ตอนที่ 3

ตลอดสัปดาห์ที่ย้ายเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ของนายประทีปแพรวพรรณแอบเร่งวันเวลาอยู่ลึกๆ ในใจ ว่าเมื่อไรคิมหันต์จะกลับมาเยี่ยมบ้านที่เชียงใหม่เสียที กระทั่งถึงวันนี้

พอได้เจอตัวจริงของคิมหันต์ ได้พูดคุยทำความรู้จัก ได้ฝากเนื้อฝากตัวเป็นน้องสาว ทำให้หญิงสาวยิ่งปลาบปลื้มเข้าไปใหญ่ ขอบคุณสวรรค์ที่บันดาลให้เธอเข้ามาอยู่ร่วมชายคาเดียวกันกับผู้ชายมากเสน่ห์คนนี้

ยิ่งได้มองหน้าเขาในระยะเผาขน ก็ยิ่งเห็นว่าคิมหันต์คนนี้ช่างหล่อขาดบาดใจ ชนิดที่ว่าอาจจำให้หญิงสาวทุกคนที่อยู่ใกล้หัวใจละลายได้ง่ายๆ

คิมหันต์มีบุคลิกภาพองอาจสมชายชาตรีในทุกกระเบียดนิ้ว สาเหตุที่เขามีรูปร่างสูงใหญ่ ผิดแผกแตกต่างไปจากชายไทยก็เพราะเป็นลูกครึ่งละตินอเมริกัน

หลังจากคุยกันก็ได้ความว่านายประทีปผู้เป็นบิดาของเขาแต่งงานกับหญิงชาวต่างชาติ

ลักษณะของความเป็นละตินอเมริกันจึงถ่ายทอดมาสู่คิมหันต์โดยพันธุกรรม ทั้งสีผิว สีผม ใบหน้าคมคร้าม หน้าผากกว้างรับกับกรอบดวงตาคมกริบ จมูกโด่งเป็นสันสวย เส้นผมสีน้ำตาลเข้มเกือบดำ ดวงตาสีสนิมเหล็กดูลึกลับเร่าร้อนอย่างไรพิกล แพรวพรรณสังเกตเห็นได้จากทุกครั้งที่เหลียวกลับไปมอง แล้วพบว่าเขามองเธออยู่เช่นกัน

แพรวพรรณดีใจจนเนื้อเต้น เมื่อรู้ว่าอีกไม่กี่วันแล้วสินะ เธอจะได้ฝึกงานในบริษัทของเขา

ในเวลาต่อมา

เมื่อนายประทีปรู้ว่าแพรวพรรณตัดสินใจจะไปฝึกงานในบริษัทของคิมหันต์ ประมุขของบ้านจึงเรียกทั้งสองมาสอบถามถึงความจริง

“ตัดสินใจดีแล้วหรือหนูแพรว ที่จะไปฝึกงานกับตาคิม”

ชายสูงวัยถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง แวบหนึ่งเขาเหลือบมองใบหน้าลูกชายตัวเองด้วยสายตาปรามๆ ว่าไม่ไว้วางใจนัก เหมือน ‘เสือ’ เห็น ‘เสือ’ มีหรือที่คนอาบน้ำร้อนมาก่อนอย่างนายประทีปจะไม่รู้ว่าคิมหันต์นั้นหื่นแค่ไหน? เมื่อเดือนก่อนเพิ่งมีผู้หญิงมาตบตีแย่งเขาถึงบ้าน ทำเอาปวดหัววุ่นวายไปทั้งบ้าน

“แพรวตัดสินใจดีแล้วค่ะคุณลุง”

เสียงตอบหนักแน่น

“แล้วเรื่องที่พักล่ะ… จะอยู่กันยังไง?”

นายประทีปถามในสิ่งซึ่งเป็นกังวล

“พี่คิมบอกให้พักในคอนโดพี่คิมค่ะ”

“ฮ้า… ”

นายใหญ่ของบ้านถึงกับสะดุ้ง หันไปมองหน้าลูกชายด้วยแววตารู้ทัน แต่คิมหันต์ทำเป็นเปิดหนังสือพิมพ์อ่าน ไม่รู้ไม่ชี้

“ลุงว่าหนุ่มสาวพักด้วยกันมันยังไงๆ อยู่น๊า… ว่ามั้ย”

ได้ยินเข้าคิมหันต์รีบขัด

“โธ่คุณพ่อ… นี่มันยุคไหนแล้วล่ะครับ อย่าลืมว่าคอนโดมีตั้งสามห้องนะครับ ผมกับน้องแพรวไม่ได้นอนห้องเดียวกันนี่นา อย่าคิดมากน่ะ ผมก็เป็นผู้ใหญ่แล้วด้วย ผมเอ็นดูน้องแพรวเหมือนพี่กับน้อง”

ที่ชายหนุ่มพูดก็ไม่ผิด แต่คนเป็นบิดานึกในใจอย่างรู้ทันว่า ‘พี่น้องท้องชนกันน่ะสิ’ หนุ่มฉกรรจ์กับหญิงสาววัยเจริญพันธุ์ จะต่างอะไรกับน้ำมันใกล้ไฟ

“ไว้ใจผมนะครับคุณพ่อ”

“เออ… ให้มันจริงเหอะไอ้หน้าหม้อ”

นายประทีปทำท่าเหมือนไม่เชื่อ เขาเกือบจะโพล่งออกมาว่า ‘หื่นจัดอย่างแกคงเผลอปล้ำหนูแพรวเข้าสักวัน’

“ไม่เปลี่ยนใจนะหนูแพรว… จะพักกับมันแน่นะ”

นายใหญ่ของบ้านถามความสมัครใจของหญิงสาว

“ไม่เปลี่ยนใจค่ะคุณลุง”

ได้ยินเข้าคิมหันต์ก็ได้ใจ รีบเสริมทันควัน

“พักด้วยกันมันมีข้อดีหลายอย่าง อยู่กับผมจะได้สะดวกในการดูแลความปลอดภัย น้องแพรวเป็นผู้หญิงนะครับคุณพ่อ ขืนปล่อยให้อยู่คนเดียวอันตรายแย่ สังคมเมืองกรุงไม่เหมือนบ้านเรา ไม่งั้นคงไม่มีข่าวฆ่าข่มขืนบนหน้าหนังสือพิมพ์ให้เห็นบ่อยๆ แล้วข้อดีอีกอย่างของการอยู่ด้วยกันก็คือความสะดวกในเรื่องการเดินทาง อย่าลืมว่าน้องแพรวต้องฝึกงานกับผมนะครับ”

คิมหันต์รีบชักแม่น้ำทั้งห้า เขาพูดเก่ง สามารถอธิบายได้เป็นฉากๆ ฉลาดหาเหตุมาเอ่ยอ้างจนบิดาฟังแล้วก็ใจอ่อน ยอมให้หญิงสาวไปพักกับเขาในที่สุด

“เออ… สาธยายซะยืดยาว งั้นพ่อฝากให้ดูแลน้องด้วยนะตาคิม”

นายประทีปฝากฝังลูกชายทั้งสีหน้าไม่สบายใจนัก แอบขึงตาใส่เป็นเชิงปราม ด้วยรู้ว่านั่นแทบไม่ต่างอะไรกับการฝากเนื้อเอาไว้กับเสือหิวอย่างคิมหันต์

“ครับ… ไม่ต้องห่วงครับคุณพ่อ ผมสัญญาว่าจะดูแลน้องแพรวให้ดีที่สุด”

คิมหันต์รีบรับปากหนักแน่น

ความดีใจผุดขึ้นบนใบหน้าของหญิงสาว ด้วยท้ายที่สุดแล้วนายประทีปก็อนุญาตให้เธอไปฝึกงานที่กรุงเทพฯ สมใจ ซ้ำยังได้พักกับพี่คิมหันต์ที่เธอแอบปลื้มปริ่มตั้งแต่แรกเห็น