บทที่1 เจ้านายคนใหม่ & จูบแรกพบ (2)

ลันตายิ้มออกมาอย่างโล่งอก หลังจากที่เดินตัวเกร็งเข้ามาในอาณาบริเวณบ้านหลังใหญ่ แต่เธอก็คลายความตื่นเต้นลงไป เมื่อได้พบกับเจ้าของบ้านเป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่ดูท่าทางใจดีคนหนึ่ง

“หนูแน่ใจนะว่าจะมาเป็นสาวใช้ให้ตานัตจริงๆน่ะ” คุณทัศนีย์ถามอีกรอบเพื่อความมั่นใจ

“ลันมั่นใจค่ะ” หญิงสาวเปิดรอยยิ้ม ทำให้คุณทัศนีย์ต้องยิ้มตอบ

“ลูกชายของฉันเป็นคนโมโหร้าย หนูไม่ต้องเกรงใจหรอกนะ พยายามทำให้ตานัตไม่ไล่หนูออกจากงานให้ได้”

ลันตาค่อยๆหุบรอยยิ้มลงอย่างช้าๆ อย่าบอกนะว่า...เธอกำลังจะเจอศึกหนัก

แต่ในเมื่อเดินหน้ามาแล้ว ก็จะไม่มีคำว่าก้าวถอยหลังโดยเด็ดขาด รอยยิ้มจึงค่อยๆเปิดกว้างออกมาอีกครั้ง

“ค่ะ”

“ดีจ้ะ งั้นพรุ่งนี้หนูก็เริ่มทำงานได้เลยนะจ๊ะ” ทัศนีย์บอกอย่างขำๆเมื่อเห็นสีหน้าจริงจังราวกับจะออกสนามรบของลันตา

รุ่งเช้าของวันต่อมา

บ้านหลังใหญ่สีฟ้าดูเด่นตั้งอยู่บนอาณาเขตกว้างขวางร่มรื่น เมื่อคืนนี้หยาดพิรุณเพิ่งโปรยลงมา เช้านี้อากาศจึงดีมากกว่าทุกวัน ร่างสูงเพรียวที่สวมเพียงกางเกงขายาวสีเทาตัวบาง เปลือยอกอวดมัดกล้ามที่ขึ้นหนั่นแน่นนอนปิดตาสนิท ลมหายใจร้อนๆที่ระบายออกทางจมูกเป็นจังหวะสม่ำเสมอบอกให้รู้ว่าผู้ชายคนนี้กำลังหลับ

ลันตาเม้มปากแน่นเมื่อหัวใจดูจะเต้นแรงขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล เพียงแค่มองหน้าตาหล่อๆของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้านายของเธอ

ใช่แล้ว! วันนี้เป็นวันแรกที่เธอเข้ามาทำงานที่นี่ พอเธอเดินทางมาถึงบ้านหลังใหญ่ คุณทัศนีย์ก็ไม่รอช้ารีบให้กุญแจห้องของบุตรชายมาให้เธอทันที แถมยังบอกอีกว่า

“หนูจัดการกับเขาได้ตามสะดวกเลยนะจ๊ะ อย่าลืมเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ด้วยถ้าเขาทำอะไรรุนแรง ถือเสียว่าไปดูแลเด็กที่ยังไม่รู้จักโตนะจ๊ะ ถ้าหนูอยู่ครบ1เดือน ฉันจะให้เงินเดือน50,000” จำนวนเงินมากมายชนิดที่ว่าเธอต้องตาลุกวาบแต่ต้องเก็บอาการ ทำให้เธอมีกำลังใจมากขึ้น... มีกำลังใจที่จะต่อสู้ทุกอย่างไม่ว่าเรื่องที่เธอจะพบจะเป็นอะไรก็ตาม

แต่พอเข้ามาในห้องนี้แล้ว สิ่งที่เธอคิดไว้ในใจก็คือ...ผู้ชายที่เธอต้องคอยมาดูแลคงจะหน้าโหดๆ อ้วนๆ เคราดกๆ ปากบานๆ รูจมูกกว้างๆ ขนยาวหยิกหยองบริเวณหน้าอก ขนจั๊กกะแร้ยาวเหยียดเหมือนคนซกมกเสียอีก เพราะถ้าไม่ซกมก ไม่ทำตัวเป็นเด็ก คุณทัศนีย์ก็คงจะไม่ลงทุนจ้างสาวใช้ด้วยเงินเดือนที่สูงลิบลิ่วแบบนี้หรอก

แต่พอได้เห็นหน้าและหุ่นสะอาดสะอ้านของคนที่นอนบนเตียงได้เต็มๆตา ลันตาเลยเกิดอาการอึ้งกิมกี่ เธอยังไม่ได้เตรียมพร้อมที่จะมายืนมองคนหล่อเว่อร์นอนหลับอยู่แบบนี้นะ

ไม่ได้การล่ะ..เลิกมองเขาได้แล้ว งานต้องมาก่อน ไม่ว่าเขาจะหล่อจะเท่ห์ชวนใจละลายขนาดไหน เธอก็ต้องเห็นเงินมาก่อน พอคิดได้แบบนี้แล้ว หญิงสาวจึงอ้าปากกว้างๆแล้วตะโกนออกมาใส่โทรโข่งที่เธอหยิบติดมือมาด้วยเพื่อใช้ปลุกเจ้านายคนใหม่ทันที

“ตื่นได้แล้วค่า ได้เวลาลุกไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันทานข้าวแล้วไปทำงานได้แล้วนะคะ!!” เสียงใสๆที่ตะโกนออกมาจากโทรโข่ง ทำเอาธนัตที่นอนอยู่บนเตียงนอนหรูต้องคว้าหมอนมาปิดหูตัวเองแล้วหลับต่อ คิ้วเข้มๆขมวดเข้าหากันอย่างหงุดหงิด

“โปรดทราบๆๆๆ ถ้าคุณไม่ตื่นขึ้นมาภายใน2นาที ทางเราจะลงโทษคุณด้วยมาตรการเด็ดขาด” เสียงใสๆยังคงดังรบกวนข้างๆหูเขาต่อไป จนชายหนุ่มข่มตาให้หลับต่อไปไม่ไหวต้องดีดตัวผึงลุกขึ้นนั่ง

ชิ้ง

สายตาสองคู่สบกันนิ่ง ดวงตาคู่หนึ่งเป็นสีสนิมเหล็กกล้าดุดัน ส่วนดวงตาอีกคู่สีดำขลับกลมโต

ธนัตมองลันตาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าอย่างงงๆ ก่อนจะออกปากถามออกมาว่า

“เธอเป็นใคร?”

ลันตาฉีกยิ้มออกมาแล้วตอบว่า “สาวใช้คนใหม่ค่ะ”

ฟึ่บ!

หลังจากที่ฟังเธอพูดจบ เขาก็ล้มตัวลงนอนต่อทันที แล้วหลับตานิ่ง เหมือนว่าเมื่อครู่นี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนหญิงสาวชักจะรู้สึกฉุนขึ้นมาตงิดๆ

“ลุกได้แล้วนะค้า” ลันตาวางโทรโข่งไว้ที่โต๊ะหัวเตียงชายหนุ่ม ตั้งท่าจะเอื้อมมือไปปลุกเขา แต่ทว่า...

วืด...!!

ร่างบางสะดุดขาตัวเองจนล้มลงไปนอนทับที่อกกว้างของชายหนุ่มที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงเข้าพอดี

“เฮ้ย!” ธนัตลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรนิ่มๆมาเบียดอยู่ที่หน้าอกของเขา ครั้นพอลืมตาขึ้น สิ่งแรกที่เห็นก็คือ..สาวใช้คนใหม่หน้าตาจืดๆแต่งตัวสุดแสนจะบ้านนอกมาทับอยู่บนอกของเขา

“เธอมาลวนลามฉันเหรอไง ยัยบ้า” เขาโวยวายลั่นทันที ทำเอาหญิงสาวต้องรีบดีดตัวลุกขึ้นมายืนตัวแข็งเด่อย่างรวดเร็ว แก้มทั้งสองข้างร้อนผ่าวๆ เมื่อรับรู้ได้ถึงไออุ่นจากผู้ชายตัวโตเมื่อครู่

ผู้ชายอะไร นอกจากหล่อแล้ว...หน้าอกยังอบอุ่นอย่างเหลือเชื่อ

เธอไม่เคยได้รับไออุ่นจากอ้อมกอดของพ่อและแม่หรือว่าของใคร นอกจากอ้อมอกเหี่ยวๆของผู้เป็นยายเท่านั้นที่คอยโอบประคองยามเธอทุกข์ร้อนใจและมีปัญหา

นี่จึงเป็นครั้งแรกที่เธอได้อยู่ในอ้อมอกของผู้ชาย ถึงแม้ว่าจะเป็นอุบัติเหตุก็ตาม