6 ชายวิปริต
เสียงร้องเพลงลูกทุ่งในอดีตสมัยคุณพ่อยังหนุ่มในลักษณะตะโกนดังลั่น ทำนอง จังหวะผิดเพี้ยนไปจากเดิม กลิ่นเหล้าเหม็นคละคลุ้ง อวลตลบไปทั้งห้อง สาวผมทองเบือนหน้าหลบชายพุงโตที่ยังคงเมามันในอารมณ์ทั้งร้องและเต้น ส่ายเอวไปมา มือข้างหนึ่งโอบร่างอวบอิ่มเอาไว้ไม่ยอมห่าง ส่วนอีกคนทำหน้าที่ผสมเครื่องดื่มส่งให้ตลอด โดยเน้นแก่เข้าไว้
“พี่ร้องเพราะมากเลยค่ะ”
“จริงหรือจ๊ะ ไม่ยักรู้นะเนี่ย”
“อย่าให้ค่ายเพลงได้ยินนะ ถูกจับไปอัดแน่”
สาวผมทองจีบปากจีบคอพูดให้ความสำคัญเต็มที่ แต่ไม่วายหันมาสบตากับเพื่อนสาวเห็นว่ายิ้มเหยียดๆ ทำปากขมุบขมิบ พอที่จะอ่านออกว่า
‘จับไปอัดให้เละน่ะสิ’
“น้องจ๋า เค้าจะเอาพี่ไปอัดเสียงเป็นนักร้องใช่ไหม”
“ค่ะ พี่ร้องเก่งมาก แต่ก็ต้องแก้ไข คร่อมจังหวะไปนิดนึง”
“พี่คงแก้ไม่ได้หรอกเพราะชอบคร่อมอยู่แล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
พูดกำกวมสองแง่สามง่าม ตามด้วยเสียงหัวเราะชอบใจ มือใหญ่พยายามที่จะค้ากำไรด้วยการบีบบั้นท้ายหญิงสาวเข้าไปเต็มๆ เธอสะดุ้งจ้องตาวาว แต่ไม่กล้าที่จะขัดขืนเพราะได้ทิปล่วงหน้าเป็นจำนวนเงินที่เพียงพอต่อความต้องการ แม้ว่าเกลียดชังต่อการกระทำแต่เธอก็ต้องทนในเมื่อทำงานแบบนี้ ไม่อาจที่จะเลี่ยงได้
เลยเที่ยงคืนไปเล็กน้อย ความสำราญปิดฉากลง ทางร้านเข้ามาเช็กบิลเป็นเงินจำนวนทะลุหลักหนึ่งหมื่นบาท แต่ไม่มีปัญหา เขายื่นบัตรเครดิตสีดำให้ไป บ่งบอกถึงความร่ำรวย เมื่อทุกอย่างจบสิ้นลง ชายปากหนาไม่รอช้าที่จะโอบเอวสาวผมทองออกไปที่รถ
“ไปกับพี่นะ”
“ที่ไหนล่ะคะ อย่าไกลจากที่พักนักล่ะ”
“พี่ชอบที่แปลกใหม่ มันตื่นเต้นดี แล้วน้องจะรู้ว่าได้รสชาติของชีวิตมาก”
เสียงที่เคยอ้อแอ้เมื่อครู่เปลี่ยนไป หญิงสาวหน้าเจื่อนๆ รู้ว่าจะต้องรับศึกหนัก ผู้ชายคนนี้ท่าทางชื่นชอบในเรื่องดังกล่าวมากกว่าคนปกติ มักจะเสาะแสวงหาความสำราญในรูปแบบแปลกๆ ให้แก่ตัวเอง ระหว่างที่อยู่ในรถ มือใหญ่ไม่อยู่นิ่ง ลูบคลำเสียจนเธอแทบทนไม่ไหว
เธออยากจะกรี๊ดออกมาให้รู้ว่าทนรับไม่ได้ แต่ก็ฝืนความรู้สึก เอาอกเอาใจจึงปรับเปลี่ยนสีหน้าให้ระรื่น ทั้งที่ขยะแขยงเต็มทน
กระทั่งรถได้จอดลงที่ริมถนนเปลี่ยวแห่งหนึ่ง เขาดับเครื่องทันที เปิดประตูให้อ้าออกทั้งสี่ด้าน หญิงสาวหน้าตาตื่นเมื่อเบาะที่นั่งถูกปรับให้เอนราบ
“พี่ พี่ นี่หมายความว่าไงคะ”
“พี่ชอบแบบนี้ มันเร้าอารมณ์ดี”
“ไม่ไหวล่ะมั้ง กลัวตำรวจมาเห็น จับล่ะก็ อายคนนะคะ”
หญิงสาวขัดขืน ไม่ยอมทำตามความต้องการของชายผู้กำลังตกอยู่ในอารมณ์ใคร่ บัดนี้ไม่ยอมฟังคำคัดค้าน ปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ดและกดไฟฉายดวงเล็กกราดสาดส่องแสงสว่างไปที่ร่างสาวเซ็กซี่ ทำท่าลุกขึ้น แต่เขาจับบ่าให้นอนลงไปเหมือนเดิม
เสียงหายใจแรงๆ ดังขึ้น กลิ่นเหม็นจากแอลกอฮอล์ที่ยังคงระเหยออกมาจากริมฝีปากหนาเป็นระยะ หญิงสาวเบือนหน้าหลบ
“พี่กลัวซะที่ไหนล่ะ เงินค่าปรับมีเป็นกระตั๊ก มามะให้ชื่นใจเสียดีๆ”
“ว้าย ไม่นะคะ หนูไม่ชอบแบบนี้”
“แต่พี่ชอบนี่นา อย่าขัดใจ เงินก็จ่ายไปตั้งเยอะแล้ว”
ร่างใหญ่หนาพยายามที่จะเคลื่อนเข้ามาใกล้ๆ หญิงสาวผลักไสเต็มที่ เกลียดชังต่อพฤติกรรมวิปริตจากปุถุชนทั่วไป แต่ไม่อาจรอดพ้นจากการลวนลาม เธอหวีดร้อง ปัดป้อง ผลักไส กลับถูกล็อกมือทั้งสองข้างเอาไว้ ด้วยกุญแจมือเหมือนกับตำรวจใช้จับผู้ร้าย เสียงหัวเราะชอบใจดังขึ้นพร้อมกับชูลูกกุญแจให้ดู
“ไม่นะ อย่า ปล่อยแขนหนูนะ”
“ถ้าปล่อยก็ไม่สนุกสิ”
“แกบ้าไปแล้ว ปล่อย ช่วยด้วย”
“ปล่อยให้โง่เหรอ ร้องไปเลย ได้อารมณ์ดี เสื้อนี่เกะกะตาจัง ตัดด้วยคัทเตอร์นี่แหละ”
“ว้าย อย่านะ ช่วยด้วย”
หญิงสาวหลับตาร้องตะโกนขอความช่วยเหลือ เมื่อรู้ว่าเผชิญหน้าอยู่กับชายโรคจิต ไม่กล้ามองกลัวต่อคมมีดคัทเตอร์และแล้วร่างงามสะดุ้งเฮือก รับรู้ว่าเสื้อเกาะอกตัวจิ๋วที่สวมใส่ถูกตัดขาดออกจากกัน ความอวบสล้างได้รับอิสระทันที
“โอ แม่เจ้า ไอ้เบื้อกทนไม่ไหวแล้วโว้ย อ๊ากส์”
ก่อนที่ใบหน้าอูมเปล่งจะซบลงไปที่ร่างสาวคาราโอเกะ เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังแทรกขึ้น เมื่อเส้นผมตรงบริเวณท้ายทอยที่มีอยู่เพียงน้อยนิดถูกขยุ้มแล้วกระชากเต็มแรง ด้วยพลังมหาศาลเกินมนุษย์ทั่วไปจะกระทำได้ ร่างที่อุดมไปด้วยไขมันปลิวหวือออกไปจากรถแล้วตกลงไปนอนคลุกฝุ่น ปลายคางกระแทกกับก้อนหินอย่างจัง เขาสลบเหมือดทันที