Chapter3 : เมีย (ลับ)
#ห้องนอนบ้านพรมโตทรัพย์
"เป็นไง ชอบห้องที่แม่เตรียมไว้ให้ไหม" คุณแม่เอ่ยถามฉันด้วยความรู้สึกที่เอ็นดูฉันเอามากๆ
ส่วนฉันไม่ได้พูดอะไรตอบ แค่หันไปยิ้มให้คุณแม่แล้วพยักหน้าล็กน้อยให้เป็นคำตอบ แล้วเดินสำรวจของทุกอย่างในห้อง เฟอร์นิเจอร์แต่ละชิ้นล้วนดูราคาแพง สมกับฐานะของตระกูลชื่อดังจริงๆ ถ้าฉันเก็บตังทั้งชีวิต ฉันจะได้มีห้องนอนแบบนี้ไหมนะ
"ถ้าหนูอยากได้อะไรเพิ่ม กดอินเตอร์คอมเรียกแม่บ้านมาได้เลยนะจ๊ะ" อินเตอร์คอมหรอ เอ่อ....อ้อ อันนี้หรอ หน้าตาสี่เหลี่ยม มีปุ่มหลายๆปุ่ม อืมมม สะดวกสบายเสียจริง
"ขอบคุณมากค่ะ คุณแม่"
บอกเสร็จแล้วคุณแม่ก็เดินหันหลังกลับออกไปจากห้อง แต่ทว่าคุณกันต์ก็ไม่ยอมออกไปด้วยนี่สิ
"เอ่อ...คุณกันต์มีอะไรจะคุยกับกี้รึป่าวค่ะ"
"ต้องมีอะไร...ก่อนหรอถึงจะคุยได้" ทำไมเขาพูดจากำกวมแปลกๆ ไหนจะสายตาที่มองฉันอีก
"ฉันก็แค่..." คุณกันต์เดินเข้ามาใกล้ๆ แถมยังขยิบตาข้างนึงใส่
ส่วนฉันเดินถอยหลังไปเรื่อยๆ แต่ก็ดันถอยไปนั่งลงที่ปลายเตียง หน้าฉันกับหน้าของเค้าห่างกันแค่คืบ สิงร่างได้คงสิงไปแล้ว มันหายใจไม่ทั่วท้องเลย
"แค่อยากจะคุยอะไรด้วยนิดหน่อย" พูดเสร็จคุณกันต์ก็โน้มใบหน้าหล่อออกไป ส่วนฉันนี่หลบสายตาลงต่ำแล้วพ่นลมหายใจออกมาเล็กน้อยเพื่อตั้งสติ แล้วเงยหน้ากลับขึ้นไปอีกครั้ง
กรี๊ดด ดดดด ฉันอยากจะร้องกรี๊ดดด ริมฝีปากฉันไปแตะที่ริมฝีปากหนาของเขา จะ...จูบแรกของฉัน อีตากันต์ อีคนบ้า
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า นี่หน่ะหรอว่าที่เมีย (ลับ) ก็สวยดีนี่เก่งเรื่องบนเตียงแค่ไหน" เมียลับอะไร นี่ฉันมาในฐานะสะใภ้ตามที่คุณแม่ขอนะ
"อย่ามายุ่มย่ามหรือใช้สายตาต่ำๆกับฉัน หน้าตาก็ดีนะ แต่ HEAR ขนาดนี้ นายก็เป็นได้แค่ ผัว (ลับ) ของฉันเหมือนกันละวะ!"
"อื้ม ปากดีแบบนี้มันต้อง..." สายตาคมมองต่ำไปที่เป้ากางเกงของของตัวเอง แล้วเงยหน้าขึ้นมาพูดกับฉันว่า "เธอรู้ใช่ไหม ว่าฉันหมายถึงอะไร"
"คุณ..."
"อย่ามองมันมาก ระวังมันจะทิ่มที่ปาก" เมื่อรู้ว่าสิ่งที่เขาบอกคืออะไร ฉํนเองก็ดันเผลอมองเป้ากางเกงเขาอย่างไม่ละสายตา บ้าจริงยัยกี้
"ต่ำ ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ ออกไป"
"ออกแน่ อ้อ! คืนนี้อย่าล็อคห้องหล่ะ ฉันต้องการให้เธอช่วย..." มีความรู้สึกว่าเขากำลังแแกล้งฉันอยู่ ถึงได้ใช้สายตายั่วยวนใส่แบบนี้
พูดเสร็จเค้าก็หันหลังเดินออกจากห้องไป สองเท้าใหญ่กลับหยุดชะงักแล้วหันมาพูดกับฉัน
"ฉันแค่ทำตามคำขอของคุณแม่ฉัน เพื่ออุปการะเธอมาเป็น เมีย (ลับ) ก็เท่านั้น หน้าที่ในบ้านหลังนี้มีอย่างเดียวที่เธอต้องทำคือบำเรอฉันบนเตียง!"
~ ปัง ~
พูดเสร็จเขาก็ปิดประตูเสียงดังใส่ฉัน น้ำเสียงแข็งกร้าวเมื่อกี้มันน่ากลัวเอามากๆ
จากนั้นฉันเดินไปที่ปลายเตียงแล้วหย่อนสะโพกลง แต่เจ้าสมองของฉันมันก็ดันไปติดกับคำพูดของเขาที่เขาพูดกับฉันก่อนจะออกจากห้องไป "คืนนี้อย่าล็อคห้องหล่ะ ฉันต้องการให้เธอช่วย..."