ตอนที่ 1 หนีเสือปะจรเข้

ตอนที่ 1

หนีเสือปะจระเข้

“อย่าปล่อยให้มันหนีไปได้!!”

เสียงของชายคนหนึ่งตะโกนเสียงดังสั่งชายร่างใหญ่ในชุดดำอีกหลายคนที่กำลังวิ่งไล่ตามสาวน้อยผู้น่าสงสาร

“อดทนไว้ปิ่น อีกนิดเดียวก็จะถึงถนนใหญ่แล้ว” สาวน้อยได้แต่บอกตัวเองและภาวนาให้มีคนมาช่วยเธอก่อนที่พวกนั้นจะตามมาทัน

“เห้ย!! เร็วสิวะ ถ้าจับเป็นไม่ได้นายสั่งให้จับตายมัน” เสียงนั้นดังเข้ามาใกล้จนสาวน้อยวิ่งสุดชีวิต ไปตามเอาดาบหน้าดีกว่าถูกจับตัวไป

ปัง ปัง ปัง!!

เสียงกระสุนสาดเข้ามาจากทางด้านหลัง แต่โชคยังดีที่ความมืดยังช่วยอำพราง ร่างบางให้รอดมาได้ และความหวังของเธอก็วิ่งมาแต่ไกล รถยนต์คันนั้นคือเป้าหมายของเธอ เธอวิ่งเข้าหารถอย่างไม่กลัวตาย

เอี้ยดดดด

ตุ๊บ!!

“เกิดอะไรขึ้น” ชายหนุ่มที่นั่งอยู่เบาะรถด้านหลัง ถามคนขับรถด้วยความสงสัย เมื่อรถจอดกะทันหัน

“มีคนวิ่งตัดหน้ารถครับนายหัว” ธนินเอ่ยบอกคนเป็นนายเมื่อมองไปที่ข้างหน้ารถ

“ลงไปดูซิ “ คนตัวใหญ่สั่งคนของตนให้ไปดู

ธนินหยิบปืนมาเตรียมไว้ก่อนจะลงจากรถ เพราะงานของเขาคือการรักษาความปลอดภัยของนาย เขาจึงต้องเตรียมพร้อมตลอดๆ เมื่อลงไปดูแล้วจึงกลับมารายงานเจ้านายอีกครั้ง

“ผู้หญิงครับนายหัว เธอสลบไปแล้ว เหมือนจะถูกทำร้ายมาด้วย ทำยังไงดีครับนายหัว”

“เรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย” ชายหนุ่มสบถอย่างหัวเสีย พร้อมเปิดประตูรถเดินลงไปสำรวจร่างบางที่นอนสลบอยู่บนพื้น

“พาเธอกลับไปที่เกาะ” ร่างแกร่งตัดสินใจในที่สุด พร้อมหันไปบอกคนขับรถ ก่อนเขาจะก้มลงไปอุ้มเธอเข้าไปวางในรถตรงที่เขาเคยนั่ง

เหามราช มองใบหน้าคนที่เขาจับหัวเธอวางที่ตัก ก่อนจะมองหน้าลูกน้องคนสนิทของตัวเอง

“มีอะไร” ชายหนุ่มถามคนขับรถที่กำลังมีสีหน้าข้องใจ

“ทำไมเราไม่พาเธอไปที่โรงพยาบาลหรือบ้านใหญ่ครับนายหัว”

ธนินกลั้นใจถามเจ้านายออกไปอีกครั้ง เขาตกใจตั้งแต่ที่เห็นนายหัวเหม อุ้มหญิงสาวขึ้นมาที่รถแล้ว เพราะปกติเจ้านายเขาแม้จะไม่ใช่คนโหดร้าย แต่ก็ไม่ใจดีกับใครขนาดนี้มาก่อน

“ฉันไม่อยากมีปัญหา เราไม่รู้ว่าใครเป็นคนตามทำร้ายเธอ อาจจะเป็นพวกมาเฟียท้องถิ่น หรือพวกเจ้าหนี้เงินกู้ ถ้าพาไปที่บ้าน แม่ก็ต้องรู้ เดี๋ยวจะวุ่นวายไปกันใหญ่”

คนหน้านิ่งตอบออกไปด้วยประโยคที่ยาวเหยียด ทำให้สารถีขับรถต้องทำตามคำสั่งของผู้เป็นนายอย่างขัดมิได้

เพราะใครๆก็รู้ว่าคนอย่างเหมราช วัฒนาภักดีหรือนายหัวเหม นายหัวผู้เย็นชาคนนี้จะไม่มีทางตอบคำถามเป็นรอบที่สองเป็นแน่