ตอนที่ 3
ร่างบางยืนมองตนเองหน้ากระจก สำรวจความเรียบร้อยแล้วหยิบกระเป๋าขึ้นสะพายไหล่ เดินทางไปทำงาน เมื่อเปิดประตูห้องเห็นเจ้านายกำลังกอดอกครุ่นคิดบางอย่าง เธอวางแฟ้มเอกสารไว้ตรงหน้าเพื่อรอให้เขาเซ็น เขาจรดปากกาแล้วชะงักช้อนสายตามองเลขา
“จิรัสยา ผมมีอะไรอยากขอให้ช่วยหน่อย” เตมินทร์เปรย ทำเอาคนถูกขอร้องใจเต้น
“อยากให้จีช่วยอะไรคะเจ้านาย”
ชายหนุ่มมีท่าทีหนักใจ แต่ภาพของจันทร์จิราไม่หายไปจากหัวเลย
“อยากให้ช่วยเรื่องพี่สาวเธอหน่อยได้ไหม”
หญิงสาวชะงัก แววตาไหววูบ เหมือนหัวใจกำลังสั่น พยายามควบคุมอารมณ์ตนเอง แล้วฝืนยิ้มออกมา
“ได้สิคะ อยากให้ช่วยอะไรล่ะคะเจ้านาย”
ร่างสูงลุกยืนก้าวออกมาจากโต๊ะทำงาน แล้วโอบรอบคอ กลิ่นน้ำหอมลอบแตะจมูก คนโดนโอบใจสั่นสะท้าน
“ฉันอยากดูหนัง อยากทานข้าวกับพี่สาวเธอ ช่วยนัดพี่สาวมาให้หน่อยได้ไหม”
เธออึกอักเล็กน้อย เกร็งไปทั่งร่าง
“เอ่อ... ฉันจะบอกให้นะคะ”
เขาปล่อยเลขาเป็นอิสระ แล้วนั่งลงบนขอโต๊ะทำงาน สบตาคนตรงหน้า
“ถ้าพี่สาวเธอไม่ไปก็ต้องลากมาให้ได้ เธอมาด้วยก็ได้ เอาไว้ฉันจะค่อยๆ ทำความรู้จักกับพี่สาวเธอทีละนิด”
“เจ้านายไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ พี่สาวจีต้องชอบเจ้านายแน่ๆ” เธอยืนยันหนักแน่น
“จริงเหรอ?” สีหน้าชายหนุ่มแสดงออกถึงความดีใจ
“จริงสิคะ”
เตมินทร์ระบายยิ้ม แล้วโน้มใบหน้าชิดริมหู คนตัวเล็กคนลุกเกรียว
“พรุ่งนี้เจอกันที่ร้านอาหาร ที่ฉันพาเธอไปเลี้ยงตกลงไหม” พูดจบเขาถอยห่างออกมา แล้วยิ้มทรงเสน่ห์
เธอพยักหน้ารับคำ “ได้ค่ะเจ้านาย!”
ร่างบางก้าวออกมาจากห้องแววตาหม่น ถ้าหากพี่สาวกับเจ้านายรักกันขึ้นมาจริงๆ เธอจะทำยังไง ควรยืนจุดไหน ยิ่งคิดยิ่งเจ็บจี๊ดในหัวใจจริงๆ
กลับมาถึงบ้าน เห็นพี่สาวนอนดูรายการทีวีแล้วเล่นมือถือไปด้วย คนตัวเล็กวางกระเป๋าไว้แล้วทรุดกายลงตรงข้าม จันทร์จิราขยับกายนั่งตัวตรงแล้วมองน้องสาว
“เป็นอะไรจ๊ะ หน้าตาดูเคร่งเครียดเชียว”
คนถูกทักฝืนยิ้มออกมาทันที
“วันนี้ยุ่งเรื่องงานมากเลยพี่จัน” เธอระบายลมหายใจ “แต่จีมีเรื่องอยากให้พี่ช่วยหน่อยค่ะ”
จันทร์จิราขมวดคิ้ว “ให้ช่วยอะไรล่ะ”
“เอ่อ... คือว่า...”
น้องพูดติดๆ ขัดๆ แบบนี้ ทำเอาเธออมยิ้ม ดูท่าเจ้านายคงรุกไล่มา หลังจากเขาส่งข้อความมาหานอกเหลือจากเรื่องงาน เธอไม่ได้สนใจ เพราะหัวใจมันเป็นของคนอื่นแล้ว
“อ้ำอึ้งอยู่ได้ตกลงจะให้พี่ช่วยหรือเปล่า!” คนเป็นพี่เร่ง
“ช่วยไปทานข้าวกับเจ้านายจีเป็นเพื่อนจีหน่อยนะคะ!” หญิงสาวโพลงออกมา