บทที่3

ปัง

"ธัญญ่า คุณทำแบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยหรืออย่างไร"กวินเดินตามหลังภรรยาคนสวยเข้ามาภายในห้องทำงานของเธอ สีหน้าของเขาในตอนนี้มันแอบแฝงไปด้วยความไม่พึงพอใจ

"อะไรที่คุณคิดว่าฉันทำเกินไปเหรอคะ เหอะ ฉันจะบอกอะไรให้คุณรู้เอาไว้นะกวิน สิ่งที่ฉันทำกับนางเลขาของคุณมันยังน้อยเกินไปด้วยซ้ำ ถ้าฉันจะทำจริง ๆ แม้แต่คุณเองก็ไม่มีทางได้มายืนต่อว่าฉันแบบนี้"หญิงสาวเอ่ยยาวเหยียดก่อนจะหย่อนกายนั่งลงบนเก้าอี้ทำงานของตำแหน่งประธานบริษัทแห่งนี้ แววตาดุจดั่งนางพญาจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของสามีอย่างไม่วางตา ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เธอจะไม่เลือกแต่งงานกับผู้ชายมักมากอย่างกวินโดยเด็ดขาด 

ไม่รู้ว่าตอนนั้นอะไรทำให้เธอเลือกที่จะแต่งงานกับเขา หรือเป็นเพราะว่าเธอไม่เคยมีความรักมาก่อนจนมาได้เจอกับกวินเธอจึงคิดว่าเขาคือผู้ชายที่ดีที่สุดและจะรักเธออย่างที่ปากของเขาเคยบอก แต่ทุกสิ่งล้วนไม่ใช่เป็นความจริง ถึงปากของจะบอกว่ารักเธอ แต่การกระทำของเขามันช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ผู้หญิงนับไม่ถ้วนมากหน้าหลายตาเข้ามาในชีวิตของเขาหลังจากที่เราทั้งสองคนแต่งงานกัน ข่าวความรักของทั้งคู่ที่กำลังสั่นคลอนถูกแพร่กระจายไปอย่างโดยเร็ว เมื่อมีนักข่าวมือดีจับภาพสามีของเธอแอบไปควงผู้หญิงเข้าโรงแรมม่านรูด ซึ่งข่าวนั้นก็เป็นที่เลื่องลือมาจนถึงบัดนี้ และข่าวที่เขาควงผู้หญิงไปไหนมาไหนก็คงยังมีออกมาให้เห็นกันอยู่ได้เรื่อย ๆ และเธอเชื่อว่าข่าวของสามีตัวเองจะถึงหูผู้เป็นพ่อเข้าในไม่ช้า 

"แต่ความสัมพันธ์ของผมกับแนน มันเป็นแค่เรื่องสนุก ๆ เราทั้งคู่ไม่ได้มีอะไรผูกมัดกัน"กวินยังคงหาข้อแก้ตัวให้กับตัวเอง ผู้หญิงพวกนั้นเขาไม่เคยคิดจะยกให้ขึ้นมาเทียบเท่ากับเธอเลยสักนิด ธัญญ่าคือผู้หญิงที่เขารัก แต่เธอไม่สามารถตอบสนองให้กับความต้องการของเขาได้ จึงทำให้เขาต้องไประบายความต้องการกับผู้หญิงคนอื่น ๆ เรื่องนี้จะโทษเขาฝ่ายเดียวก็เห็นจะไม่ถูกในเมื่อเธอไม่ยอมมีอะไรกับเขาเอง แถมคืนเข้าหอเธอก็ยังหลับหนีเขาไปอีก ต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดนี้ใครกันแน่ที่เป็นคนผิด เธอที่ไม่ยอมตอบสนองความต้องการของเขา หรือ เพราะเขาที่มีความต้องการมากเกินไป

"เหอะ หน้าไม่อาย คุณมีอะไรกับผู้หญิงพวกนั้นทั้ง ๆ ที่มีฉันเป็นภรรยา คุณรู้บ้างไหมกวิน ตอนนี้ฉันมันไม่ต่างอะไรกับควายตัวหนึ่งที่ถูกสามีของตัวเองสวมเขา"

"ถ้าคุณไม่อยากให้ผมมีอะไรกับพวกผู้หญิงพวกนั้น คุณก็ยอมมีอะไรกับผมสิธัญญ่า ถ้าคุณยอมตอบสนองความต้องการของผม ผมจะไม่ไปยุ่งกับผู้หญิงพวกนั้นอีก"

"หึ แน่ใจเหรอคะว่าถ้าฉันยอมมีอะไรกับคุณ คุณจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงมักง่ายพวกนั้น"ขาเรียวสวยยกขึ้นมาไขว้ เธอไม่เคยมีความรู้สึกเชื่อใจในคำพูดของสามีเลยสักนิดหลังจากที่เขามีข่าวกับผู้หญิงไปทั่วบ้านทั่วเมือง

"คุณในตอนนี้มันก็ไม่ต่างอะไรกับม้าลำพอง นึกสนุกจะมีอะไรกับผู้หญิงกี่คนก็ได้ เพราะผู้หญิงพวกนั้นเองก็เห็นว่าคุณมีทรัพย์สินเงินทองพอที่จะเลี้ยงดูพวกเธอให้ได้อย่างสบาย"ริมฝีปากเรียวเคลือบไปด้วยลิปสติกสีสวยกระตุกยิ้มออกมาอย่างเย้ยหยัน แววตาคมกริบดั่งใบมีดนั้นกำลังจับจ้องไปทั่วทั้งร่างกายและใบหน้าของผู้เป็นสามี

"แต่คุณเองก็อย่าลืมนะคะกวิน กว่าคุณจะมีวันนี้ได้เพราะใครถ้าไม่ใช่เพราะฉัน ครอบครัวของคุณยืนเชิดหน้าชูตาได้ในวันนี้มันเป็นเพราะใคร"แววตาของเธอจ้องใบหน้าหล่อเหลาของสามีเขม็ง จนกวินเองถึงกับต้องก้มหน้าลงมองพื้นต่ำ

"ผมขอโทษธัญญ่า ต่อไปผมจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนอีก"

"ฉันจะรอดูพฤติกรรมของคุณค่ะกวิน เพราะคำพูดของคุณมันไม่สามารถทำให้ฉันเชื่อได้ เชิญกลับออกไปทำงานตามหน้าที่ของคุณได้แล้วค่ะ"เธอจะเชื่อทุกอย่างต่อเมื่อได้เห็นการกระทำของเขา เพราะเธอเคยเชื่อคำพูดของเขาง่าย ๆ มันเลยทำให้เธอต้องมานั่งเสียใจอยู่อย่างนี้