บท
ตั้งค่า

ตอนที่ 3

“ให้แม่นี่นั่งไปข้างๆ ผมหรือครับ”

เขายิ้มเยาะหยัน

“แค่คิดก็จะอ้วกแล้ว”

“พ่ออัคก็พูดไป หนูคะน้าเป็นเด็กดีนะ”

เขามองหล่อนด้วยสายตาดูแคลน ก่อนจะพูดออกมาอีก

“ผมขับตามหลังไปน่ะดีแล้วครับ”

“มันมืดแล้ว และก็ทางคดเคี้ยวด้วย ย่าไม่อยากให้พ่ออัคหลงทางน่ะ ให้หนูคะน้านั่งบอกทางไปข้างๆ น่ะดีแล้ว เชื่อย่าเถอะ”

“คุณย่าคะ คือคะน้า...”

คีตยาก็จะคัดค้างเช่นกัน แต่ย่าเพ็ญทำเป็นไม่สนใจ

“ตามนี้นะพ่ออัค”

หล่อนเห็นอัคราตีสีหน้าไม่พอใจ แต่สักพักเขาก็ตอบตกลงออกมาซะอย่างนั้น

“ก็ได้ครับ”

ย่าเพ็ญยิ้มอย่างพึงพอใจ ในขณะที่หล่อนหน้าซีดเผือดราวกับไก่ต้ม

หล่อนไม่อยากอยู่ใกล้ๆ อัคราเลย เพราะเขาแสดงออกให้รู้อย่างชัดเจนว่า เกลียดชังหล่อน ขยะแขยงหล่อน

คีตยาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว อุ้งมือเล็กของหล่อนชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อ ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

ย่าเพ็ญหันมาหาหล่อน และคว้ามือของหล่อนไปกุมเอาไว้

“บอกทางพี่เขาดีๆ นะหนูคะน้า”

“เอ่อ...”

รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเอ็นดูของผู้หญิงสูงวัยตรงหน้า ทำให้หล่อนต้องตอบรับอย่างไม่มีทางเลือก

“ค่ะ คุณย่า”

“งั้นย่าไปก่อนนะ แล้วเจอกันที่บ้านสัตตบุษย์นะพ่ออัค”

“ครับ ย่าเพ็ญ”

ร่างผ่ายผอมของหญิงสูงวัยที่ยังแข็งแรงอยู่เดินหายเข้าไปในศาลาวัดอีกครั้ง ในขณะที่หล่อนต้องเผชิญหน้ากับอัคราเพียงลำพังที่เดิม

หล่อนยืนนิ่งเม้มปากแน่น และเอาแต่ก้มลงมองพื้นดินราวกับกำลังหาลายแทงสมบัติ

อัคราหรี่ตาแคบมองสตรีตรงหน้าอย่างหมั่นไส้ระคนขยะแขยง

“อยากจะเตือนเอาไว้สักหน่อยนะ ก่อนที่จะนั่งรถไปด้วยกัน”

หล่อนจำต้องเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างไม่อยากจะเสียมารยาท

ดวงตาสีเข้มของผู้ชายตัวโตตรงหน้าทำให้หล่อนสั่นสะท้านไปทั้งตัว

เขาเข้าใจว่าหล่อนเป็นเมียเก็บของอลงกรณ์ และก็ไม่มีทีท่าว่าจะยอมเข้าใจถูกเลยแม้แต่น้อย แต่ก็ช่างเถอะ เขาจะเข้าใจยังไงก็ช่าง ในเมื่อหล่อนกับเขาจะไม่ได้พบกันอีก หลังจากงานศพของอลงกรณ์เสร็จสิ้น

“ฉันไม่ใช่ผู้ชายที่ในหัวมีแต่เซ็กซ์เหมือนคุณพ่อ ดังนั้นอย่าคิดจะอ่อยฉันเด็ดขาด”

นี่เขาคิดแบบนี้ได้ยังไงกัน?

“ค่ะ”

“เข้าใจอะไรง่ายๆ แบบนี้ก็ดีแล้ว”

เขายิ้มเยาะ ก่อนจะก้าวยาวๆ เดินตรงไปยังรถหรูคันหนึ่งที่จอดอยู่ไม่ไกลจากตรงนั้นนัก หล่อนก้าวตามไปด้วยความไม่สบายใจ

เมื่อมาถึงรถคันงาม เขาก็ก้าวขึ้นไปบนรถ ในขณะที่หล่อนเลือกที่จะเปิดประตูเบาะหลังเพื่อที่จะขึ้นไปนั่ง แต่เสียงกระด้างของอัคราดังแทรกขึ้นเสียก่อน

“มานั่งข้างหน้า ฉันไม่ใช่คนขับรถของเธอ”

หล่อนจำต้องดันประตูบานที่บานค้างเอาไว้ให้ปิดสนิทลง และเดินมาเปิดประตูรถฝั่งข้างๆ กับคนขับ พร้อมกับก้าวขึ้นไปนั่งคู่กับเขา

หล่อนรู้สึกเหมือนกับตัวเองกำลังถูกจับโยนลงไปในขุมนรก ไอร้อนจากผู้ชายข้างตัวแทบจะแผดเผาร่างเล็กให้มอดไหม้เป็นจุล

“คาดเบลล์เสียด้วย”

“ค่ะ”

หล่อนตอบรับสั้นๆ ก่อนจะทำตามที่เขาสั่งอย่างว่าง่าย

บรรยากาศในรถช่างเงียบสงัด ไร้เสียงสนทนา จนทำให้อดหวาดกลัวไม่ได้ว่าเขาอาจจะได้ยินเสียงเต้นของหัวใจสาว

หล่อนภาวนาให้เดินทางถึงบ้านสัตตบุษย์โดยเร็ว ให้ถึงก่อนที่หล่อนจะหัวใจวายตายคารถหรูคันนี้ `

แต่แล้วผู้ชายที่นั่งเงียบราวกับเป็นใบ้ก็พูดขึ้นมา แต่คำพูดมันช่างทำร้ายกันเหลือเกิน

“เป็นเมียเก็บพ่อฉันมากี่ปีล่ะ”

หล่อนแทบจะสำลักน้ำลายตายเสียให้ได้ หันขวับมามองเขาอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าคำพูดนี้จะดังออกมาจากปากของเขาจริงๆ

“คุณกำลังเข้าใจผิดแล้วล่ะค่ะ”

หล่อนแย้งออกไปเสียงเรียบ และไม่คิดจะพูดอะไรอีก เพราะไม่อยากจะทะเลาะด้วย แต่เขาก็ยังเหยียดหยามประณามหล่อนไม่หยุด

“อย่ามาปฏิเสธเลยน้า ฉันรู้ดีว่าอะไรเป็นอะไร”

“แต่สิ่งที่คุณคิดว่าตัวเองรู้ กับความจริงมันอาจจะไม่ตรงกันเสมอไปก็ได้นะคะ”

“งั้นเธอก็กำลังจะบอกฉันว่า เธอเป็นแค่พยาบาลส่วนตัวของคุณพ่อ ทำหน้าที่แค่ดูแลสุขภาพของท่าน ไม่เกี่ยวกับเรื่องบนเตียง ใช่ไหม”

น้ำเสียงของเขายียวน และช่างปลุกเร้าโทสะของหล่อนมากมายนัก

“ใช่ค่ะ ฉันเป็นแค่นางพยาบาลของท่าน”

“หึ แต่ฉันไม่เชื่อ”

“นั่นมันก็เรื่องของคนใจแคบอย่างคุณค่ะ”

รถทั้งคันกระตุกแรงๆ เมื่อคนขับเหยียบเบรกกะทันหัน

เขาตวัดตามองหล่อนอย่างโมโห ปากหยักสวยของเขาบิดเบี้ยวด้วยความชิงชัง

“อย่ามาปากดีกับฉัน เพราะฉันฆ่าเธอได้จริงๆ”

“แล้วทีคุณละคะ ด่าว่าฉันตั้งมากมาย” หล่อนโต้แย้งด้วยความอัดอั้นตันใจ

“นั่นเป็นเพราะฉันพูดความจริงต่างหาก”

“นี่ฉันก็พูดความจริงเหมือนกันค่ะ”

สองคนจ้องหน้ากันท่ามกลางความมืด ก่อนที่คีตยาจะเป็นฝ่ายหลบตาก่อน

“เอาเป็นว่าฉันขอโทษก็แล้วกันค่ะ”

ในที่สุดหล่อนก็ยอมเป็นฝ่ายผิดเพื่อที่จะจบปัญหาทุกอย่างลง

เขาไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก นอกจากมองหล่อนด้วยสายตาชิงชังขยะแขยง จากนั้นก็ขับรถต่อไปด้วยความเร็วสูง

คีตยาน้ำตาซึม อัปยศอดสูกับสิ่งที่ถูกตราหน้าเป็นที่สุด แต่หล่อนคงห้ามความคิดใครไม่ได้หรอก เขาอยากจะคิดยังไงก็ช่าง ในเมื่ออีกแค่ไม่กี่วัน หล่อนก็จะเดินออกไปจากบ้านสัตตบุษย์แล้ว

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel