EP : 6 สถานะลับๆ NC++
เมียคุณสิงห์
บทที่ 6
สายตาคู่น้อยเต็มไปด้วยน้ำตาที่เอ่อล้น เธอเอียงคอเล็กน้อยหันไปมองชายหนุ่มด้านข้างของตนเอง
"คุณชื่ออะไรหรอคะ" มือน้อยเช็ดน้ำตาตนเองบนแก้มขาวเอ่ยถามชื่อปะปนกับน้ำเสียงสะอื้นตนเอง
ใบหน้าหล่อฉีกยิ้มเล็กน้อยพร้อมกับส่งเสียงหัวเราะ เขาส่ายหน้าไปมาเมื่อมองเธอที่ถามเขาทั้งน้ำตา
"ถ้าฉันเป็นคนไม่ดีป่านนี้คงทำร้ายเธอไปแล้วเพิ่งนึกได้เหรอว่าจะต้องถามชื่อฉัน" ใบหน้าน้อยคิ้วขมวดเข้าหากันเพราะเธอถูกเขาหัวเราะและยังบ่นให้ตนเองอีก
"อิงเอยไม่ได้ถามสักหน่อยว่าคุณเป็นคนดีหรือไม่ดีอิงเอยถามว่าคุณชื่ออะไรแล้วก็ไม่ผิดที่ถามช้าเพราะในตอนนั้นกำลังร้องไห้อยู่ ตอนนี้ตั้งสติได้แล้วจึงถาม" เขายังไม่หยุดยิ้มและหัวเราะในคำพูดของอิงเอย
"หยุดหัวเราะได้แล้วค่ะ...ถ้ายังไม่หยุดหัวเราะอิงเอยจะลงจากรถของคุณแล้วนะ" มือน้อยเอื้อมจับตัวล็อครถด้านข้างทำท่าทีจะลงจากรถของเขา แต่เธอไม่สามารถปลดล็อครถได้เพราะเขาล็อคทางฝั่งด้านเขาไว้
"เธอรู้ป่ะ...ว่าเธอเหมือนเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังเอาแต่ใจ แต่ก็แปลกนะ ฉันกลับมองว่าเธอน่ารักดี" สายตาของชายหนุ่มที่จ้องมองเธอเหมือนกับผู้ชายที่ตกหลุมรักอิงเอยตั้งแต่วินาทีแรก แต่ความรู้สึกของอิงเอยนั้นไม่ได้คิดแบบนั้นกับเขาความรักของเธอมอบให้คุณสิงห์ไปตั้งแต่คืนนั้น
"คุณจะทำอะไร" ใบหน้าของชายหนุ่มทำหน้าที่ขยับเข้ามาใกล้ๆเธอจึงเอ่ยขึ้นเสียงดังและทำให้เขาสะดุ้ง
"ฉันไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นสักหน่อย บ้านเธออยู่ตรงไหนล่ะและฝนก็ยังไม่หยุดเลยนะ"
"บ้านของอิงเอยไม่สามารถเอารถเข้าไปได้ถึง เอาเป็นว่าอิงเอยขอบคุณคุณมากๆนะคะที่มาส่ง" มือน้อยยกมือพนมไหว้ขอบคุณเขา
"ฉันชื่อภูมิหรือเรียกเฮียภูมิ"
"ค่ะ ขอบคุณเฮียภูมิอีกครั้งนะคะ"
"เดี๋ยวฉันเดินไปส่งทั้งมืดและฝนลงขนาดนี้น่ากลัวสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆแบบเธอ"
"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ...อิงเอยชินแล้ว"
"ไม่ได้เพราะว่าฉันมาส่งเธอถึงขนาดนี้แล้วจะปล่อยให้เธอเป็นอันตรายไม่ได้เพราะว่าฉันไม่สบายใจอย่าดื้อ" เฮียภูมิไม่ยอมให้อิงเอยนั้นกลับบ้านไปคนเดียวในสภาพนี้แน่นอนทั้งฝนตกและมืด เขาลงมาจากรถตนเองพร้อมกับร่มคันเดิมที่กางเดินมาหาอิงเอยทางฝั่งเธอ
"อิงเอย!!!"
เสียงทุ้มดังขึ้นด้านหลังของตนเองในขณะที่อิงเอยกำลังจะหันกลับไปมองเพราะเสียงนั้นคุ้นหู แต่มือน้อยของเธอถูกจับเข้ายังข้อแขนและกระชากออกจากเฮียภูมิ ร่างบางจริงกระเด็นเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของคนที่ดึงเธอ เมื่อดวงตาคู่น้อยเงยขึ้นจึงรู้ว่าเขาคือคุณสิงห์
"คุณสิงห์"
"มึงมีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับคนของกูไอ้ภูมิ" คุณสิงห์ชี้หน้าเฮียภูมิพร้อมกับคำพูดตะคอกในดวงตาของเขาที่จ้องมองเฮียภูมิแน่นอนที่เขาจะไม่พอใจ
"อย่าบอกนะว่าที่เธอร้องไห้เสียใจกระเพาะผู้ชายคนนี้!!"
อิงเอยเงียบเธอไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยพูดเพราะถูกมือหนานั้นบีบแขนเอาไว้
"จะเพราะอะไรก็ช่างจำไว้ว่าอิงเอยคือคนของกูมึงไม่มีสิทธิ์ยุ่ง!" คุณสิงห์กระชากอิงเอยมาจนถึงรถของตนเองและผลักเธอเข้ามาด้านใน
"อิงเอยเจ็บนะ" ร่างบางนั่งอยู่ยังเบาะรถเธอเอ่ยบอกกับเขาว่าเจ็บพร้อมกับจับเข้ายังข้อแขนของตนเองใบหน้าโกรธของคุณสิงห์จ้องมองเธอด้วยแววตาร้าย
"ไปเจอกับมันได้ยังไง" เสียงลมหายใจที่ผายออกมาจากเขาดังแรงและดูเหมือนว่าเขากำลังควบคุมอารมณ์ของตนเอง
"เขามาช่วยในตอนที่อิงเอยนั่งร้องไห้อยู่ข้างทาง"
"จำไว้นะอิงเอย...เธอคือของฉันเธอไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งกับผู้ชายที่ไหน" ในขณะที่รถตู้ของเขานั้นขับออกแต่คุณสิงห์รวบโอบกอดร่างบางกระชับเข้าหาตนเอง ใบหน้าหนาซุกไซ้เข้ายังซอกคอทั้งซ้ายและขวาของอิงเอย
"คุณสิงห์จะทำอะไร" มือน้อยผลักหน้าอกของคุณสิงห์เอาไว้ เธอเอ่ยถามเขาพร้อมกับคิ้วที่ขมวดเข้าหากัน
"ทำแบบที่ผัวเมียเขาทำกันไง" สิ้นสุดทำตอบของเขาปากหนาก้มต่ำจุมพิตยังปากบางทันที พร้อมกับสอดลิ้นกวาดเข้ายังโพรงปากของเธอ
"อ๊ะ" เสียงครางกระเส่าของอิงเอยนั้นเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆเธอจึงถูกโน้มนอนลงยังเบาะรถของเขาซึ่งเป็นรถตู้พื้นที่กว้าง ให้เขาและเธอบรรเลงรักกันบนรถได้อย่างสบายมือหนาคว้าจับเข้ายังผ้าม่านระหว่างคนขับนั้นปิดกั้นทันที
"คุณสิงห์คะอย่าเพิ่งได้ไหมฉันกลัวว่าคนขับรถของคุณจะเห็น" มือน้อยจับเข้ายังใบหน้าของคุณสิงห์และเอ่ยขอ
"เธอกล้าขัดฉันเหรอ??"
ดวงตาคู่น้อยหลบสายตาทันทีเมื่อได้ยินน้ำเสียงเข้มตะคอกใส่แน่นอนที่เขาไม่หยุดการกระทำ มือหนาจึงปลดกระดุมเสื้อของอิงเอยออกเผยให้เห็นยังเนินนูนภายในบราลูกไม้สีดำดันทรง
เนินนูนชูชันอยู่ตรงหน้าขาวอวบอิ่มอมชมพูสะท้อนแสงไฟของรถเล็กน้อยและยิ่งทำให้เขาเกิดอารมณ์อยากสัมผัส ใบหน้าหนาซุกไซ้ก้มต่ำลงเข้าที่ร่องอกของเธอเบาๆ
"ทำไมตัวเธอหอมขนาดนี้อิงเอย เธอรู้ไหมว่านมของเธอมันน่าเอาขนาดไหน" ร่างใหญ่ขึ้นคร่อมร่างบางเอาไว้พร้อมกับใบหน้าที่ขยับเข้าไปใกล้ๆ เขาเอ่ยชมเธอพร้อมกับคำพูดที่หวาดล้อมจึงทำให้อิงเอยนั้นฉีกยิ้มออกมา
"ทำไมคุณถึงทำท่าทีเหมือน!!..."
อิงเอยยังสงสัยว่าทำไมคุณสิงห์ทำท่าทีเหมือนไม่รู้จักเธอและยังทำท่าทีเหมือนว่าไม่ต้องการเธอ แน่นอนที่เธอจะอดสงสัยแล้วเอ่ยถามย้ำเขาอีกครั้งไม่ได้
"ฉันยังไม่พร้อมที่จะเปิดเผยว่าเธอคือคนของฉันกับคนอื่นเอาไว้ฉันพร้อมเมื่อไหร่แล้วฉันจะบอก"
"แล้วจะให้อิงเอยอยู่ในสถานะนี้ไปตลอดใช่ไหมคะต่อหน้าคนอื่นคุณทำเป็นไม่รู้จักฉัน แต่พอลับหลังคุณก็มาเอาฉันแบบนี้เหรอ??"
"ใช่และที่ฉันห้ามเลยคือเธอห้ามยุ่งกับผู้ชายคนไหนจำเอาไว้ ถ้าฉันรู้แน่นอนที่มันไม่ตายเพียงแค่คนเดียวเธอด้วย!!"
"คุณสิงห์จะไม่ทิ้งอิงเอยใช่ไหม??"