16 รออีกนิดนะครับ

เมื่อคืนกว่าการประชุมจะเสร็จก็ดึกมาแล้วอีวานกลับมาถึงห้องพักก็เผลอหลับพอตกใจตื่นมาอีกทีก็เป็นเวลาตี 1 ชายหนุ่มเลยไม่ได้คุยกับธันยมัยอย่างที่นัดไว้

เช้านี้เขาจึงรีบวิดีโอคอลหาเธอก่อนจะออกไปทำงาน

“ขิงครับ พี่ผิดนัดอีกแล้ว” อีวานรู้สึกผิดเพราะเป็นผู้ใหญ่แต่ก็ยังผิดคำพูดกับเธอ

“พี่เอชผิดนัดเพราะทำงานขิงไม่ว่าอะไรค่ะ แต่อย่าให้รู้นะคะว่าที่เงียบหายไปนั้นเพราะไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น”

“ไม่มีเรื่องแบบนั้นแน่นอนจ้ะ ขิงเชื่อใจพี่ได้เลย” เสียงนั้นหนักแน่นดังคำสัญญา

“ค่ะขิงเชื่อใจพี่ วันนี้งานก็คงยุ่งอีกใช่ไหมคะ”

“ครับ แต่พี่จะพยายามเคลียร์ทุกอย่างให้เสร็จภายในวันนี้ พี่อยากกลับไปกอดขิงจะแย่แล้ว”

“ขิงก็อยากให้พี่กลับมากอด”

“ขอทำอย่างอื่นด้วยได้ไหม”

“ใครเขาขอกันแบบนี้ล่ะคะ พี่เอชไปทำงานเถอะค่ะ จะได้เสร็จไวๆนะคะ”

“พี่เคยเสร็จไวที่ไหน ขิงก็รู้” อีวานพูดหน้าตาเฉยทำเอาคนที่อยู่ปลายสายหน้าแดงซ่านเพราะความเขินอาย

“โอ๊ย ไม่คุยด้วยแล้ว” ธันยมัยรีบกดวางสาย

อีวานหัวเราะอย่างมีความสุข วันนี้เขาเริ่มต้นเช้าวันใหม่ด้วยความสดชื่น แทบเชื่อว่าการได้คุยกับคนรักจะทำให้เขากระชุ่มกระชวยได้ถึงเพียงนี้

ปัญญาแรกที่โรงกลั่นน้ำมันพึ่งจะแก้เสร็จไปเมื่อวาน วันนี้อีวานก็ปวดหัวแต่เช้าเพราะที่โรงงานผลิตชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ก็มีปัญหาให้เขาต้องตามแก้ กว่าจะหมดวันชายหนุ่มก็แทบแย่และทำให้เขาพลาดที่จะบินกลับไปเที่ยวสุดท้ายของวันนี้ พอโทรไปบอกธันยมัยหญิงสาวก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะรู้ว่ามีงานที่ต้องรับผิดชอบ

“พรุ่งนี้ก็ได้กลับแล้ว ดูทำหน้าเข้าสิ อย่างกับคนใกล้จะตาย”เซบาสเตียนหัวเราะ

ทั้งสองพากันมานั่งดื่มที่ร้านประจำ อีวานไม่อยากออกมาเท่าไหร่แต่ก็ยังดีกว่านอนเหงาอยู่คนเดียวที่คอนโดฯ

“เอช นายว่านั่นใช่พี่สะใภ้นายหรือเปล่า” เซบาสเตียนชี้ให้อีวานดูผู้หญิงคนหนึ่งพี่พึ่งเดินเข้ามาในผับแห่งนี้

“คนไหน” ชายหนุ่มพยายามมองตามที่เพื่อนบอก แล้วเขาก็เห็นเจสสิก้าเดินตรงมาที่เขา

“สวัสดีค่ะอีวาน เจสคิดว่าจะไม่เจอคุณซะแล้ว”

ชายหนุ่มหันไปมองหน้าเซบาสเตียนเพราะคิดว่าเขาเป็นคนบอกเจสสิก้าให้ออกมาเจอ แต่เซบาสเตียนส่ายหน้าปฏิเสธทันที

“ครับ ไม่เจอกันนานคุณคงสบายดี”

“ด้านไหนล่ะคะ ร่างกายก็อย่างที่เห็นค่ะ เจสสบายดีทุกอย่างแต่ด้านจิตใจมันก็อีกเรื่อง”เจสสิก้านั่งแทรกตรงกลางระหว่างอีวานกับเซบาสเตียน เธอไม่สนใจสักนิดว่ามีชายหนุ่มอีกคนอยู่ด้วย

เซบาสเตียนรีบลุกแล้วเดินไปอย่างรู้งาน

“เวลาผ่านมานานแล้วคุณน่าจะทำใจได้นะครับ”

“เจสก็พยายามทำใจค่ะ แต่เอสเธอร์ก็คงยากสักหน่อย เธอยังเด็กเหลือเกิน”

เจสสิก้าคนนี้คือพี่สะใภ้ของอีวาน เธอกับเขาไม่เคยรู้จักกันมาก่อน จนกระทั่งเธอแต่งานกับอีธานพี่ชายของเขา แล้วหลังจากนั้นเอสเธอร์ก็ลืมตาดูโลก

อุบัติเหตุในครั้งนั้นอีวานและพี่ชายไปทำงานที่เมืองไทยด้วยกันแล้วฝนตกถนนลื่น คนขับรถไม่ทันได้มองว่าด้านหน้านั้นมีอุบัติเหตุรถเก๋งชนกับรถบรรทุก รถของเขาขับมาด้วยความเร็วจึงพุ่งชนท้ายรถบรรทุกอีกที ทำให้อีธานและคนขับรถเสียชีวิตทันทีในที่เกิดเหตุส่วนเขาที่นั่งอยู่ทางด้านหลังคนเดียว ไม่ได้เป็นอะไรมากมีเพียงรอยฟกช้ำและเศษกระจกที่กระเด็นไปเข้าตาทั้งสองข้างจนมันส่งผลให้เขามีปัญญาการมองเห็นที่ตามมา

“แล้วหลานผมเป็นยังไงบ้าง”

“ก็เรื่อยค่ะ เอสเธอร์กำลังจะเข้าเรียนปีหน้า”

“ผมคิดว่าพวกคุณจะอยู่ที่อังกฤษถาวรเสียอีก” หลังอุบัติเหตุพี่สะใภ้กับหลานสาวก็เดินทางไปอังกฤษจนอีวานคิดว่าสองแม่ลูกคงจะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นั่น

“เจสกับลูกพึ่งกลับมาที่นี่ได้ไม่นานค่ะ เอสเธอร์บ่นถึงคุณตลอด เธอคิดว่ากลับมาครั้งที่จะได้เจอคุณ”

“ผมไม่ค่อยมีเวลา งานค่อนข้างจะเยอะ”

“ค่ะ เจสอยากเข้าไปช่วยงานที่บริษัทบ้าง”

“คุณดูแลลูกให้ดีก็พอ แค่เงินปันผลกับเงินที่อีธานทิ้งไว้คงทำให้คุณกับเอสเธอร์ใช้ชีวิตได้อย่างสยาย”

“แต่เจสเบื่อนี่ค่ะ พอเอสเธอร์ไปโรงเรียนก็ไม่รู้จะทำอะไร เจสว่าจะไปเรียนจัดดอกไม้ เผื่อบางทีจะได้เปิดร้านดอกไม้คุณว่าดีไหมคะ”

“ก็ลองดูสิครับ ไม่น่าจะยาก ถ้าคุณตั้งใจ”

“เอาไว้เจสเรียนจบคอร์สแล้วจะปรึกษาคุณเรื่องเปิดร้านอีกทีนะคะ อาจต้องให้คุณช่วยเรื่องทำเลร้าน”

“ครับ”

“อีวานค่ะ วันอาทิตย์หน้าวันเกิดเอสเธอร์เราจะจัดงานที่บ้าน เจสเชิญคุณด้วยนะคะ คุณพ่อกับคุณแม่ท่านก็จะมาด้วย”

“ผมไม่แน่ใจว่าจะว่างหรือเปล่า”

“ขอเวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมงเองนะคะ เอสเธอร์คิดว่าคุณเป็นเหมือนพ่อของเธอ ถ้าคุณมามาก็คงเสียใจแย่”

อีวานไม่ได้รับปากว่าจะมางานวันเกิดหลานสาวหรือเปล่าเพราะพรุ่งนี้เขาก็จะกลับไปที่เกาะแล้ว ในใจก็นึกสงสารเอสเธอร์ที่เสียพ่อไปตั้งแต่เด็ก บางทีเขาอาจจะพาธันยมัยมาร่วมงานด้วยก็ได้ เพียงแค่คิดถึงเธอชายหนุ่มก็ใจเต้นแรงขึ้นมาทันที อีวานยอมรับว่าหญิงสาวมีอิทธิพลกับเขาเป็นอย่างมาก กลับไปคราวนี้เขาคงต้องใช้เวลาอยู่กับเธอให้สมกับที่ห่างกันมาหลายวัน

“ผมจะพยายามปลีกตัวมา แต่คุณอย่าพึ่งบอกเอสเธอร์ผมไม่อยากให้เธอต้องผิดหวัง”

“ขอบคุณนะคะอีวานคุณใจดีกับเราสองแม่ลูกเสมอเลย”

“เอสเธอร์ก็หลานผม”อีวานพูดไม่ค่อยเต็มเสียงเพราะเขายังแคลงใจว่าเด็กผู้หญิงที่ลืมตาดูโลกหลังจากพี่ชายเขาแต่งงานไปไม่ถึง 9 เดือนนั้นใช่หลานสาวของตนเองหรือเปล่า แต่พอนึกถึงไปหน้าน้อย ๆ ดวงตากลมโตแล้วเขาก็อดสงสารเธอไม่ได้จริงๆ

“แต่เจสอยากให้คุณเป็นพ่อของเธอ ทำไมเราไม่ทำให้เรื่องมันง่ายขึ้น คุณไม่มีใครเจสก็ไม่มีใคร” เจสสิก้าลูบไล้มือไปตามท่อนขา หวังปลุกเร้าความเป็นชายของอดีตน้องเขย

เจสสิก้านึกเสียดายที่เจออีธานก่อน ถ้าไม่อย่างนั้นตอนนี้เธอก็คงมีความสุขอยู่กับอีวานผู้ชายที่เพียบพร้อมทั้งรูปร่าง หน้าตาและฐานะ และถ้าตอนนี้เธอจะพัฒนาความสัมพันธ์กับอีวานก็คงไม่ผิดอะไร สามีก็ตายไปแล้วเกือบ 2 ปี หญิงสาวไม่สนใจว่าคนอื่นจะมองยังไง เจสสิก้ามั่นใจว่าตัวเองนั้นเหมาะสมกับเขามากที่สุด แม้จะแต่งงานและมีลูกแล้วแต่เธอก็ยังสาวและสวย มีผู้ชายมากหน้าหลายตาที่อาสาจะเข้ามาเป็นพ่อของเอสเธอร์แต่สำหรับเจสสิก้าแล้วเธอคิดว่าอีวานเป็นที่เหมาะสมกับตำแหน่งนั้นมากที่สุด

“เจส อย่าทำแบบนี้ คุณก็รู้ว่าผมไม่มีทางทำแบบนั้น” อีวานไม่คิดว่าเธอจะกล้าหาญถึงขนาดพูดกับเขาตรงๆ แบบนี้

“แล้วคุณจะต้องเปลี่ยนใจ”

“คงไม่มีวันนั้น ผมว่าคุณรีบกลับไปอยู่กับลูกเถอะ”

เจสสิก้าจำต้องเดินกลับออกไปทั้ง ๆ ที่ยังไม่บรรลุเป้าหมาย แต่เรื่องนี้มันพึ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น ยังไงอีวานก็ต้องเป็นของเธอหญิงสาวมั่นใจอย่างนั้น

พอเจสสิก้ากลับออกไปแล้วเซบาสเตียนก็เข้ามานั่งตามเดิม

“คุณเจสนี่หูไวตาไวเหมือนกันนะ”เซบาสเตียนตั้งข้อสังเกต

“ฉันคิดว่านายบอกเธอเสียอีกเซบ เพราะนายเป็นคนชวนฉันออกมานะ”

“อย่าหาเรื่องกันหน่อยเลย ฉันว่าที่บริษัทนั่นแหละ คงมีสักคนได้ยินตอนที่เราคุยกัน แล้วเธอพูดอะไรอีก นายถึงทำหน้าคิดไม่ตกอย่างนั้น”

“เธอชวนไปงานวันเกิดเอสเธอร์ อาทิตย์หน้า”

“แล้วนายก็ตอบตกลงเหรอ ทำเหมือนไม่รู้ว่าเธอต้องการให้นายเป็นพ่อให้เอสเธอร์”

“แต่เอสเธอร์ก็หลานฉันเหมือนกันนะเซบ”

“นายแน่ใจแล้วใช่ไหม”

“ก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ ยิ่งโตเอสเธอร์ก็ยิ่งหน้าเหมือนใครบางคน” ใครบางคนที่อีวานพูดถึงก็แฟนเก่าของเจสสิก้าที่เลิกกันก่อนจะมาคบกับพี่ชายของเขาแล้วจากนั้นเธอก็บอกว่าท้องจึงทำให้อีธานแต่งงานแบบสายฟ้าแลบ

“ถ้าไม่อยากคาใจก็สืบต่อให้รู้เรื่อง”

“อือ ฉันจะลองเอาไปคิดดู”

อีวานและเซบาสเตียนนั่งดื่มกันจนดึกแล้วก็เป็นอีวานที่ขอตัวกลับก่อนเพราะพรุ่งนี้เขาต้องรีบตื่นแต่เช้าเพื่อกลับไปยังเกาะพราวมุก ซึ่งใครบางคนกำลังรอให้เขากลับไปกอด