[5] ทนรักข้างเดียวไม่ไหว
5| ทนรักข้างเดียวไม่ไหว
จิบไวน์ไปด้วยมองภาพทิวทัศน์เบื้องสูงในยามค่ำคืน ลมโกรกพัดโชยมาให้เส้นผมปลิวมาปิดหน้าฉันบ้าง ไวเท่าความคิดฉันหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาและส่งข้อความหาเขา
คุณลุงมาตินสุดหล่อ
เปิดแอพพลิเคชั่นแล้วเข้าไปช่องแชทของคุณลุง
Vivian : กลับกันหรือยังคะ ห้ามบอกพ่อนะว่าหนูทักคุณลุง
Read….
ทำไมอ่านเร็วจังเขากำลังคุยอยู่กับใครอยู่หรือเปล่านะ
Martin : ยังเลยครับ พ่อหนูกำลังบ่นหนูให้ลุงฟัง ทำไมถึงดื้อนักหล่ะ รู้ไหมคนเขาเป็นห่วง
Vivian : หนูเปล่าดื้อนะคะ แค่อยากผ่อนคลายเหมือนคุณลุงกับคุณพ่อบ้าง ทำไมไม่เข้าใจกันบ้างเลย
Martin : วันหลังก็ขอพ่อหนูดื่มด้วยกันเลยสิ อยากจะรู้นักว่าจะคอแข็งขนาดไหน
Vivian : อุ้ย! กำลังท้าหนูหรอคะ ได้ค่ะวันหลังจะขอคุณพ่อไปกินเหล้ากับคุณลุงเลย ไว้เจอกันนะคะ บอกไว้ก่อนว่าคอหนูสามารถทำอะไรได้หลายอย่างมากกว่าที่คิด?
Read…
Martin : ฝันดีครับเด็กน้อย
Vivian : ฝันดีค่ะ
ใจฉันเต้นแรงให้กับคำพูดสองแง่สองง้ามของตัวเอง และก็มักจะเป็นแบบนี้ คุณลุงตัดบทฉัน ตัดจบด้วยการพิมพ์ว่าเด็กน้อย ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ เมื่อไหร่จะมองฉันให้ลึกไปถึงข้างในจิตใจว่าฉันเฝ้ารอ
ให้เขาแทะโลมและจู่โจมมากแค่ไหน แต่ฉันมันคงเป็นเด็กชั่วมากสินะในสายตาของคุณลุง
คงคิดว่าฉันเตาะทุกคนและไม่มีกาลเทศะ บ้าหรอ ฉันก็เป็นแค่กับเขาคนเดียวนะ ก็อย่างว่าแหล่ะฉันมันลูกสาวเพื่อนรัก
.
.
ฉันเมาในเวลาต่อมา อาบน้ำนอนกอดเพื่อนรักและเอาแต่เพ้อหาคุณลุง
“ยัยวิ นอนๆ นอนได้แล้ว!!”
“ฉันว่าฉันจะไปหาคุณลุงที่บ้านให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยอะ ใจร้อนอะหื้อ ฉันอยากเสียตัว ฉันรักเขาอะจู!!!”
“แกใจเย็นๆ ทำแบบนั้นมันไม่น่ารักเอาสะเลย ถ้าจะเป็นฝ่ายลุก ก็ต้องทำให้มีชั้นเชิง อย่าวู่วามเข้าใจไหม?”
เอ่ยเตือนสติอันไม่ครบถ้วนของเพื่อนรักพร้อมกับชี้นิ้วสั่งด้วย
“ไม่เข้าใจ ฉันไม่สนไม่แคร์อะไรทั้งนั้น ขอให้ฉันลองครั้งเดียวเถอะ แล้วจะรีบตัดใจจากเขาให้ได้!!”
“โอ้ย งั้นแล้วแต่แกแล้วกัน ห้ามอ้วกใส่ฉันนะไม่งั้นจะโทรให้แด๊ดดี้แกมารับตอนนี้เลยคอยดู!!”
“ฮึก อึก!!” ฉันยังพอมีสตินะ แต่คิดอะไรมันจะพูดออกมาหมด
หรอ...นี่เรียกว่ามีสติหรอ แต่เวลานี้กำลังง่วงแล้วหล่ะ ฉันหลับตาลงนอนไปในที่สุด
.
.
11โมงเช้า
ติ๊งหน่องงงงงง!!
“สักครู่คร่า!”
ร่างสวยของจู่ลี่ในชุดนักศึกษา กระโปรงสั้นจุ๊ดจู๋แหวกหน้า กระดุมเสื้อนักศึกษาแทบปริออกจากกันเพราะหน้าอกหน้าใจนั้นใหญ่เว่อร์วังอลังการ แต่ผ่านมีดหมอมานะและค่อนข้างอยากโชว์ อีกอย่างนมก็เนียนสวยเหมือนของจริงนะจะบอกให้ ไปทำที่เกาหลีมา
เวลานี้รีบวิ่งแจ้นไปเปิดกระตู มืออีกข้างถือแปรงแต่งหน้าและปัดแก้มไปด้วย มองผ่านตาแมวแล้วต้องรีบตาโตเท่าไข่ห่าน เพราะคนที่อยู่ข้างนอกนั้นคือบิดาของเพื่อนรัก
แอ๊ดด!!
“สะ สวัสดีค่ะคุณพ่อ ยัยวิยังไม่ตื่นเลย!!” ยิ้มตาหยี๋แล้วประนมมือไหว้คนตรงหน้า
“ขอเข้าไปข้างในได้ไหมหนู!!” ใบหน้าหล่อชะเง้อเข้ามาในห้อง สลับกับมองเด็กสาวหน้าหมวยตรงหน้า ที่หน้าอกหน้าใจใหญ่จนล้นทะลักเสื้อ ทั้งที่ชินชากับสองสาวไฟแรงแล้วกับการแต่งตัวของลูก
แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเพื่อนรักของลูกสาวนั้นน่ารักน่ากิน แต่เป็นแค่ความคิดตามธรรมชาติของผู้ชายเท่านั้น จะไม่ทำอะไรที่มันไม่ควรหรอก เดี๋ยวจะกลายเป็นไอ่แก่ตัณหากลับของเด็กสาวเอาได้
“ได้ค่ะ!!” ตอบรับและพยักหน้า ร่างเล็กเดินนำเข้ามาภายในคอนโดหรู
ลูกกะตาเจ้ากรรมของสมิธมันไม่รักดี มองบั้นท้ายกลมงอนของเพื่อนลูกสาว ราวกับสิ่งตรงหน้ากำลังสะกดสายตา ร่างเล็กน่าถนุถนอม ใบหน้าเชิด ผมยาวถึงกลางหลัง สัดส่วนกำลังน่ารัก
หนำซ้ำใจดวงแกร่งยังเต้นระรัวให้กับร่างเล็กเวลาสับสะโพกเดิน
“เดี๋ยวคุณพ่อนั่งรอตรงนี้แป๊ปนึงนะคะ นี่ชุดของยัยวิเวียนใช่ไหมคะ เดี๋ยวหนูให้ไปอาบน้ำแต่งตัวเลย!!”
“บอกเขาด้วยว่าพ่อจะไปส่งที่มหาลัย!!”
ร่างหนาหย่อนสะโพกลงบนโซฟานุ่มสติสตังไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว
โซฟาในห้องนี้นุ่มกว่าปกตินะ ทำไมถึงรู้สึกแบบนั้นนะหรือ ก็เพราะสมองมันคิดแต่เรื่องอย่างว่ากับเจ้าของห้อง หากได้ทำกิจกรรมอันแสนเร่าร้อน
สะโพกลมผายและอกอวบอิ่มแบบนั้น ชวนให้คิดไม่ซื่ออยู่ตลอด ทั้งที่พยายามหักห้ามใจแล้วก็ตาม
“แต่วิบอกว่าจะไปพร้อมกันกับหนู ถ้าคุณพ่อไม่ว่าง กลับก่อนได้เลยนะคะ!!” เด็กสาวชะงักฝีเท้าหันมาท้วงในสิ่งที่วิเวียนบอกเอาไว้ ว่าถ้ามีคนเอาชุดนักศึกษามาให้ ก็ให้กลับไปได้เลย และไม่คิดว่าคุณพ่อจะมาด้วยตนเองแบบนี้
“ว่างครับ มีเรื่องจะคุยกับวิเวียนนิดหน่อย หนูก็ไปมหาลัยด้วยกันสิ เดี๋ยวตอนเย็นจะไปรับอีกด้วย!!”
“เอางั้นก็ได้ค่ะคุณพ่อ!”
ใบหน้าเล็กครุ่นคิด ก่อนจะหมุนตัวกลับไปอีกห้องคาดว่าน่าจะเป็นห้องนอน
“แด๊ดดี้แกมารออยู่ข้างนอกแล้ว ตื่นๆ!!”
ร่างเล็กฉุดกระชากแขนกันบนเตียงนอน วิเวียนลุกนั่งอัติโนมัติ และตาโตเท่าไข่ห่านเมื่อได้ยินแบบนั้น
“อะไรนะ พ่อฉันมาเองเลยหรอ?”
“ใช่ เร็วๆเลยไปอาบน้ำ!!” จากนั้นร่างสวยของเด็กสาวก็รีบวิ่งแจ้นเข้าห้องน้ำไปอย่างเร็วไว ทำเวลาเพื่อที่จะปฏิเสธเวลางานของบิดาที่ต้องมานั่งรอเธออยู่แบบนี้