6

EP6 - เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย (มาเฟีย)

ตลอดทางดานีน ที่นั่งอยู่ด้านหลังไม่กล้าแม้แต่จะมองไปด้านหน้ารถพี่ชายของมารีนอย่างมาเฟียที่กำลังขับอยู่ เมื่อเธอนึกถึงภาพที่เธอเห็นเมื่อตอนก่อนออกมาจากบ้านช่วงหัวค่ำ แม้จะเป็นภาพที่เห็นไม่ชัดนัก แต่เธอเห็นมาเฟียที่เดินมาจากข้างบ้านของเธอ พร้อมมีดสั้นและมือกับมีดที่เปื้อนเลือด เขาเดินออกมาพรางใช้ผ้า ค่อยๆเช็ดไปบนมือและมีดสั้นนั่น มันทำให้เธอรู้สึกกลัวใบหน้าหล่อๆของเขาไม่น้อย

สายตาคู่ที่มองกระจกหลัง เห็นหญิงสาวที่นั่งมองแต่ข้างทางมาตลอดเวลา ก็รู้ได้ทันทีว่าเธอน่าจะเห็นเหตุการณ์ที่เขาจัดการอันธพาลกระจอกสองคนนั้นที่ข้างบ้าน

“ มารีน พรุ่งนี้ไปเรียนกี่โมงครับ”

“ 9 โมงค่ะเฮีย แต่เดี๋ยวหนูขับรถไป เฮียไม่ต้องห่วงนะคะ”

“ เฮียจะห่วงก็ตรงหนูขับรถไปเองนี่แหละ แถมพาเพื่อนร่วมชะตากรรมอีกหนึ่งชีวิตนะครับ”

“ เฮียหลอกด่าหนูป่ะเนี่ย”

“ เฮียก็แค่เป็นห่วง เดี๋ยวพรุ่งนี้เฮียให้การ์ดมาขับรถให้นะครับ”

“ ก็ได้ค่ะ“

” ดานีน“ เสียงมาเฟียเอ่ยเรียกเพื่อนของน้องสาวที่นั่งอยู่ด้านหลัง

”คะ...คะพี่มาเฟีย“

” ถ้าไปกับมารีน บอกมารีนขับรถเร็วๆหน่อยนะ เดี๋ยวคนอื่นชนท้ายเข้า“

” เฮียอ่าาา“

ไม่นานหลังจากถึงคอนโดของมารีน สองสาวก็พากันยกกระเป๋าลงจากรถของมาเฟียทันที ก่อนที่จะเดินขึ้นไปบนคอนโด มาเฟียเอ่ยกับดานีนเบาๆขึ้น

” ฉันร้ายเฉพาะกับคนที่ควรร้ายเท่านั้น“

”ค่ะ....“

” เลิกทำหน้าหวาดกลัวฉันได้แล้ว ฉันไม่ใช่ผี“

” ค่ะพี่มาเฟีย“

หลังจากส่งสองสาวที่คอนโดเสร็จ มาเฟียหนุ่มขับรถกลับที่บ้านปีกขวา ซึ่งหากเทียบกันกับเมื่อก่อนตอนเขายังเด็ก บ้านปีกขวาใหญ่ขึ้นมากกว่าเดิมอีกสามถึงสี่เท่าตัว เพราะกะตัญผู้เป็นพ่อ ขยายบ้านปีกขวาออกไปเป็นสามส่วนจากตัวบ้านหลัก ในช่วงที่เขาและน้องๆเริ่มเข้าสู่วัยมัธยม

บ้านทั้งสามส่วนที่แยกออกมาจากบ้านหลักเป็นของเขาและน้องๆคนละหนึ่งส่วน และทั้งสามพี่น้องแม้จะมีคอนโดเป็นของตัวเอง แต่ก็ยังเลือกที่จะกลับเข้ามาอยู่ในบ้านปีกขวาของพ่อและแม่ตัวเองอยู่ดี

” เรียกแม่บ้านมาเตรียมน้ำให้อาบหน่อย“ มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้นในขณะที่เดินกลับเข้ามาในบ้าน

” ครับนาย“

หลังจากความเหนื่อยล้าที่ก่อตัวมาตลอดทั้งวัน มาเฟียหนุ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าเหลือเพียงผ้าขนหนูพันรอบเอวต่ำๆเท่านั้น ไม่นานน้ำที่อุ่นกำลังดีถูกเตรียมขึ้นจากฝีมือของแม่บ้านในเวลาเกือบตีหนึ่งนั่น

” ยังยืนอยู่ทำไม?“

มาเฟียหนุ่มเอ่ยเมื่อเห็นสาวใช้ที่เพิ่งเตรียมน้ำให้เขาอาบ ยังยืนอยู่ที่เดิมในห้องน้ำนั่น

” เผื่อคุณมาเฟียมีอะไรให้รับใช้อีกค่ะ“

” กลับออกไปได้แล้ว ถ้าฉันไม่ได้สั่ง อย่าทำนอกเหนือคำสั่ง!!! เพราะฉันไม่ชอบ!!!“

” ค่ะ...“

” อย่าคิดเอาตัวเองไปเทียบกับแม่ฉัน!!! เพราะสิ่งที่เธอกำลังทำมันต่างจากแม่ฉันโดยสิ้นเชิง จำไว้! ออกไป!!!“

”คะ...ค่ะคุณมาเฟีย“

สาวชายคนนั้นตัวสั่นเทาเมื่อได้ยินเสียงตวาดจากมาเฟียหนุ่ม เธอรีบก้มหัวให้ผู้เป็นนายแล้วเดินออกจากที่นั่นในทันที มาเฟียหนุ่มหงุดหงิดไม่น้อยที่เห็นการกระทำของสาวใช้ในบ้าน ซึ่งในตอนที่แม่กับพ่อเธอรักกัน แม่เธอจริงๆอยู่ในสถานะของเด็กอุปถัมภ์ของปู่เขา ไม่ใช่สาวใช้แต่อย่างใด แต่เพราะแม่ของเขาเป็นคนที่ถ่อมเนื้อถ่อมตน เลยชอบกดตัวเองในสถานะสาวใช้มาตลอด และอีกอย่าง พ่อของเขารักแม่ของเขามาตั้งแต่แม่เขายังเด็กด้วยซ้ำ

หลังจากนอนแช่น้ำอุ่นๆอย่างสบายตัวอยู่พักใหญ่ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ก่อนที่เขาจะเอื้อมมือไปคว้าและกดรับสาย

(ว่าไงครับทำไมป่านนี้หนูยังไม่นอน)

(เฮียคะ ไฟที่คอนโดดับทั้งคอนโดเลยค่ะ หนูสับเบรคเกอร์แล้ว มันก็ยังดับอยู่ค่ะ)

(หนูอยู่เฉยๆนะมารีน ห้ามแตะต้องอะไรเด็ดขาดจนกว่าเฮียจะไปเข้าใจไหมครับ)

(ค่ะเฮีย)

แต่ในเสี้ยววินาทีที่กำลังจะกำลังจะวางสาย มาเฟียได้ยินเสียงแว่วๆมาจากปลายสายของมารีน เสียงนั้นเป็นเสียงของดานีน ที่เอ่ยว่าหลอดไฟมันช็อต และเธอเจอหลอดไฟใหม่สำรองแล้ว เธอสามารถเปลี่ยนมันเองได้ ไม่ต้องรบกวนเขาให้ไปดึกๆดื่นๆ

” ห้ามน้องตัวเองได้ อย่าเสือกห้ามเพื่อนน้องไม่ได้อีกกู“