ตอนที่ 4 เกือบโป๊ต่อหน้าเจ้าสัว

“เจ้าสัว หนู” อัญญาอึกอักในลำคอไม่กล้าเอ่ยว่าตัวเองตัวโป้แค่ไหน ทำได้เพียงใช้เรียวแขนโอบรัดคนแก่กว่าเพื่อไม่ให้หน้าอกจะได้หลุดจากการแนบชิดหิรัญ

“ฉันจะหันหน้าไปทางอื่น” ใบหน้าหล่อเหลาในวัย 49 ปีเบือนออกไปยังฝั่งที่ลูกน้องยืน อัญญาค่อยๆผละตัวเอง ความรู้สึกอุ่นในอกแทรกด้วยความเย็นของน้ำเข้ามาแทน มือน้อยๆยกเปิดเต้านมหันหลังให้ชายแก่กว่าที่มีศักดิ์เป็นพ่อเลี้ยง อัญญายืนนิ่งรอให้เจ้าสัวขึ้นจากน้ำไปก่อน ทว่าคนด้านหลังกลับยืนจ้องทรวดทรงของลูกเลี้ยงอย่างไม่รู้ตัว เขาเจออัญญาอีกทีก็วันนี้หลังจากส่งไปเรียนต่อต่างประเทศตั้งแต่จบ ม.6 ในตอนนั้นยังเป็นเพียงเด็กผู้หญิงที่กำลังโตเต็มตัวและในตอนนี้เธอโตเป็นสาวสะพรั่งเนื้อตัวเปล่งปลั่งเต็มที่ อีกทั้งยังมีใบหน้าสวยเหมือนอรุณีในวัย 22 ปีไม่มีผิด

เหมือนแม่อย่างกับแฝด

“เจ้าสัวจะขึ้นไปหรือยัง หนูเริ่มหนาวแล้ว” ร่างแน่งน้อยยืนตัวสั่นระริกข้างสระในระดับเสมอหน้าอกในความสูงเพียง 168 เซนติเมตรแต่สำหรับเจ้าสัวที่ความสูงมากกว่าอัญญา 20 เซนระดับน้ำจึงอยู่แค่เพียงช่วงเอวเท่านั้น หิรัญสะบัดใบหน้าที่กำลังจดจ้องเรือนร่างสวยอยู่นาน แล้วปืนขึ้นจากสระในขณะที่ลูกเลี้ยงยังหันหลังให้อยู่แบบนั้น เสียงลมหายใจคนในสระยังดังแผ่วเบาในภาวะความเย็นของน้ำในช่วงดึก เมื่อคนแก่กว่าขยับตัวออกไปก็มีแต่ความเงียบ อัญญาตัดสินใจหมุนตัวกลับเพื่อจะขึ้นจากสระตามหิรัญหลังจากยืนตัวสั่นเกือบ 5 นาทีแต่เมื่อหันกลับก็เห็นหิรัญเดินกลับมาพร้อมเสื้อคลุมตัวหนาขนาดใหญ่ โดยเจ้าตัวมีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวห่อตัว

“อ่ะเจ้าสัว” มือน้อยๆปิดขยุ้มหน้าอกด้วยความอายเผลอหันไปจนเจ้าสัวเห็นมันอีกจนได้

“ขึ้นมา” หิรัญกางอ้าเสื้อคลุมตัวใหญ่เพื่อรอรับอีกฝ่ายขึ้นเหนือพ้นน้ำ เป็นจังหวะที่อัญญาต้องใช้มือเกาะราวเพื่อพยุงตัวขึ้น หมายความว่าเธอต้องยกมือออกไม่มีสิ่งปิดบังหน้าอกอันอวบอูมเจ้าสัวต้องเห็นยอดเม็ดนมของเธอ

“ฉันไม่มองหรอก รีบขึ้นมาอากาศมันเย็นขึ้นเรื่อยๆ” เม้มปากแน่นมองชายที่เป็นสามีแม่ จากนั้นปล่อยมือออกเป็นผลให้เต้าอวบตกตามแรงโน้มถ่วงกระทบผิวน้ำกระเซ็นเล็กน้อยแล้วรีบเกาะราวเหล็กพยุงตัวเองขึ้น ในส่วนของเจ้าสัวที่รับปากสะดิบดีว่าจะไม่มองอวัยวะตรงนั้นกลับเหล่หางตาเล็กน้อยแม้จะเบือนหน้าหนีก็ตาม ร่างแน่งน้อยดีดตัวขึ้นหมุนเหยียดเรียวแขนสอดเข้าในตัวเสื้อแล้วกุมกะชับปิดด้านหน้า

ห้องพัก (เจ้าสัว)

อัญญาเข้าอาบน้ำชำระร่างกายที่เปียกชุ่มไปด้วยคลอรีนของน้ำในสระ จากนั้นถูกลูกน้องเจ้าสัวเชิญตัวมาข้างในห้องวีไอพีแม้ว่าห้องของตัวเองจะอยู่ตรงข้ามโดยความบังเอิญ คนตัวบางสวมชุดนอนซาตินผ้าลื่นมีเสื้อตัวนอกคลุมมาอีกชั้น ในขณะที่เจ้าสัวก็อยู่ในชุดนอนกางเกงผ้านิ่มตัวยาวเสื้อคอกลมสีขาวธรรมดาตัวโคล่งที่กำลังนั่งดื่มชาร้อนๆ ในช่วงเที่ยงคืน

“ให้คนไปเรียกหนูมามีอะไรหรือเปล่าคะ” นั่งบนโซฟาฝั่งตรงข้ามกับคนแก่กว่า เจ้าสัวนั่งไขว่ห้างจิบชาก่อนจะหันไปยังลูกน้องแล้วพยักหน้าหนึ่งที ดวงตาสีน้ำตาลมองตามคนร่างสูงในชุดสูทที่หายไปยังเคาน์เตอร์ครัวและกลับมาด้วยแก้วนมอุ่นใบใหญ่

“ดื่มสิ จะได้ดีขึ้น” หิรัญเชื้อเชิญอีกฝ่ายให้ดื่มนมร้อนคลายหนาว โดยที่อัญญาก็ยินดียกมันดื่มอย่างว่าง่ายและมันก็รู้สึกดีขึ้นมาจริงๆ

อึก!

นมอุ่นหมดแก้วก็ยังไม่ได้ยินเจ้าสัวพูดอะไรต่อ ได้แต่นั่งหันสบตากันด้วยความบังเอิญ เจ้าสัวยังคงเหมือนเดิม 4 ปีที่ไม่ได้เจอคนตรงหน้าไม่ได้แก่ขึ้นเลยแม้แต่น้อย ใบหน้ายังคงหล่อเหลาราวกับหนุ่มสามสิบปลายๆ ในขณะเดียวกันหิรัญก็คิดไม่ต่างอัญญาโตเป็นสาวเต็มตัวทั้งยังสวยได้แม่มาเต็มๆ และอาจจะสวยกว่าแม่ด้วยซ้ำ

“เจ้าสัวทำไมมาอยู่ที่นี่คะ” เมื่อคนตรงหน้าไม่ปริปาก อัญญาเลยต้องเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นมาก่อน แปลกใจพอสมควรที่เห็นหิรัญอยู่ในสถานที่แบบนี้ แม้มันจะเป็นโรงแรมหรูที่ครบครันแต่ทว่าคฤหาสน์เศตรศวรรษศิลามันครบครันมากกว่าอีกทั้งเป็นบ้านที่สะดวกต่อเจ้าสัวอย่างมาก ทำไมถึงเลือกพักผ่อนที่โรงแรมหรือแค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศ

“แล้วเธอล่ะ ทำไมถึงมาอยู่ที่ ฉันได้ยินรุณีบอกว่าเธอจะกลับอาทิตย์หน้า” คราวนี้ย้อนถามลูกเลี้ยงโดยไม่ตอบคำถามของอีกฝ่าย

“จริงๆ หนูตั้งใจจะกลับอาทิตย์หน้าแต่วีคนี้หนูว่างเลยอยากกลับมาก่อนและอยากกลับมาสัมผัสกับ-” ปิดปากเงียบลง ในความหมายอัญญาคืออยากกลับมาเสพความสุขแบบส่วนตัวที่เมืองไทยก่อนจะกลับเข้าไปยังเศตรศวรรษศิลา การอยู่ที่คฤหาสน์ทุกอย่างมันมีระเบียบมีแบบแผน ยิ่งการเข้านอกออกในค่อนข้างเป็นเรื่องอึดอัดกับเธอเสียมาก มันดูไม่เป็นส่วนตัวทุกอย่างถูกจับจ้องไม่ว่าจะเป็นกล้องวงจรปิดหรือสายตาบอดี้การ์ดของเจ้าสัว การได้ใช้ชีวิตแบบจอยๆในบ้านเกิดก่อนจะกลับเข้าคฤหาสน์คงทำให้เธอผ่อนคลายไม่มากก็น้อย