5 การแบบไหนก็ได้แบบนั้น
“พี่ขา เชิญค่ะ ร้านเราบริการทุกอย่างตามต้องการ”
หญิงสาวใบหน้าสวยเคลือบด้วยเครื่องสำอางหนาเตอะกล่าวด้วยเสียงหวานหยด ไม่รอช้าที่จะปรี่เข้ามาคล้องแขนชายวัยห้าสิบเศษ ศีรษะล้านเถิก ใบหน้าอูมแดงก่ำ ริมฝีปากหนา รูปร่างท้วม พุงยื่นล้ำมาข้างหน้า แต่งตัวเข้าขั้นเพลย์บอยเต็มที่
“ทุกอย่างจริงหรือจ๊ะ”
“จริงสิคะ พี่ขา”
“พี่อยากรู้ว่ามีอะไรบ้าง”
“พี่ต้องการแบบไหนก็ได้แบบนั้นค่ะ”
หญิงสาวคนเดิมขยับเสื้อรัดอกให้ร่นต่ำลงมา เพื่อโฆษณาสินค้าอวบอิ่มให้เห็นพอเรียกน้ำย่อย ชายร่างท้วมผู้กรึ่มแอลกอฮอล์เข้าไปก่อนหน้านี้แล้ว จ้องมองตาลุกวาบ ประกายแห่งความหื่นปรากฏอย่างเด่นชัด
มือใหญ่อูมที่เต็มไปด้วยขนดำยาว ทำท่าจะตะปบลงมา แต่สาวเจ้ารู้แกวเบี่ยงตัวหลบอย่างมีชั้นเชิงแล้วส่งต่อให้มาม่าซังด้านในรับช่วงต่อไป
“เชิญทางนี้ค่ะพี่ ไม่ต้องกังวล น้องๆ ยินดีบริการเต็มที่ เอาห้องรวมหรือว่า วีล่ะคะ”
“ห้องวีสิจ๊ะ ขอสาวสวยมาบริการสองคนด้วยนะ”
“ได้เลยค่ะพี่ เปิดเมมเบอร์ด้วยหรือเปล่า รับรองว่าคุ้มกว่าเที่ยวเป็นครั้งๆ ราคาค่าเปิดก็ตามตารางที่อยู่ตรงหน้า ดื่มเหล้าไม่หมดจะต้องฝากไว้ที่นี่ เอากลับไปไม่ได้”
“พี่ไม่สนใจเรื่องนั้นหรอก หลังจากร้องเพลงเสร็จแล้ว พาน้องไปกินข้าวต้มได้ไหม”
เอ่ยถามมามาซังวัยสามสิบเศษ สวมใส่เดรสสีดำสั้นเลยเข่า ผ่าด้านข้างจนเกือบถึงสะโพก เธอตวัดสายตาคมกริบที่กรีดด้วยมาสคาร่าจ้องอย่างเหยียดๆ ชิงชังต่อสันดานดิบของผู้ชายที่จ้องหาโอกาสสนุกกับเรือนร่างเพศตรงข้าม โดยอาศัยเงินเป็นตัวเบิกทาง
“เรื่องนั้นแล้วแต่พี่ ตกลงกันเอาเองก็แล้วกันแต่ต้องเลิกงานแล้วนะ”
“แสดงว่าออกไปได้ ดีงั้นก็พาสาวพันธุ์อึ๋มมาให้พี่สองคน กับแกล้มสามอย่าง รีเควลของทอด ยำและต้ม”
“ขอดริ๊งก์ให้น้องๆ ด้วยนะคะ ดริ๊งก์ละร้อยแปดสิบบาท”
“ไม่มีปัญหา เร็วๆ ด้วยนะพี่อยากเทสต์เสียงจะแย่อยู่แล้ว”
หลังจากบอกถึงจุดประสงค์แก่มามาซังหุ่นเซ็กซี่ไปแล้ว สายตาคมวาวจับจ้องบั้นท้ายที่กำลังก้มๆ เงยๆ อยู่กับเครื่องคาราโอเกะชุดกลาง เปิดปุ่มต่างๆ ปรับเสียงให้ดังในระดับตามความต้องการ ทุกครั้งที่ขยับขาเรียวสวยให้แยกห่างออกจากกัน ใจเขาแทบจะวาย เผลอแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากตามนิสัยชายผู้ไม่รู้จักพอ แค่เพียงเห็นเรือนร่างสตรีก็เร้าอารมณ์ดิบให้ลุกโพลง
ท่าทางยั่วยวนของมามาซัง กระตุ้นความรู้สึกของหนุ่มใหญ่ที่กำลังย่างเข้าวัยชราให้ร้อนรุ่ม เขาไม่รู้เลยว่ากำลังถูกลวงก้าวถลำลึก เพื่อดึงเงินออกจากกระเป๋าให้มากที่สุด
“เกลียดไอ้แก่หัวล้านซะจริง เมื่อครู่มันเกือบจับนมฉันแน่ะ”
พริตตี้สาวที่นั่งอยู่หน้าร้านกระแทกเสียงอย่างไม่สบอารมณ์ให้เพื่อนผู้ร่วมอาชีพฟังด้วยใบหน้าบึ้งตึง หญิงสาวผมทองหยิกหยอยหัวเราะเบาๆ ทั้งที่กำลังเคี้ยวหมากฝรั่งอยู่ในปาก ครั้นเห็นรถเก๋งราคาแพงชะลอ พร้อมกับชายหน้าตาดีโผล่หน้าออกมา เธอส่งสายตาหยาดเยิ้มให้ทันที
“เรื่องธรรมดา ทำไมเธอไม่สนองความอยากให้มันล่ะ”
“ไม่ได้เงิน ให้จับฟรีๆ ได้ไง นี่เธอว่าคนนั้นจะมาเที่ยวที่ร้านเราหรือเปล่า”
“ไม่รู้สิ ดึงชายกระโปรงให้สูงอีกนิด ยิ้มหวานเข้าไว้ เดี๋ยวก็กระโจนเข้ามาเองแหละน่า เห็นไหมเล่า เอารถไปจอดแล้ว ฉันจองนะ”
“เธอเลือกได้เหรอ แล้วแต่มาม่าจะจัดคิวให้ อุ๊ย กวักมือเรียกเราสองคนแล้ว”
หญิงสาวพันธุ์เนื้อ นม ไข่ ลงจากเก้าอี้ทรงสูง เดินเข้าไปหามามาซังพร้อมกับเพื่อนผมทอง เมื่อถูกเรียกให้เข้าไปดูแลแขกและเปลี่ยนเอาเด็กชุดใหม่ให้มานั่งแทนที่
“ห้องไหนคะ มาม่า”
“ห้องวีหนึ่ง ท่าทางมันหื่นมาก ให้ดื่มเหล้าเยอะๆ ท่าทางจะทิปหนักและต้องการพิเศษ ใครก็ได้ เรียกค่าตัวตามต้องการเต็มที่เลย”
“สงสัยเป็นไอ้หน้าหมูนั่นแน่ๆ ฉันไม่ไปหรอกนะ”
“ถ้าเธอไม่ไป ฉันเอง กำลังต้องการเงินค่าห้องอยู่พอดี”
สาวผมทองหยิกหยอยเสนอความต้องการที่จะออกไปข้างนอกเพื่อเงิน ไม่สนใจต่อรูปร่างหน้าตาของแขก ในเมื่อทำงานอาชีพนี้จะต้องกอบโกยให้มากที่สุดเพราะเรือนร่างไม่อาจคงสภาพเต่งตึงได้ตลอดไป
ย่อมมีเสื่อมสลายหย่อนคล้อย เมื่อวันนั้นมาถึง หมดโอกาสที่จะใช้ทำมาหากิน ถ้าหากว่ามัวแต่เลือกคงต้องอด