ตอนที่ 6 ข้อตกลง

" คุณหมายถึงจะให้ฝันนอนที่นี่หรอคะ " 

" ก็ใช่น่ะสิ ฉันจ้างเธอมาเป็นนางบำเรอนะ แล้วถ้าฉันต้องการเมื่อไหร่เธอก็มีหน้าที่มาคอยปรณนิบัติฉันเท่านั้น แล้วฉันก็มีข้อตกลงที่จะต้องบอกเธอ " 

" อะไรคะ " 

" ตลอดเวลาที่เธออยู่ที่นี่ห้ามทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของฉัน ห้ามหึง ห้ามหวง ห้ามรักฉัน เพราะคนแบบฉันไม่เคยมีความรักให้กับใคร ฉันไม่คิดที่จะรักใครทั้งนั้น เธอไม่ใช่คู่นอนเพียงคนเดียวของฉัน เพราะฉะนั้นอย่าล้ำเส้น และฉันไม่ชอบให้คู่นอนคิดเกินเลย ทุกคนที่ฉันนอนด้วยฉันจะจ่ายให้อย่างงาม เพราะฉะนั้นอย่าเรียกร้องในสิ่งที่ฉันให้ไม่ได้ และที่สำคัญห้ามปล่อยให้ตัวเองท้องเพื่อจับฉันเด็ดขาด เพราะฉันจะไม่มีวันรับลูกที่เกิดจากผู้หญิงแบบพวกเธอ " 

คำพูดที่ออกมาจากปากชายหนุ่ม ทำให้เธอสะอึกไปเหมือนกัน ถึงแม้จะรู้ตัวดีว่ามาอยู่ที่นี่ในฐานะอะไร แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหน้าชาในตอนที่เขาพูดออกมาตรงๆแบบนี้ 

" ค่ะ อย่าห่วงไปเลยค่ะ ฝันรู้ตัวดีว่ามาที่นี่เพื่ออะไร ว่าแต่คุณเถอะ อย่าหลงรักฝันก็แล้วกัน " 

" หึ! มันเป็นไปไม่ได้หรอกสาวน้อย มีอีกหลายเรื่องราวในชีวิตของฉันที่เด็กอย่างเธอยังไม่รู้ " 

อย่างที่เขาบอกชีวิตของเขาไม่เหมาะกับการมีคู่ครอง เพราะชีวิตมาเฟียรายล้อมไปด้วยความอันตราย ตัวเขาเองไม่อยากมีจุดอ่อนให้ศัตรูมาแว้งกัดเล่นงานได้โดยเฉพาะเรื่องความรัก 

" เอาเป็นว่าคุณสบายใจได้เลยค่ะ ฝันจะไม่มีทางคิดอะไรเกินเลยกับคุณ ฝันจะดูแลคุณเพราะว่ามันคือหน้าที่ที่ฝันต้องทำ สบายใจแล้วนะคะ " 

" ก็ดี แล้วอีกอย่างพรุ่งนี้เธอต้องไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจเช็คร่างกาย แล้วก็ซื้อยาคุมกำเนิดมากินซะ เพราะฉันจะไม่ป้องกันกับเธอ " 

ร่างบอบบางเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ เขาเป็นคนประเภทไหนกันถึงได้มีอะไรกับใครโดยที่ไม่ยอมป้องกัน 

" อ่าว...ถ้าคุณไม่ป้องกันแล้วฝันจะปลอดภัยได้ยังไงล่ะคะ " 

" ก็ฉันบอกอยู่นี่ไงว่าจะให้ซานโต้พาไปซื้อยาคุมกำเนิด " 

" ไม่ใช่แค่เรื่องนั้นค่ะ แต่...โรค... " 

ร่างบอบบางพูดเสียงตะกุกตะกัก ด้วยกลัวว่าเขาอาจจะไม่พอใจเธอหรือเปล่า แต่เธอก็อยากจะพูดกับเขาให้แน่ชัด เพราะถ้าเขาปล่อยเธอไปเธอก็อยากมีชีวิตใหม่ที่สดใสไม่ใช่เอาโรคร้ายติดตัวไปด้วย 

" ฉันป้องกันอย่างดีกับผู้หญิงของฉันทุกคน เธอสบายใจได้ ฉันไม่เคยสดกับใคร " 

" แล้วทำไมไม่ป้องกันกับฝันล่ะคะ " 

" เพราะผู้หญิงพวกนั้นฉันใช้บริการแค่ครั้งเดียว ไม่เคยใช้ซ้ำสอง แต่กับเธอต้องอยู่กับฉันไปอีกนาน เพราะฉะนั้นฉันจะไม่ป้องกันแต่เธอต้องเป็นคนป้องกันตัวเธอเอง อย่าให้พลาด " 

" ถ้าแบบนั้นฝันเสียหาย แล้วก็เสี่ยงมากกับอะไรหลายๆอย่าง เพราะฉะนั้นฝันขอเพิ่มค่าตัวค่ะ " 

" ต่อรองเก่งจังเลยนะ อยากได้เท่าไหร่ล่ะ " 

" สิบล้าน!!! " 

" หึ! กะปลดหนี้เลยสินะ " 

เขาล่ะเชื่อเธอเลย เห็นสวยๆหวานๆแบบนี้เล่ห์เหลี่ยมก็แพรวพราวใช่เล่น

" แน่นอนค่ะ ในเมื่อฝันมีความเสี่ยงฝันก็ควรที่จะได้รับค่าตอบแทนอย่างสมน้ำสมเนื้อ ว่าไงคะ คุณจะตกลงหรือเปล่า " 

ร่างสูงได้แต่ส่ายหน้าให้กับเธอ เงินสิบล้านสำหรับเขามันแค่เศษเงินเท่านั้น 

" ได้สิ! ถ้าเธอทำให้ฉันพอใจ หลังจากที่จบกันไปฉันจะให้เงินก้อนเธอไปตั้งตัวด้วยสักก้อน " 

" ขอบคุณค่ะที่กรุณา " 

เธอเอ่ยประชดเขา แต่ก็ปนไปด้วยความดีใจเพราะท้ายที่สุดเธอสามารถต่อรองจนทำให้หนี้ก้อนนี้หมดลงได้ภายในเวลาสองปี แล้วถ้าเธอมีโอกาสได้กลับบ้านไปเยี่ยมพ่อกับแม่เธอคงได้เอาข่าวดีนี้ไปบอกท่าน 

" ไปอาบน้ำเถอะ ฉันจะสั่งงานลูกน้องสักหน่อย " 

" ค่ะ "

ร่างบอบบางเดินเข้ามาในห้องนอนกว้างพร้อมกับเดินสำรวจสิ่งของรอบๆห้อง ก่อนที่จะหยิบผ้าขนหนูเข้าไปในห้องน้ำแล้วชำระล้างร่างกายจนเสร็จเรียบร้อย ใช้เวลานานพอสมควรเธอก็ออกมาข้างนอกพร้อมกับมองหาเสื้อผ้าแต่แล้วก็ไม่มี เธอลืมไปเสียสนิทว่าเธอไม่มีอะไรติดตัวมาเลย จึงเลือกเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าของเขาแล้วหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาตัวที่คิดว่าเล็กที่สุดมาใส่ แต่เมื่ออยู่กับตัวเธอก็กลายเป็นชุดเดรสได้อย่างไม่ยาก เพราะเธอสูงแค่ร้อยหกสิบเซนติเมตร ส่วนเขาเธอคิดว่าน่าจะเกือบๆร้อยเก้าสิบเห็นจะได้ 

" ใส่เป็นชุดเดรสเลยเรา " 

ร่างบอบบางบ่นพึมพำกับตัวเอง พร้อมกับขึ้นไปนอนบนเตียงใหญ่ และด้วยความอ่อนเพลียและอ่อนล้า บวกกับเตียงนอนที่แสนนุ่มนิ่มนี้จึงทำให้เธอหลับไหลไปในห้วงนิทราได้อย่างง่ายดาย ถึงแม้ว่าสถานที่แห่งนี้เธอจะไม่คุ้นชินเลยก็ตาม 

มาคัส

ร่างสูงที่ตอนนี้อยู่ที่ห้องทำงานพร้อมกับลูกน้องคนสนิททั้งสองคน 

" ซานโต้พรุ่งนี้แกพาปลายฝันไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล พร้อมกับซื้อยาคุมมาไว้ให้กับเธอด้วย " 

" เอ่อ..ครับ นายครับแล้วถ้านายไม่ป้องกันกับเธอนายไม่กลัวว่าจะพลาดหรอครับ "  

" ฉันเชื่อว่าปลายฝันไม่ใช่คนแบบนั้น ไม่มีทางปล่อยให้ท้องแล้วเอาลูกมาจับฉันหรอก เพราะถ้าเป็นแบบนั้นตัวเธอเองนั่นแหละที่จะต้องเสียใจ " 

" ครับ " 

" ส่วนแกโดนัล พรุ่งนี้ไปทำงานกับฉัน ต่อไปนี้ฉันจะให้ซานโต้คอยดูแลปลายฝัน ส่วนแกคอยดูแลฉันแทน " 

โดนัลขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ ทำไมผู้เป็นเจ้านายถึงไม่ให้มือขวาอย่างซานโต้เป็นคนดูแลเขาเพราะซานโต้เก่งกว่าเขาแทบทุกด้าน แต่ผู้เป็นเจ้านายกลับเลือกให้คนที่เก่งที่สุดดูแลนางบำเรออย่างนั้นหรือ

" ครับ แต่ทำไมเจ้านายถึงไม่ให้ซานโต้เป็นคนดูแลเจ้านายล่ะครับ มันเก่งกว่าผมตั้งหลายเท่า " 

" แล้วแกไม่เก่งรึไงโดนัล ที่ฉันให้ซานโต้ดูแลปลายฝัน เพราะฉันไม่รู้ว่าศัตรูของฉันมันจะมาในรูปแบบไหน แล้วฉันก็เชื่อว่าซานโต้จะดูแลปลายฝันได้ ส่วนฉันดูแลตัวเองได้มีแค่แกคนเดียวก็พอแล้วโดนัล " 

" แล้วพรุ่งนี้ก็ให้คนของห้างไอ้มาร์ตินส่งเสื้อผ้ามาไว้ที่คอนโดของฉันด้วย เอามาหลายๆแบบ เผื่อว่าเอาไว้ใส่ในหลายๆโอกาส " 

" ครับนาย " 

" วันนี้คงไม่มีอะไรแล้ว พวกแกไปพักผ่อนเถอะ " 

" ครับ " 

หลังจากที่ลูกน้องของเขาออกไปจากห้องแล้ว เขาก็นั่งทำงานอยู่แบบนั้นจนดึกดื่น เวลาล่วงเลยมากว่าค่อนคืน เขาถึงได้พับเก็บเอกสารแล้วเดินไปยังห้องนอนของตัวเองก็พบกับสาวน้อยที่ตอนนี้นอนหลับปุ๋ยไปแล้ว 

" หลับง่ายจริงๆสาวน้อย สงสัยคงจะเพลียมากสินะ "