7 แซ่บกับหนุ่มมาดเสี่ย

“แม่ คราวหน้าถ้าพี่สาธิตมาหา ไม่ต้องเรียกสตาร์นะ”

“จ้ะ แม่รู้ เราจะไม่ต้องยุ่งกับเขาเลย เจอหน้ากันก็แค่ทักทายเท่านั้นเอง ไอ้ที่จะให้สนิทสนมเหมือนเมื่อก่อนคงไม่มีแล้วล่ะ”

“ค่ะ เราทำมาหากินของเราดีกว่า อย่าไปยุ่งกับเขาเลย ต่างคนต่างอยู่เป็นดีที่สุด”

สองแม่ลูกพูดคุยกันด้วยความเข้าอกเข้าใจ ว่าจะไม่ให้สาธิตเข้ามายุ่งวุ่นวายกับครอบครัวของตัวเองอีกต่อไป

ครู่หนึ่งเสียงโทรศัพท์มือถือของลูกสาวดังขึ้น สีดาหยิบขึ้นมาดู

“ของใครไม่รู้ แม่ไม่คุ้นเลย”

“ไม่เป็นไรค่ะแม่ สตาร์รับเอง สวัสดีค่ะ”

“สวัสดีครับ ผมศักดิ์ครับ”

“ค่ะ สวัสดี ฉันไม่คุ้นชื่อคุณเลย”

เด็กสาวทำหน้าครุ่นคิด เมื่อได้ยินชื่อศักดิ์

“ผมเขียนบทให้พี่บุรินทร์ครับ เมื่อครู่พี่บุรินทร์มาหา ให้ดูรูปของคุณ รู้ว่าเหมาะกับบทที่เขียนเอาไว้มาก ระหว่างที่เรียนการแสดง ผมจะให้บทไปอ่านก่อนนะครับ”

สาวน้อยใจเต้นแรง เมื่อรู้ว่ามีคนสนใจอยากให้ตัวเองไปเล่นละครจริง ๆ แต่ไม่รู้ว่าจะเล่นบทอะไร สำหรับเธอไม่เกี่ยง ขอให้ได้เงินเป็นพอ เพื่อที่จะดูแลมารดา ให้มีเงินจับจ่ายใช้สอย ไม่ขัดสนเหมือนทุกวันนี้

“ขอบคุณมากจริง ๆ สตาร์ขอฝากตัวด้วยนะคะ”

“ครับ แล้วเราค่อยคุยกัน สวัสดีครับ”

“ค่ะ สวัสดี”

นักเขียนบทเสียงนุ่มวางสายไปแล้ว สตาร์ยิ้มอย่างมีความสุข เมื่อรู้ว่ายังเป็นที่ต้องการของวงการละคร เห็นทีว่าจะต้องทำให้ดีที่สุด ไม่เกี่ยงว่าจะได้เล่นบทอะไร ขออย่างเดียวว่าอย่าโป๊ก็แล้วกัน กลัวจะมีปัญหาตามมา

เสียงเพลงที่ดังกังวานก้อง จังหวะเร่าร้อน บางครั้งรุนแรง แทบกระชากหัวใจผู้ที่อยู่ในนั้นให้หลุดออกมาทั้งยวง บุรินทร์ส่ายศีรษะไปมาด้วยความรู้สึกที่บอกแก่ตัวเองว่าทนฟังไม่ได้อีกต่อไป อยากจะออกไปจากร้านนี้

ต่างจากเกศราเต้นไม่หยุด ในท่าที่เหมือนไคโยตี้ สะบัดศีรษะไปมา เห็นแล้วอนาถใจไม่น้อย นึกไม่ถึงว่าเธอจะกล้า

การกระทำเกินเด็กอายุแค่นี้ คิดถูกหรือผิดเนี่ยที่จะเอามาเล่นละคร

“ตื๊ดด้วยกันสิคะ”

“หา อะไรนะ...ตื๊ด”

บุรินทร์งงกับศัพท์แปลก ๆ จากสาวร่างอวบ

“อะไรกัน อยู่วงการแบบนี้ ไม่รู้จักคำว่าตื๊ด คือว่าเต้น ๆ ไงคะพี่ขา”

“ขอโทษที พี่อาจจะแก่เกินไป ไม่รู้จักคำนี่ เชิญตามสบายเถอะครับ พี่อยากจะออกไปสูดอากาศข้างนอก แน่ะ มีโทรศัพท์โทร. เข้ามาพอดีเลย”

ชายหนุ่มโล่งอกที่มีโทรศัพท์เข้ามา เท่ากับว่าช่วยให้เขาถอยห่างจากเด็กสาวคนนี้

“เมียหรือเปล่า รับข้างในนี้ก็ได้หรือกลัวเมียโกรธ”

เกศรายื่นหน้าเข้ามาถามอย่างน่าเกลียดที่สุด ซึ่งก็ทำให้ชายหนุ่มหน้าตึง เด็กสาวคนนี้ไม่รู้จักกาลเทศะเอาเสียเลย ไร้มารยาทอย่างไม่เคยเจอมาก่อน

เห็นทีว่าจะอยู่ในวงการนี้ยาก

“พูดได้ยังไง ฟังไม่รู้เรื่องเสียงเพลงดังมาก พี่ว่ากลับดีกว่านี่ก็เกือบห้าทุ่มแล้ว ไม่เหมาะสำหรับเด็กนะครับ”

“เที่ยงคืน นะ นะ”

“ถ้าแสดงละครแล้ว กลับดึกอย่างนี้ไม่ได้นะ เสียภาพพจน์หมด”

“ให้เล่นละครก่อนสิคะแล้วจะทำตัวเป็นเด็กดี ขอบคุณค่ะ”

เด็กสาวหัวเราะชอบใจเป็นการใหญ่ หลังจากที่ส่ายสะโพกแรง ๆ จนแทบจะทิ่มกับหน้าเขาที่นั่งอยู่กับโซฟาจนต้องลุกขึ้น เดินออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มคุยโทรศัพท์กับภรรยา บอกว่าไม่เกินตีหนึ่งถึงจะกลับบ้าน เธอบอกว่าไม่เป็นไร รู้ว่าเป็นงานที่ต้องทำ

เกศรายังทำตัวเหมือนทุกครั้ง เมื่อเหล้าเข้าปากก็ลืมทุกอย่าง เธอให้บุรินทร์กลับไปก่อน โดยขออยู่ต่อ หลังจากรู้ว่าอ่อยเขาไม่ได้ผล

คืนนี้อย่างไรเสียเกศราจะต้องมีผู้ชายมาสนองความต้องการทางกามารมณ์ หลังจากบุรินทร์ไปแล้ว เธอก็เล่นหูเล่นตากับผู้ชายคนหนึ่ง จนหิ้วมาที่โรงแรมม่านรูด ผู้ชายคนนั้นหุ่นเสี่ย แต่ดูดีไม่น้อย

เมื่อเข้าห้องแล้วก็ไม่มีอะไรมาก นอกจากถอดเสื้อผ้าออกจนหมดทั้งสองคน และลีลารักก็ดำเนินไปอย่างเร่าร้อนจากการร่วมมือของทั้งสองคน ละเด็กสาวก็ปล่อยไปตามธรรมชาติความปรารถนาในการเริ่มต้นบทสวาท

แม้บางครั้งจะสะดุดไปบ้างเพราะความเมา ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่จะใส่ใจ ในเมื่อจุดประสงค์หลักอยู่ที่ความสุขของสวรรค์ชั้น 7 เท่านั้น ชายหนุ่มคนนั้นอายุประมาณ 32 ปี คงจะมีมียแล้ว แต่เกศราไม่สนใจ ขอแค่แซ่บ ๆ เท่านั้นก็พอ

“อืม จะแซ่บไหมนะ”

เกศราจีบปากจีบคอพูด ชายหนุ่มคนนั้นมองเรือนร่างที่ปราศจากอาภรณ์ด้วยความความใคร่ในอารมณ์ แม้ว่าเธอจะอวบไปบ้าง แต่หน้าอกนั้นเต็มมือจนล้น ความขาวเนียนนั้นเต็มสิบไม่มีหัก ตรงหน้าท้อเป็นลอนนูนขึ้นมา แต่ก็ชวนมอง