รอยยิ้มของท่านประธาน(2)

“ร้านอาหารที่ผมจะไปก็ อยู่ใกล้คอนโดคุณเดี๋ยวผมแวะไปส่ง”

สาวน้อยในชุดพนักงานพยักหน้าด้วยความดีใจแต่ก็พยายามเก็บซ่อนความรู้สึกไม่ให้มันออกนอกหน้าเพราะกลัวจะทำให้เจ้านายสงสัยอย่างน้อยถึงแม้เย็นนี้เขาจะเบี้ยวนัดแต่ก็ยังไปส่งเธอจากที่ตั้งใจว่าจะไปแวะหาอะไรกินก่อนหญิงสาวก็เปลี่ยนใจยอมกลับคอนโดทันที

“ชุดแต่งงานที่เธอเลือกสวยมากเลยรู้ไหม วันนี้ดาวิกาคงได้ให้คำตอบผมแล้วแหละว่าเธอจะเอาชุดนั้นหรือเปล่าจะได้ไปลองเพื่อแก้ไขให้เข้ากับตัวเธอ”

คนขับดูมีความสุขเมื่อได้พูดถึงคนรักเพราะหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาทำงานดึกอยู่ที่บริษัททุกวันและมีกอหญ้าอยู่เป็นเพื่อนหญิงสาวไม่เคยเห็นเขายิ้มแบบนี้เลย

“ฉันเลือกเพราะเป็นชุดที่เหมาะกับคุณดาวิกาค่ะ คู่หมั้นของเจ้านายเป็นคนที่สวยแล้วก็หุ่นดีเธอแต่งชุดอะไรก็ดูดีไปหมด”

หญิงสาวพูดจากความรู้สึกเพราะดาวิกาเป็นผู้หญิงที่ดูดีตั้งแต่หัวจรดเท้ามีเพียงแค่ความนิ่งพูดน้อยเท่านั้นที่ทำให้เธอกลายเป็นคนที่คนอื่นเห็นแล้วรู้สึกเกรงใจแม้แต่กอหญ้าเองแทบจะไม่เคยคุยกับคู่หมั้นของเจ้านายถ้าไม่ใช่ธุระสำคัญ

“ถึงคอนโดแล้วก็ปิดห้องให้ดีๆนะใครเรียกก็ดูก่อนเป็นผู้หญิงอยู่คนเดียวต้องระวังตัวถ้ามีอะไรก็โทรหาผมได้ตลอด”

คนขับเอื้อมมือมาลูบผมสาวน้อยที่นั่งข้างๆหัวใจของคนโดนสัมผัสเต้นรัวสั่นไหวอย่างบอกไม่ถูก กอหญ้าทำงานในตำแหน่งเลขามาเกือบ 3 ปีนี่เพิ่งเป็นครั้งแรกที่เขากับเธอได้สัมผัสกัน

“ขับรถดีๆนะคะช่วงเย็นรถเยอะ ขอให้ดินเนอร์นี้ทำให้เจ้านายของกอหญ้ามีความสุขที่สุดนะคะ”

หัวใจถึงแม้มันจะไม่ตรงกับสิ่งที่พูดออกมายแต่กอหญ้าก็ได้แต่หวังว่าเธอจะได้เห็นเจ้านายยิ้มแบบนี้ตลอดเพราะความรักที่เธอมีให้เขามันไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้ว หญิงสาวจึงตั้งใจว่าเธอจะตัดใจจากเขาให้เร็วที่สุดเพราะอีกไม่นานเขาก็จะแต่งงานถ้าเธอยังคงรู้สึกแบบนี้ก็จะกลายเป็นคนที่ไม่ดีที่ไปแอบรักผู้ชายที่มีครอบครัวแล้ว