บทที่ 3

"ถ้าคุณหมายถึงเรื่องนั้น... ฉันยังไม่พร้อม"

"แต่ผมพร้อมมาก"

คำประกาศของเขาทำเอาร่างบางยืนแข็งทื่อไม่ไหวติง จนคนตรงหน้าเริ่มลงมือลูบไล้เรื่อยลงไปถึงเนินอกอวบใหญ่แล้วนั่นแหละ เธอถึงได้รู้สึกตัว แล้วขยับหนี ทว่า...

โป๊กก!

"โอ๊ยย!" พลอยฝนร้องขึ้น หลังจากที่ศีรษะของเธอกระแทกเข้ากับกำแพงข้างหลังเต็มแรง

"สมน้ำหน้า" เขาบอกกลั้วหัวเราะ ก่อนจะเลื่อนมือไปกอบกุมที่สองเต้าอวบอัดของร่างบางอย่างเอาแต่ใจ

เพี๊ยะ!

ฝ่ามือเล็กฟาดเข้าที่มือของเขา และตามมาด้วยเสียงตะโกนดังลั่น "ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ไอ้โรคจิต!"

"นี่คุณกล้าด่าเจ้าหนี้ตัวเองว่าโรคจิตงั้นหรอ ?"

"ทำไมฉันจะด่าไม่ได้ คนปกติที่ไหนเขาจะมาแก้ผ้าโทงเทง แล้วมาจับหน้าอกคนอื่นเหมือนคุณกัน"

หญิงสาวต่อว่าเขาพลางปัดมือหนาออกจากหน้าอกเธอเป็นพัลวัน ทว่าเธอยิ่งพยายามปัดมันออกเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งบีบคลึงมันแรงขึ้นเท่านั้น

"โอ๊ย! มันเจ็บนะไอ้บ้า"

"ก็ผมตั้งใจให้คุณเจ็บนี่ไง คราวหน้าคราวหลังจะได้รู้ตัวว่าอย่าดื้อกับผม" เจเคบอกด้วยรอยยิ้มกว้าง ก่อนที่เขาจะเลื่อนใบหน้าไปใกล้ๆ เธอ แล้วทาบทับริมฝีปากลงไปเพื่อปิดปากคนที่ตั้งท่าจะเถียงเขา

"อื้อ!"

คนตัวเล็กร้องประท้วงในลำคอ และพยายามผลักเขาให้ออกห่าง แต่การกระทำของเธอนอกจากจะไม่ได้ช่วยอะไรแล้ว ยังสร้างความรำคาญให้เขาอีกต่างด้วย

ริมฝีปากร้อนขบเม้มและดูดดึงเรียวปากเล็กอย่างป่าเถื่อน เมื่อเห็นว่าเธอไม่ยอมเปิดทางให้ลิ้นของเขาได้เข้าไปสำรวจในโพรงปากหวาน

มือหนาบีบคลึงหน้าอกอวบอัดเต็มไม้เต็มมือแรงขึ้น เพื่อให้เธอเจ็บปวด และยอมศิโรราบให้แก่เขา

พลั่ก!

เข่าเล็กที่หมายจะกระทุ้งเข้าที่จุดอ่อนของความเป็นชาย แต่มันกลับพลาดไปโดนต้นขาเขาแทน ทำให้ชายหนุ่มขมวดคิ้ว แล้วยิ่งทวีความรุนแรงกับริมฝีปากเล็กและสองเต้างามมากยิ่งขึ้น เพื่อเป็นการเอาคืนคนพยศ

กลิ่นคราวเลือดที่คละคลุ้งอยู่ในปากทำให้เขายอมผละริมฝีปากออกจากเธออย่างอ้อยอิ่ง แล้วมองสำรวจที่ปากเล็กด้วยแววตาที่คล้ายจะขอโทษอยู่ในที

ทว่าเมื่อเห็นคนตัวเล็กทำตาขวางใส่ คำพูดที่ตั้งใจไว้แต่แรกก็เปลี่ยนไปทันควัน

"เหอะ! ทำตาขวางใส่ผมหมายความว่าไงหะ คุณนี่ก็สู้เหมือนกันนี่นา ดูท่าแล้วน่าจะชอบความรุนแรง"

"ฉันไม่... กรี๊ดด! ว้าย...ย~"

เสียงใสกรีดร้องด้วยความตกใจที่จู่ๆ เขาก็กระโจนเข้ามารวบตัวเธอ แล้วจับโยนลงไปในอ้างอาบน้ำภายในเวลาไม่ถึงนาที ก่อนที่เขาจะตามลงมาคร่อมร่างของเธอเอาไว้

"แค่กๆ ไม่นะคุณเจเค ฉันยังไม่พร้อม"

"ไม่พร้อมแล้วไง อย่าลืมนะว่าครอบครัวคุณติดหนี้ผมอยู่กี่ล้าน สั่งให้ทำอะไรก็ทำๆ ไปเถอะน่า เผื่อว่าผมจะลดหย่อนหนี้ให้คุณบ้าง ไม่ดีหรือไง" คนถือไพ่หน้ากว่าพูดขึ้น แล้วใช้แขนแกร่งล็อกคนตัวเล็กไว้กับขอบอ่าง เพื่อกันไม่ให้เธอหลบหนีไปไหน

"มัน... ไม่มีวิธีอื่นแล้วจริงๆ หรอคะ ?" พลอยฝนถามอย่างอ่อนใจ เมื่อได้ยินว่าเขาจะยอมลดหย่อนหนี้ให้เธอ

"ทำไมผู้หญิงหน้าตาขี้เหร่แบบคุณต้องเรื่องมากด้วยหะ คุณรู้ไหมว่าผู้หญิงเกือบค่อนประเทศเขาอยากร้องครางอยู่ใต้ล่างผมกันทั้งนั้น" เขาแกล้งว่าประชดใส่เธอในประโยค ก่อนจะอวดอ้างให้เธอเห็นข้อดีของการร่วมรักกับเขา ทว่า...

"งั้นคุณก็ไปให้ผู้หญิงพวกนั้นร้องครางอยู่ใต้ร่างคุณสิคะ"

"เอ๊ะ! พลอยฝน!!" เจเคตะโกนเรียกชื่อหญิงสาวตรงหน้าอย่างหัวเสีย ก่อนที่เขาจะจู่โจมริมฝีปากของเธออีกรอบ

"อื้อ!"

ร่างบางร้องประท้วง ในขณะที่มือหนาของเขากำลังลูบไล้เรียวขาเล็กของเธออยู่ใต้น้ำ เพื่อปลุกเร้าสัญชาตญาณความต้องการในกายสาว

ตอนแรกพลอยฝนดิ้นขลุกขลักไปมาเพื่อขัดขืนการกระทำของเขา แต่เมื่อยิ่งนานมากขึ้นเท่าไหร่ เรี่ยวแรงที่มีอยู่ก็เริ่มถดถอย และยอมจำนนให้เขาในที่สุด

"หึ! หมดแรงจะดิ้นแล้วหรือไงแม่ตัวดี" เจเคพูดขึ้น หลังจากที่เขาผละริมฝีปากออก แล้วกระตุกยิ้มร้ายกาจเมื่อนึกอะไรบางอย่างได้ "อยากให้หนี้คุณลดลงอีกสักสองแสนไหม ?"

"สองแสนหรอ ?" พลอยฝนทวนคำหน้าเครียด เพราะเธอไม่รู้ว่าเขาจะมาไม้ไหน

"ใช่ สนใจไหมล่ะ ?"

หญิงสาวนิ่งคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะเอ่ยตอบเขาอย่างมั่นใจ "ถ้าไม่ใช่เรื่องอย่างว่า อะไรฉันก็ตกลงทั้งนั้นแหละ"

"แน่ใจนะ ?"

"แน่ใจค่ะ"

"แล้วอย่ามาเปลี่ยนใจทีหลังล่ะ ไม่อย่านั้นผมคิดดอกเบี้ยจริงๆ ด้วย" คนเจ้าเล่ห์แกล้งดักทาง เพื่อไม่ให้เธอปฏิเสธเขา หลังจากที่ได้ฟังข้อเสนอ

"ค่ะ บอกมาสิคะ ว่าฉันต้องทำอะไรบ้าง ?"

"อ่าหะ... ดูดให้ผม" คนตัวโตว่าจบก็ลุกขึ้นยืน ทำให้อะไรบางอย่างของเขาปรากฎขึ้นตรงหน้าเธอทันควัน

"กรี๊ดด!"

พลอยฝนผงะด้วยความตกใจ ก่อนจะส่งเสียงกรี๊ดดังลั่น เมื่อเธอพึ่งเคยเห็นความเป็นชายครั้งแรก แถมมันยังชัดเจนเต็มสองตาเสียเหลือเกิน

"อ้าว...ว รีบๆ ทำเข้าสิ จะกรี๊ดทำไมนักหนา ตอนท้องแม่คุณกินนกหวีดแทนข้าวหรือไง" คนปากร้ายต่อว่าเธออย่างหงุดหงิด เนื่องจากเขาไม่ชอบเสียงกรี๊ดกร๊าดของผู้หญิง เพราะมันหนวกหูและน่ารำคาญ

"มะ ไม่! ฉันไม่ทำเด็ดขาด" หญิงสาวปฏิเสธเสียงสั่น พร้อมกับเบือนหน้าหนีไปทางอื่น

"อย่าเล่นตัวน่าพลอยฝน แค่ดูดให้ผมเสร็จ มีค่าตั้งสองแสนเชียวนะ" เจเคบอกกลั้วหัวเราะ แล้วรอดูการตัดสินใจของคนตรงหน้าด้วยแววตาขบขัน