นี่มันอ่อยกันชัดๆ

“แม้ในเวลาสั้นๆ โรสก็ยังทำได้ดีเก่งมากครับ” แมทธิวเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม เขารู้สึกโชคดีมากที่ได้โรสมาเป็นเลขา เพราะเธอไม่เคยที่จะหยุดพัฒนาศักยภาพในการทำงานเลยสักครั้ง มีแต่ดีขึ้นเรื่อยๆอย่างน่าประหลาดใจ

“ขอบคุณค่ะ” ร่างบางยิ้มรับคำขอบคุณก่อนจะบิดขี้เกียจเล็กน้อยหลังจากการพูดคุยเป็นไปอย่างราบรื่น แม้ว่าจะคุยกันนานไปหน่อยก็ตามที

“ผมต้องขอโทษด้วยที่ทำนัดของโรสพัง” โรสชะงักไปเล็กน้อยกับคำพูดของอีกฝ่าย

“เอ่อที่จริงโรสไม่ได้มีนัดหรอกค่ะแค่อยากรีบกลับบ้านไปหาแมรี่ก็เท่านั้น” ใบหน้าสวยรู้สึกอายเล็กน้อยที่ต้องสารภาพความจริงออกไป ตอนแรกคิดว่าอีกฝ่ายจะทำหน้าบึ้งแต่เขากลับระบายยิ้มอย่างโล่งใจเสียมากกว่า

“งั้นเรากลับกันเถอะเดี๋ยวผมไปส่ง”

“ค่ะ” หลังจากขึ้นรถ มาพอเจอแอร์เย็นๆโรสก็พลอยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าทันที แมทธิวเอ่ยเรียกเธออยู่หลายครั้งพอไม่มีการตอบรับก็จึงรู้ว่าเขาพูดคนเดียวมาโดยตลอด ใบหน้าหล่อยกยิ้มเล็กน้อยมองโรสที่หลับสนิทก่อนจะตัดสินใจเปลี่ยนเส้นทางไปเป็นบริษัทแทน

“อื้ออ” แมทธิวมองคนตัวเล็กที่ขยับตัวอยู่ในอ้อมกอด มือหนาตบก้นของเธอเล็กน้อยเป็นการกล่อมมันน่าตลกที่เธอไม่คิดจะตื่นขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย ร่างสูงรอลิฟต์อยู่ไม่นาน พอมาถึงชั้นห้องทำงานก็เดินตรงไปยังประตูด้านหลังที่ถูกทำเป็นห้องเล็กๆเอาไว้ เขาวางโรสลงบนเตียงอย่างแผ่วเบาและห่มผ้าให้เธอ

“โรส..” เขาเอ่ยเรียกเธอเสียงเบาพร้อมกับใช้นิ้วเกลี่ยไปยังแก้มใสของเธออย่างเอ็นดู ห้องนี้เป็นห้องที่เขาพึ่งสร้างมาได้ไม่กี่ปีหลังจากที่เห็นเธอต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำอยู่บ่อยครั้ง และบางครั้งก็ต้องนอนค้างที่บริษัท

เธอมักจะนอนขดอยู่บนโซฟานั่นทำให้เขารู้สึกเห็นใจและย้ายคนในห้องข้างๆไปที่อื่น ก่อนจะทุบทำเป็นห้องนอนเอาไว้ให้อีกฝ่ายได้พักผ่อนอย่างสะดวกแทน

เขาทำขนาดนี้ก็เพื่อเธอคนเดียว..

เช้าวันต่อมา

ร่างบางตื่นขึ้นในยามเช้าของอีกวันด้วยเสียงนาฬิกาปลุกเธอมองรอบๆ ด้วยความตกใจเพราะจำอะไรไม่ได้เลย และไม่รู้เลยว่าตัวเองเผลอหลับไปตั้งแต่ตอนไหน

แกร้ก

ดวงตาใสมองประตูห้องน้ำที่เปิดออกพร้อมกับแมธิวที่เปลือยท่อนบน ร่างกายของเขามีน้ำเกาะอยู่รวมถึงใบหน้าและผมที่เปียก ในตอนนี้เขาดูเซ็กซี่มากจนเธออดกลืนน้ำลายไม่ได้

“หลับสบายไหมครับ” ร่างสูงเอ่ยถามอย่างอารมณ์ดีผิดกับโรสที่ตอนนี้อายจนอยากจะมุดแผ่นดินหนี

“คะ..คือโรสขอโทษนะคะ โรสไม่รู้เลยว่าตัวเองหลับไปตอนไหน” ร่างบางรีบเอ่ยแก้ตัวทันที แต่แมทธิวเพียงหัวเราะออกมาเท่านั้น เขาไม่ได้จะต่อว่าเธอเสียหน่อย ทำไมต้องทำหน้าตาให้มันดูน่าเอ็นดูด้วยกัน

“ครับๆ ..” เขาเอ่ยรับก่อนจะเดินมาหาโรสที่นั่งอยู่บนเตียง มือหนาเชยคางเธอขึ้นก่อนจะจรดริมฝีปากไปที่ริมฝีปากบางอย่างแผ่วเบา

จุ้บ~

“ผมไม่ได้จะว่าอะไรสักหน่อย” เขาพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันไปสนใจกับการแต่งตัวของตัวเองต่อ

“ไปอาบน้ำได้แล้วครับ”

“อะเอ่อค่ะ” หลังจากหายเข้าไปอาบน้ำ ร่างบางก็ออกมาพร้อมชุดคลุมอาบน้ำกับผมเปียกหมาดๆ เธอเดินเช็ดผมอย่างชิวๆ ก่อนจะทำหน้าตกใจที่เห็นว่าร่างสูงยังคงอยู่ในห้อง

“นี่มันอ่อยกันชัดๆ” คำพูดของแมทธิวกับสายตาเจ้าเล่ห์ที่จ้องมายังหน้าอกของเธอที่โพล่พ้นออกมาจากการแค่มัดปมชุดคลุมไว้หลวมๆ มือบางที่เห็นแบบนั้นก็รีบใช้มือปิดทันที

“ไม่ได้อ่อยนะคะโ รสคิดว่าคุณออกไปแล้วเลย..” ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบก็โดนร่างสูงดึงไปจูบเสียก่อน แมทธิวจูบเธออย่างดุเดือดพร้อมกับขยำหน้าอกของเธอเบาๆ ในตอนแรกเธอเองก็คิดจะปล่อยเลยตามเลยแต่จู่ๆ ภาพที่เห็นเขายืนจูบกับคนอื่นก็แวบเข้ามาในหัวจนต้องผลักตัวเขาออกไป

“โรส?” แมทธิวเอ่ยเรียกอีกฝ่ายด้วยความไม่เข้าใจ อารมณ์ในตอนนี้กำลังดีๆ แต่เธอดันมาผลักเขาออกเสียได้

“คะ..คือมันจะสายแล้วน่ะค่ะ ช่วงเช้าเรามีประชุมนี่คะ” ร่างบางรีบแก้ตัวออกไปทันที เธอจะกล้าพูดออกไปได้อย่างไรว่าจู่ๆ ก็นึกรังเกียจริมฝีปากของเขาที่เคยไปจูบกับคนอื่นมา ใบหน้าหล่อถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด แต่สุดท้ายก็ยอมถอยเพราะยังไงงานก็ต้องมาก่อนอยู่แล้ว

“รีบออกมาแล้วกัน” เขาเอ่ยสั้นๆก่อนจะเปิดประตูออกไปทันที โรสฟบนั่งลงไปกับเตียง ใช้หลังมือเช็ดริมฝีปากที่เปอะเปื้อนน้ำลายของอีกฝ่ายออกอย่างนึกรังเกียจ