ตอนที่ 2 คู่หมั้นที่เลือกเอง

ตอนที่ 2 คู่หมั้นที่เลือกเอง

เพราะมีเรื่องเข้ามามากมายในหัวของชายหนุ่ม เขาจึงคิดที่จะวางแผนทำอะไรบางอย่าง บางอย่างที่ทำให้เรื่องราวเหล่านี้เปลี่ยนไปจากเดิม ซึ่งแน่นอน ไม่ว่ายังไงเขาก็จะทำให้มันสำเร็จ ไม่อย่างนั้นเขาต้องเสียใจไปตลอดชีวิตแน่ ๆ แววตาของชายหนุ่มลอบมองคนตัวเล็กอีกคนอยู่บ่อยครั้ง กชกรเป็นผู้หญิงที่สดใสและมีเสน่ห์ในสายตาของเขา และเธอก็เป็นผู้หญิงที่เขาเลือกแล้ว ว่าต้องเป็นเธอคนนี้นี่แหละที่เขาจะแต่งงานด้วย

กมลรัตน์กลับมานั่งที่โต๊ะก็เอาแต่ดื่มจนเริ่มเมา ทุกคนเข้าใจว่าลูกสาวสนุกสนานกับการกินเลี้ยงปีใหม่จึงไม่ได้ว่าอะไร อีกอย่างในตอนนี้ลูกสาวของพวกเขาก็โตพอที่จะเรียนรู้อะไรต่ออะไรแล้ว เรื่องพวกนี้จึงไม่ได้ห้ามปรามอะไร

เสียงพลุดังขึ้นเมื่อถึงเวลาเที่ยงคืน คนขับรถและแม่บ้านต่างก็สนุกสนานไม่ต่างกัน กชกรมองดูพลุที่ถูกจุดด้วยความตื่นตาตื่นใจ ก่อนจะรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดถ่ายวีดิโอเอาไว้เช่นเดียวกับหลาย ๆ คน รวมถึงเพทายด้วย แต่ทว่าชายหนุ่มกลับถ่ายติดภาพคนตัวเล็กมาด้วย ก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะเผยแววตามีความสุขออกมา

หลังจากผ่านเข้าสู่วันใหม่ พ่อแม่ของพวกเขาก็นั่งดื่มกันต่อก่อนจะเริ่มไม่ไหวกันแล้ว ท่านพิชิตกับคุณหญิงปนัดดาถูกชวนให้ค้างที่นี่ เพราะชายวัยกลางคนก็เมาจนจะยืนไม่ไหวแล้ว อีกอย่างพรุ่งนี้ครอบครัวของพวกเขาก็นัดกันจะไปทำบุญที่วัดด้วยจึงตัดสินใจค้างอยู่ที่นี่

ร่างสูงโปร่งของเพทายเดินเข้ามาในห้องรับแขกที่อยู่ห้องท้ายสุดของชั้นสองของบ้าน มือหนาหยิบโทรศัพท์ก่อนจะเลื่อนดูวีดีโอที่ถ่ายพร้อมเผยรอยยิ้มออกมา เขามองยาในมือก่อนจะถอนหายใจออกมาเบา ๆ มันคือยานอนหลับ เขาคิดหาวิธีที่จะมีโอกาสใช้มัน

เพทาย: นอนรึยัง

ชายหนุ่มส่งข้อความไปหารุ่นน้องสาว ไม่นานคนตัวเล็กก็อ่านก่อนจะตอบข้อความเขากลับมา

กิ่ง: ยังค่ะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ พี่เพทายมีอะไรรึเปล่าคะ

เพทาย: พี่นอนไม่หลับเลยว่าจะถามว่าที่บ้านมียาแก้ปวดท้องไหม

กิ่ง: พี่เพทายไม่สบายเหรอ ไปหาหมอไหมคะ

เพทาย: ปวดท้องนิดหน่อยน่ะ กินยาคงไม่เป็นไร

กิ่ง: งั้นกิ่งไปเอายาให้นะคะ

หญิงสาวตอบกลับอีกฝ่ายไปด้วยความเป็นห่วง เพราะป่านนี้ทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนแล้ว เธอจึงอาสาที่จะลงไปหายาให้กับรุ่นพี่หนุ่ม พอคนตัวเล็กเปิดประตูห้อง ก็เห็นว่าคนตัวสูงกำลังจะเดินลงบันไดเหมือนกัน หญิงสาวจึงเอ่ยทักเขา

“พี่ไม่ต้องลงไปหรอก เดี๋ยวกิ่งเอาไปให้”

“ไม่เป็นไรไปกินข้างล่างก็ได้” คนตัวเล็กพยักหน้าไม่ได้ถามอะไรอีกก่อนจะเดินมายังห้องครัว โดยที่เธอเดินไปเอายาแก้ปวดท้องในชั้นเก็บของส่วนชายหนุ่มนั่งรอในห้องครัวพร้อมกับเตรียมน้ำเทใส่แก้ว

“นี่ค่ะยา”

“ขอบใจนะ” ชายหนุ่มรับไว้ก่อนจะหยิบแก้วน้ำแต่ทว่าเขาก็ชะงัก

“เป็นอะไรไปคะ?”

“พี่ว่ากลิ่นน้ำ มันแปลก ๆ น่ะ”

“หืม ไหนกิ่งดูหน่อย” เพราะรู้จักนิสัยของเธอดีว่าเป็นคนยังไง ชายหนุ่มจึงเดาว่าถ้าทำแบบนี้คนตัวเล็กจะแสดงแบบไหนออกมา

“ก็ไม่นี่คะ”

“เหรอพี่ว่ามันแปลก ๆ นะตะกี้น้ำเข้าปากรู้สึกรสชาติแปลก ๆ”คนตัวเล็กทำหน้างง คิดว่าเขาหยิบขวดน้ำผิดรึเปล่า คงไม่ได้เอาน้ำสมุนไพรมารดาเธอมากินใช่ไหม คุณหญิงเกตุแก้วเป็นคนชอบดื่มน้ำสมุนไพร น้ำสุขภาพบางชนิดก็สีใสเหมือนน้ำเปล่าเธอยังเคยลองชิมเลย คิดอย่างนั้นหญิงสาวจึงไม่รอช้าชิมน้ำที่ชายหนุ่มว่ามีรสชาติแปลก ๆ แต่พอกระดกลงคอ คนตัวเล็กก็มองชายหนุ่มตรงหน้าก่อนจะถอนหายใจออกมา

“ลิ้นพี่เพทายคงมีปัญหาแล้วล่ะค่ะ ถึงได้คิดว่ามีรสชาติแปลก ๆ นี่มันน้ำเปล่าชัด ๆ”เธอดื่มไปเกินครึ่งแก้วไม่มีรสชาติผิดเพี้ยนไปจากน้ำเปล่าเลย

“เหรอ สงสัยพี่ดื่มเหล้ามากไป ต่อมรับรสเลยเพี้ยนแบบนี้” หญิงสาวยู่หน้าใส่อย่างที่มักชอบทำก่อนที่จะหยิบแก้วใบใหม่มาให้ชายหนุ่มตรงหน้าเทน้ำดื่ม

เพทายเผยสีหน้าพอใจออกมา เขารู้ว่าสิ่งที่เขาทำมันเป็นเรื่องไม่ดี แต่ถ้าเขาไม่ทำแบบนี้ เขาก็คงต้องเสียใจไปตลอดชีวิตแน่นอน พอทานยาเสร็จ ชายหนุ่มก็ชวนคนตัวเล็กคุยเรื่องกิจกรรมที่รุ่นน้องปีหนึ่งต้องไปเข้าค่าย พอเป็นเรื่องนี้หญิงสาวก็พูดคุยกับเขาต่อสักพักก่อนที่เธอจะเริ่มไม่ไหว

“กิ่งง่วงแล้ว งั้นกิ่งไปนอนก่อนนะคะ”

“อืม พี่ก็เริ่มง่วงแล้วเหมือนกัน” เขาตอบก่อนจะเดินตามหลังเธอไป สายตาคมเข้มยังคงจับจ้องแผ่นหลังคนตัวเล็ก รอว่ายานอนหลับจะออกฤทธิ์ตอนไหน จนกระทั่งเกือบถึงบันไดชั้นบนสุดร่างเล็กก็เริ่มเซทำให้เพทายรีบประคองเอาไว้ทันที

แพขนตางอนกระพริบไปมาอย่างช้า ๆ ก่อนที่เปลือกตาของหญิงสาวจะหลับไปในที่สุด ชายหนุ่มอุ้มร่างเล็กขึ้นก่อนที่จะรีบเดินไปยังห้องรับแขกที่เขานอน เวลาตอนนี้เกือบตีสามแล้ว ทำให้ไม่มีใครออกมาเห็นภาพเหล่านี้เลย ถือว่าเป็นจังหวะที่ดีของเขาไม่น้อย

ร่างเล็กถูกวางลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา เพทายจับจ้องมองหญิงสาว เขาชอบเธอ ชอบมากกว่าผู้หญิงอีกคนที่เขาต้องถูกบังคับแต่งงานด้วย ในเมื่อแต่งงานเพื่อธุรกิจ ทำไมเขาจะเปลี่ยนตัวเจ้าสาวไม่ได้ เขาเองก็ไม่ใช่คนดีอะไร เป็นเพียงมนุษย์คนหนึ่ง ที่ต้องการอยากได้ในสิ่งที่ต้องการก็เท่านั้นเอง

“พี่ขอโทษนะกิ่ง พี่รักกิ่งนะ” เขาพูดพร้อมจับไรผมที่ปกปิดใบหน้าของหญิงสาวออกจากกรอบหน้าของเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะข่มความรู้สึกตัวเองเอาไว้ไม่อยากจะเลวมากไปกว่านี้ เขาต้องการเพียงแค่จัดฉากเท่านั้น แต่ก็คงต้องทำสมจริงเพื่อให้แผนการของเขาสำเร็จลุล่วง

มือหนายกขึ้นมาปลดกระดุมชุดนอนบางเบาของเธอออกจากร่างกาย เขาสาบานได้เลยว่าไม่ได้อยากจะมองเนินอกอวบที่มีชุดชั้นในสีหวานโอบอุ้มอยู่ แต่ก็ช่างยากเย็นเหลือเกิน ชายหนุ่มพยายามไม่มองต่ำลงเพราะกลัวจะหักห้ามใจไม่ไหว เขามันก็ผู้ชายทั้งแท่ง ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริง ๆ

ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมา ก่อนจะจูบซับลำคอและเนินอกขาวเพื่อให้มีร่องรอยจุดสองจุด แต่ความหอมหวานมันก็ทำให้เขาเคลิ้มจนเกือบถอนตัวไม่ขึ้น ถ้าหากคนตัวเล็กไม่ขยับกายเสียก่อน เพทายมองดูผลงานตัวเองก่อนจะอมยิ้มออกมา เขาดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มกายให้กับหญิงสาวก่อนจะจัดการเสื้อในให้ออกจากร่างกายของเธอรวมถึงเสื้อผ้าอย่างอื่น ก่อนจะจัดการเสื้อผ้าของตัวเองเหมือนกัน