Chapter 3 ไอติมเยิ้มๆ 1

“อุ๊ย หก”

สาวน้อยอุทานเพราะไอศกรีมร่วงจากไม้หล่นใส่อกเสื้อที่เป็นเนินตูมออกมาด้วยดอกบัวคู่สวยสมวัยสาว

ไอศกรีมละลายนิดหน่อยก่อนจะไหลลงพื้น แต่เสื้อสีขาวที่เปียกก็ทำให้เห็นเนินอกอวดเบียดชิดกันอยู่ในบราเซียลูกไม้เกือบจะชัด จนปืนแอบกลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อก

แม่งเอ๊ย ทั้งที่เป็นเด็กสาวสะสวย สดใส น่ารัก แต่ในเวลาเดียวกันก็เอ็กซ์ฉิบหาย

ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้เขาทั้งใจสั่นและแก่นกายแข็งตั้งขึ้นมาได้พร้อมกันเหมือนหล่อนเลย!

“ราตรีมากับใครเหรอ”

ชายหนุ่มถามเพื่อไม่ให้บทสนทนาจบ เพราะเขายังไม่อยากแยกจากหล่อนคืนนี้

“พี่ทิวาจ้ะ แต่ไม่รู้เดินไปไหนแล้ว”

“งั้น... พี่จะอยู่เป็นเพื่อน จนกว่าพี่ทิวาของราตรีจะเดินมาเจอแล้วกัน ดีมั้ย”

เมื่อสาวน้อยทำท่าลังเล เขาจึงรวบรัดตัดความ

“เริ่มจากไปล้างเสื้อก่อนแล้วกัน เดี๋ยวมันจะเหนียว แล้วมดจะไต่ขึ้นมากัดได้นะ”

“จริงเหรอจ๊ะ”

ไม่จริงหรอก มดอะไรจะพยายามไต่ขึ้นมากัดหล่อนที่ยังขยับตัวเดินโทงๆ อยู่ในงานวัดล่ะ แต่ปืนก็ยิ้มแย้ม แอบซ่อนดวงตาร้ายกาจในแบบลูกชายคนโตของมหาโจรไว้อย่างแนบเนียน!

“จริงสิ ไปล้างกัน เดี๋ยวพี่ช่วย”

ราตรีไม่ทันตั้งตัวเลยตอนที่เขาจับแขนหล่อนพาเดินไปด้วยกัน มือของเขาใหญ่มาก กำมือหล่อนมิดเลย แถมยังหยาบระคายเหมือนคนทำงานหนักด้วย ราตรีแก้มแดงแจ๋ ใจคิดว่าไม่ควรให้ผู้ชายจับมือถือแขน แถมยังเป็นผู้ชายที่เพิ่งเจอกันเมื่อกี้เองด้วย!

แต่ไม่รู้ทำไม หล่อนกลับเดินตามเขาต้อยๆ เหมือนถูกมนต์สะกดจากพ่อมดนักล่า โดยไม่อาจขัดขืนอะไรเขาได้เลย

ปืนหยิบแว่นกันแดดขึ้นมาสวมอำพรางใบหน้าอีกครั้ง เขาอาศัยการเดินเร็วๆ พาสาวน้อยออกมาจากกำแพงวัด จนถึงตุ่มน้ำสำหรับใช้สอยของบ้านหลังหนึ่งที่ตอนนี้ปิดเงียบเพราะทุกคนออกไปเที่ยวงาน

“ใช้น้ำบ้านนี้ได้เหรอจ๊ะพี่ เจ้าของบ้านเขาไม่อยู่”

จิตสำนึกของสาวน้อยเตือนให้รู้ว่าอะไรที่ไม่ใช่ของตัวเองก็ไม่มีสิทธิ์ใช้จนกว่าจะขออนุญาต แต่จิตสำนึกของชายที่ถูกเลี้ยงให้โตมาเป็นโจร เขาไม่สนหรอกว่าของใคร หรือลูกหลานใคร ถ้าเขาอยากได้ เขาก็จะเอาให้ได้!

คืนนี้เขากับขวานออกมาหาข่าวเพื่อการปล้นในคืนสุดท้ายของงานวัด ถ้าจะ ‘ล้วง’ เอาข่าวออกมาจากปากสาว และมอบความเสียวซ่านให้เจ้าหล่อนด้วย โดยตะล่อมให้หล่อนยินยอม เขาก็จะไม่ได้ทำให้กองโจรเสียแผน

มีแต่ได้! กับได้!!

“ได้สิ เขาไม่ได้ล่ามโซ่ไว้นี่”

ปืนเปิดฝาตุ่มตักน้ำออกมาเกือบเต็มขัน ก่อนใช้มือล้วงน้ำปาดไปที่เนินอกสล้าง มันทั้งนุ่มนิ่ม เด้งสู้นิ้วมือเขา แม่เจ้าโว้ย! ขนาดยังไม่ได้ซุกไซ้เลียชิมเลยนะ

แค่จับยังรู้ ว่าต้องหวานมากแน่ๆ

“อุ๊ย อย่าสิจ๊ะพี่ เดี๋ยวหนูล้างเอง”

มือน้อยๆ ผลักไสเขาด้วยความตกใจ ยิ่งเสื้อของหล่อนเปียกน้ำมากขึ้น เนินทรวงก็ยิ่งเด่นชัดในสายตาของชายหนุ่ม ยิ่งหล่อนผลักเขาออก เสือปืนก็ยิ่งอยากขย้ำ!