บทที่ 5 ผ้าหลุด

ด้านแทคิณเองก็ตกใจไม่ต่างกันที่จู่ๆ หญิงสาวนุ่งกระโจมอกกรี๊ดเสียงดังลั่นห้อง แต่นั่นคนตัวโตกับทำอะไรไม่ถูก

“อร้าย...ไอ้คนบ้านายเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง” ก่อนที่คนตัวเล็กจะแหกปากโวยวายผู้บุกรุกไปมากกว่านี้นั้น ร่างสูงกับกระโจนมือหนาปิดปากคนตัวเล็กด้วยความเร็ว ถ้าเสียงยัยนี้เร็ดรอดออกไปถึงหูบุคคลที่สามความซวยบังเกิดแน่นอน

!! อู้อี้...!! พรีนที่ถูกผู้บุกรุกเข้าในพื้นที่ส่วนตัว ร่างบางได้แต่ส่งเสียงอู้อี้ออกมา และที่หนักไปกว่านี้ไอ้คนร้ายโรคจิตนี้กำลังกอดฉัน ร่างหนาเสียดสีเข้ากับร่างกายของฉัน

!! ฮือๆ !! การ์ดไปไหนถึงได้ปล่อยให้เขาเข้ามาในห้องฉันได้ ฉันกลัวจนร่างกายสั่นไหวไปหมด แต่ในจังหวะที่ร่างกายเราเสียดสีกันไปมานั้น

!! พรึบ !! มือหนากับเปิดหมวดแกร๊ปออกเผยให้เห็นใบหน้าอันหล่อเหลาอันคุ้นตา และโน้มเข้าหาใบหน้าฉันอย่างใกล้ชิด พรีนรดาที่เห็นใบหน้าแทคิณชัดเจนเต็มสองตาดวงตาเรียวสวยถึงกับเบิกกว้างออกมาด้วยท่าทีตกใจ

“แท..คิณ นี้นายมาอยู่ในห้องฉันได้ยังไง” ไม่ใช่แค่เธอที่ตกใจ ร่างสูงที่แนบเสียดสีกับฉัน เขาเองก็ตกใจไม่แพ้กัน ทั้งสองสบตาเข้าหากัน ใบหน้าอันหล่อเหลาที่ห่างจากใบหน้าสวยไม่ถึงคลืบมีหยดน้ำที่เกาะติดกับเส้นผมและหน้าผาก

!! ตึก ตึก !! ให้ตายเถอะยัยนี้ดึงดูดผมชิบหาย หน้าผาก กว้างของคนตัวสูงจรดเข้าหาคนตัวเล็ก มือหนาประคองที่เอวขอดเล็กที่มีเพียงผ้าขนหนู ผมไม่คิดว่าคนตรงหน้านี้จะเป็นเธอ

ด้านพรีนให้ตายเถอะถึงฉันจะเคยมีแฟนมานับไม่ถ้วนแต่ก็ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนที่ทำให้ฉันใจสั่นหัวใจเต้นแรงเท่ากับคนตรงหน้านี้ หน้าเรียวขาวใสราวกับผิวเด็กอ่อน น้ำหอมกลิ่นละมุนแตะเข้าที่ปลายจมูกของฉัน หล่อมีเสน่ห์แบบนี้อยากจะแกล้งเป็นลมนัก ผู้ชายอะไรหล่อชิบหาย หล่อจึ้งมาก ไม่ไหวละลายหมดแล้วฉัน ใบหน้าของฉันและเขาเราใกล้กันมากจนรับรู้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของกันและกัน

ด้านแทคิณความรู้สึกที่หน้าผากของผมแตะหน้าผากของคนในอ้อมกอด ให้ตายเถอะกลิ่นครีมอาบน้ำอ่อนๆ หอมละมุน ริมฝีปากแดงอวบอิ่มตรงหน้าที่สวยน่าจูบแม่งดึงดูดผมชิบหาย ปากอวบอิ่มน่าลิ้มลองอยากเอาลิ้นร้อนๆ ของผมเขาไปสัมผัสเข้าเลียเล่น น่าจะหวานหอมน่าดู ร่างสูงถึงกับควบคุมความรู้สึกตนไม่ไหว แต่ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะประกบจูบริมฝีปากบางตรงหน้านั้น มือเรียวกับยกขึ้นมาปิดที่ปากของเธอ

“นะ...นายยังไม่ตอบฉันเลย เข้ามาในห้องฉันได้ยังไง” ใบหน้าสวยหวานสบตาเข้ากับคนตรงหน้า มือเรียวทั้งสองข้างกับถูกแทคิณยืดดันติดกับผนังให้ตายเถอะ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก สายตาของเขาตอนนี้เหมือนกับว่าต้องการอะไรสักอย่าง เขาเมางั้นเหรอ ใบหน้าสวยขมวดคิ้ว

“ฉันหนีแฟนคลับ ไม่รู้ว่าที่นี่คือห้องเธอ ประตูไม่ได้ล็อก” เขาบอกเธอหน้าตาย

“ห๊ะ นี้ฉันไม่ได้ล็อคประตูห้องเหรอ” พรีนเอ่ยด้วยน้ำเสียงตกใจ

“อืม...” เขาเอ่ยเสียงในลำคอ

“ฉันล็อคให้แล้ว” เสียงทุ่มเอ่ยกับคนตัวเล็ก เขามองไปยังบริเวรรอบๆ ห้อง เมื่อกี้ยังเห็นเธอแต่งตัวสวยอยู่เลย ไม่ถึงสิบนาทีทำไมยัยนี้ถึงมาอยู่ในสภาพแบบนี้ชะแล้ว สายตาคมเข้มสำรวจมองร่างบางนุ่งกระโจมอก แต่นั้นคนตัวเล็กกับรู้ทัน

“นายอย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนี้สิ” เธอไม่ชอบสายตาที่เขามองเธอในตอนนี้เอาเสียเลย มันก็รู้สึกอยู่นะ ใส่แบบนี้ต่อสายตาเพศตรงข้าม

“หึ...” คนตัวโตแค้นเสียงออกมาแค่นั้น

“ทำไมกลัวเหรอ...” เธอพยายามขยับตัวหนี แต่นั้นร่างเล็กยิ่งเสียดสีกับร่างหนาๆ ของคนตรงหน้าให้ตายเถอะ เราอยู่ในท่าทีอันตรายมาก แต่ขณะที่แทคิณยอมปล่อยมือของคนตัวเล็กให้เป็นอิสระแล้วนั้น ปมผ้าขนหนูที่เสียดสีก่อนหน้านี้นั้นกลับหลุดลงต่อหน้าต่อตาของเขา

!! พรึบ !! ตากลมเล็กเบิกกว้างด้วยท่าทีตกใจ

ด้านพรีนที่เปลือยล่อนจ้อนต่อหน้าของเขา เธออายถึงกับทำหน้าไม่ถูก ฉันอยากจะหายตัวออกไปจากตรงนี้

แทคิณที่ไม่ได้ตั้งใจจะมอง แต่สายตากับสะดุดเข้ากับร่างบางผิวขาวเรียวละเอียดผิวสวยใสไปทั้งตัว หน้าอกอวบอมชมพูที่เด้งดึงต่อสายตาของตน ทำเอาแทคิณถึงกับชะงักตาค้าง

“นี้นายอย่ามองนะ” เสียงเล็กของเธอทำให้เขาไปสติ มือเรียวรีบหยิบผ้าบนพื้นขึ้นมาพันรอบตัวอย่างไวอย่างรวดเร็วและหันหลังให้กับเขา ฉันอาย อายมากๆ อย่างไม่เคยอายแบบนี้มาก่อน ให้ตายเถอะทำไมฉันต้องมาซวยซ้ำซวยซ้อน เจอหน้านายนี้ทีไรก็นำพาแต่เรื่องน่าอาย ขายหน้ามาให้ฉัน

ศีรษะเล็กเข้กผนังห้องด้วยความอาย อายจนไม่อยากจะหันหน้าไปมองหน้าหล่อๆ ของเขา อยากจะร้องไห้แต่ไม่มีเสียงและไม่มีน้ำตาได้แต่กลั้นเสียงร้องในใจให้กับความเปิ่นๆ ของตัวเอง ลืมล็อคห้องจนมีผู้ชายเข้ามาและความบรรลัยก็ผ้าหลุดต่อหน้านายไอดอลหน้าหล่อนี้อีก

“นายเข้าห้องผิดไม่ใช่เหรอ ก็ออกไปสิ” เธอเอ่ยขณะที่ยังหันหลังให้กับเขา

แทคิณให้ตายเหอะถึงไอ้แข็งๆ ของผมถึงจะจิ้มสาวๆ มานักต่อนักแต่ก็ไม่เคยมีใครผ้าหลุดต่อหน้าผมแบบนี้นะครับ ส่วนมากจะพร้อมใจกันถอดทั้งสองฝ่าย แต่พอเห็นอะไรที่มันน่าลิ้มลองอย่างไม่ทันตั้งตัวแบบนี้ ใจสั่นหมดแล้วผม ยัยนี้น่ากลืนกินชิบหาย น่ากินไปทั้งตัวจริง หน้าอกหน้าใจนั้นจะหวานเหมือนหน้าของเธอไหม อยากชิบ... ลูกรักใต้กางเกงยีนส์พองขึ้นทั้งลำ อยากมากคับอยากเสียบอยากกระแทกร่างบางที่หันหลังให้ตนชะมัด ร่างสูงพยายามข่มอารมณ์ไว้อย่างหนัก เขาไม่ควรออกอาการเพียงเพราะผู้หญิงแก้ผ้าต่อหน้าแบบนี้

“แฟนคลับฉันอาจจะอยู่หน้าห้องเธอ ฉันออกไปตอนนี้ไม่ได้” เสียงทุ่มเอ่ยข้างหูคนตัวเล็ก ที่เอาแต่ยืนหันหลังให้ตน เหอะ...ให้ตายเถอะนี้อย่าบอกนะว่าเขาจะอยู่ที่นี่ต่อ

ด้านแทคิณเมื่อทนอารมณ์ความอยากไม่ไหว ร่างสูงจึงขอตัวเข้าห้องน้ำ เพื่อไปปลดปล่อย

@ภายในห้องน้ำของพรีน

“อ่าส์” เสียงทุ่มหลุดครางออกมาในห้องน้ำ เขาเพียงแค่จะมาหลบแฟนคลับ แต่แม่งกับมาเจออะไรที่เร้าอารมณ์ทนความหื่นตัวเองไม่ไหว ก็นางฟ้าทั้งห้านิแหละ เขาไม่กล้าที่จะสงเสียงเร็ดรอดออกมากลัวว่ายัยนั้นจะได้ยิน แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้เธอมาทำอะไรในห้องนี้

“ขายงั้นเหรอ” ร่างสูงขมวดคิ้วขึ้นมาด้วยสีหน้าสงสัย แต่ก่อนที่แทคิณที่จะคิดอะไรไปมากกว่านี้นั้น

ผ่านไป 10 นาทีคนที่อยู่ในห้องน้ำของเธอก็ไม่มีท่าทีจะออกมา เมื่อเป็นเช่นนั้น

!! ก๊อก ก๊อก !!

“นายๆ เสร็จยัง ฉันจะออกไปแล้วนะ” เสียงเล็กตระโกนเข้ามา มือหนาที่ชักขึ้นๆ ลงๆ อยู่นั้นถึงกับเร่งจังหวะ น้ำสีขาวขุ่นทะลักออกมาจนเต็มปลายนิ้ว

“อ่าส์ สบายตัวชิบหาย” แต่ทำไมเขาต้องนึกถึงภาพใบหน้าสวยที่เปลือยเปล่าต่อหน้าเขาด้วยวะ เสียงทุ่มได้แต่หลุดครางออกมา