ปฎิเสธ(2)

หญิงสาวเอ่ยขึ้น ก่อนที่ทั้งสองนั้นจะเดินลัดเลาะเข้าทางหลังบริษัทเนื่องจากด้านหน้าต้องฝ่าฝนเข้าไป

กัลยาเป็นแอดมินประจำบริษัทในขณะที่ จริญญานั้นมีตำแหน่งเป็นไอทีซัพพอร์ต คอยดูแลระบบไอทีของบริษัท เมื่อผู้ใช้งานนั้นพบเจอกับปัญหาเธอคือด่านแรกที่จะต้องเข้าไปแก้ไข

หญิงสาวฝักใฝ่ทางด้านไอทีมาตั้งแต่เด็ก เธอมักจะอยู่กับคอมพิวเตอร์ เรียนรู้สิ่งต่างๆด้วยตัวเองเพื่อเก็บเป็นพื้นฐานและนำไปต่อยอดในการเรียน

จริญญาเป็นคนเฉลียวฉลาด เธอมีความสามารถด้านเทคโนโลยี แต่ถึงอย่างนั้นก็ถูกผู้เป็นแม่กีดกันมาโดยตลอดแม้ว่าเธอจะเป็นทายาท นักธุรกิจหนึ่งในผู้ถือหุ้นใหญ่ของโรงแรมดัง แต่เธอไม่ได้อยากนั่งตำแหน่งบริหารเหมือนกับผู้เป็นแม่ หญิงสาวรู้ขีดจำกัดของตัวเองดีเธอไม่มีทางควบคุมผู้คนและแก้ไขปัญหาต่างๆของบริษัทได้

เธอไม่ใช่คนที่มีภาวะผู้นำขนาดนั้น เธอแค่ต้องการทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ใช้ชีวิตแบบคนปกติ ตื่นเช้าไปทำงาน ตกเย็นก็กลับมาพักผ่อน สิ้นเดือนเงินออกก็ให้รางวัลตัวเองสักครั้ง อาจเพราะชีวิตเธอนั้นเคยได้อะไรมาง่ายๆ เลยทำให้หมดความน่าตื่นเต้นจนต้องแสวงหาแรงบันดาลใจที่จะใช้ชีวิตต่อไป

“งานเสร็จหรือยัง”

กัลยาเดินเข้ามาในแผนกไอที ก่อนที่เธอนั้นจะเกาะเก้าอี้และชะเง้อมองจอคอมพิวเตอร์

“ทำอะไรอยู่เหรอ”

“กำลังคุยกับลูกค้าน่ะ ไม่นานหรอก สิบนาที รอได้ไหมล่ะ”

จริญญาเอ่ยถามเพื่อนสาว ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงครึ่ง เลยเวลาพักมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่งานยังไม่เสร็จจริญญาจึงไปไหนไม่ได้

“รอได้ เดี๋ยวนั่งรอตรงนี้แหละ”

กัลยาเอ่ยก่อนที่เธอนั้นจะชำเลืองมองไปยังมุมห้อง ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งสวมแว่นตาหนา เขากำลังจดจ้องจอคอมพิวเตอร์ พลางขมวดคิ้ว

“เขาไม่ไปพักหรือไง”

กัลยาเอ่ยถามเพื่อนสาว เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มคนนั้นกำลังตั้งใจทำงานในขณะที่ทุกคนลงไปพัก กินอาหาร

จริญญาหันมองไปทางอนุชิตก่อนเอ่ยตอบ“ยังไม่ใช่เวลาพักเขา พี่เขาพักช่วงบ่าย”

อนุชิตเป็นคนโลกส่วนตัวสูง เขาไม่ชอบอยู่ในพื้นที่แออัดหรือมีผู้คนเยอะๆ ฉะนั้นช่วงพักกลางวันเขาจึงไม่เคยลงไปด้านล่าง รอจนกว่าผู้คนจะขึ้นมาทำงานกันหมดแล้วเขาถึงจะปลีกตัวไปพัก

กัลยาที่ได้ยินแบบนั้นก็นึกสนใจในตัวชายหนุ่ม เห็นว่าเขาดูตั้งอกตั้งใจกับงานที่ทำก็รู้สึกว่าอนุชิตนั้นเป็นคนที่มีเสน่ห์แบบเเปลกๆ

“จีบได้นะ พี่เขาโสด”

จริญญาเอ่ยลอยๆเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวของเธอนั้นจดจ้องชายหนุ่มไม่วางตา กัลยาส่ายหน้าก่อนจะถอนหายใจยาว

“ก็แค่สนใจแต่ไม่ได้แปลว่าชอบ”

จริญญาเลิกคิ้ว ถ้าเริ่มสนใจก็แปลว่าเริ่มชอบ แต่เธอนั้นไม่อยากกดดันกัลยา เพราะเห็นว่าอีกฝ่ายเพิ่งจบความรักหลายปีกับอดีตแฟนหนุ่ม จึงคิดว่ากัลยาอาจยังไม่พร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่กับใครในตอนนี้

ขณะที่กำลังกินอาหารกันอยู่นั้นเสียงโทรศัพท์ของจริญญาก็ดังขึ้น หญิงสาวถอนหายใจยาวเมื่อเห็นรายชื่อของผู้ที่โทรเข้ามา เธอตัดสินใจกดรับสายก่อนจะบอกกัลยาให้เงียบๆ