09
เช้าวันต่อมา ฉันกับพ่อเลี้ยงแต่งตัวออกมาทำงานแต่เช้าอีกเช่นเคย แต่วันนี้พ่อเลี้ยงต้องไปตรวจงานในไร่ก่อนถึงจะเข้ามา เลยให้ฉันเข้ามาในที่ทำงานก่อน
ในขณะที่ฉันกำลังนั่งตรวจเอกสารอยู่นั้น
.. นี่หล่อนพี่ดินไปไหน
ฉันเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียงเรียกก่อนจะก้มหน้าลงมาตามเดิม
“ไปตรวจงานในไร่ค่ะ”
“แกรู้มั้ยว่าฉันเป็นคู่หมั้นของพี่ดิน”
“รู้ค่ะ”ฉันตอบเสียงเรียบ สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่เอกสารตรงหน้า
“รู้แล้วก็ถอยไปสิยะ ตัวจริงเค้ามาแล้ว”
“ตัวจริง จริง ๆ เหรอคะ?”ฉันเงยหน้าขึ้นถามคนตรงหน้า พร้อมกับทำหน้าตาสีหน้ากวน ๆ
“แกหมายความว่าไง”
“เมื่อวานพ่อเลี้ยงก็พูดไปชัดแล้วนะ แต่เอ๊ะหรือว่าหูตึง”ฉันมองหน้าของซินดี้พร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปาก
“แก!!”แม่ซินดี้ทำหน้าตาไม่พอใจและพุ่งเข้ามาหวังจะตบฉันแต่มีเสียงเปิดประตูเข้ามาก่อน
... ซินดี้!!
เสียงเข้มเอ่ยดังขึ้นซินดี้รีบเอามือลงทันทีก่อนจะหันกลับไปมองทางต้นเสียง
“นี่คุณยังไม่กลับไปอีกเหรอ”
“ไม่กลับค่ะ ยังไงซินดี้ก็ไม่กลับ”
“งั้นก็เรื่องของคุณแต่อย่ามาวุ่นวายกับผมกับเมียผมแค่นั้น”พ่อเลี้ยงดินพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ
“พี่ดิน!!”
จากนั้นเราก็มานั่งทำงานกัน ส่วนแม่นางซินดี้ก็นั่งอยู่ด้วย พวกเรานั่งทำงานไปจู๋จี๋กันไป เราเหลือบมองแม่นางซินดี้ นางนั่งหน้ามุ่ยยังกับปลาบู่ชนเขื่อน
ตกเย็นฉันกับพ่อเลี้ยงก็ช่วยกันเก็บของแล้วกลับมาที่บ้าน แม่นางซินดี้ก็ตามมาด้วย
.. ตาดิน
“พ่อ!! แม่.!!” พ่อกับแม่เหรอ
“นี่แกทำอะไรกับหนูซินดี้เค้าห๊ะ!!”
“ทำอะไรครับ?”
“ก็แกปฏิเสธน้องแล้วก็หยามน้องโดยการเอาคนงานมาเป็นเมียไง”
“แล้วไงครับ ก็ลินเค้าเป็นเมียผมจริง ๆ”
“แต่ฉันสั่งให้แกแต่งงานกับหนูซินดี้”
“ผมไม่แต่ง ผมยอมให้คุณแม่บังคับผมมาตลอดชีวิตแล้ว ครั้งนี้ผมไม่ยอมแน่”
“ตาดิน!!”
ฉันยืนมองสองแม่ลูกทะเลาะกัน เป็นเพราะฉันหรือเปล่าที่เป็นต้นเหตุเรื่องทั้งหมดนี้
“ฮึก ฮื่อ ๆ ๆ ๆ อย่าทะเลาะกันเลยค่ะ พี่ดินคงไม่อยากแต่งงานกับซินดี้จริง ๆ ฮื่อ ๆ ๆ ๆ”
“โถ่ ๆ ๆ หนูซินดี้ไม่เป็นไรนะ”
อีซินดี้ก็แสดงละครเก่งเหมือนกันนะ
“แกจะเอาไง ตาดิน!!”
“ผมไม่แต่ง”
“ได้แล้วจะได้เห็นดีกัน”
แล้วแม่พ่อเลี้ยงดินก็พาแม่ซินดี้เดินออกไป
“เดี่ยวพ่อจะช่วยพูดกับแม่ให้นะ”
“ขอบคุณครับ”
“พ่อกลับก่อนนะ”
“สวัสดีค่ะ”
ฉันยกมือไหว้พ่อของพ่อเลี้ยงดินจากนั้นก็แยกย้ายกันออกไป เขาคงจะเหนื่อยน่าดูเลยนะ สีหน้าของเขาไม่สู้ดีเลย ฉันสงสารเขาจัง แต่ฉันก็อยากจะบอกว่าฉันไม่ได้มาหลอกอะไรพ่อเลี้ยงดินเลย ฉันรักเขาจริง ๆ
เช้าวันต่อมา
พ่อเลี้ยงตื่นแต่เช้าเพื่อจะมาทำงานในไร่ต่อ เค้ายังทำปกติทุกอย่าง บางทีการเงียบ ๆ ขรึม ๆ แบบนี้ มันก็น่ากลัวอยู่นะ
"ลินครับ เป็นอะไรหรือเปล่า"
"อ๋อ เปล่าๆค่ะ" ฉันมัวแต่คิดอะไรจนเพลินไปเลย ไม่ได้ฟังที่พ่อเลี้ยงพูดสักอย่าง
"หน้าคุณดูซีด ๆ นะ ไปพักก่อนมั้ย" พ่อเลี้ยงมองที่หน้าของฉัน ก็แหงละเมื่อคืนดันนอนไม่หลับนะสิ มัวแต่คิดเรื่องของเขา
"ไม่เป็นไรค่ะ พอดีเมื่อคืนลินนอนไม่ค่อยหลับอ่ะค่ะ"
" อ่าวว งั้นก็ไปพักนะ เดี่ยวผมพาไป"
"เอ่อไม่เป็นไรค่ะ ลินไปเองได้ พ่อเลี้ยงสั่งงานลูกน้องไปเถอะค่ะ"
" เอางั้นก็ได้ครับ" พ่อเลี้ยงพยักหน้าให้ฉัน ฉันยิ้มให้เขาแล้วหันหลังเดินกลับมาพักที่บ้านใหญ่
ฉันเดินกลับมาด้วยอาการเหนื่อยล้า อ่อนเพลียเอามาก ๆ ฉันไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย
ฉันทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาของพ่อเลี้ยงก่อนจะหยิบยาดมในกระเป๋าขึ้นมาดม
" แหม ๆ ๆ ๆ ได้เป็นเมียลูกฉันหน่อยถึงกับทำตัวเป็นเจ้านายเลยเหรอ" เสียงของคุณแม่พ่อเลี้ยงดังมา แต่ฉันไม่ได้สนใจอะไรเพราะตอนนี้ฉันเวียนหัวเอามาก ๆ
"นี่เธอ ฉันคุยกับเธอก็หันหน้ามาคุยกับฉันสิ ไร้มารยาทสิ้นดี หึ!!" ฉันได้แต่นั่งฟังคุณแม่พ่อเลี้ยงพูดอย่างเดียว เพราะไม่มีแรงจะตอบโต้เลย
" นี่เธอ "จู่ ๆคุณแม่ของพ่อเลี้ยงก็กระชากตัวฉันให้ลุกขึ้น แต่ฉันกลับเซล้มลงไปกับพื้น
"ลินน!!" พ่อเลี้ยงวิ่งเข้ามาพยุงร่างอันอ่อนระทวยของลินให้กลับไปนั่งบนโซฟา ก่อนจะหากระดาษมาพัดให้
" คุณแม่ครับ นี่คุณแม่ทำอะไร" พ่อเลี้ยงหันไปถามแม่ตัวเองที่กำลังยืนงงอยู่
"แม่เปล่า แม่แค่ดึงมันขึ้นมา แล้วจู่ ๆมันก็ล้มไปเองเลย" แม่ของเขาตอบมาหน้าตาเฉย
"แม่ครับ แม่กลับไปเถอะครับ ผมยังยืนยันว่ายังไงผมก็ไม่แต่งเด็ดขาด"
"นี่!! ตาดิน"แม่ของพ่อเลี้ยงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ
"ผมขอตัวนะครับ" พ่อเลี้ยงดินช้อนร่างของลินขึ้น ก่อนจะหันไปพูดกับแม่ตัวเอง
" ตาดิน ยังไงแกก็ต้องแต่ง! "แม่ของพ่อเลี้ยงยังคงยืนยันคำเดิม
" ตัวผม ผมเลือกเอง ผมจะไม่แต่งกับใครทั้งนั้นนอกจากลินคนเดียว และจะไม่มีใครมาบังคับผมได้ด้วย" พ่อเลี้ยงดินยื่นคำขาดกับแม่แล้วหันหลังอุ้มลินขึ้นบ้านไปเลย..