เสน่ห์ร้าย บทที่ 6 ?

“ปล่อย เลิกแกล้งได้แล้ว” พยายามดิ้นมากแค่ไหน มือหนาก็กดข้อมือลงบนที่นอนแน่นมากขึ้นเท่านั้น

“ฉันเหนื่อยกับเธอมาตลอดเลยนะช่วงนี้” ถึงปากจะพูดแต่เขาก็ก้มหน้าซุกไซ้อยู่ตามซอกคอตลอด

“ไม่ได้ขอให้มายุ่งนี่ เลิกวุ่นวายกับฉันได้จะดีมาก” คำพูดที่พูดโดยไม่คิด กำลังทำให้คนฟังเริ่มโมโหขึ้นมาอีกรอบ

“ทีกับฉันรังเกียจมากเลยสิ ทีเมื่อกี้ยังบอกว่าใครก็ได้อยู่เลย”

“ใครก็ได้ แต่ไม่ใช่นายไง!” อีกคนก็ชอบหาเรื่อง อีกคนก็ปากไวพูดโดยไม่คิด ตอนนี้คนฟังกำลังโมโหอย่างถึงขีดสุด

“ถ้ามีผัวเป็นฉันเนี่ย มันจะแย่สักแค่ไหน ลองดูก็แล้วกัน”

“กรี๊ด! อุ๊ป! ...อื้อ! อือ!”

ปากเล็กที่กำลังจะกรี๊ดด้วยความตกใจก็โดนคนที่อยู่ด้านบนประกบปากลงมาอย่างรวดเร็ว ความเร่าร้อนที่เขามอบให้มันแตกต่างจากที่ผ่านมาโดยสิ้นเชิง แขนทั้ง 2 ข้างที่พยายามดิ้นก็ถูกจับไว้ด้วยเพียงมือเดียวของเขา อีกมือที่ว่างอยู่ก็เริ่มลงมือดึงชายเสื้อสีขาวออกจากขอบกางเกงยีนอย่างยากลำบาก ขาเรียวพยายามทั้งดีด ทั้งดิ้น ทั้งถีบ แต่ก็โดนคนตัวใหญ่นั่งทับขาเอาไว้ ลิ้นร้อนรุกล้ำเขาไปในปากของคนตัวเล็กได้สำเร็จ

“อือ” รสหวานจากริมฝีปากคนตัวเล็กทำให้คนตัวสูงส่งเสียงครางในลำคอออกมาอย่างพอใจ มือที่ว่างของเขาถกเสื้อของเธอขึ้นจนเผยให้เห็นเสื้อในสีครีมลูกไม้

“อึก! อื้อ...อือ!” คนตัวเล็กเริ่มดิ้นแรงขึ้นเมื่อรู้สึกถึงแรงบีบเคล้นที่อกอวบของเธอ

มือหนาของเขาเคล้นคลึงอกอวบอย่างเบามือ ริมฝีปากก็กดไล่จูบลงมาตามลำคอขาว ก่อนจะกดเม้มเพื่อให้ขึ้นเป็นรอยแดง

“ปล่อย! ฮึก!” คนตัวเล็กส่งเสียงสั่งคนตัวใหญ่อย่างยากลำบาก เมื่อรู้สึกได้ว่าเขากำลังค่อย ๆ ปลดดันตะขอเสื้อในลูกไม้ของเธอออก เผยให้เห็นอกอวบขาวที่ซ่อนความใหญ่อยู่ภายใต้เสื้อในลูกไม้ของเธอ

“อ๊ะ...!” คนตัวเล็กเผลอหลุดเสียงออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่อยู่ เมื่อเขาก้มริมฝีปากลงครอบครองยอดปทุมถันสีสดของเธอก่อนจะขบเม้มยอดปทุมถันของเธอเบา ๆ

ริมฝีปากร้อนดูดกลืนยอดปทุมถันทั้งสองข้างเพื่อเร่งเร้าอารมณ์ มืออีกข้างถอดกางเกงยีนขายาวของเธอออกอย่างลำบาก เพราะขาทั้งสองข้างที่ยังทั้งดิ้นและถีบอยู่เป็นระยะเมื่อรู้สึกตัวได้ กางเกงยีนขายาวถูกถอดออกไปกองที่พื้นข้างเตียง เผยให้เห็นกางเกงในลูกไม้ตัวบางสีครีมที่ปกปิดส่วนสำคัญเอาไว้

เขาปล่อยมือที่ตรึงข้อมือคนตัวเล็กออก ก่อนจะไล่นิ้ววนอยู่ตรงร่องชื้นระหว่างขาของเธอ นิ้วเรียวกดลงบนร่องอย่างเบามือ ทำให้ร่างบางกระตุกด้วยความตกใจและเสียวซ่าน

ริมฝีปากร้อนก็ยังคงไล่ดูดเม้มยอดปทุมถันสีสดจนคนตัวเล็กเริ่มเกร็งด้วยความเสียวซ่านที่ได้รับ มือหนาถอดชุดลูกไม้ส่วนล่างออกอย่างเบามือ แต่ก็โดนมือเรียวของคนตัวเล็กเอื้อมมาจับไว้

“อย่า...นะ” เสียงแหบแห้งพยายามพูดอย่างยากลำบาก คนตัวใหญ่เห็นเช่นนั้นจึงยกตัวขึ้น และเอาหน้าเข้าใกล้หาเธอ ก่อนจะก้มลงจูบอย่างอ่อนโยน เพื่อให้เธอเผลอลืมเรื่องที่เขากำลังจะทำ ร่างบางจูบตอบกลับอย่างลืมตัวเช่นกัน

“อ๊ะ...!!” เสียงร้องด้วยความตกใจเมื่อรับรู้ถึงแรงนิ้วที่เขี่ยตรงจุดแก่นสำคัญของเธอ

นิ้วเรียวรูดนิ้วขึ้นลงตามร่องกลีบ ความเสียวทำให้เธอเผลอครางออกมาจนไม่ได้ศัพท์

“อะ อา! อึก!”

เสียงครางเริ่มเร็วขึ้นเมื่อนิ้วเรียวของคนตัวใหญ่รูดขึ้นลงตามร่องเร็วขึ้น อีกมือที่ว่างอยู่ของเขาก็ค่อย ๆ เริ่มถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้น จนเผยให้เห็นมัดกล้ามความเป็นผู้ชาย ผิวขาวออร่า มัดกล้ามหน้าท้องสวยได้รูป และแก่นความเป็นชายขนาดใหญ่ที่ตอนนี้มันแข็งตัวจนเขาเริ่มปวดแล้ว ถ้าไม่ได้ปลดปล่อยเขาต้องตายแน่

มือหนาจับสะโพกขาว และดึงขยับให้อยู่ตรงกับเขา และก้มหน้าลงเข้าไปใกล้กับกลีบดอกไม้สวยที่อยู่ตรงหน้า ก่อนจะลิ้มชิมรสจากน้ำหวานที่เปียกชุ่มอยู่บริเวณร่องสวย

“อ๊ะ! คิน...อย่า”

“หื้อ! เรียกฉันว่าคินเหรอครับ” เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเธอเรียกชื่อเล่นของเขาเฉย ๆ

“อือ...อ๊ะ! คิน อย่า! อ๊ะ”คนตัวเล็กทั้งพยายามจะดึงนิ้วเรียวของเขาออก แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะความเสียวซ่านที่เกิดจากคนตัวใหญ่แหย่นิ้วเรียวเข้าไปสำรวจภายในร่องกลีบดอกไม้สวยก่อนแล้ว ทำเอาคนตัวเล็กมือไม้หมดแรงต่อต้านทันที

มือหนาจับสะโพกขาวไว้เพื่อไม่ให้ดิ้นหนี และแทรกลำตัวเข้าตรงกลางระหว่างขาทั้งสองข้าง มืออีกข้างก็จับท่อนเอ็นจดจ่อเข้าใกล้ร่องกลีบก่อนจะถูไถขึ้นลงเพื่อให้น้ำของดอกไม้สดช่วยทำให้มันหล่อลื่นมากขึ้น

“อื้อ... อ๊ะ! เจ็บ”

เสียงเล็กบ่นออกมาขณะที่เขาพยายามจะดันเอาแก่นกายเข้ามาภายในช่องนุ่มลื่น เพราะความที่ไม่เคยมีใครได้มาเปิดกลีบดอกไม้นี่เลยสักครั้งจึงทำให้มันแน่นและแคบมาก จนแก่นกายชายที่แข็งขยายใหญ่เต็มที่ของเขาดันเข้าไปได้อย่างยากลำบาก

“เจ็บ อึก! อ๊ะ” เสียงคนตัวเล็กร้องออกมาเป็นระยะ เขาเองก็ทั้งเจ็บและแน่นไม่ต่างจากเธอ มันปวดตุบ ๆ จนเขาแทบจะกลั้นมันไม่อยู่

แก่นกายชายพยายามจะดันไปอย่างยากลำบาก มือทั้ง 2 ข้างก็ต้องจับสะโพกขาวเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนี ยิ่งเขาดันแกนกายเข้าไป เธอก็ยิ่งตอดรัดแน่นด้วยความเจ็บ

“อา...” เขาส่งเสียงครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่

มือหนาจับแกนกายดันเข้าไปอีกครั้ง มืออีกข้างก็บีบเคล้นคลึงอกอวบเพื่อให้เธอผ่อนคลายลงบ้าง เขาก้มลงจูบที่ริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยน ก่อนจะดันแกนกายเข้าไปอีกครั้ง

“อ๊ะ...อา เจ็บ อึก! ฉันเจ็บ”

“อา! แน่น”

อึก!! ! ในที่สุดแกนกายของเขาก็สามารถเข้าไปรวมกับภายในของเธอได้สำเร็จ มือหนาจับสะโพกอวบไว้แน่น แล้วเริ่มขยับสะโพกเข้าออก อย่างช้า ๆ คนตัวเล็กที่ตอนแรกก็ร้องเพราะความเจ็บ ตอนนี้เธอร้องไม่ได้ศัพท์อย่างไม่รู้ตัว

“อ๊ะ ๆ อ๊ะ” เสียงครางและเสียงหอบดังพร้อมกันจนฟังไม่ได้ศัพท์

“อ่า อื้ม!” เสียงซี้ดปาก เพราะความเสียวของคนตัวใหญ่ดังออกมาเป็นระยะอย่างห้ามไม่อยู่

มือหนาบีบเคล้นคลึงอกอวบทั้งสองข้างพร้อมกับสะโพกที่เริ่มเร่งจังหวะขยับเข้าออก มือหนาจับขาทั้งสองของคนตัวเล็กพับไปข้างเดียวกันก่อนที่จะอุ้มตัวเธอให้เปลี่ยนจากนอนหงายมาเป็นโก้งโค้งหันหลังให้เขาแทน มือหนาเป็นฝ่ายจับเอวบางบังคับให้ขยับเข้าออกบ้าง คนตัวเล็กขยับเข้าออกไปตามมือของเขาที่บังคับให้เป็น เมื่อเริ่มทนไม่ไหวคนตัวใหญ่จึงเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายขยับสะโพก และคุมเกมทั้งหมดเอง

“อา...” เสียงปลดปล่อยดังลอดออกมาหลังจากที่เขาได้ปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวเปียกชุ่มเต็มภายในดอกไม้สวยของเธอ เขาปล่อยแช่แกนกายอยู่อย่างนั้นเหมือนเป็นการแกล้งเธอให้ขยับไปไหนไม่ได้ มือหนาค่อย ๆ จับร่างบางให้หันกลับมาทางเขา

คนตัวเล็กหันกลับมามอง ก่อนจะสะบัดมือเขาออก และทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างหมดแรง มือหนาสวมกอดจากด้านหลังอย่างทะนุถนอม แต่ก็โดนปัดออกอย่างแรง เขามองแล้วแอบอมยิ้มก่อนจะก้มลงหอมแก้มเธอ

“นี่ ออกไปได้แล้ว ออกไป!”

“เมื่อกี้เธอยังไม่เห็นจะไล่ฉันแบบนี้เลยนะ โซยู...” เมื่อพูดถึงคำว่าเมื่อกี้ทำให้คนตัวเล็กนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิด และหน้าแดงขึ้นมาทันที ก่อนจะมุดตัวเข้าไปในผ้าห่ม

“อย่าพูดถึงอีกนะ ฉันไม่อยากได้ยิน”

“ทำไมล่ะ มีสามีเป็นฉัน ใครก็อยากได้ทั้งนั้น”

“แต่ฉันไม่อยากได้”

“เดี๋ยวก็โดนอีกหรอก”

“เชิญออกไปจากห้องได้แล้ว” เสียงไล่ดังออกมาจากภายใต้ผ้าห่มหนา

“ไปอาบน้ำกับสามีหน่อยสิ”

“ไม่! จะไปไหนก็ปะ... กรี๊ด!” ยังพูดไม่ทันจบคินก็อุ้มร่างบางไปทั้งผ้าห่มเดินไปทางห้องน้ำ

“แต่ฉันจะอาบน้ำกับเธอ มีสามีแล้วนะ ทำตัวน่ารัก ๆ หน่อยสิ” ถึงปากจะบ่นแต่ดูเขาจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ

“หุบปากไปเลยอย่าพูดคำนั้นออกมากอีกนะ”