EP : 1 เสียตัว

เมียคุณสิงห์ 

  บทที่ 1

  "ฮื่อๆใครก็ได้ช่วยด้วยช่วยอิงเอยด้วยได้โปรดใครก็ได้...ได้ยินบ้างไหมช่วยด้วยอื้ม~" ร่างบางพยายามดิ้นเธอร้องเรียกให้คนอื่นช่วยแต่ในห้องนี้แน่นอนที่จะไม่มีใครได้ยินเสียง  

คนตัวโตแสยะยิ้มรวบจับร่างบางได้อย่างง่ายดายปากหนาก้มลงสัมผัสประกบจูบปากของเธอพยายามจูบ เพื่อปลุกอารมณ์ให้กับคนตรงข้ามแต่ดูเหมือนว่าอิงเอยนั้นจะดื้อ เธอกัดปากของเขาจนคนตัวโตนั้นปล่อยมือตนเองออกจากมือของเธออิงเอย เขาจึงปล่อยปากของตนเองออก

"มันจะมากเกินไปแล้วนะ...อีนี่!อยากเจ็บตัวใช่ไหม" เสียงตบที่เกิดขึ้นนั้นดังเหมือนเนื้อกระทบเนื้อ ฝ่ามือหนาฟาดตบเข้ายังแก้มบางของอิงเอยจนริมฝีปากของเธอมีเลือดออก 

"ฮื่อๆ ได้โปรดอย่าทำอะไรฉันเลย" เธอเหมือนคนที่สิ้นหวังไร้วี่แววที่ใครจะเข้ามาช่วย มือน้อยพนมไหว้เขาอีกครั้งอ้อนวอนขอให้คนใจร้ายเมตตาตนเอง

เขาได้เพียงแต่แสยะรอยยิ้มและจับมือของเธอกดลงยังบนที่นอนทั้งสองข้าง ปากหนาก้มลงไปสัมผัสตรงช่วงปากของเธอและเลือดที่ไหลมุมปาก 

"ซี๊ดส์~ร่างกายเธอนี่มันหอมจริงๆขนาดเลือดของเธอยังไม่คาวเลย ยังหวานขนาดนี้แล้วด้านล่างของเธอจะหวานขนาดไหนหื้ม" 

มือหนาเตรียมที่จะเลื้อยลงไปด้านล่างใต้กระโปรงของอิงเอย แน่นอนที่ร่างบางยังมีเรี่ยวแรงอยู่เธอไม่ยอมให้เขากระทำเธอง่ายๆจึงกระดกหัวกัดเข้าที่แขนหนาของผู้จัดการใจร้าย

"โอ้ย!!!"  

ในครั้งนี้เธอออกแรงกัดจนสุดแรง เมื่อผู้จัดการเจ็บ เขาดีดตนเองออกจากร่างกายของเธอโดยนั่งอยู่ด้านข้างมืออีกข้างที่ไม่ได้ถูกกัดนั้นจับตรงช่วงแผลของตนเองเอาไว้ อิงเอยใช้เวลานี้เตรียมที่จะวิ่งหนีหลังจากที่ลงจากเตียงเธอสะดุดล้มอยู่ตรงพื้นก่อน

"โอ้ยปะแป้งได้ยินไหมช่วยอิงเอยด้วย" อิงเอยพยายามที่จะลุกขึ้น แต่ดูเหมือนว่าขาของเธอนั้นจะพลิกจึงพยายามขยับคลานหนี เมื่อสายตาของผู้จัดการจ้องมองเธอด้วยความโกรธ เขาก้าวขาลงจากเตียงมาช้าๆตรงมาหาอิงเอยที่พยายามขยับหนี

"กูบอกแล้วไงว่ามึงไม่มีวันหนีกูพ้นอิงเอย มึงต้องเป็นของกู" ต่อให้เธอพยายามถีบหรือผลักเขาออกก็ไม่มีผลต่อร่างใหญ่ที่ขึ้นคร่อมเธออยู่บนพื้น มือหนารวบจับมือบางกดลงยังพื้นด้านล่าง 

ใบหน้าของเขาซุกไซ้เข้ายังซอกคอทั้งซ้ายและขวาเลื่อนต่ำลงมาจนถึงเนินอก เมื่อเขาปล่อยมือออกจึงเลื่อนจับเข้ายังกระดุมเสื้อเชิ้ตของอิงเอยและกระชากออกจนกระดุมขาด

สายตาของเขานั้นดูหื่นกามและน่ากลัวกำลังจับจ้องมองเนินอกอูมขาวอมชมพู มือหนารวบเช็ดน้ำลายตนเองเมื่อเห็นเนินอกของเธอที่หน้าลิ้มลองและสวยงาม

"โห...ทำไมนมสวยขนาดนี้วะ" มือน้อยปกปิดหน้าอกของตนเองเอาไว้แต่ต้องถูกมือหนาคว้าจับกระชากออกกดลงยังพื้นอีกครั้ง เขากำลังจะก้มหน้าลงไปซุกไซ้ที่เนินอกของเธอ 

"ปึก!! โอ้ยยยยยยย"

เสียงร้องโอดโอยครั้งนี้เสียงดังกว่า 2 ครั้งที่แล้วอิงเอยเธอไม่ยอมเสียตัวให้กับผู้จัดการหื่นกามคนนี้อย่างง่ายดาย หัวเข่าน้อยกระแทกเข้ายังกลางเป้าผู้จัดการหื่นกามอย่างแรงจนเขาจับกุมเป้าตนเองและนั่งหลังงอ

มือน้อยรวบจับเสื้อของตนเองที่ถูกฉีกขาดปกปิดหน้าอกเอาไว้พยายามที่จะลุกขึ้นเพื่อเอาชีวิตรอดจากผู้จัดการใจร้าย แต่ขาของเธอนั้นเจ็บมากไม่สามารถยืนได้ เมื่อเธอขยับลากขาของตนเองมาถึงหน้าประตูมือน้อยจึงเคาะเรียก 

"มีใครได้ยินไหม...ช่วยด้วยมีใครได้ยินหรือเปล่าช่วยด้วย ฉันกำลังจะถูกข่มขืน" ในขณะที่ผู้จัดการหื่นกามนั้นกำลังจุก เธอใช้เวลานี้ขยับตนเองให้ลุกขึ้นเพื่อเปิดกลอนประตู 

"ช่วยด้วยมีใครได้ยินไหม...ช่วยด้วย" ร่างบางรู้สึกดีใจที่เธอนั้นรวบรวมแรงยืนจนสำเร็จและเปิดประตูได้เมื่อเธอเปิดประตูเตรียมที่จะออกมาแต่อยู่ๆผมของเธอนั้นถูกกระชากด้วยมือหนา 

"อีชั่ว!มึงกล้าทำกูใช่ไหมมานี่" และเธอถูกมือหนาจับผมกระชากกลับจนเธอนั้นหงายท้องเพราะขาของเธอไม่สามารถยันประคองตนเองเอาไว้ได้ 

"อย่านะ...ขอร้องไล่ฉันออกจากที่นี่ก็ได้ ฉันไม่ทำงานแล้วก็ได้แต่อย่าทำอะไรฉันเลย ขอร้องได้โปรดเมตตาฉันด้วย" มือน้อยพนมไหว้อ้อนวอนทั้งน้ำตาขอร้องเขาจนเนื้อตัวสั่น

"มึงทำน้องชายกูมึงก็ต้องรับผิดชอบแน่นอนที่กูจะกระแทกมึงให้มดลูกทะลุเลย" เขาไม่ได้ใช้คำขู่เพียงอย่างเดียวมือหนาทั้งสองปลดเข็มขัดของตนเองออกจากกางเกงและฟาดมันเข้ายังเนื้อตัวของเธอ

เสียงดังเฟี๊ยบเกิดขึ้นประมาณ 2-3 ครั้ง ร่างบางสะดุ้งจนล้มตัวนอน เนื้อตัวของเธอเต็มไปด้วยรอยฟาดจากเข็มขัดของคนใจร้าย 

"ยิ่งเห็นแบบนี้ยิ่งเกิดอารมณ์จริงๆสะใจจริงๆเว้ยคุ้มมาก" เข็มขัดเต็มมือหนาถูกโยนลงที่พื้นในขณะที่อิงเอยนั้นก้มหน้าหมุบลงไปกับพื้น เขาปลดกางเกงของตนเองออกเผยให้เห็นเพียงบ็อกเซอร์ตัวสั้นด้านใน 

ดวงตาคู่น้อยเต็มไปด้วยความเจ็บปวดเมื่อเธอหันมองเขา เธอหมดหนทางที่จะรอดพ้นจากเขาอย่างแน่นอน ร่างกายของเธอไม่สามารถพยุงตัวเธอออกไปเพราะความเจ็บปวดที่ถูกเขากระทำ

"ลุกขึ้นมานี่ อมควยให้กูดีๆ" มือหนารวบจับเข้ายังผมของอิงเอยดึงเธอมาให้อยู่ตรงระหว่างเป้าของตนเอง 

"ฮื่อๆฉันไม่ทำ ฉันไม่ทำ ถ้าให้ฉันทำฉันจะกัดมันให้ขาดเลย" เธอเงยมองหน้าเขาทั้งน้ำตาและใช้คำขู่ว่าถ้าให้เธอทำเธอจะกัดมันให้ขาดและแน่นอนที่เขาจะกลัวเพราะก่อนหน้านี้เธอกัดเขาไปแล้ว 2 ครั้ง

"ถ้าเธอยอมฉันดีๆยอมทำทุกอย่าง เธอจะไม่เจ็บตัวเลยและเธอจะได้เงินไปให้ครอบครัวของเธอใช้ไปปลดหนี้ฉันจะให้เธอห้าหมื่น แต่ถ้าเธอไม่เอาก็ไม่เป็นไรนะ เพราะยังไงฉันก็ต้องได้กระแทกเธออยู่แล้ว" เขาต้องการให้เธออมเอ็นร้อนของตนเองจึงเสนอเงินให้กับอิงเอยยอมเขาง่ายๆ

"ไม่!ฉันไม่เอา...ฉันไม่เอาเงินของคุณ ปล่อยฉันไปถ้าคุณไม่ปล่อยฉันหลังจากนี้ฉันจะไปแจ้งความ" 

อิงเอยไม่ใช่คนเห็นแก่เงินถึงแม้ว่าเธอจะลำบากแต่เธอก็พยายามต่อสู้เพื่อหาเลี้ยงครอบครัวและส่งตนเองเรียน

เขาโมโหที่เธอนั้นไม่รับข้อเสนอจึงผลักอิงเอยนอนลงไปกับพื้นและขึ้นคร่อมตัวของเธออีกครั้ง มือหนาเตรียมที่จะกระชากจับเสื้อในของเธอออกแต่อยู่ๆประตูเปิด!!

"lหี้ย!!!!"