บทที่ 2
“ไม่น่าเลยนะ อายุยังน้อยอยู่แท้ๆ กลับคิดสั้นเสียได้”
“เห็นมีข่าวว่าท้องเลยฆ่าตัวตายเพราะว่าพ่อเด็กไม่รับนะ”
“ข่าวลือหรือเปล่า?”
“เรื่องจริงเลยแหละ น้องสาวของฉันที่เรียนคณะเดียวกับน้องดาว บอกมาเองเลย ว่าน้องดาวน่ะ ท้องชัวร์ๆ”
“ตายแล้ว! แบบนี้คุณฟ้ารู้ไหมเนี่ย มัวแต่ทำงานจนลืมดูแลน้องสาว นี่แหละน้า...”
“ข้าวต้ม หรือว่าเกี๊ยวดีจ้ะ” เสียงหวานเย็นดังขึ้น ก่อนที่สองสาวซึ่งกำลังนั่งนินทาเจ้าภาพของงานศพคืนนี้อยู่ ถึงกับสะดุ้งสุดตัว ใบหน้าถึงกับซีดเผือดลงไปในทันที เมื่อเห็นว่าใครเป็นคนมาเสิร์ฟอาหารมื้อนี้ด้วยตนเอง
“ไม่ดีกว่าค่ะ คุณฟ้า พอดีว่าแนนอิ่มแล้วน่ะค่ะ”
“ปุ้ยก็อิ่มแล้วค่ะ ยายแนน เราไปเข้าห้องน้ำกันเถอะ ฉันกลัวผีน่ะ ที่นี่มันวังเวง” หญิงสาวรีบสะกิดเพื่อนทันที อย่างจะแก้ผ้าเอาหน้ารอดไว้ก่อน ทอฟ้าเพียงแค่ยิ้มน้อยๆ ให้ แล้วเดินไปบริการแขกรายอื่นต่อ เธอทำทีเป็นไม่สนใจว่าตนเองได้ยินเรื่องอะไรเข้า หัวใจของเธอตอนนี้มันชาจนแทบไม่รับรู้อะไรอีกต่อไปแล้ว ตั้งแต่เมื่อเห็นพร่างดาว น้องสาวสุดที่รัก ครอบครัวเพียงคนเดียวของเธอ ผูกคอตายในห้องนอนของตนเอง
หญิงสาวทำทุกอย่างเหมือนกับหุ่นยนต์ ไร้สิ้นซึ่งความรู้สึก ตั้งแต่จัดการเรื่องศพ เรื่องแขก ญาติๆ หลายคนตกใจแทบช็อกเมื่อรู้ข่าวของพร่างดาว บางคนก็ช่วยเหลือทอฟ้าในงานศพของพร่างดาวอย่างเต็มที่ แต่บางคนกลับซุบซิบนินทากันขนานใหญ่ ว่าเป็นเพราะเหตุใด เด็กสาวอนาคตไกลอย่างพร่างดาว ถึงมาจบอนาคตของตนเองเอาเสียดื้อๆ
ความเป็นจริงบางอย่าง ยิ่งทำให้ทอฟ้า เจ็บร้าวหัวใจจนกลายเป็นเจ็บแค้น เมื่อเธอพบเข้ากับไดอารีส่วนตัวของพร่างดาว ซึ่งน้องสาวมักจะเป็นคนชอบเขียนบันทึกเรื่องราวทุกอย่างลงไปในสมุดไดอารี และนั่นมันก็ทำให้ทอฟ้า รับทราบถึงสาเหตุการตายของพร่างดาว ว่าเหตุไฉนน้องสาวของเธอถึงได้ดับอนาคตของตนเองลงแบบนี้
“เข้มแข็งนะพี่ฟ้า” ญาติผู้น้องรายหนึ่ง จับมือเย็นชืดของเธอบีบเบาๆ พร้อมกับยิ้มอย่างให้กำลังใจ หญิงสาวเพียงแค่ยิ้มตอบ แล้วพยักหน้า
“ขอบใจมากจ้ะบี”
“อย่าคิดมากเลยนะคะ เอ่อ...ข่าวบางอย่างเกี่ยวกับดาว พี่ฟ้าอย่างคิดมากนะคะ มันไม่จริงหรอกค่ะ” ขวัญฤทัยว่า เธอพยายามทำให้ทอฟ้าสบายใจขึ้น แม้จะรู้ดีว่าอะไรเป็นอะไรก็ตามที เนื่องจากเธอเป็นเพื่อนสนิทของหนึ่งของพร่างดาว สองสาวเป็นญาติห่างๆ กัน และอยู่ในวัยเดียวกัน แม้จะเรียนต่างคณะกัน แต่เธอก็พอจะทราบเรื่องราวบางอย่างของพร่างดาวค่อนข้างจะลึกซึ้งอยู่บ้าง ขวัญฤทัยพยายามห้ามปรามแล้ว แต่เมื่อห้ามกันไม่สำเร็จ และไม่อาจจะรั้งตัวของพร่างดาวไว้ได้อีกต่อไป หญิงสาวจึงเตลิดไปกับสิ่งนั้นจนกู่ไม่กลับ และจบท้ายด้วยการปลิดชีพตัวเอง ดับอนาคตสดใสแต่เพียงเท่านี้
“พี่ไม่คิดมากหรอก” ใบหน้าของทอฟ้าเย็นเยียบ ดูไร้ความรู้สึกยิ่งนัก อะไรๆ หลายอย่างในบันทึกของน้องสาว บอกเธอได้ดีนัก และเธอก็รู้ถึงสาเหตุที่แท้จริงของการจากไปอย่างไม่มีวันกลับของพร่างดาว และคนๆ นั้นก็ต้องชดใช้ ด้วยความเจ็บปวดและความย่อยยับอย่างที่น้องสาวเธอได้รับ
“บีรู้จัก คนที่ชื่อศรุต ประกายกุลไหม?” คำถามนั้นทำให้ขวัญฤทัยหน้าเสีย ก่อนที่เจ้าตัวจะสั่นหน้า แล้วรีบตอบออกมาอย่างละลักละล่ำ
“ไม่รู้จักค่ะพี่ฟ้า บีไม่รู้จักเลย ดาวก็ไม่รู้จักค่ะ”
“อ้อ...อย่างนั้นหรือ” ทอฟ้าเพียงแค่ยิ้มน้อยๆ แล้วมองจ้องใบหน้าของญาติผู้น้องด้วยสายตายากจะหยั่งถึงอารมณ์ภายในนัก หากแต่มันก็ทำให้ขวัญฤทัยรู้สึกขนลุกอย่างบอกไม่ถูก
“ถ้าบีรู้อะไร แล้วปิดบังพี่ พี่ก็ไม่ว่าหรอกนะ แต่พี่คงเสียใจ ถ้าบีจะปิดหูปิดตาพี่ พี่พร้อมจะให้อภัยดาวเขาเสมอ เพราะจะยังไงตอนนี้ พี่ก็ไม่อาจจะลงโทษอะไรเขาได้แล้ว ดาวจากพี่ไปแล้ว สิ่งเดียวที่พี่พอจะทำให้ดาวได้ ก็คือจัดการคนเลวๆ ที่ทำให้ดาวต้องเป็นแบบนี้” สายตาคาดคั้นความจริงของทอฟ้า ทำให้ขวัญฤทัยหลบสายตาอีกฝ่ายวูบ เธอยังคงยืนยันด้วยการสั่นหน้าน้อยๆ ตามเคย
“บีไม่รู้อะไรหรอกค่ะพี่ฟ้า สัญญาค่ะว่าถ้าบีรู้อะไร บีจะรีบบอกพี่ฟ้าเลย”
“พี่ถือว่าบีสัญญาแล้วนะ ขอบใจมากจ้ะ กลับบ้านได้แล้ว ป้าเข็มเรียกแล้ว” เธอยิ้มน้อยๆ ให้กับญาติผู้น้อง แล้วตบบ่ามนของอีกฝ่ายเบาๆ ขวัญฤทัยรีบก้าวยาวๆ จากทอฟ้าไปทันทีอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าตนเองจะเผลอหันหลังกลับ แล้วสารภาพเรื่องราวทั้งหมดของพร่างดาว และศรุต ให้อีกฝ่ายได้รับรู้
ทอฟ้าส่งแขกจนหมด ก่อนจะเหม่อมองไปยังท้องฟ้าสีดำสนิทเบื้องบน ดาวนับล้านส่งประกายทักทายเธอ ป่านนี้พร่างดาวคงจะขึ้นไปอยู่บนนั้นแล้วสินะ เธอหลับตาลงและกัดริมฝีปากแน่น มือกำเข้าหากัน จนเล็บจิกลงไปในเนื้อ เธอสาบานกับตนเองเลยว่า จะต้องจัดการตอบแทนคนที่ทำร้ายน้องสาวของเธออย่างสาสม!
ศรุต ประกายกุล ผู้ชายที่ต้องตอบแทนความเจ็บแค้น และต้องเจ็บปวดเจียนตายเหมือนกับที่น้องสาวเธอได้รู้สึก แถมเขาจะต้องซมซาน กับความรู้สึกสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต
นัยน์ตาคมสวยลืมขึ้นมันเปล่งประกายวาวโรจน์ด้วยเพลิงแค้นอันลึกล้ำ คนอย่างทอฟ้า ทำได้ทุกสิ่งทุกอย่าง ถ้าต้องการจะแก้แค้น!