคีบบุหรี่ออกจากปากพลางพ่นควันหนึ่งรอบ โดยมีเหนือสมุทรยืนมองอยู่เงียบ ๆ

"ขอบคุณนะคะ" มิรากล่าวขอบคุณชายตรงหน้า พร้อมขยับตัวถอยห่างเล็กน้อย

"...." เหนือสมุทรพยักหน้านิ่งเรียบให้เธอ หยิบบุหรี่ขึ้นมาต่อสูบบ้าง โดยยืนอยู่ข้างเธอเงียบ ๆ

ดวงตากลมโตเหลือบมองเจ้าของร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างกายนิ่ง การที่เขาออกมาหยุดยืนสูบบุหรี่อยู่กับเธอเป็นเรื่องบังเอิญหรือเขาตั้งใจตามมากันแน่

"คุณไม่ควรมายืนตรงจุดไร้ผู้คนไปมาแบบนี้นะครับ มันอันตราย" น้ำเสียงทุ้มกล่าว คีบบุหรี่ สูบจนหมดพรวดเดียว

"...." มิรามองก้นบุหรี่ที่ถูกเหนือสมุทรโยนใส่ถังสำหรับทิ้งบุหรี่ ทั้งที่เธอเริ่มสูบก่อนเขาแท้ ๆ

ด้วยความที่อยากลองทำตาม เธอจึงเอาอย่างเขาบ้างสูบจนพรวดเดียว ทว่า ใบหน้าสวยขมวดคิ้วยุ่งหลับตาสำลักควันบุหรี่

"แค่ก ๆ " มิราปามวนบุหรี่ทิ้ง น้ำหูน้ำตาไหลออกมา เธอไม่สามารถทำภายในรวดเดียวแบบเขาได้

เหนือสมุทรเข้ามา ใช้มือประคองใบหน้าเรียวสวย ยกมือปาดน้ำตาให้เธอ

"...." มิรานิ่งเกร็ง การกระทำที่อีกฝ่ายเข้ามาประชิดตัว ทำให้เธอไปไม่เป็น

"ผู้หญิงสวยๆอย่างคุณ ไม่คู่ควรที่จะสูบมันเลย" น้ำเสียงทุ้มกล่าว เหนือสมุทรจ้องดวงตาสีน้ำตาลนิ่ง

"...."

Rrrrrrr~ เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์เครื่องหรู มิราชะงัก ดวงตาคู่สวยกระพริบเล็กน้อย เธอถอยห่างจากเหนือสมุทรแล้วเอ่ย "ขอตัวนะคะ"

เหนือสมุทรมองตามหลังหญิงสาวที่เดินจับช่ายชุดราตรีเข้าไปในโรงแรม

ริมฝีปากหยักกระตุกยิ้ม ท่าทางเมื่อกี้ตอนเธอลอกเลียนแบบการสูบบุหรี่ของเขาจนสำลักหน้าแดงน้ำตาไหล มันดูน่าเอ็นดูไม่น้อย

เมื่ออยู่ตามลำพังคนเดียว เหนือสมุทรพึมพำเสียงแผ่วเบา "น่าสนใจไม่น้อย"

ตอนแรกเคยกล่าวเล่น ๆ ว่าถูกใจแค่ชื่อเธอ ทว่าตอนนี้เขาเริ่มมีความรู้สึกถูกใจเธอเข้าเสียให้แล้ว

~✧✧✧~