9คืนแรกรักแต่กลับเหมือนใจสลาย(3)

ท่านประธานใหญ่ผ่านผู้หญิงมาก็มากแต่ไม่เคยมีสักคนที่เขาจะมีโอกาสได้เป็นคนแรกของเธอและครั้งนี้เขาก็ไม่คาดคิดมาก่อนว่าหญิงสาวตรงหน้าจะเป็นสาวบริสุทธิ์ผุดผ่องดั่งดอกบัวที่ยังคงตูมไม่เคยบานแย้มมาก่อน พิรภพถอยความเป็นชายที่กำลังเกร็งแข็งแกร่งเพื่อเล้าโลมอีกฝ่ายให้มีความสุขมากขึ้นเพราะตอนนี้เส้นทางสวรรค์คับแคบจนเกินไปคนร่างเล็กจึงจิกเกร็งด้วยเพื่อระบายความเจ็บปวด

ชายหนุ่มใช้นิ้วหยอกล้อกับรอยนูนเด่นอยู่ชั่วครู่ก่อนจะจัดการใช้ลิ้นสากเลาะดูดกินน้ำหวานอย่างอิ่มเอมเมื่ออีกฝ่ายมีน้ำผึ้งหวานชุ่มฉ่ำช่วยชะลอความเจ็บปวดแล้วชายหนุ่มก็ไม่รั้งรอเวลาเขาจัดการเดินทัพหน้าอย่างเต็มกำลัง

“บอส...บอสฉันจะไม่ไหวแล้ว”

คุ้มขวัญจิกแผ่นหลังของเจ้านายเพื่อผ่อนคลายความเจ็บปวดและเสียวซ่านเธอไม่รู้เหมือนกันว่าสิ่งไหนมันมากกว่ากันรู้แค่เพียงว่าเธอจะไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายหยุดเด็ดขาด

พายุสวาทแห่งอารมณ์รักของคนทั้งคู่ผ่านไปอย่างเชื่องช้าเพราะทั้งสองฝ่ายต่างอยากเก็บกินความสุขให้ดีมากที่สุดแต่ไม่นานพายุก็ต้องสงบลงตามเวลาของมันทิ้งไว้แค่เพียงความสุขและเสียงหายใจเหนื่อยหอบของคนทั้งคู่ที่พากันมานอนอยู่บนโซฟากลางห้องรับแขก

“คุ้มขวัญ วันนี้คุณพิรภพเข้าบริษัทสายหน่อยนะเห็นว่าโทรหาเธอตั้งหลายสายแต่เธอไม่รับโทรศัพท์เลยฝากพี่มาบอก”

คุ้มขวัญมาถึงที่บริษัทในเวลาทำงานแต่เธอกลับไม่พบท่านประธานมาทำงานเธอตั้งใจจะโทรศัพท์ไปถามแต่ยังไม่ทันจะได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมายุวดีก็มาบอกในสิ่งที่เธอกำลังอยากรู้

“สวัสดีค่ะคุณนารา”

คุ้มขวัญหันไปมองตามเสียงสวัสดีของยุวดี หญิงสาวในวัยที่น่าจะใกล้เคียงกับเจ้านายของเธอกำลังเดินเข้ามาในห้องทำงานของพิรภพด้วยท่าทางดูรีบร้อนแต่ก็ยังคงซึ่งความสง่างาม

ยุวดีใช้เวลาคุยกับผู้หญิงที่คุ้มขวัญได้ยินรุ่นพี่ของเธอเรียกว่าคุณนาราไม่นาน ยุวดีก็เดินมาบอกให้เธอเตรียมเอกสารที่สำคัญที่ต้องใช้ในวันเสาร์ให้กับแขกผู้มาเยือนเลขาสาวจึงรีบจัดแจงทุกอย่างให้

“เธอยังไม่รู้ใช่ไหมว่าผู้หญิงที่มาเมื่อสักครู่เป็นใครเพราะตั้งแต่เธอเข้ามาทำงานที่นี่คุณนาราก็เดินทางไปต่างประเทศเพื่อติดตามพ่อของเธอที่เป็นท่านทูตเพิ่งจะกลับมาเมืองไทยเมื่อวานนี้เอง”

ยุวดีเมื่อเสร็จสิ้นจากหน้าที่เตรียมเอกสารและเดินไปส่งคุณนาราที่ลานจอดรถก็รีบเดินกลับขึ้นมาที่ห้องของท่านประธานเพื่อแนะนำให้คุ้มขวัญได้รู้จักกับแขกที่มาเมื่อสักครู่

“เธอเป็นใครกันคะทั้งสวยทั้งสง่า” สาวน้อยคิดอย่างที่พูดออกไป

“คุณนาราเธอเป็นคู่หมั้นของท่านประธานเราอย่างไรล่ะแต่ที่ไม่มีใครค่อยพูดถึงเพราะความจริงแล้วเธอไม่ค่อยมาที่นี่สักเท่าไหร่มีก็แต่บอสของเราเท่านั้นที่จะคอยเดินทางไปหาเธอที่ต่างประเทศเพราะพ่อของคุณนาราเป็นท่านทูตจึงไม่ค่อยได้อยู่ที่เมืองไทย

ยุวดียังยังคงพูดอีกยาวด้วยใบหน้าที่แสดงถึงความสุขเพราะตัวยุวดีเองชื่นชอบในตัวนารามากเพราะหญิงสาวผู้เป็นคู่หมั้นของเจ้านายเป็นคนที่เก่งสง่าและใจดีกับพนักงานทุกคนทุกครั้งที่มาที่บริษัทเธอก็มักจะหาขนมติดไม้ติดมือมาฝากแต่คุ้มขวัญแทบจะ ไม่ได้ยินว่ารุ่นพี่ของเธอบอกเล่าอะไรต่อไปสมองและหัวใจของเธอมันไม่สามารถทำงานได้อีกเพียงแค่ได้รู้ว่าผู้หญิงที่เพิ่งเข้ามาในบริษัทเมื่อสักครู่แท้จริงแล้วคือคู่หมั้นของผู้ชายที่เธอเพิ่งจะยอม เสียตัวให้เขาไปเมื่อคืน

“ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะพอดีปวดท้องขึ้นมาเฉย ๆ เลยค่ะ”

คุ้มขวัญไม่สามารถทนฟังได้อีกต่อไปน้ำตาของเธอมันอัดแน่นอยู่ในอกและอีกไม่นานมันคงจะต้องถูกปลดปล่อยผ่านดวงตาคู่กลมโตที่ตอนนี้มันรู้สึกร้อนผ่าวไปหมดทั้งใบหน้าจะไม่ให้เธอรู้สึกเสียใจได้อย่างไรเพราะเมื่อคืนที่ผ่านมาเธอเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดแต่เวลาผ่านไปแค่ไม่กี่ชั่วโมงเธอกลายเป็นผู้หญิงที่ไปยุ่งกับผู้ชายที่มีเจ้าของแล้ว