ตอนที่ 3.2 มันชวนให้ฉันนั้น ใจแตก

ผมได้แต่มองตามอย่างเป็นห่วง น้องสาวมันคงไปอยู่คอนโดแฟนอย่างเคยนั่นแหละ ติดต่อไม่ได้ทีไรก็อยู่ที่นั่นทุกที ผมกับไอ้หมากรู้ดี มีแต่แม่มันนั่นแหละที่ไม่รู้ แต่ไอ้หมากก็ไม่อยากให้แม่คิดมาก จะบังคับน้องให้เลิกกับแฟนก็กลัวจะเตลิด ก็เลยได้แค่ดูแลอยู่ห่างๆ เป็นคนกลางให้แม่กับน้องก็เท่านั้น

หมากให้หลังไปไม่กี่นาทีพี่เสือก็ออกมาจากห้องน้ำ แล้วก็ล้มลงบนเตียงทั้งตัวหมาดๆ เหมือนมีอาการเมาต่อหลังจากลุกไปอาบน้ำเองได้ซะอย่างนั้น งงกับพี่แม่งจริงๆ

ผมคว้าผ้าเช็ดตัวอีกผืนเข้าห้องน้ำไปบ้าง ใช้เวลาไม่นานก็กลับออกมาเพราะว่าง่วงเต็มที ตาจะปิดอยู่แล้ว

แต่แล้วผมก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อเหลือบเห็นคนที่นอนแก้ผ้าอยู่บนเตียง ผ้าเช็ดตัวที่ขมวดปมไว้บัดนี้คลายออกจนหมด เผยให้เห็นท่อนเอ็นขนาดกลางที่กำลังหลับสนิท

หัวใจของผมเต้นผิดจังหวะ พยายามบังคับสายตาไม่ให้หันไปมองมัน พลางก็ค่อยๆ ย่องเข้าไปใกล้ ใช้สองนิ้วคีบปลายผ้าเช็ดตัวตวัดขึ้นไปปิด แต่พอถอยเท้ากลับ พี่เสือก็ตวัดมันออกอีก

“ฮึ่ย!” ผมรีบหมุนตัวหันหลังให้ ไม่อยากเห็นเลย

ผมรีบใส่เสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว ก่อนจะกระโดดขึ้นโซฟาไปนอนแทนที่ไอ้หมาก ผ้าห่มผืนเล็กถูกดึงมาคลุมโปงจนนิ้วเท้าโผล่ออกมา แอร์ก็หนาวฉิบหายจนผมต้องนอนขดตัว

เสียงพี่เสือครางฮือ ไม่รู้พี่แม่งมันเป็นอะไร ผมเลยค่อยๆ เปิดชายผ้าห่มออกมา

พี่มันเอาผ้าห่มมาคลุมไว้ครึ่งตัว ผมจึงกล้ามองคนที่นอนพลิกไปมาอยู่บนเตียง

“เป็นอะไรวะ? ละเมอเหรอ?”

ท่าทางยุกยิกอยู่ในความมืดของพี่เสือทำให้ผมสงสัย ว่าพี่แม่งมันเป็นอะไรผมก็เลยลุกขึ้นไปดู

ในห้องค่อนข้างมืดเพราะผมปิดไฟหมด เปิดไว้แต่ไฟในห้องน้ำ เผื่อว่าพี่เสือมันจะตื่นมาเข้าห้องน้ำ แล้วไม่ชินทาง หาที่เปิดไฟไม่เจอ จะได้เดินไปตามแสงได้

ผมค่อยๆ ย่องเข้าไปใกล้พี่เสือ แล้วชะโงกหน้าเข้าไปมองใกล้ๆ ว่าพี่แม่งมันเป็นอะไร

แต่แล้วผ้าห่มที่คลุมท่อนล่างไว้หมิ่นเหม่ก็ค่อยๆ เลื่อนต่ำลงไป เพราะมีอะไรเคลื่อนไหวยุกยิกอยู่ตรงนั้น ผมไล่สายตามองตามไปในความมืด ก่อนจะต้องกระพริบตาถี่

“พี่แม่ง!”

เมาขนาดนั้นมันยังช่วยตัวเอง!

ท่อนเอ็นขนาดกลางที่หลับสนิทอยู่ก่อนหน้า บัดนี้แข็งขืนขึ้นมาเพราะน้ำมือเจ้าของมันที่ยังหลับตาพริ้ม ผมรีบหมุนตัวหนีหวังจะกลับไปนอนที่ของตัวเอง แต่เจ้ากรรมขาดันอ่อนยวบจนเสียหลักล้มคว่ำลงไปตรงนั้นพอดี!

“เชี่ย!”

ริมฝีปากของผมกระทบเข้ากับท่อนเอ็นร้อน จนผมต้องรีบเบือนหน้าหนี พยายามจะยันตัวลุกขึ้นแต่มือไม้ก็อ่อนจนล้มคว่ำลงไปอีก

“อื้อ”

คราวนี้มันจำเพาะพอดีไปโดนตรงปลายแท่งที่มีน้ำเยิ้มออกมา ผมจึงได้ชิมรสชาติของมันโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ

“ทำไมหวานจังวะ”

ไม่เคยชิมหรอกนะ แต่เคยจินตนาการไว้ว่ามันน่าจะจืดๆ เลี่ยนๆ แต่ทำไมของพี่เสือมันหวานจัง แถมกลิ่นก็ดีด้วย

ผมช้อนสายตาขึ้นมองหน้าเจ้าของมันก็พบว่ายังหลับอยู่ ผมจึงก้มลงไปลองดมอีกครั้งให้แน่ใจ

อืม กลิ่นไม่คาวมาก แล้วรสชาติล่ะ?

ผมลองแลบลิ้นออกไปเลียที่ปลายแท่ง

อืม หวาน

ลองแลบลิ้นเลียอีกครั้งให้แน่ใจ

อืม อร่อย

ผมมองเจ้าท่อนเอ็นใหญ่ที่ตื่นมาทักทายผมในความมืด ทุกครั้งที่ผมแลบลิ้นออกไปหยอกเย้ามันก็จะผงาดสู้เบ่งร่างให้ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้มันแข็งปึ๋ง

เจ้าของมันปล่อยมือที่คอยประคองไว้ออกไปแล้ว ผมกลัวมันจะหักเพราะมันใหญ่มากจนต้องเอื้อมมือไปประคองแทน

ไอร้อนและผิวสัมผัสที่ไม่ได้เรียบลื่นเพราะรอยปูดของเส้นเลือดดึงดูดให้ผมอยากลองขยับมือ

ดูเหมือนมันจะชอบนะครับ เพราะมันขยายตัวให้ใหญ่ขึ้นได้อีก ใหญ่จนผมไม่แน่ใจว่ามันจะเข้าไปอยู่ในปากผมได้ไหม

ส่วนปลายหยักเยิ้มอีกครั้งจนผมต้องรีบแลบลิ้นออกไปเลียเพราะกลัวจะเสียของ ก่อนจะลองครอบครองมันดู

ผมอยากรู้ว่ามันจะเข้าไปได้ลึกแค่ไหน จึงค่อยๆ รูดปากต่ำลงไปเรื่อยๆ พอรู้สึกไม่ไหวผมก็ถอยออกมา แล้วลองใหม่อีกครั้ง

เวลาที่มันแทงเข้ามาใกล้ถึงคอหอยผมก็แทบกระอัก จนต้องถอยปากออกมาสลับกับแลบลิ้นออกไปเลีย

“อ่าส์!”

ผมตกใจเมื่อได้ยินเสียงครางของพี่เสือ แต่พอเงยหน้าขึ้นมองก็พบว่าอีกคนยังหลับสนิท ผมจึงต่ออีกนิด ก่อนจะตัดสินใจปล่อยให้มันเป็นอิสระเพราะกลัวว่าเจ้าของมันจะรู้สึกตัวตื่น

แต่แล้วจู่ๆ มือของพี่เสือก็เลื่อนมากดศีรษะของผมเอาไว้จนขยับไปไหนไม่ได้ ผมพยายามฝืนเพื่อดันตัวเองออกไปแต่มือนั้นก็กดกลับลงมาอีก

หัวของผมต่อสู้กับมือพี่เสือ ผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะอยู่แบบนั้น บางทีผมต้านแรงไม่ไหวก็ต้องก้มกลับลงไปรูดท่อนเอ็นจนเกือบถึงโคน พอเก็บแรงฝืนได้อีกครั้งก็สู้จนริมฝีปากเกือบหลุดออกจากปลายแท่งจนเป็นอิสระ แต่แล้วก็ต้องกลับลงไปอีกเพราะสู้แรงมือพี่เสือไม่ไหว เป็นอยู่แบบนั้นนานหลายนาที จากช้าๆ บางทีก็เร็วแรง ผมทั้งรูดสลับกับเลียจนเพลิน พอรู้ตัวอีกทีก็พบว่ามือของพี่เสือไม่ได้กดหัวผมแล้ว แต่ไปบีบนวดที่ไหล่แทน

รสชาติของน้ำที่เยิ้มออกมาทำผมติดใจ อยากรู้จังว่าถ้ามันออกมาเยอะๆ จะอร่อยขนาดไหน ผมเฝ้าดูดกินอย่างหิวกระหาย ท่อนเอ็นใหญ่บวมเปล่งใกล้แตกเต็มที

ผมใช้ทั้งมือทั้งปากรูดประสาน ไม่นานมันก็โตเต็มที่ ก่อนจะปล่อยสิ่งที่ผมรอคอยออกมา พุ่งปรี๊ดๆ เข้าปากจนผมกลืนกินแทบไม่ทัน บางส่วนไหลย้อยออกมาจนผมต้องรีบเอามือไปรองรับไว้อย่างเสียดาย ก่อนจะป้ายกลับเข้าปากแล้วกลืนกินทุกหยาดหยด

แม่ง! โคตรอร่อยเลย