ปะทะคารม(1)

ตอนที่ 2

ปะทะคารม

“แกจะไปไหน”

นิตยาเมื่อเห็นเพื่อนสนิทดูรีบร้อนเก็บข้าวของเพื่อนสาวก็เอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย บัวชมพูมีสีหน้าเคร่งเครียดเธอยัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเป้ลวกๆก่อนจะเอ่ยตอบเพื่อนสาว

“แม่ฉันล้มตอนนี้อยู่โรงพยาบาล”

เมื่อได้ยินแบบนั้นนิตยาก็ตกใจ เธอไม่รอช้ารีบขับรถมาส่งเพื่อนสาวที่ท่ารถทันที ทั้งสองเดินทางออกจากหอพักใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที เมื่อมาถึงที่หมายหญิงสาวก็รีบเข้าไปซื้อตั๋ว โชคดีที่รถกำลังจะออก เธอจึงไม่รอช้ารีบขึ้นไปทันที

“มีอะไรก็โทรมานะ”

นิตยายืนอยู่ข้างหน้าต่างรถก่อนจะโบกมือ เธอรู้สึกเป็นกังวลใจ เพราะสนิทสนมกับครอบครัวของ บัวชมพูอยู่ไม่น้อย

เธอและบัวชมพูเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่สมัยประถม ช่วงมัธยมแยกย้ายไปเรียนคนละที่ แต่ถึงอย่างนั้นทุกเสาร์อาทิตย์ก็จะไปเที่ยวด้วยกันเสมอ เนื่องจากบ้านอยู่ใกล้กัน นิตยาเห็นว่าบัวชมพูนั้นจะมาเรียนที่เชียงใหม่ เธอจึงตัดสินใจตามมาด้วย แม้ว่าพ่อแม่นั้นอยากให้ไปเรียนในกรุงเทพฯก็ตาม แต่เธอก็ตัดสินใจที่จะเลือกเส้นทางของชีวิตเอง

หลังจากส่งเพื่อนสาวขึ้นรถเสร็จแล้วนิตยาก็เดินทางกลับ เนื่องจากเธอนั้นนัดกับแฟนหนุ่มเอาไว้

ด้านบัวชมพู เธอพยายามติดต่อกลับไปหาเบอร์เดิมที่โทรมา แต่โทรยังไงฝ่ายนั้นก็ยังคงปิดเครื่องอยู่ หญิงสาวรู้สึกหงุดหงิดจนเผลอบ่นพึมพำ

“จะปิดเครื่องทำไม มีโทรศัพท์เอาไว้แต่ไม่เปิดเครื่องให้ใครติดต่อ ก็เอาเก็บใส่กรุไปเถอะ”

หญิงสาวเอนศีรษะพิงกระจกรถก่อนจะเหม่อมองออกไปด้านนอก เธอเป็นกังวลเรื่องแม่ เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายนั้นมีโรครุมเร้ามากมาย แม่ของเธอไม่ค่อยได้ดูแลสุขภาพเพราะต้องทำงานหนักมาตั้งแต่ยังสาว เนื่องจากว่าต้องเลี้ยงเธอเพียงลำพัง จึงไม่มีทางเลือกต้องก้มหน้าก้มตาทำงานเก็บเงินเพื่ออนาคตของ ลูกสาวเพียงคนเดียวอย่างเธอหญิงสาวจึงรักแม่มาก

ตลอดเวลาหลายชั่วโมงบัวชมพูนั้นเอาแต่ครุ่นคิดและกำลังตัดสินใจว่าเธอควรจะลาออกจากมหาวิทยาลัยเพื่อกลับมาดูแลแม่ดีหรือไม่ การเรียนสำคัญก็จริงแต่ชีวิตแม่นั้นสำคัญมากกว่า

หญิงสาวคิดไม่ตก เธอหลับตาลงชั่วครู่ก่อนที่เสียงโทรศัพท์จะดังขึ้น

“สวัสดีค่ะ”

หญิงสาวเอ่ยทักทายปลายสาย ก่อนที่เขานั้นจะเอ่ยกลับมา

“คุณคงเป็นลูกสาวของคนไข้สินะ”

“ค่ะ”

หญิงสาวรู้สึกงุนงงเมื่อจู่ๆสายก็ถูกตัดไป เธอพยายามติดต่อกลับแต่ว่าเขาปิดเครื่อง

“อะไรของเขา”

บัวชมพูไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่เพราะคิดว่าชายหนุ่มนั้นกำลังเล่นตลกอยู่ ตอนเธอโทรไปก็ดันปิดเครื่องแต่พอโทรกลับมายังไม่ทันได้พูดอะไรก็ดันวางสายทิ้งเสียอย่างนั้น

เวลาผ่านไปกว่าหลายชั่วโมงในที่สุดหญิงสาวก็เดินทางมาถึงบ้านเกิด เธอรีบลงจากรถก่อนจะเรียกวินมอเตอร์ไซค์ให้ไปส่งที่โรงพยาบาล