บทที่ 4

"อย่าเล่นตัวน่าพลอยฝน แค่ดูดให้ผมเสร็จ มีค่าตั้งสองแสนเชียวนะ" เจเคบอกกลั้วหัวเราะ แล้วรอดูการตัดสินใจของคนตรงหน้าด้วยแววตาขบขัน

หญิงสาวนิ่งคิดเมื่อได้ยินคำว่าสองแสนอีกครั้ง และดูเหมือนว่าตอนนี้มันจะเป็นสิ่งเดียวที่วนเวียนอยู่ในหัวเธอ

"คุณมีทางเลือกไม่เยอะหรอกนะ แล้วผมก็ไม่ได้ใจดีแบบนี้บ่อยๆด้วย"

"ฉัน..."

"ว่าไงล่ะ จะทำหรือไม่ทำ ?" คนตัวโตถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เจือปนความไม่พอใจเอาไว้ เพื่อกดดันเธอให้รีบลงมือทำอะไรสักอย่าง ก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายลงมือซะเอง

"ฉัน... ตกลง" เสียงใสตอบรับข้อเสนอของเขาด้วยน้ำเสียงเบาหวิว จนแทบจะไม่ได้ยินหากไม่ตั้งใจฟัง

"งั้นก็เริ่มเลย"

"เอ่อ..."

พลอยฝนกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่อย่างฝืดเคืองในระหว่างที่เธอกำลังทำใจและรวบรวมความกล้าที่จะทำตามข้อเสนอของเขา

ในใจพลางย้ำเตือนตัวเองไปด้วยว่าที่เธอต้องทำแบบนี้มันเป็นเพราะเธอไม่มีทางเลือก และมันก็แค่ใช้ปาก ไม่ได้เกินเลยไปมากกว่านี้ทั้งนั้น

"อย่าชักช้าสิพลอยฝน เดี๋ยวผมก็เปลี่ยนใจหรอก"

เจเคแกล้งเร่งให้เธอรีบลงมือ เพราะเห็นว่าหญิงสาวไม่ยอมทำอะไรสักอย่าง นอกจากนั่งนิ่งและหลับตาเพื่อหลบหลีกจากการมองเห็นแก่นกายของเขา

"อื้อ!" เธอส่งเสียงตอบในลำคอ แล้วค่อยๆ ลืมตาขึ้น

"นี่! ทำให้มันเร็วๆไม่ได้หรือไง ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องทำ ผมเปลี่ยนใจแล้ว"

"แต่... อุ๊บ! อื้อ!!"

พลอยฝนที่กำลังจะเปิดปากพูดถูกคนเจ้าเล่ห์กดศีรษะของเธอเข้าหาแก่นกายลำใหญ่ของเขาอย่างรวดเร็ว แล้วขยับสะโพกตัวเองเพื่อส่งมันเข้าไปในปากเธอแบบที่ไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัว

"อ๊า! ไอ้เอา อี๊ดด! (ไม่เอา กรี๊ดด!)"

คนตัวเล็กที่ในปากมีความเป็นชายคาอยู่ร้องโวยวายไม่ได้ศัพท์ แถมยังดิ้นขลุกขลักไปมาเพื่อหลบหนีมัน ทว่ายิ่งเธอดิ้นมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งดันมันเข้ามาในปากเธอมากขึ้นเท่านั้น

"ทำเดี๋ยวนี้ เร็วๆด้วย" ร่างสูงออกคำสั่งเสียงดัง แล้วกดศีรษะเล็กเอาไว้ เพื่อกันไม่ให้เธอหนี

"อ่อยอ้ะ (ปล่อยนะ)"

"ดูดพลอยฝน คุณแค่ดูดมันเท่านั้น คิดซะว่ากำลังกินไอศกรีมอยู่ก็ได้" คนเจ้าเล่ห์พยายามโน้มน้าวเธอด้วยการแนะนำอย่างใจเย็น ทว่าเธอกลับส่ายหน้าไม่เอาท่าเดียว แล้วร้องไห้โฮออกมา

"ไอ้เอาแอ้ว อ่อย (ไม่เอาแล้ว ปล่อย)"

"ไม่เอาไม่ได้ มาถึงขั้นนี้แล้ว ถ้าคุณไม่ดูดให้ผม ผมจะจับคุณปล้ำในห้องน้ำนี่แหละ เลือกเอาก็แล้วกัน ว่าอยากได้แบบไหน"

เจเคยื่นทางเลือกที่เหมือนเป็นการบังคับมาให้ แล้วขยับสะโพกส่งแก่นกายเข้าออกริมฝีปากเล็ก เพราะเป็นเขาเองที่ทนความเสียวซ่านนี้ไม่ไหว

มือเล็กของพลอยฝนสั่นเทาในขณะที่เธอยกมันขึ้นมาจับเอวของเขาไว้ เพื่อให้คนตรงหน้าหยุดขยับสะโพกเสียที

"เร็วๆ เร็วเข้าสิ!"

เสียงคำรามดุดันของเขา ทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย แล้วค่อยๆขยับปากดูดท่อนเอ็นใหญ่อย่างทุกลักทุเล เพราะขยนาดของมันใหญ่จนคับปากเธอไปหมด

ลิ้นเล็กตวัดผ่านส่วนหัวของแท่งเอ็นใหญ่อย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่มันก็สร้างความเสียวซ่านให้เขา จนชายหนุ่มต้องซูดปากตัวเองแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

"ซี๊ดด~ นั่นแหละพลอยฝน คุณทำดีแล้ว" ความไร้เดียงสาและอ่อนประสบการณ์ถูกอกถูกใจเขาสุดๆ จนชายหนุ่มถึงขั้นเอ่ยปากชม แล้วรับตาพริ้มรับสัมผัสนั้น

ริมฝีปากบางพยายามดูดมันอย่างที่เขาบอก และรับรู้ว่ามันขยายใหญ่ขึ้นมาก จนเธออยากจะคายออกมา แต่เขากดศีรษะของเธอเอาไว้ ทำให้ร่างบางต้องทำตามข้อเสนอของเขาต่อไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

"อ่า...อ ใกล้แล้วพลอยฝน ดูแรงๆ ตวัดลิ้นเลียมันที อ่า...อ ผมจะทนไม่ไหวแล้ว เร็วกว่านี้อีก เร็วอีกสิ"

เสียงครวญครางของเจเค ทำให้คนฟังเร่งจังหวะการดูดและตวัดลิ้นเลียท่อนเอ็นแกร่งเร็วๆ ตามคำสั่ง เพื่อให้ทุกอย่างจบลง และหนี้ของเธอก็จะลดลงไปอีกสองแสน

"นั่นแหละ อ่า...อ ผมจะเสร็จแล้วครับ ซี๊ด...ด อ่า...อ" คำตัวโตคำรามเสียงดังลั่น แล้วปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นใส่ปากของเธอจนหมด

"แค่กๆ อี๋! แหวะ!" คนตัวเล็กสำลักน้ำรักของเขาที่มีรสชาติคาว จนเธอต้องวิ่งไปโก่งคออ้วกทันควัน

"ห้ามอ้วกออกมาเด็ดขาดพลอยฝน กลืนมันเข้าไป!" เจเคตะโกนสั่ง แต่คำสั่งของเขามันไม่ความหมายอะไรสำหรับเธอในตอนนี้แล้ว

แหวะ!

เสียงโก่งคออ้วกโฮกฮากของร่างบางทำให้เขาอดเป็นห่วงเธอไม่ได้ เพราะอาหารมื้อเที่ยงที่พึ่งกินเข้าไป คงได้ออกมาแบบหมดใส่หมดพุงแน่ๆ

"คุณทำตามข้อเสนอไม่สำเร็จ" เขาบอกพลางลูบหลังให้เธอไปด้วย

"แหวะ! แต่ฉันทำตามที่คุณบอกแล้วนะ" หญิงสาวหันมาเถียงขาดใจ แถมยังร้องไห้ใส่เขายกใหญ่ จนคนตัวโตต้องยอมใจอ่อนให้เธอ

"โอเคๆ ผมยอมให้ก็ได้"

"อื้อ!"

พลอยฝนส่งเสียงตอบรับอย่างไม่เต็มใจ แล้วลุกขึ้นยืนเพื่อหมายจะเดินออกไปจากห้องน้ำ ทว่าเข้ากลับคว้าแขนเธอเอาไว้ แล้วดึงกลับมาเผชิญหน้ากัน

"จะรีบไปไหน ?"

"ไปใส่เสื้อผ้า"

"แต่หน้าที่คุณยังไม่เสร็จ" คนเจ้าเล่ห์บอกเสียงเข้ม ก่อนจะรวบตัวเธอแล้วจับโยนลงอ่างอาบน้ำอีกครั้งอย่างเอาแต่ใจ

"ว๊ายย! ทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย !?"

"อาบน้ำให้ผม" เขาออกคำสั่ง ทว่าคนตัวเล็กก็ตอบกลับทันควันว่า...

"ไม่!"

"งั้นเมื่อกี้ถือเป็นโมฆะ" เขาบอกอย่างคนถือไพ่เหนือกว่า แล้วทำท่าว่าจะเป็นฝ่ายเดินออกไปจากห้องน้ำซะเอง

"ฉันเกลียดคุณ!" เธอตะโกนตามหลังเขา

...และนั่นทำให้ร่างสูงหันกลับมาจ้องเธอเขม็ง ก่อนที่เขาจะพุ่งเข้ามาประชิดขอบอ่าง แล้วกระชากตัวเธอขึ้นมาหมายจะทำโทษให้เธอเข็ดหลาบ โทษฐานที่กล้าตะโกนคำว่า 'เกลียด' ใส่เขา

"งั้นไปต่อกันที่เตียง!"