4

“ได้เลย เราจะได้ช่วยกันทำของอร่อยๆ กินกันไปคุยกันไป” ว่าจันทร์เห็นด้วย

“ที่ฉันมาวันนี้ นอกจากคิดถึงแกแล้ว ยังมีข่าวดีมาบอกแกด้วยนะ ตอนแรกกะว่าจะบอกแกทางโทรศัพท์ แต่คิดไปคิดมา อยากบอกแกต่อหน้ามากกว่า ฉันอยากเห็นหน้าแกตอนดีใจ” รุจิเรศบอกอีกจุดประสงค์หนึ่ง

“แกพูดแบบนี้ ทำให้ฉันอยากรู้ รีบพูดมาเร็วเข้า”

“บริษัทที่พี่หมวยทำงานอยู่ เปิดรับสมัครเลขาท่านประธาน เขาต้องการคนพูดภาษาจีนกับอังกฤษได้ ฉันนึกถึงแก เลยบอกพี่หมวยว่า จะให้แกไปสมัคร แกไปพรุ่งนี้เลยนะ พี่หมวยบอกว่า แกน่ามีสิทธิ์ได้ เพราะไม่ได้ประกาศบอกให้คนอื่นรู้”

“จริงเหรอกุ้ง แกไม่ได้หลอกฉันนะ”

คนอยากได้งานทำ ยิ้มเต็มใบหน้า พี่หมวยหรือสุนิสา ทำงานในบริษัทอสิงหาริมทรัพย์ที่ใหญ่เป็นอันดับสี่ของเมืองไทย สร้างคอนโดหลายแห่งทั่วประเทศ ขึ้นชื่อมากที่สุด คงเป็นเป็นคอนโดหรูย่านทองหล่อ สีลมและถนนสุขุมวิท ราคาต่อห้องต่ำสุดคือยี่สิบเจ็ดล้านบาท หากได้ทำงานที่นี่จริง ถือว่าว่าจันทร์โชคดีมาก

“จริงสิ จะหลอกให้แกดีใจทำไม พี่หมวยบอกว่า เงินเดือนขั้นต่ำสองหมื่นแปด ผ่านโปรก็จะขึ้นอีก ฉันเลยมาบอกให้แกไปสมัครงานไง ไปคนแรกเลยนะแก มีโอกาสได้สูง เพราะคุณสมบัติแกคือผ่านแล้วนะ”

“แกมั่นใจเหรอว่า ฉันจะได้น่ะ” ว่าจันทร์กังวล

“มั่นใจสิ แกน่ะพูดได้สามภาษา จีน อังกฤษแล้วก็ญี่ปุ่น จบปริญญาโทด้วย และแกมีประสบการณ์เป็นเลขา แกมีโอกาสมากๆ เลย” เมื่อเพื่อนรักเอ่ยถึงประสบการณ์การเป็นเลขา ดวงหน้าว่าจันทร์ เศร้าลงทันใด รุจิเรศถึงกับอยากตบปากตัวเอง ที่เอ่ยวาจาสะกิดใจเพื่อน “ฉันขอโทษนะ ที่พูดเรื่องนั้น”

“ไม่เป็นไร ฉันลืมมันไปหมดแล้ว” ปากไม่ตรงกับใจชัดเจน “ขอบใจแกมากนะที่มาบอกฉันเรื่องงาน วานแกบอกพี่หมวยด้วยว่า พรุ่งนี้ฉันจะไปสมัครงาน แกก็ส่งที่อยู่ที่ฉันต้องไปพรุ่งนี้ให้ด้วยล่ะกันนะ”

เมื่อโอกาสมาถึง ว่าจันทร์รีบคว้าไว้

“ได้ เดี๋ยวฉันถามพี่หมวยก่อนนะ” รุจิเรศยิ้มให้เพื่อน “กินส้มตำกันต่อดีกว่านะ ร้านนี้แซ่บมากๆ ฉันไม่ได้กินข้าวกับแกนานแระ คิดถึง”

สองเพื่อนรัก คุยกันไปกินกันไปอย่างออกรส ให้สมกับความคิดถึง ที่แม้ว่าจะโทรหากันสม่ำเสมอ แต่ก็ไม่เหมือนได้คุยกันตัวต่อตัวเช่นนี้

เมื่อมีใครมาสะกิดแผลในใจ ว่าจันทร์หวนนึกถึงเรื่องราว ตอนหล่อนเป็นเลขานักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแรง เป็นบริษัทด้านยานยนต์ เจ้านายหล่อนเป็นหนุ่มรูปงาม วัยสามสิบสองปี

เหมือนพรหมลิขิต ว่าจันทร์กับเจ้านายรักกัน เป็นความรัก แม้ในใจลึกๆ ว่าจันทร์ตระหนักดีว่า ตนไม่คู่ควรกับเขา เพราะต่างกันทุกอย่าง ทว่าเขาไม่คิดว่า นั่นสำคัญ บอกว่าจันทร์อีกว่า ความรักของเขาไม่เลือกความเหมาะสม รักคือรัก และหมายใจหล่อนเป็นภรรยาเพียงคนเดียว

หกเดือนต่อมา ความรักว่าจันทร์อับปาง หล่อนเดินออกจากชีวิตเจ้านาย โดยให้เหตุผลว่า ตนมีคนอื่น และต่อจากนั้น ว่าจันทร์ใช้ชีวิตคู่กับตฤณ จนมีพยานรักหนึ่งคน

เรื่องราวความรักครั้งนั้นผ่านมาสี่ปี ว่าจันทร์ไม่เคยลืมเขาได้เลย หวนนึกถึงทุกวี่วัน แต่คงกลับไปเป็นเช่นเดิมไม่ได้ เขาและหล่อนเป็นเส้นคู่ขนาน ไม่อาจบรรจบพบเจอได้อีก...ไม่ได้แม้วินาทีเดียว

เวลาสองทุ่มครึ่ง คือเวลานอนของจันทร์ฉาย คนที่พาเข้านอนเป็นใครไม่ได้นอกจากว่าจันทร์ ที่นอนกับลูกสาวแทบทุกคืน ยกเว้นวันที่มีงานพิเศษในช่วงเย็นถึงดึก คนที่รับหน้าที่พาจันทร์ฉายเข้านอนคือตฤณ

สองแม่ลูกนอนอยู่บนเตียงขนาดห้าฟุต คนเป็นลูกตะแกงกายกอดมารดาที่กึ่งนั่งกึ่งนอน มือข้างหนึ่งลูบศีรษะแก้วตาดวงใจ อีกมือถือหนังสือนิทานเล่มใหม่ ที่รุจิเรศซื้อมาฝากหลานสาว เรื่องสวนสนุกในฝัน

“คุณแม่ขา สนุกจังเลยค่ะ” เด็กหญิงบอกมารดาเสียงใส ปรบมือเบาๆ กับนิทานเรื่องใหม่ ที่ไม่เคยฟัง

“ชอบหรือคะ”

“ชอบค่ะ ชอบที่สุดค่ะ” จันทร์ฉายตอบจากใจ “คุณแม่ขา ลูกจันทร์อยากไปเที่ยวสวนสนุกค่ะ”

คนเป็นแม่หน้าเศร้าลงกับความต้องการของลูกสาว การไปเที่ยวสวนสนุกใช้เงินไม่ต่ำกว่าสองพันบาท ค่าเดินทาง ค่าตั๋วเข้าสวนสนุก ไหนจะค่ากินและอื่นๆ ช่วงนี้หล่อนตกงาน สถานการณ์ทางบ้านไม่ดีสักเท่าไหร่ คงไม่มีกำลังพาจันทร์ฉายไปเที่ยว

“เอาไว้คุณแม่ได้งานทำ แล้วเงินเดือนคุณแม่ออก คุณแม่พาลูกจันทร์ไปเที่ยวนะคะ พอถึงตอนนั้นคุณพ่อก็ถอดเฝือกพอดี เราจะได้ไปเที่ยวด้วยกัน” ความเป็นแม่ อยากให้ลูกสาวมีความสุข จึงตกปากรับคำ

“จริงนะคะ” จันทร์ฉายลุกขึ้นนั่ง ถามย้ำ

“จริงสิคะ คุณแม่ไม่เคยโกหกหนูนะลูก” พอได้รับคำตอบ จันทร์ฉายยิ้มกว้าง ลุกขึ้นยืน กระโดดโลดเต้นยกใหญ่

“เย้ๆ เย้” ว่าจันทร์เห็นความดีใจของบุตรสาว หล่อนทำได้ทุกอย่าง เพื่อให้จันทร์ฉายมีความสุข แม้ตนต้องทุกข์ก็ตาม “หนูจะได้ไปเที่ยวสวนสนุกแล้ว เย้ๆ เย้”

“แต่ตอนนี้ลูกจันทร์ต้องนอนก่อนนะคะ จะสามทุ่มแล้วค่ะ พรุ่งนี้หนูต้องตื่นไปโรงเรียนนะคะ” เด็กหญิงหยุดกระโดด นั่งข้างมารดา

“หนูรักคุณแม่ค่ะ รักที่สุดในโลก” พร้อมกับทำมือประกอบ ก่อนกอดร่างมารดา ตบท้ายด้วยหอมแก้มว่าจันทร์ “รักตลอดไปค่ะ”

จันทร์ฉายเป็นเด็กฉลาด ช่างพูด อ้อนเก่ง ว่าจันทร์กอดร่างเล็กที่หลงรักปักใจ หอมแก้มหนูน้อยทั้งสองข้าง ลูกสาวกอดตอบกลับ เป็นภาพที่เห็นแล้ว บอกถึงความรักอันแสนอบอุ่นมาก