บทที่4

เสียงเพลงดังกระหึ่มภายในผับสุดหรูแถวย่านชื่อดัง ร่างใหญ่ของกวินกำลังนั่งกระดกเหล้าลงคออย่างคนไม่สบอารมณ์ จนเพื่อนภายในกลุ่มถึงกับต้องเอ่ยแซว

"โดนเมียจับได้ว่ามีเด็กหรือไง ถึงได้นั่งดื่มเอาเป็นเอาตายแบบนี้"คำถามของเพื่อนราวกับมีดปลายแหลมกรีดลงกลางใจจนเกิดเป็นแผล กวินหันไปมองหน้าของเพื่อนด้วยสายตาคมกริบก่อนจะหันมาสนใจแก้วเหล้าในมือต่อ แม้ว่าจะรับปากภรรยาว่าจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหน แต่ข้างกายของเขาในตอนนี้ก็ยังมีสาวสวยหุ่นอวบอิ่มนั่งพิงซบอกอยู่ไม่ห่าง

"ทำหน้าแบบนี้แสดงว่าเมียจับได้ว่าซุกเด็กเอาไว้ชัวร์"

"ก็เออสิวะ ธัญญ่าเข้ามาเห็นตอนที่กูกำลังเมามันกับเลขาอยู่พอดี มึงคิดดูสิเธอทำราวกับว่ากูไม่ใช่ผัว ด่ากูไม่ไว้หน้าลูกน้องเลยสักนิด"กวินกระแทกแก้วเหล้าลงบนโต๊ะตามอารมณ์ฉุนเฉียวของตัวเอง คำพูดของภรรยาเมื่อตอนเช้ามันทำให้เขารู้สึกไม่พอใจอยู่ลึก ๆ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้

"เมียมึงก็นะ แต่งงานอยู่กินกันมาเกือบสองปีแล้ว ยังไม่เคยให้มึงได้จับตัวเลยสักนิด ไม่รู้จะหวงตัวไปทำไมกัน"เรื่องนี้เพื่อนของกวินต่างพากันรู้ทั้งหมด เพราะเจ้าตัวมักจะเอาเรื่องนี้มาปรึกษาเพื่อน ๆ อยู่เป็นประจำ

"กูจะทำยังไงดีวะ นับวันธัญญ่าเริ่มทำตัวห่างเหินกับกู ขนาดวันนี้กูไปรอรับกลับบ้านพร้อมกันเธอยังชิ่งหนีกลับไปพร้อมกับไอ้บอดี้การ์ดนั่น"บอดี้การ์ดส่วนตัวของภรรยาสาวก็อีกคน ไม่เคยนับถือเขาเป็นเจ้านายเลยสักนิด พูดต่อล้อต่อเถียงเก่งจนบางครั้งเขาเองอยากจะเข้าไปปล่อยหมัดใส่ แต่ถ้าขืนทำแบบนั้นไปภรรยาคนสวยคงได้เอาเขาตายแน่

"ถ้ามึงอยากให้เมียหันมาสนใจ ก็ทำประชดเธอไปเลย"

"ยังไงวะ"

"ยิ่งเธอไม่ชอบให้มึงยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนอื่นทีละคน มึงก็ยุ่งเกี่ยวแบบควบสองไปเลยสิวะ ควบสองที่ว่ามึงยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่เมียมึงทีละสองคน กูเชื่อว่ายังไงเมียมึงก็ต้องรู้ แล้วทีนี้เมียของมึงก็จะคิดได้ว่าเป็นเธอเองที่เป็นฝ่ายผิดที่ไม่ยอมมีอะไรกับมึงจนมึงต้องไปลงกับผู้หญิงคนอื่น"กวินคิดตามในคำพูดของเพื่อน ใบหน้าหล่อเหลาพยักหน้าขึ้นลงอย่างเข้าใจ ความมึนเมาด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปมันทำให้เขาเลือกจะทำตามคำแนะนำของเพื่อน

"ถ้ามึงอยากให้เมียสนใจเร็ว ๆ ก็ควงผู้หญิงคนอื่นไปให้เธอเห็นเลยสิวะ ทำราวกับว่าไม่มีเธอมึงก็ไปหาคนอื่นได้สบาย ๆ ทำราวกับว่าไม่สนใจเดี๋ยวเธอก็หันกลับมาสนใจมึงเองแหละ"เพื่อนในกลุ่มอีกคนไม่วายแนะนำความเลวทรามให้กวินต่อ และดูว่าคนโง่เชื่อคนง่ายเริ่มถูกใจในคำแนะนำของเพื่อน จึงทำให้คืนนี้เขาเลือกจะไปต่อกับผู้หญิงสองคนที่เขาหาได้ภายในผับ แทนที่จะกลับไปบ้าน

สายตาเรียบนิ่งจ้องมองโต๊ะทานอาหารพร้อมกับถอนหายใจหนัก ๆ ออกมาก่อนผู้เป็นเจ้าของบ้านจะเดินไปประจำที่นั่งของตนเองก่อนจะลงมือทานอาหารที่แม่บ้านเตรียมไว้ให้

"เย็นนี้ถ้าคุณกวินกลับมาบ้าน ไม่ต้องเตรียมอาหารให้เขานะ"

"ทำไมล่ะคะคุณธัญญ่า"

"ก็เพราะว่าเขาคงจะกินไก่จากนอกบ้านมาจนอิ่มแล้วยังไงล่ะคะ"มันอาจจะดูแรงไปกับคำพูดของเธอ ไม่เป็นเธอทุกคนก็คงไม่เข้าใจ ความรู้สึกของเธอมันพังครั้งแล้วครั้งเล่า จนตอนนี้เธอเองก็เริ่มจะชินชาจนแทบจะไม่รู้สึกอะไรกับพฤติกรรมของสามี

"คุณธัญญ่าครับ"

"ไม่ต้องแทนไท วันนี้ไม่ต้องรายงานอะไรเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้น ฉันไม่อยากฟัง"ใบหน้าสวยหันมองไปยังนอกหน้าต่างของรถ น้ำเสียงของเธอตอนนี้เต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า จนบอดี้การ์ดคู่ใจนึกเป็นห่วงเจ้านายและโกรธแค้นใครอีกคนที่ทำให้เจ้านายของเขาเสียใจถึงขนาดนี้

รถคันหรูเคลื่อนตัวออกจากคฤหาสน์มุ่งหน้าสู่ท้องถนนที่เต็มไปด้วยรถ ภายในตัวรถเต็มไปด้วยความอึดอัดมากกว่าทุก ๆ วัน แทนไทซึ่งทำหน้าที่เป็นคนขับรถเหลือบมองเจ้านายของตัวเองผ่านกระจกหลังเป็นระยะ ๆ ฝ่ามือใหญ่ทั้งสองข้างกำพวงมาลัยรถยนต์เอาไว้แน่เมื่อเห็นว่าผู้เป็นเจ้านายของตัวเองกำลังนั่งร้องไห้อยู่ด้านหลัง

เขาอยากจะเอ่ยปลอบและดึงร่างของเจ้านายตัวเองเข้ามากอด แต่คนอย่างเขาทำได้แค่เพียงนั่งเงียบขับรถไปตามเส้นทาง แม้ว่าใจจริงแล้วเขาอยากจะบอกกับเธอว่า 

'ไม่เป็นอะไรนะครับคุณธัญญ่า อย่างน้อยชีวิตของคุณก็ยังจะมีผมยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่ไปไหน'