ตัวภาระ

ใบบัว

" แง๊ๆ~~ ฮึก..แง๊ๆๆๆ "

" โอ๋ๆ ไม่ร้องนะคะราเชนทร์ คนเก่งของแม่เป็นอะไรไหนบอกแม่สิคะงอแงตั้งแต่เช้าเลย " เช้านี้รู้สึกจะวุ่นวายเป็นพิเศษคะเนื่องจากว่าฉันเองจะต้องวิ่งวุ่นในครัวและยังต้องวิ่งขึ้นมาดูราเชนทร์ที่ตอนนี้ร้องไห้งอแงไม่เอาคุณนม

" นมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคุณหนูเป็นอะไรเมื่อคืนยังดีๆอยู่เลยเช้ามางอแงร้องไห้ตั้งแต่ลืมตาเลย "

" เมื่อคืนได้ปิดแอร์ก่อนที่ราเชนทร์จะหลับไปหรือเปล่าคะคุณนม ? "

" ตายจริง!! สงสัยเมื่อคืนเด็กจะลืมปิดแอร์เดี๋ยวนมจะต้องลงไปต่อว่าสักหน่อยแล้วเพราะว่าเมื่อเช้านมเข้ามาดูแอร์ยังเปิดอยู่เลย " ห๊ะ! นีราเชนทร์นอนตากแอร์ทั้งคืนเลยหรอคะ ถึงว่าล่ะลูกของฉันตัวอุ่นเหมือนจะมีไข้

" งั้นเดี๋ยวบัวดูราเชนทร์ต่อเองค่ะบัวฝากคุณนมดูอาหารเช้าให้คุณหญิงกับคุณเหมันต์หน่อยได้ไหมคะ "

" ได้จ้ะไม่มีปัญหาเดี๋ยวนมจะบอกเด็กให้เอายาขึ้นมาให้คุณหนูก็แล้วกัน "

" ค่ะ " หลังจากที่คุณหนุ่มออกไปฉันก็หยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดตามร่างกายของราเชนทร์ลูกรักของแม่อย่าป่วยเลยนะลูก คุณว่าคนเป็นแม่อย่างฉันต้องรู้สึกยังไงคะขนาดแค่จะนอนกอดลูกก่อนนอนทุกคืนฉันยังไม่มีสิทธ์เลย ฉันทำได้แค่ส่งราเชนทร์เข้านอนพอลูกหลับฉันก็ต้องกลับไปที่ห้องของตัวเอง

" ฮึก.. อย่าร้องไห้นะลูกแค่นี้แม่ก็เจ็บไปหมดทั้งใจแล้ว ฮึก.. ให้แม่เป็นแทนหนูได้ไหม "

.

.

ตอนนี้ฉันได้ทำการป้อนยาให้ราเชนทร์เรียบร้อยแล้วค่ะหลังจากที่ฉันเฝ้าเช็ดตัวอยู่ตลอดเวลา ก่อนหน้านี้คุณหญิงก็ขึ้นมาดูแล้วรอบหนึ่งเห็นว่าช่วงเย็นจะตามคุณหมอมาดูให้

' แอ๊ด '

" ราเชนทร์หลับไปแล้วหรอใบบัว "

" ค่ะคุณหญิง "

" เหนื่อยไหมใบบัว ? ไหนจะงานบ้านงานครัวไหนจะราเชนทร์อีก? "

" หนูไม่เหนื่อยหรอค่ะ ที่คุณหญิงพูดมามันคือหน้าที่ของหนูทั้งนั้นเลย ส่วนราเชนทร์เองก็เป็นลูกของหนู หนูจะเหนื่อยได้ยังไงคะ "

" เธอแสนดีเกินไปแล้วนะใบบัว โกรธฉันบ้างก็ได้โกรธครอบครัวของฉันบ้างก็ได้ " ฉันเองจะมีสิทธิ์อะไรไปโกรธครอบครัวของคุณหญิงค่ะและอีกอย่างคุณหญิงเองก็เป็นผู้มีพระคุณของฉันถ้าไม่ได้ท่านฉันเองก็ไม่รู้ว่าป่านนี้ฉันจะเป็นยังไง

" หนูไม่ได้โกรธอะไรคุณหญิงเลยนะคะแถมหนูยังรู้สึกว่าชีวิตหนูถ้าไม่ได้คุณหญิงเองก็คงจะมาไม่ถึงจุดนี้หนูต้องเป็นฝ่ายที่ขอบคุณ คุณหญิงสิคะ "

" เรียกฉันว่าแม่ก็ได้ "

" หนูทำแบบนั้นไม่ได้หรอกค่ะ ? "

' พรึบ '

" คุณหญิง!! " ฉันรีบเข้าไปประคองคุณหญิงทันทีเมื่อท่านมีท่าทีว่าจะลงมานั่งที่พื้นกับฉัน

" ฮึก.. ฉันขอโทษเธอนะใบบัว ฮึก.. ขอโทษทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตเธอ ? ถ้าเกิดฉันไม่พาเธอมาอยู่ที่นี่เรื่องเลวร้ายคืนนั้นคงไม่เกิดขึ้นกับเธอ ฮึก.. "

" แง๊~~~~ ฮึก.. แง๊ๆๆๆ มะๆๆ " ฉันกับคุณหญิงยังคุยกันไม่ทันจบเลยค่ะลูกชายสุดที่รักของฉันก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาซะก่อนสงสัยว่าเสียงของฉันกับคุณหญิงจะไปรบกวนเวลานอนของแกนั่นแหละ

" ฮึก.. เธอดูราเชนทร์ต่อเถอะถ้าเหนื่อยก็ไปพักผ่อนเดี๋ยวให้คุณนมเขาขึ้นมาดูแทน "

" ค่ะ "

19:00น.

เหมันต์

" ขอบคุณ คุณเหมันต์มากๆเลยนะคะที่ไปเป็นเพื่อนจ๋าย .. ถ้าไม่ได้คุณก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปซื้ออะไรให้พี่ทิว " เหอะ!! ทำไมผู้หญิงคนนี้ใจร้ายจังครับให้ผมพาไปเลือกของขวัญครบรอบให้สามีเธอเนี่ยนะ

" อืม.. เรื่องแค่นี้เอง เธอจะกลับยังไงจะให้ฉันไปส่งหรือว่าไอ้บ้านั่นจะมารับเธอ ? "

" คุณเหมันต์กลับไปเลยก็ได้ค่ะเดี๋ยวขากลับพี่ทิวแวะมารับจ๋าย " คงหมดเวลาของผมแล้วสินะ ในเมื่อตัวจริงของเขาจะมาแล้วตัวประกอบแบบผมก็คงต้องขอตัว

บ้านเหมันต์

" ทำไมกลับดึกเอาซะป่านนี้ล่ะไม่รู้หรือไงว่าราเชนทร์ไม่สบาย? " พอผมกลับมาถึงบ้านคุณแม่ก็ยืนรออยู่ที่หน้าประตูแล้วแต่เดี๋ยวก่อนครับเมื่อกี้คุณแม่บอกว่าลูกชายของผมไม่สบายหรอ

" ราเชนทร์เป็นอะไรครับ ? "

" แกเคยสนใจอะไรบ้างไหมนอกจากผู้หญิงคนนั้น "

" ผมว่าเวลานี้คงไม่ใช่เวลาที่ผมกับคุณแม่จะมาทะเลาะกันเรื่องนี้ งั้นผมขอตัวขึ้นไปดูลูกก่อนก็แล้วกันครับ "

.

.

' แอ๊ด '

เมื่อผมเปิดประตูเข้าห้องมาก็เจอคนที่ผมไม่อยากเจอที่สุดกำลังนอนเฝ้าราเชนทร์อยู่ข้างๆเตียง

" ตื่น!! "

' พรึบ '

" ค. คุณเหมันต์ "

" ราเชนทร์หลับแล้วเธอก็ออกไปได้แล้ว " ผมบอกกับผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่ของราเชนทร์ให้เธอกับห้องของเธอไป

" คุณคะ คืนนี้หนูขอนอนกับลูกได้ไหม เหมือนว่าช่วงหัวค่ำราเชนทร์ตัวจะอุ่นๆ "

" เหอะ! อยากนอนกับลูกหรืออยากอ่อยฉัน? "

" ถ้าคุณไม่อนุญาตก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่หนูขอรอคุณนมขึ้นมาก่อนได้ไหมคะหนูจะอธิบายเรื่องยากับการเช็ดตัวให้กับคุณนมฟัง "

" ออกไป! "

" แต่-"

' หมับ!! '

" โอ๊ยยย !! " สำออยฉิบหายผมแค่กระชากนิดเดียวทำเป็นร้องซะเสียงดังเชียว เดี๋ยวก่อนนะครับทำไมเด็กนี่ถึงตัวร้อนขนาดนี้

" ตัวภาระจริงๆเลยเธอเนี่ย!! เฝ้าราเชนทร์ยังไงวะให้ไม่สบายตามลูก!! "

" ขอโทษค่ะ "

" เธอเลิกขอโทษสักทีดิสรุปแล้วเธอติดไข้ราเชนทร์หรือว่าราเชนทร์ติดไข้จากเธอกันแน่ว่ะ? เธอเป็นแม่ภาษาอะไรถึงปล่อยให้ลูกไม่สบายได้!! "

"......."

" ก็อย่างว่าแหละเนอะคนที่มันไม่มีหัวสมองแบบเธอคงทำได้แค่นี้แหละ ! ? "

" ?? "

" ในเมื่อรู้ตัวว่าตัวเองไม่สบาย หลังจากนี้ถ้าเธอยังไม่หายดีห้ามเข้าใกล้ราเชนทร์อีกเป็นอันขาดแม้แต่ส่งเข้านอนก็ไม่มีสิทธิ์! "

" คุณคะ!! ? หนูขอร้องแหละค่ะอย่าทำแบบนี้กับหนูเลยนะคะ แค่นี้หนูก็แทบจะไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวราเชนทร์แล้วให้หนูได้ส่งลูกเข้านอนเถอะนะคะ ฮึก. "

" อย่าคิดนะว่าน้ำตาที่เธอแกล้งบีบมันออกมาจะมีผลต่อฉัน! และคำพูดไหนที่ฉันพูดออกไปแล้วจำใส่หัวสมองเธอไว้ด้วยว่าฉันยังยืนยันคำเดิม!! "

" ฮึก... ?? "

" ออกไปได้ละ!! เดี๋ยวฉันจะอยู่เฝ้าลูกฉันเอง! " จะว่าว่าผมใจร้ายก็ได้นะครับเพราะผมเองไม่เคยใจดีกับเด็กนี่อยู่แล้วคงโทษใครไม่ได้หรอกครับต้องโทษที่เธอนั่นแหละมาอยู่ในจุดที่ผมไม่ต้องการเอง