บท
ตั้งค่า

10

ตาร์....

"แม่งปวดหัวชิบหาย" เขาพยุงตัวลุกขึ้นนั่งหลังจากนอนหลับคาโซฟาตั้งแต่เมื่อคืน เขาจำได้ว่าเมื่อวานหลังจากโดนพี่ยิ้มบอกเลิกเขาก็ไปกินเหล้าที่ผับแล้วก็ขับรถกลับคอนโด เขารู้ว่าตัวเองกินไปเยอะแค่ไหนแต่ที่ทำให้เขารู้สึกแย่ก็คือเมื่อคืนเขารู้ตัวว่าตัวเองเมาหนักแต่ก็ยังฝืนขับรถกลับคอนโดโชคดีที่ไม่ประสบอุบัติเหตุไปชนใครเข้าหรือโดนด่านตรวจไม่งั้นเขาคงไม่ได้มานอนปวดหัวอยู่ตรงนี้แน่นอนคงจะไปนอนตบยุงอยู่ในห้องขังเป็นที่เรียบร้อยแล้วเขาสาบานเลยว่าต่อไปถ้าเมาเขาจะไม่ขับรถเด็ดขาด ว่าแต่ตอนนี้มันกี่โมงแล้ววะ เขาดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ นี่จะบ่ายแล้วนี่หว่า

"มีน อยู่ไหนวะ!!! " เขาตะโกนหามีนแต่ก็เงียบไร้เสียงตอบรับ มันไปไหนวะ แต่สักพักก็นึกขึ้นได้ว่ามันบอกจะออกไปซื้อข้าว เออเขาลืมไปเลย เขาลุกจากโซฟากลับห้องตัวเองเพื่ออาบน้ำเพราะชุดที่เขาใส่มันคือชุดนักศึกษาที่ใส่ตั้งแต่เมื่อวานที่มีแต่กลิ่นเหล้าโชคดีที่วันนี้หยุดไม่ต้องไปเรียน ระหว่างที่เขากำลังจะถอดเสื้อผ้าเสียงมือถือเขาดังขึ้น

สายเรียกเข้า....กีกี้

"ว่าไงครับกี้"

"ตาร์อยู่ไหนคะ"

"อยู่ห้องมีอะไรรึเปล่า"

"กี้มาทำธุระแถวๆคอนโดตาร์ ตาร์ให้กี้ขึ้นไปหาที่ห้องได้มั้ยคะ"

"ตอนนี้เหรอ"

"ค่ะได้มั้ยคะ"

"อืมมมขึ้นมาดิ"

กี้คือผู้หญิงที่เขากำลังคั่วอยู่ตอนนี้ เขารู้จักเธอมาตั้งแต่ปีหนึ่งแต่เขาเพิ่งจะมาสนใจก็ตอนปีสามเพราะความสวยที่มีเพิ่มขึ้น เขาไม่สนใจหรอกว่าที่สวยขึ้นจนผิดหูผิดตาเธอไปทำมาหรือเปล่า เขาชอบผู้หญิงสวยและเธอตอนนี้ก็สวยตรงสเป๊กเขาเขาก็เข้าไปตีสนิททันทีซึ่งกับกี้เขาก็ได้ไม่ยากเพราะเขารู้ว่ายัยนี่น่ะแอบชอบเขามานานแล้ว ถามว่าตอนนี้เขามีแค่กี้หรือเปล่าก็เปล่าหรอก เขามีเรื่อยๆเจอใครถูกใจก็จะเข้าหาทันทีแม้ว่าตัวเองจะมีแฟนอยู่แล้วก็ตาม มีแฟนก็เหมือนไม่เคยมี แฟนที่เหมือนไม่ใช่แฟน เขาจำได้ดีถึงครั้งแรกที่เจอเธอตอนนั้นเขาอยู่ปีหนึ่งส่วนพี่อมยิ้มอยู่ปีสองเธอสวยอ่อนหวานน่ารักน่าทะนุถนอม เขารู้ว่าเธอชื่อพี่อมยิ้มซึ่งเธอเรียนสาขาเดียวกันกับมีนและเพราะมีนมันพาพี่อมยิ้มมาเที่ยวที่ห้องในครั้งนั้นมันทำให้เขาตกหลุมรักเธอเป็นครั้งแรกในตอนนั้นเขาเลยขอให้มีนช่วยจีบ แต่มีนมันไม่ยอมช่วยมันบอกว่าเขาเจ้าชู้เกินไปแต่มีเหรอที่เขาจะสนในเมื่อมันไม่ช่วยเขาก็ลงมือจีบเองไปหาทุกวันที่คณะเอาอกเอาใจทุกอย่างเขาใช้เวลาตามจีบพี่อมยิ้มอยู่นานช่วงนั้นเขาไม่สนใจใครเลยนะโหกัสแต่พี่เขาคนเดียวจนสุดท้ายไม่รู้เพราะอะไรจู่ๆพี่อมยิ้มก็ยอมตกลงเป็นแฟนกับเขา แม่งเขาโคตรดีใจ แต่รู้อะไรไหมว่าตลอดเวลาสามปีที่คบกันมามากสุดที่ได้จากพี่อมยิ้มก็แค่จับมือจูงมือเท่านั้น...เท่านั้นจริงๆไม่มีมากกว่านั้นเลยแล้วผู้ชายแบบเขาที่ไม่เคยห่างหายเรื่องอย่างว่าจะทนอยุ่ได้ไงในเมื่อมีแฟนแต่ไม่สามารถทำอะไรได้ มากสุดแค่จับมือเขาก็เลยหาเศษหาเลยไปทั่วแต่ไม่เคยให้พี่เค้าจับได้และพี่เค้าก็ไม่เคยถามด้วยเขาเลยย่ามใจมาตลอด จนมาเมื่อวานพี่อมยิ้มโทรมานัดเขาไปเจอกันที่ร้านอาหารเขาก็รีบยกเลิกนัดกับกีกี้ทันทีเพื่อไปหาแฟนแต่สิ่งที่ได้ยินก็คือคำบอกเลิก เขาโดนบอกเลิกโดยที่ไม่ทราบสาเหตุแค่บอกว่าเราเลิกกันเถอะเราไม่มีอะไรที่เขากันได้ คือรู้ได้ไงว่าเข้าไม่ได้ก็ยังไม่ได้เข้าเลยแม่งก็มาบอกเลิกเขาแล้ว เขาแม่งโคตรเสียความรู้สึกเพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนมาบอกเลิกเขาแบบนี้ เขาเลยไปกินเหล้าจนเมามายกลับมา และสุดท้ายเขาก็รู้ความจริงถึงสาเหตุที่โดนบอกเลิก เขาไม่รู้หรอกว่าใครเป็นคนถ่ายคลิปนั้นแล้วใครที่ส่งไปให้พี่อมยิ้มดู ในเมื่ออยากเลิกก็เลิกไปดิวะ คนอย่างเขาหาได้ไม่ยากหรอกแฟนน่ะแต่ที่ผ่านมาเขาไม่เคยใช้คำว่าแฟนกับใครเลยสักคนพี่อมยิ้มคนแรกที่เขาเรียกว่าแฟนและเป็นแฟนคนแรกที่บอกเลิกเขา เห้ออออต่อไปเขาจะไม่มีแฟนอีก

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel