บทที่ 5 แดนสวรรค์ 2

หลังจากนำเห็ดไปให้ท่านป้าจิวหนิงเซียนก็ได้ขอตัวลาทันที จากนั้นนางก็มุ่งตรงขึ้นเขาไปอย่างอารมณ์ดี เดิมทีพรุ่งนี้จะถึงกำหนดวันที่นางต้องเข้าป่า ทว่าเหมือนมีอะไรบางอย่างดลใจให้อยากจะไปวันนี้แทนกำหนดเดิม หญิงสาวเดินได้ไม่นานก็ได้เข้ามาถึงป่าชั้นนอก ร่างบางเดินวนอยู่พักใหญ่ก็ได้ผลไม้ป่าและผักป่ามากว่าครึ่งกระบุงเสียแล้ว

ป่าแถบนี้อุดมสมบูรณ์พอสมควร ผู้คนส่วนมากมักจะล่าสัตว์นำไปขายในเมืองเสียมากกว่าการเก็บพืชผักไปขาย เพราะมันได้ราคาน้อยกว่าการเนื้อสัตว์มาก อีกทั้งในตลาดก็มีคนต่างหมู่บ้านยึดอาชีพขายผักเป็นหลักมากแล้ว หมู่บ้านที่นางอาศัยอยู่จึงไม่ค่อยมีผู้ใดเอาผักไปขายในตลาด ส่วนมากทำเพียงแค่เก็บมากินในแต่ละวันเท่านั้น

อีกทั้งหมู่บ้านหนานชุนก็ยึดอาชีพขายฟืนเป็นหลักนอกจากการล่าสัตว์ หนิงเซียนก็แอบเสียดายอยู่บ้าง ถ้าหากว่าการขายถ่านไม่เป็นสินค้าควบคุมจากราชสำนัก ถ้าทำขายคงจะมีเงินทองไหลมาเทมาเต็มกระเป๋าไปนานแล้ว

หลังจากที่ได้ของตามต้องการ ในตอนที่นางกำลังจะกลับหมู่บ้าน แต่กลิ่นหอมสดชื่นของน้ำและดินโชยตามลมมาทำให้หนิงเซียนถึงกับชะงักเท้า ก่อนจะเดินตามกลิ่นและเสียงน้ำตกไปอย่างรวดเร็ว

“กรี๊ดดด มีน้ำตกด้วยหรือ เหตุใดข้าเพิ่งจะรู้” ร่างบางกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ ก่อนจะใช้มือวักน้ำขึ้นมาดื่มล้างหน้า น้ำเย็น ๆ ทำให้รู้สึกสดชื่นเหลือเกิน

น้ำตกที่ร่วงลงมาเป็นชั้น ๆ ไหลเอื่อยตามลำธารไปจนสุดลูกหูลูกตา เสียงน้ำกระทบหินพร้อมกับกระเซ็นเมื่อตกลงมากระทบกับโขดหิน หนิงเซียนสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อรับอากาศอันบริสุทธิ์ หญิงสาวรีบวางสัมภาระทั้งหมดลง ก่อนจะนั่งลงข้างลำธารใช้มือกอบเอาน้ำใสสะอาดขึ้นมาดื่มกินเพื่อดับกระหาย

น้ำที่เย็นกำลังดีทำให้นางรู้สึกสดชื่นและหายเหนื่อย น้ำใสสะอาดจนมองเห็นพื้นด้านล่าง ภายในลำธารมีทั้งกุ้ง หอย ปู ปลา ทำเอาหนิงเซียนจ้องมองปูและหอยตาเป็นมัน พลางคิดเอาไว้ว่าของพวกนี้นางจะเอาไปทำอะไรกินดี

“หืม ตรงนั้นมีถ้ำด้วยหรือเนี่ย” ในระหว่างมองดูรอบ ๆ เพื่อชมธรรมชาติให้เต็มอิ่ม ก็ได้บังเอิญเหลือบไปเห็นถ้ำที่อยู่หลังน้ำตกเข้าพอดี ร่างบางไม่รอช้า รีบเข้าไปสำรวจด้วยความอยากรู้อยากเห็น

น้ำตกชั้นล่างไม่สูงเท่าไรนัก สามารถปีนขึ้นไปได้อย่างสบาย หนิงเซียนจึงค่อย ๆ ไต่ไปตามโขดหินด้วยความระมัดระวัง เพราะถ้าหากพลาดตกลงไปถึงจะไม่เจ็บมากเพราะมีน้ำรองรับ แต่ถ้าหากไม่ตกลงไปจริงก็ต้องมีช้ำกันบ้าง เช่นนั้นไม่ตกลงไปจะเป็นการดีกว่า

เมื่อมาถึงด้านในถ้ำหลังน้ำตก สิ่งที่อยู่ตรงหน้าทำเอาหนิงเซียนต้องกระทืบเท้าเบา ๆ ยกมือป้องปากกรีดร้องแบบไม่มีเสียงอยู่เป็นนาน นี่มันแดนสวรรค์ชัด ๆ

ตรงหน้ามีบ่อน้ำพุร้อน พร้อมกันนั้นยังมีควันสีขาวพวยพุ่งขึ้นมาปกคลุมไปทั่วสระ ร่างบางเร่งฝีเท้าเข้าหาบ่อน้ำพุอย่างรวดเร็ว แล้วใช้นิ้วจุ่มลงน้ำเล็กน้อยเพื่อวัดความร้อน ปรากฏว่ามันไม่ได้ร้อนเหมือนน้ำต้มเดือด แต่กลับมีอุณหภูมิที่อุ่นกำลังดี เหมาะสำหรับการลงไปนอนแช่

“อุ่นกำลังดีเลย เป็นที่ลับตาคนเสียด้วย ดีจริง” หญิงสาวมองสำรวจดูรอบ ๆ เพื่อแน่ใจว่าไม่มีผู้ใด เมื่อแน่ใจแล้วนางจึงได้ปลดอาภรณ์ออกจนหมด ก่อนจะหย่อนเท้าลงบ่อน้ำเป็นอันดับแรก จากก็ค่อย ๆ เดินลงไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงตรงกลางลึกถึงเพียงแค่ไหล่นางเท่านั้น

“อ้า อุ่นดีจัง สบายตัวมาก” หนิงเซียนหลับตาพริ้ม ความเมื่อยขบที่สะสมมาทั้งวันก็ได้มลายหายไปสิ้น คิดถูกจริง ๆ ที่นางตัดสินใจเข้าป่ามาในวันนี้

จนแล้วจนรอดนางก็นั่งแช่น้ำพุร้อนอยู่เป็นนานจึงได้ตัดสินใจขึ้นจากน้ำ แต่จะว่าไปมันก็ช่างคุ้นนัก หนิงเซียนพยายามนึกให้ออก ถ้ำ น้ำตก น้ำพุร้อน ยิ่งคิดก็เหมือนบางอย่างในหัวยิ่งเด่นชัด เมื่อมองออกไปทางด้านขวามือก็พบเข้ากับโขดหินขึ้นบดบัง บริเวณด้านล่างยังมีต้นหญ้าขึ้นเขียวขจีแตกแต่งจากหญ้าต้นอื่นที่ไม่ได้เกิดตรงนั้นอย่างเห็นได้ชัด ที่สะดุดตานางมากที่สุดเห็นจะเป็นต้นท้อ ถึงแม้จะไม่ใช่ต้นที่สูงใหญ่ทว่ามันกลับมีผลออกเต็มต้น ลูกท้อผลโตสีสวยซะด้วย เพียงแค่เห็นก็ทำให้น้ำลายไหลได้แล้ว เรื่องรสชาติไม่ต้องพูดถึงมันต้องหวานฉ่ำเป็นแน่

“ต้นท้อที่แม้จะแคระแกร็นแต่ก็ออกผลตลอดทั้งปี และข้างกันนั้นมีบ่อน้ำมรกตที่สามารถเพิ่มประสิทธิภาพของสิ่งที่ผสมเข้าไปให้มีผลดีเลิศ แม้แต่ยาธรรมดาก็ยังกลายเป็นยาวิเศษได้ โอ้แม่เจ้า!” หญิงสาวยกมือขึ้นปิดปากดีใจอย่างเหลือแสน สิ่งที่นางพูดออกไปมันคือเนื้อหาของนิยายในตอนที่เยว่สือนางเอกของเรื่องได้ค้นพบบ่อน้ำวิเศษ หลังจากที่บ่อน้ำมรกตถูกค้นพบ นางเอกที่เป็นหมอหญิงก็ได้นำไปต่อยอดจนกลายเป็นหมอเทวดาผู้เลื่องชื่อ

ไม่รู้ว่าเพราะความบังเอิญหรือมีอะไรดลใจให้นางได้มาพบ ในความโชคร้ายก็ถือว่ายังมีความโชคดีซ่อนอยู่ ร่างบางรีบนำถุงใส่น้ำดื่มที่พกมา จัดการเทน้ำกินทิ้งไปให้หมด ก่อนจะกรอกน้ำวิเศษจนเต็มและยังไม่ลืมเก็บผลท้อกลับบ้านไปกินด้วย ผลไม้ดี ๆ เช่นนี้ จะปล่อยให้เน่าทิ้งไปก็น่าเสียดาย เช่นนั้นให้นางกินให้อิ่มท้องดีกว่าปล่อยให้เน่าทิ้ง

หลังจากเก็บผลท้อได้เท่าที่ต้องการ หญิงสาวจึงได้กลับออกมาจากถ้ำ จัดการจับกุ้งแดงและหอยขมเพื่อไว้ทำเป็นอาหาร เรื่องบ่อน้ำพุร้อนจะเป็นความลับตลอดไป เพราะนางอยากจะเก็บไว้นอนแช่คนเดียว วันนี้นางมีความสุขเหลือเกินได้เจอแต่ของดี ๆ ทั้งนั้น

“เมนูคืนนี้ต้องกุ้งผัดกระเทียม ตบท้ายด้วยน้ำเต้าหู้แสนอร่อย” ร่างบางสะพายกระบุงขึ้นหลัง พร้อมกันนั้นก็คิดหารายการอาหารไปด้วย แม้จะอยู่หมู่บ้านห่างไกล นางก็สามารถกินอาหารเหมือนภัตตาคารหรูได้โดยไม่ต้องเสียเงินซื้อ นี่สิคือความสุขที่ข้าฝันถึง