4จิ้มจุ่มร้านประจำของเรา(1)

ตอนที่ 2

จิ้มจุ่มร้านประจำของเรา

“ยินดีด้วยนะจ๊ะ ท่านประธานให้พี่โทรตามเราให้เข้ามาทำงานได้เลยในวันพรุ่งนี้”

ปลายสายโทรมาด้วยความดีใจจึงยังไม่ทันได้แนะนำตัวเพราะคิดว่าอีกฝ่ายน่าจะรู้ว่าคนที่โทรมาเป็นใคร

“ขอโทษนะคะไม่ทราบว่าโทรมาจากที่ไหนและต้องการคุยกับใครคะ”

คุ้มขวัญถามออกไปตรง ๆ เพราะตอนนี้เธอเพิ่งจะตื่นนอนยังคงงัวเงียและจำไม่ได้ว่าเสียงของคนที่โทรมาคือใครที่สำคัญเธอได้ไปเขียนใบสมัครงานไว้หลายที่ถึงแม้ว่าจะมีเพียงที่เดียวที่เรียกเธอสัมภาษณ์ก็ตาม

“พี่ต้องขอโทษทีดีใจไปหน่อยเลยลืมแนะนำตัวนี่พี่ยุว่าดีโทรมาจากบริษัทที่คุ้มขวัญไปสัมภาษณ์งานมาเมื่อวานพี่ยินดีด้วยท่านประธานบริษัทรับเธอเข้าทำงานและอยากให้มาเริ่มงานในวันพรุ่งนี้ สะดวกใช่ไหม”

คุ้มขวัญนอนหมดหวังมาทั้งคืนแต่ใครจะรู้ว่าตื่นเช้ามาเธอจะได้รับข่าวดีมีหรือที่เธอจะไม่พร้อมเพราะตอนนี้เธอต้องการทำงานให้เร็วที่สุดไม่อยากกลายเป็นคนตกงานแม้เพียงแค่วันเดียว

การเริ่มงานในบริษัทใหญ่ไม่ใช่เรื่องเล็กสำหรับคุ้มขวัญเพราะเธอยังไม่เคยทำงานที่ไหนมาก่อนและการเรียนในห้องเรียนช่างแตกต่างจากการทำงานเสียมากมายถึงแม้ตัวเธอเองจะได้ถึงเกียรตินิยมอันดับ 1 แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกมั่นใจในการทำงานมากขึ้น

สัปดาห์แรกของการทำงานยุวดีกับคุ้มขวัญแทบจะตัวติดกันตลอดซึ่งเป็นสัปดาห์แรกที่หญิงสาวไม่เคยมีโอกาสได้เห็นหน้าท่านประธานเลยเพราะทราบข่าวจากอดีตเลขาว่าเขาได้เดินทางไปประชุมที่ต่างประเทศและอีกสองวันถึงจะกลับมาซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่ยุวดีจะสอนงานเลขาคนใหม่ให้เสร็จเพื่อที่จะได้เริ่มงานทันทีเมื่อท่านประธานกลับมาซึ่งงานแรกที่คุ้มขวัญจะต้องได้ทำเป็นงานใหญ่เป็นการเดินทางไปเจรจาธุรกิจกับลูกค้าซึ่งมาจากประเทศอังกฤษ

“ฉันไม่มั่นใจเลยค่ะว่าจะทำงานนี้ได้ทำไมท่านประธานถึงไม่ให้พี่ยุวดีทำก่อนคะงานแรกก็เป็นงานใหญ่เสียแล้วฉันกลัวว่าจะทำให้ท่านประธานไม่พอใจ”