1
ซีรีส์เมียลับ CEO
เล่ม 1 เมียลับ CEO
1
ร่างของหญิงสาวที่เมามายไม่ได้สติกำลังถูกชายหนุ่มคนหนี่งลากออกไปจากผับ ทำให้ไตรจักรต้องยื่นมือเข้าไปช่วย
เขานั่งมองเธออยู่นานแล้ว ไม่รู้ว่าเหตุใดถึงได้สนใจผู้หญิงตรงหน้านัก
เขาสนใจเธอตั้งแต่เมื่อหลายเดือนก่อน พยายามตัดเธอออกจากใจ แต่ทำไม่ได้
“ผู้หญิงคนนี้ของฉัน”
ภพพันแปลกใจค่อนข้างมากที่เจ้านายยื่นมือเข้าไปช่วยผู้หญิงแสนสวยคนนั้น อาจเพราะว่าปกติแล้วเจ้านายของเขาไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนมาก่อน
เขาเองก็จำเธอได้เหมือนกัน เป็นการรู้จักฝ่ายเดียวเพราะหญิงสาวแสนสวยคนนี้ไม่ได้รู้จักเขากับเจ้านายเป็นการส่วนตัว
“นายนี่มันเลวจริง ๆ หลอกฉัน ทิ้งฉันไป” คนในอ้อมแขนกำลังต่อว่าต่อขานใครสักคน
ได้ยินประโยคนี้ของเจ้าหล่อน ก็ทำให้ไตรจักรรู้ในทันทีว่าเธอกำลังอกหัก
ประโยคของเธอมันทำให้เขานึกอยากรู้ว่าผู้ชายที่ทำให้ผู้หญิงแสนสวยคนนี้อกหักคือใครกันนะ
“เจ้านายจะหิ้วหล่อนกลับห้องเหรอครับ” ภพพันเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ใช่” เขาอุ้มร่างคนเมาที่ประคองตัวเองไม่อยู่ไปที่รถ จริง ๆ แล้วเขาเคยเจอเธอมาก่อน
เธอร้องเพลงอยู่ที่ผับที่เขาชอบไปเมื่อหลายเดือนก่อน ก่อนที่มันจะปิดตัวลง
“นายมันคนหลายใจตะวัน นายเคยรักฉันบ้างไหม” เธอกอดคอหนาของคนที่อุ้มเธอเอาไว้ ก่อนจะตัดพ้อออกมา แล้วก็ร้องไห้สะอึกสะอื้น
ชื่อผู้ชายที่หล่อนเรียกทำให้เขาสะดุดหูพอสมควร แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
คนเราอาจมีชื่อคล้ายกันได้...
ไตรจักรวางร่างหญิงสาวลงบนเบาะรถ ก่อนจะให้เธอนอนไปบนตักของเขา แต่หล่อนก็อ้วกออกมาจนหมดไส้หมดพุง
“เอาไงดีครับเจ้านาย” ภพพันเอ่ยถามเจ้านายด้วยใบหน้าเหยเก เมื่อเห็นสภาพไม่น่ามองนั้น
อยากช่วยเขาก็อยากช่วย แต่สภาพเลอะอ้วกขนาดนี้คงไม่ไหว
“ทิ้งเธอไว้ตรงนี้ดีไหมครับ”
“พาเข้าโรงแรมด้านหน้าก็แล้วกัน” คนตัวสูงเอ่ยขึ้น พลางมองด้วยสายตาดุวับ ภพพันรีบรับคำ อยากจะตบปากตัวเองนัก ที่พูดไม่คิดแบบนี้ เจ้านายของเขาเป็นสุภาพบุรุษ ไม่มีทางทิ้งผู้หญิงไว้ข้างทางแน่ ๆ
เขาพาเธอเลี้ยวเข้าโรงแรม เพื่อเปิดห้อง จะได้จัดการทำความสะอาดเสื้อผ้าเนื้อตัวที่เลอะอ้วก
“นายไปพักผ่อนเถอะ มีอะไรจะเรียก” ไตรจักรเอ่ยกับเลขาหนุ่มก่อนจะงับประตูปิด
ไตรจักนั่งมองเธออยู่แบบนั้น เขาไม่ได้แตะต้องเธอแม้แต่ปลายก้อย ใบหน้านี้ทำให้เขานึกถึงมาตลอดหลายเดือน แม้จะพยายามตัดเธอออกไปจากใจแค่ไหน
รสาตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดศีรษะอย่างรุนแรง เธอกะพริบตาถี่ ๆ มองสภาพห้องแปลกตาอย่างตกใจ แถมยังตกใจที่ตัวเองไม่ได้อยู่ในเสื้อผ้าชุดเดิม
เธอกวาดสายตามองไปรอบห้อง จึงไปสะดุดเข้ากับชายหนุ่มคนหนึ่งที่นั่งหลับอยู่บนเก้าอี้ปลายเตียง นั่นทำให้เธอสะดุ้งสุดตัว นึกสงสัยว่าเขาคือใครกัน
เธอทำท่าจะขยับลงจากเตียง แต่เสียงเข้มดุของคนตรงหน้าทำให้เธอสะดุ้งอีกรอบ
“จะไปไหนครับ”
“คะ” เธอทำหน้าเหวอ มองสบตากับเขาอย่างตกใจ เธอไม่รู้จักเขา แต่มาอยู่ในห้องกับเขาสองต่อสองแบบนี้ได้อย่างไรกัน
แต่พอเธอกะพริบตาไปมา ก็พอจะนึกออก เขาเป็นลูกค้าที่ผับที่เธอเคยทำงานเมื่อหลายเดือนก่อน
แต่ถึงอย่างนั้นเขากับเธอก็ไม่ได้รู้จักกันเป็นส่วนตัว เพราะไม่เคยคุยกันเลยสักครั้ง
“ผมช่วยคุณเอาไว้”
“คะ” คราวนี้เป็นเธอที่ชะงัก มองเขาตาปริบ ๆ
“เมื่อคืนคุณเกือบโดนลากไปทำมิดีมิร้าย ผมเลยพาคุณออกมาจากผับ แล้วคุณก็อ้วกใส่ผม” ไตรจักอธิบายด้วยน้ำเสียงเนิบนาบ ก่อนจะบิดตัวไปมาเพราะเมื่อยขบเพราะเผลอนั่งมองเธอจนหลับไป
“ฉันขอบคุณคุณมากๆ นะคะ แล้วคุณเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันเหรอคะ”
“แม่บ้านที่โรงแรมเป็นคนเปลี่ยนให้ ผมไม่ชอบฉวยโอกาสกับผู้หญิงที่ไร้สติครับ” ความเป็นสุภาพบุรุษของเขาทำให้เธอนึกทึ่ง ยากยิ่งที่จะหาผู้ชายแบบเขาในสังคม แต่อย่างน้อยผู้ชายดี ๆ ก็ยังมีอยู่ให้ชื่นใจ ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น เธอคงโดนทำมิดีมิร้ายไปแล้ว
“ฉันชื่อรสาค่ะ”
“ครับ”
“ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ”
“เดี๋ยวก่อนสิ”
“คะ คุณมีอะไรหรือเปล่าคะ”
“กินมื้อเช้าด้วยกันไหม”
“คุณชวนฉันกินข้าวด้วยกันเหรอคะ”
“คุณมีชื่อเล่นไหม”
“ชื่อรักษ์คะ”
“ผมอยากให้คุณแทนตัวเองด้วยชื่อเล่นน่ะครับ”
“ทำไมคะ”
“ผมสนใจคุณ อยากทำความรู้จักคุณให้มากขึ้นครับ”
“ฉันเอ่อ... ฉันจำคุณได้ คุณเป็นลูกค้าของผับที่ฉันทำงานร้องเพลงอยู่ใช่ไหมคะ” เธอเอ่ยถามออกไปตรง ๆ
เขาคือแขกของผับที่เธอเคยไปร้องเพลงเมื่อหลายเดือนก่อน ก่อนที่ผับนั้นจะปิดตัวลง ตอนนี้เธอมีงานเหลืออยู่แค่งานเดียวคือครูสอนร้องเพลง ยังไม่มีงานร้องเพลงตอนกลางคืนที่ไหน เพราะยังไม่มีที่ไหนรับนักร้องเพิ่ม
“ผมน่าจดจำขนาดนั้นเลยเหรอครับ” เขามองเธออย่างแปลกใจ
“จำได้สิคะ” เขาหล่อลากเสียขนาดนี้ ถ้าจำไม่ได้นี่สิเรียกว่าแปลก
“ผมนั่งดื่มเงียบๆ ในมุมของผม ไม่คิดว่าจะไปสะดุดตาคุณเลย”
“ไม่ใช่แค่รักษ์หรอกค่ะที่สะดุดตา ผู้หญิงทุกคนในร้านคงสะดุดตาคุณเหมือนกันหมด” ก็เพราะว่าเขาโดดเด่นมากกว่าลูกค้าทุกคนในร้านยังไงล่ะ
ด้วยบุคลิกสูงยาวเข่าดี หน้าตาหล่อเหลา ผิวพรรณดี เครื่องหน้าจัดว่าโดดเด่นน่ามอง ถ้าไม่มีใครสนใจหรือมองเขานี่สิถือว่าแปลกมากๆ
การแทนตัวเองด้วยชื่อเล่นทำให้เขายิ้มออกมาเล็กน้อย คนหน้านิ่งแต่หล่อสุดใจ พอยิ้มออกมาทำเอาหัวใจของเธอแทบละลาย
เขาน่ามอง จนเธอเผลอมองเขาเนิ่นนาน ไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบทไหนเขาก็ดูน่ามองไปหมด ผู้ชายอะไรดูมีเสน่ห์เหลือร้าย